Στις 16 Ιουλίου του 1977, η Renault έλαβε μέρος στον πρώτο της αγώνα στον θεσμό της Formula 1, βάζοντας πλώρη για μεγάλες. Μέσα από τις δεκαετίες που ακολούθησαν, η Renault συμμετείχε σε διάφορους θεσμούς του μηχανοκίνητου αθλητισμού, από πίστες μέχρι ειδικές διαδρομές και αγώνες αντοχής. Οπόταν ήταν θέμα χρόνου να βρει τον δρόμο της για την κορυφή στη Formula 1. Μέσα από τις τέσσερεις δεκαετίες που ακολούθησαν, οι προσδοκίες και η δέσμευση της Renault στον θεσμό αυτό υπογραμμίστηκαν από την έξυπνη προσέγγιση της στα τεχνολογικά δρώμενα του πρωταθλήματος, με πρωτοποριακές κινήσεις. Η εταιρεία δεν μάζεψε μονάχα πολλές νίκες και τίτλους αλλά και με πρωτιές στον χώρο της αεροδυναμικής, στην εξέλιξη πλαισίων και φυσικά στον τομέα των κινητήρων με τους παντοδύναμους συμπιεστές της που άλλαξαν τον άθλημα. Η Renault σήμερα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του θεσμού, και έχει τον σεβασμό όλων των αντιπάλων της στις πίστες του κόσμου.
Τα πρώτα βήματα έγιναν το 1977, με συμμετοχή σε πέντε αγώνες για τα μονοθέσια της Renault. Η πρώτη, RS01, έκανε το ντεμπούτο της τις 16 Ιουλίου, στο Βρετανικό Grand Prix. To 78 η ομάδα έτρεξε στους 14 από τους 16 αγώνες, με τον Jean-Pierre Jabouille να πετυχαίνει μια τέταρτη θέση στις ΗΠΑ. Αυτοί ήταν και οι πρώτοι βαθμοί της Renault στην F1, ωστόσο το μεγάλο βήμα έγινε το 1979, όταν ο Jabouille κατάφερε να δώσει στην Renault την πρώτη της νίκης (σηματοδοτώντας και την πρώτη νίκη turbo αυτοκινήτου στον θεσμό) και μάλιστα επί Γαλλικού εδάφους. Με την εποχή του turbo να ξεκινά για τα καλά, η επόμενη πελώρια επιτυχία των Γάλλων ήρθε το 1992, όταν πλέον καθιερώθηκαν οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες V10. Η Williams, με τον φοβερό RS4, 750 ίππων στις 13.000 σ.α.λ, ήταν ανίκητη στα χέρια των Patrese και Mansell, με τον Βρετανό να κατακτά τον τίτλο. Την επιτυχία αυτή την επανέλαβε και την επόμενη χρονιά ενώ το 1994 ο Damon Hill βρέθηκε κυριολεκτικά ένα βαθμό μακριά από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον αείμνηστο Ayrton Senna να πετυχαίνει της τρεις τελευταίες pole position στον θεσμό πριν χάσει την ζωή του στην Imola. O Michael Schumacher, που κατέκτησε τον τίτλο του 1994 με την Benetton, κατέκτησε και τον τίτλο του 95, ωστόσο αυτή την φορά με κινητήρα Renault (τον RS7), ενώ το 96 συνεχίστηκε η Γαλλική επιτυχία έναν κινητήρα Renault να φέρνει τον Damon Hill στον παγκόσμιο τίτλο, ενώ το 97 πήρε σειρά ο Jacques Villeneuve. Μετά από κάποιες δύσκολες χρονιές, η Renault αποφάσισε να πάρει και πάλι την μοίρα της στα χέρια της, αγοράζοντας την ομάδα της Benetton το 2001, ξεκινώντας να χτίζει το μέλλον για την εργοστασιακή, και πάλι, ομάδα της. Η προειδοποιητική βολή ήρθε το 2003, όταν ο Fernando Alonso κέρδισε στην Ουγγαρία, και τον αγώνα στο Μονακό το 2004 ο Jarno Trulli. Το 2005, την R25, η Renault κέρδισε 8 από τους 19 αγώνες τις σεζόν, κατακτώντας και τους δυο τίτλους του 2005. Επιτυχία που επανέλαβε και το 2006, και πάλι με 8 νίκες. Το επόμενο τεράστιο βήμα της γαλλικής μάρκας ήταν, φυσικά, η απόσυρση της εργοστασιακής συμμετοχής της από το 2011, ωστόσο οι κινητήρες της ήταν κυρίαρχοι με την Red Bull από το 2010 μέχρι το 2013. Το 2016 η Renault επέστρεψε στο θεσμό όπου αγωνίζεται μέχρι σήμερα.
Για την ιστορία, η εργοστασιακή ομάδα της Renault μετράει δυο τίτλους οδηγών και δυο τίτλους κατασκευαστών μέσα από 35 νίκες, 103 βάθρα, 51 pole positions και 31 ταχύτερους γύρους. Οι κινητήρες της Renault ωστόσο, έχουν τους δικούς τους αριθμούς: 12 πρωταθλήματα κατασκευαστών, 11 πρωταθλήματα οδηγών, 168 νίκες, 459 βάθρα, 213 pole positions και 175 ταχύτερους γύρους.
F1: Ποιος έχει πλέον τις περισσότερες εκκινήσεις σε Grand Prix χωρίς βάθρο;
Στα 75 χρόνια πρωταθληματικών αγώνων στην Formula 1 έχουν πάρει επίσημα εκκίνηση 781 οδηγοί, εκ των οποίων μόλις οι 218 έχουν καταφέρει να ανέβουν στο βάθρο. Τελευταίος εξ’ αυτών είναι ο Nico Hulkenberg, ο οποίος έσπασε το ανεπιθύμητο ρεκόρ των περισσότερων εκκινήσεων στη Formula 1 χωρίς να είχε καταφέρει να τερματίσει στις πρώτες τρεις θέσεις.
Αυτό έγινε στο Βρετανικό Grand Prix, με τον 37χρονο Γερμανό να ανεβαίνει στην 3η θέση του βάθρου μετά από έναν φανταστικό αγώνα, καθώς εκκίνησε από την 19η θέση του grid.
Το αποτέλεσμα ήρθε στην 239η εκκίνηση του Γερμανού σε αγώνα της Formula 1, με τον οδηγό της Sauber να επωφελείται από σωστά pit stops και την εξαιρετική του οδήγηση, όταν οι αντίπαλοί του δίσταζαν με τις στρατηγικές τους ή έκαναν λάθη στο βρεγμένο Silverstone.
Ο Hulkenberg μπήκε στην F1 με πολλές υποσχέσεις το 2010, έχοντας μόλις κατακτήσει τον τίτλο του GP2 πρωταθλήματος με την ομάδα ART Grand Prix του Fred Vasseur. Αλλά η καριέρα του στην F1 δεν πήγε όπως ελπίζαμε, με τον Hulkenberg να περνάει τα τελευταία 15 χρόνια αγωνιζόμενος στο midfield, έχοντας κάνει και ένα διάλειμμα από το 2020 έως το 2022.
Ο Hulkenberg ήταν με διαφορά ο οδηγός με τις περισσότερες εκκινήσεις χωρίς να ανέβει στο βάθρο, και πλέον ο μη κολακευτικός αυτός τίτλος ανήκει στον Adrian Sutil. Ο 42χρονος -σήμερα- Γερμανός έτρεξε συνολικά σε επτά σεζόν της Formula 1 (2007-2011 και 2013-2014) για λογαριασμό των Spyker, Force India και Sauber.
Με 128 εκκινήσεις στο όνομα του, ο Sutil δεν κατάφερε να ανέβει ποτέ στο βάθρο, με το καλύτερο του αποτέλεσμα να ήταν η 4η θέση στο GP της Ιταλίας στην πίστα της Monza το 2009, οδηγώντας την Force India VJM02. Από τους εν ενεργεία πιλότους, ο οδηγός με τις περισσότερες εκκινήσεις χωρίς να ανέβει στο βάθρο είναι ο Yuki Tsunoda, με 99.
Κλείνοντας, αξίζει να σημειωθεί ότι μόλις 118 οδηγοί έχουν καταφέρει να κατακτήσουν έστω μία νίκη σε αγώνα της Formula 1.