Με το πέσιμο της καρό σημαίας στην Suzuka την περασμένη Κυριακή, ολοκληρώθηκε ακόμη μια τεράστια επιτυχία για τα «Ασημένια Βέλη» της Mercedes-Benz στην Formula 1. Η νίκη του Valterri Bottas και η τρίτη θέση του Lewis Hamilton, επιβεβαίωσαν την κατάκτηση του έκτου, συνεχόμενου τίτλου κατασκευαστών για την Mercedes-AMG Petronas. Παράλληλα, μόνο ένας από τους δυο της οδηγούς μπορεί πλέον, μαθηματικά, να στεφθεί πρωταθλητής του 2019.
Ο δρόμος της Mercedes μέχρι να φτάσει σε αυτή την επιτυχία/ρεκόρ στην ιστορία της φόρμουλα ένα εδώ δεν ήταν εύκολος. Μπορεί να παρείχε κινητήρες για την Formula 1, και να μάζεψε μεγάλες επιτυχίες μέσω αυτού του εγχειρήματος, ωστόσο σαν κατασκευάστρια ομάδα αποσύρθηκε από τον θεσμό το 1955. Μετά από το «πειρατικό» πρωτάθλημα της Brawn GP (με κινητήρες Mercedes), η εταιρεία αποφάσισε να αγοράσει την ομάδα και να επιστρέψει ξανά στο πρωτάθλημα, φέρνοντας μαζί της πίσω και τον τεράστιο Michael Schumacher δίπλα από τον Nico Rosberg, για να βοηθήσει στην εξέλιξη του καινούργιου μονοθεσίου ενόψει της νέας υβριδικής εποχής του αθλήματος.
Το γερμανικό δίδυμο απόλαυσε κάποια βάθρα, αλλά και μια νίκη δια χειρός Nico Rosberg στην Μαλαισία (η δεύτερη έδρα της ομάδας λόγω Petronas) το 2012. Το 2013 έγινε και η μεγάλη κίνηση, με τον Hamilton να παίρνει την θέση του Schumacher, και την Mercedes να κερδίζει τρεις συνολικά αγώνες, σε Μονακό, Αυστρία και Ουγγαρία, μια χρονιά πριν έρθουν οι καινούργιοι υβριδικοί κινητήρες, των 1.6 λίτρων. Όλα ήταν στην θέση τους για να ξεκινήσει η κυριαρχία της Mercedes.
Από το 2014 μέχρι και σήμερα, η Mercedes κατέκτησε 6 πρωταθλήματα κατασκευαστών ενώ περιμένουν απλά την επιβεβαίωση του ποιος οδηγός θα σηκώσει το έκτο συνεχόμενο πρωτάθλημα στο τέλος της σεζόν φέτος, με τον Lewis Hamilton να αποτελεί το ξεκάθαρο φαβορί. Τεράστιο σημείο αναφοράς για την κυριαρχία των «Ασημένιων Βελών», είναι το 2016 που ήταν και η πρώτη χρονιά που ο θεσμός ταξίδεψε σε 21 πίστες. Οι Rosberg και Hamilton ήταν ασταμάτητοι, κερδίζοντας μεταξύ τους 19 από τους 21 αγώνες, γεγονός που αποτελεί ρεκόρ για τα χρονικά του θεσμού, με μια συνολική συγκομιδή 765 βαθμών.
Απομένουν μόνο τέσσερεις αγώνες μέχρι το τέλος του 2019, αλλά οι δυο τίτλοι είναι σίγουρα βαμμένοι στο ασημί χρώμα της γερμανικής εταιρείας, με τον Lewis Hamilton να ετοιμάζεται να σηκώσει τον έκτο παγκόσμιο τίτλο του, και να βρίσκεται μόλις ένα μακριά από το ρεκόρ του Michael Schumacher.
Με την επόμενη χρονιά να μην βλέπει αλλαγή κανονισμών (η οποία έρχεται το 2021), δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κάποιος πως και του χρόνου η Mercedes θα είναι ο στόχος, και παράδειγμα προς μίμηση, για τις υπόλοιπες κορυφαίες ομάδες του θεσμού.
Ο πρόσφατος αγώνας του πρωταθλήματος της φόρμουλα ένα στην Ουγγαρία αποτέλεσε ορόσημο για την ομάδα της Mercedes. Στον αγώνα αυτό συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από την πρώτη νίκη ενός υβριδικού κινητήρα (Hamilton, McLaren Mercedes). Μέχρι εκείνο το σημείο της σεζόν, είχαν κερδίσει αγώνες μονάχα οι ομάδες της Brawn και η της Red Bull που έτρεξαν χωρίς το σύστημα KERS. Ένα σύστημα μπαταριών και τεχνολογίας ανάκτησης ενέργειας το οποίο πρόσφερε για έξι δευτερόλεπτα περισσότερη ισχύ στον οδηγό ανά γύρο. Όπως και άλλες τεχνολογίες μέσα από τα χρόνια, δεν την αγκάλιασαν όλοι μόλις πρωτοεμφανίστηκε. Όμως από τότε, τα πράγματα άλλαξαν άρδην.
Η
Τότε, το 2009, οι μπαταρίες του υβριδικού συστήματος ζύγιζε 107 κιλά ενώ σήμερα ζυγίζουν μόλις 20 κιλά! Αυτό θα πει εξέλιξη. Και η Mercedes ήταν ανέκαθεν στην κορυφή αυτής της εξέλιξης γιατί από την εμφάνιση αυτών των συστημάτων μέχρι και σήμερα, κέρδισε συνολικά τα 5 από τα 10 πρωταθλήματα, και μάλιστα συνεχόμενα, βάζοντας ήδη πλώρη για το έκτο από τα 11 στην υβριδική εποχή. Ουσιαστικά από το 2014, όταν ξεκίνησε η υπεροχή της, είναι μέχρι στιγμής ασταμάτητη.
Οι αριθμοί μάλιστα δεν σταματάνε εδώ. Το 2016, οι
Δελτίο τύπου CIC (MERCEDES)
Το πρόγραμμα του GP της Ιταλίας
Μετά την καυτή ατμόσφαιρα του Zandvoort, κατευθυνόμαστε στη Monza, στο σπίτι της Ferrari, στην καρδιά της Motor Valley, εκεί όπου ο ιταλικός βορράς φωλιάζει όλες τις μεγάλες μάρκες της αυτοκίνησης, από τη Lamborghini ως την Pagani, τη Ferrari και τη Ducati.
Από το 1950 ως και σήμερα, το Autodromo Internazionale di Monza έχει φιλοξενήσει τους περισσότερους αγώνες στην ιστορία της Formula 1, κα προσφέρει συνεπώς ενδιαφέροντες, ή και σπουδαίους αγώνες.
Ας μην ξεχνάμε πως εδώ έχει καταγραφεί κι η μικρότερη διαφορά νικητή από τον δεύτερο, όταν το 1971 ο Peter Gethin κέρδισε για μόλις 0,01 δλ. διαφορά από τον Ronnie Peterson.
Δε χαρακτηρίζεται τυχαία «ναός της ταχύτητας», αφού τα σχεδόν 6 χιλιόμετρα που απαρτίζουν το σιρκουί, αποτελούνται από μακροσκελείς ευθείες και έντονα σημεία φρεναρίσματος, με την πιο τεχνική στροφή είναι πιθανότατα το τριπλό σικέιν της Ascari, ή η Lesmo Due, λόγω του θετικού camber που έχει κοντά στο kerb.
Ο δυνατός κινητήρας και η ελάχιστη δυνατή οπισθέλκουσα ανταμείβονται σε αυτήν την πίστα, που παραδόξως δεν ευνοεί το προσπέρασμα όσο θα περίμενε κανείς.
Αυτό δεν έγινε πιο πολύ σαφές από τον περυσινό αγώνα, όταν ο Pierre Gasly κατάφερε να κρατήσει τον μαινόμενο Carlos Sainz πίσω του, παρά το γεγονός ότι ο Ισπανός είχε το DRS και πλησίαζε αρκετά σε κάθε γύρο.
Έπειτα, υπάρχει και μία ακόμα ειδοποιός διαφορά στο φετινό Ιταλικό GP: έρχεται για δεύτερη φορά φέτος το Sprint Qualifying.
Μετά τη Μόντσα, το εν λόγω format αναμένεται να δοκιμαστεί και στο Σάο Πάολο, τον προσεχή Νοέμβριο.
Για τον αγώνα της... έδρας της, η Pirelli διαθέτει τις C2 (σκληρή), C3 (μέση) και C4 (μαλακή) γόμες.
Το πρόγραμμα του αγώνα:
Παρασκευή 10/9:
FP1: 15:30 έως 16:30
Κατατακτήριες :19:00 έως 20:00
Σάββατο 11/9:
FP3: 13:00 έως 14:00
Sprint Qualifying: 17:30 έως 18:00
Κυριακή 12/9:
Αγώνας: 16:00