Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία των αγώνων που η F1 επισκέπτεται την πίστα της Suzuka International Racing Course τόσο νωρίς. Μέχρι και πέρυσι ο αγώνας ήταν πάντα στο πρόγραμμα, στο δεύτερο μέρος της σεζόν, κάπου ανάμεσα στον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο και θεωρητικά στην πίστα αυτή έβγαινε «μαθηματικά» ποιος θα είναι ο νέος παγκόσμιος πρωταθλητής. Μάλιστα τα δύο τελευταία χρόνια, είχαμε δύο στάνταρ αποτελέσματα. Το 2022, σ’ αυτή την πίστα, ο Max Verstappen σφράγισε το δεύτερο τίτλο του, ενώ το 2023 η Red Bull εξασφάλισε τη διατήρηση του τίτλου των κατασκευαστών.
Το πρώτο Grand Prix του Ειρηνικού είχε γίνει στις 17 Απριλίου 1994, στην Αΐντα. Το 1995 ο αγώνας μεταφέρθηκε τον Οκτώβριο.
Το παραδοσιακό slot της τελευταίας σεζόν άλλαξε και τώρα στις αρχές Απριλίου έχουμε αγώνα με έναν καιρό να δείχνει τα δόντια του. Αυτό το διάστημα αναμένονται ψυχρότερες συνθήκες και οι γιαπωνέζοι μετεωρολόγοι προβλέπουν την ημέρα του αγώνα βροχές και καταιγίδες.
Στους τρεις προηγούμενους αγώνες, στο Bahrain, στη Saudia Arabia και στην Αυστραλία, η πίστα ήταν στεγνή. Τα βρόχινα αλλά και τα ενδιάμεσα ελαστικά μέχρι σήμερα ήταν τυλιγμένα στις κουβέρτες. Τώρα όμως φαίνεται ότι θα βγουν αφού ο 4ος αγώνας λογικά θα γίνει υπό βροχή.
Το Weather.com αναφέρει πιθανότητα βροχής και τις τρεις ημέρες στην Ιαπωνία. Την Παρασκευή αναμένεται συννεφιά με θερμοκρασίες έως και 15 βαθμούς Κελσίου. Υπάρχει 23% πιθανότητα βροχής κατά τη διάρκεια του FP1!
Το Σάββατο, η θερμοκρασία προβλέπεται να αυξηθεί κατά έναν βαθμό και η πιθανότητα βροχής αυξάνεται στο 24%. Οι κατατακτήριες δοκιμές, ωστόσο, αναμένεται να έχουν τελειώσει πριν αρχίσει να βρέχει.
Τι λέει το πρόγραμμα
Την Παρασκευή, 5 Απριλίου, στις 05.30 θα γίνει το Practice 1
Την ίδια ημέρα στις 09.00 θα γίνει το Practice 2
Το Σάββατο, 6 Απριλίου, στις 05.30 θα γίνει το Practice 3 και λίγες ώρες αργότερα στις 09.00 θα γίνει το Qualifying όπου θα βγει και ο Pole Man του αγώνα.
Την Κυριακή, 7 Απριλίου, ο αγώνας θα ξεκινήσει στις 08.00 το πρωί.
Το τέταρτο Grand Prix της σεζόν συμπίπτει με την εποχή των ανθισμένων κερασιών. Η Sakura στην Ιαπωνία, εμφανίζεται ανάμεσα στο τέλος Μαρτίου με αρχές Απριλίου. Sakura ονομάζεται στην Ιαπωνία το άνθος αρκετών δέντρων του γένους Prunus. Συγκεκριμένα της ιαπωνικής κερασιάς Prunus serrulata.
Είναι η πρώτη φορά που το Ιαπωνικό Grand Prix θα διεξαχθεί αυτή την εποχή της «Sakura». Η πρώιμη άνοιξη λογικό είναι να έχει χαμηλότερες θερμοκρασίες από ότι είναι συνηθισμένες. Αυτή την εποχή κυμαίνονται μεταξύ 8°C και 13°C.
Η Suzuka International Racing Course έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και είναι αγαπητή στους πιλότους της F1. Για πρώτη φορά αγώνας της F1 έγινε το 1987. Η πίστα είναι κλασική και δοκιμάζει τις ικανότητες των οδηγών με την απαιτητική χάραξη σχήματος «8». Το συνολικό μήκος της πίστας είναι 5.807 μέτρα. Οι πιλότοι θα καλύψουν σε 53 γύρους 307.471 Km. Το ρεκόρ με χρόνο 1.30.983 κατέχει από το 2019 ο Lewis Hamilton.
H πίστα δοκιμάζει επίσης τα ελαστικά: τόσο από άποψη φθοράς – λόγω υψηλών επιπέδων τραχύτητας ασφάλτου – όσο και από τις δυνάμεις και τα φορτία, στα οποία υπόκεινται τα ελαστικά σε όλες τις στροφές που συνθέτουν έναν γύρο. Ως συνήθως, η Pirelli επέλεξε τις πιο σκληρές γόμες.
H C1 θα είναι το σκληρό ελαστικό, η C2 το μεσαίο ελαστικό και η C3 το μαλακό ελαστικό. Αυτή η επιλογή χρησιμοποιήθηκε και στο Μπαχρέιν για τον πρώτο αγώνα της σεζόν.
Η συνήθης στρατηγική αγώνα, είναι αυτή των δυο αλλαγών, λόγω της ενέργειας που μεταφέρεται από τα ελαστικά και της πίεσης στην οποία, αυτά υπόκεινται. Ωστόσο, οι χαμηλότερες θερμοκρασίες μπορεί να δώσουν τη δυνατότητα και για στρατηγική μιας αλλαγής ειδικά στους οδηγούς που είναι ευγενικοί με τα ελαστικά τους.
Από την άλλη πλευρά, οι χαμηλές θερμοκρασίες μπορεί να δυσκολέψουν τη διατήρηση των ελαστικών στο σωστό παράθυρο λειτουργίας, ιδιαίτερα στον πρώτο γύρο εξόδου από τα πιτ. Η στρατηγική της μιας αλλαγής μειώνει επίσης την αποτελεσματικότητα προσπέρασης στα πιτ (undercut), η οποία είναι συνήθως πολύ χρήσιμη στη Suzuka. Αναμένεται η σκληρή και η μεσαία γόμα να πρωταγωνιστήσουν στον αγώνα. Βέβαια όπως είπαμε όλα θα εξαρτηθούν από τον καιρό.
Μετά τον αγώνα στην Αυστραλία η βαθμολογία των οδηγών έχει ως εξής
Μετά τον αγώνα στην Αυστραλία η βαθμολογία των ομάδων έχει ως εξής
Δείτε πως απομακρύνουν έναν πιλότο της Formula1 μετά από τρακάρισμα με το μονοθέσιο
Είναι ευτυχώς σπάνιο να βλέπεις έναν οδηγό της Formula 1 να τραυματίζεται τόσο σοβαρά μετά από ένα ατύχημα που δεν μπορεί να βγει από το αυτοκίνητό του. Δεδομένων των ταχυτήτων και του πιθανού κινδύνου του αθλήματο, ωστόσο, υπάρχει πρωτόκολλο ακόμα και για το χειρότερο σενάριο.
Σε ένα βίντεο από τον Matt Amys, παρουσιάζεται η διαδικασία απομάκρυνσης ενός τραυματισμένου οδηγού από το πιλοτήριο ενός αγωνιστικού αυτοκινήτου FIA. Η επίδειξη πραγματοποιείται σε ένα προσομοιωμένο πιλοτήριο στην πίστα Grand Prix του Silverstone.
Η δοκιμή θέλει τον οδηγό να είναι δεμένος σε ένα αγωνιστικό κάθισμα τύπου F1 με πλήρη αγωνιστική στολή, συσκευή HANS και κράνος. Το πρώτο βήμα είναι να προσδιοριστεί εάν ο οδηγός έχει τις αισθήσεις του ή όχι και, εάν έχει, αν πονάει.
Στη συνέχεια, το ιατρικό προσωπικό ρωτά εάν ο οδηγός μπορεί να βγάλει το κράνος και τα γάντια του. «Αν ο οδηγός μπορεί, τότε είναι ξεκάθαρο ότι αναπνέει», εξηγεί ο Μάρτιν Χαντ, συντονιστής διάσωσης της BARC και μέλος της ομάδας Ασφάλειας της TOCA. «Επομένως, θα τους κάνουμε να αφαιρέσουν το δικό τους κράνος σύγκρουσης ως πρώτη προσέγγιση, γιατί, σαφώς, είναι πολύ καλύτερο αν κάποιος αφαιρέσει το δικό του κράνος αντί να το κάνουμε εμείς».
Στη συνέχεια, οι οδηγοί δένονται στις θέσεις τους. Μπορεί να φαίνεται ότι πρέπει να είναι ήδη δεμένοι στο αυτοκίνητο (και είναι), αλλά ολόκληρο το κάθισμα χρησιμοποιείται ως αυτοσχέδιο φορείο για την απομάκρυνση του οδηγού από το αυτοκίνητο.
Προκειμένου να διατηρηθούν ασφαλή καθώς αφαιρούνται, όλα τα αγωνιστικά καθίσματα διαθέτουν κρυφούς ιμάντες που τυλίγονται σε διάφορα σημεία γύρω από τον οδηγό. Στη συνέχεια, η ομάδα διάσωσης χρησιμοποιεί ένα άλλο σετ ιμάντων για να ανυψώσει το κάθισμα και τον οδηγό έξω από το όχημα. Κατά την έξοδο από το αυτοκίνητο, η ομάδα τοποθετεί μια σανίδα κάτω από τον οδηγό για να τους επιτρέψει να ακουμπήσουν το κάθισμα στο αυτοκίνητο, ενώ τα μέλη διάσωσης φτάνουν όλα στη μία πλευρά και απελευθερώνουν εντελώς τον οδηγό από το αυτοκίνητο.