Από την Ευρώπη και την πίστα της Μόντζα τα μονοθέσια μεταφέρθηκαν σε μια άλλη ήπειρο, στο Μπακού, την πρωτεύουσα των Αζέρων.
Στην πόλη του χρήματος, του φυσικού αερίου και του πετρελαίου, στους δρόμους του Μπακού θα γίνει την Κυριακή ο 17ος αγώνας του φετινού πρωταθλήματος και καθώς η ψαλίδα στη βαθμολογία των πιλότων κλείνει το ενδιαφέρον μεγαλώνει.
Η αγωνία κορυφώνεται αφού ο Max Verstappen ψάχνει λύσεις για να κερδίσει τον απειλητικό Lando Norris. Η Red Bull όμως δεν μπορεί να ακολουθήσει τις πανίσχυρες McLaren. Η McLaren έχει πλησιάσει στους οκτώ βαθμούς την Red Bull και αν δεν αλλάξει κάτι δεν αποκλείεται την Κυριακή να έχουμε αλλαγή στην κατάταξη!
Στο Μπακού θα δούμε ακόμη πιο δυνατά τα μονοθέσια της Mercedes και της Ferrari.
Η ιστορία στο Μπακού
Το 2023 ο αγώνας έγινε στα τέλη Απριλίου. Εκεί νίκησε ο Μεξικανός Sergio Perez (ήταν και η τελευταία νίκη που έκανε) μέχρι σήμερα. Είναι η 8η φορά που θα γίνει αγώνας στο Μπακού, σε μια δύσκολη πίστα που κρύβει πολλές παγίδες.
Για πρώτη φορά έγινε αγώνας το 2016 και μέχρι σήμερα έχουν γίνει επτά φορές αγώνες της F1 από όπου έχουν κερδίσει έξι διαφορετικοί πιλότοι. Ο Perez έχει νικήσει δυο φορές. Το 2021 και το 2023. Από μία νίκη έχουν ο Rosemberg (2016), o Ricciardo (2017), o Hamilton (2018), o Bottas (2019) , ο Perez (2021), ο Verstappen (2022) και ο Perez (2023)
Η πρωτεύουσα των Αζέρων, βρίσκεται 28 μέτρα κάτω από το επίπεδο της Κασπίας θάλασσας και αυτό είναι ένας μεγάλος πονοκέφαλος για τους μηχανικούς των μονοθέσιων.
Η πίστα έχει μήκος 6.003 μέτρα και οι πιλότοι θα καλύψουν σε 51 γύρους 306.049 χλμ. Το ρεκόρ πίστας το κατέχει ο Charles Leclerc από το 2019. Τότε έκανε 1.43.009 και από τότε κανένας πιλότος δεν έχει κάνει γρηγορότερο γύρο.
Η διαδρομή στην Πόλη των Ανέμων κινείται γύρω από τους Πύργους της φωτιάς (Flame Towers) και το παλιό κάστρο.
Υπάρχει μια μεγάλη ευθεία μήκους 2.2km. Είναι η μεγαλύτερη ευθεία από όλες τις πίστες της F1. Εκεί με τη βοήθεια του DRS (Drag Reduction System) θα δούμε και τις περισσότερες προσπεράσεις με τα μονοθέσια να πηγαίνουν στο όριο.
Κυρίαρχο ρόλο στην ευθεία αυτή παίζουν η δύναμη της υβριδικής μηχανής αλλά και το φρενάρισμα. Όποιος φρενάρει τελευταίος στρίβει πρώτος. Εκεί σημαντική δουλειά πρέπει να κάνουν οι μηχανικοί κυρίως στο σετάρισμα για σταθερότητα στα μονοθέσια. Το φρενάρισμα γίνεται ενώ οι πιλότοι στο τέλος της ευθείας πηγαίνουν με 350 χλμ.
Η υψηλότερη ταχύτητα που έχει επιτύχει ποτέ ένα μονοθέσιο της Formula 1 σε αγώνα καταγράφηκε στο Μπακού, όταν ο Μπότας σημείωσε 378 km/h με τη Williams –Mercedes το 2016.
Πολλές παγίδες
Θα θυμόσαστε -όσοι παρακολουθείτε αγώνες της F1- πόσοι πιλότοι μετά το τέλος της στροφής ακούμπησαν τον τοίχο. Στο παρελθόν είδαμε εξόδους και συγκρούσεις, στα στενά της παλιάς πόλης. Επίσης είναι πολύ πιθανό να δούμε αυτοκίνητο ασφαλείας αφου αν γίνει κάποια έξοδος βγαίνει αμέσως κόκκινη σημαία. Ο αγώνας γίνεται στους δρόμους της πόλης. Εκεί η FIA -δεν αναφέρθηκε ποτέ για ασφάλεια και αμμοπαγίδες. Βλέπετε ότι το χρήμα είναι πιο δυνατό από τους κανόνες ασφαλείας.
Η Pirelli για το Μπακού έχει τις πιο μαλακές γόμες της γκάμας C3, C4 και C5.
Ας δούμε το πρόγραμμα του τριημέρου
Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου:
Practice 1 ( ελεύθερα δοκιμαστικά) : 12.30
Practice 2 ( ελεύθερα δοκιμαστικά): 16.00
Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου:
Practice 3 ( ελεύθερα δοκιμαστικά): 11.30
Qualifying: 15.00
Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου:
Αγώνας: 14.00
43 χρόνια ιστορίας στη F1 για τη Renault
Στις 16 Ιουλίου του 1977, η Renault έλαβε μέρος στον πρώτο της αγώνα στον θεσμό της Formula 1, βάζοντας πλώρη για μεγάλες. Μέσα από τις δεκαετίες που ακολούθησαν, η Renault συμμετείχε σε διάφορους θεσμούς του μηχανοκίνητου αθλητισμού, από πίστες μέχρι ειδικές διαδρομές και αγώνες αντοχής. Οπόταν ήταν θέμα χρόνου να βρει τον δρόμο της για την κορυφή στη Formula 1. Μέσα από τις τέσσερεις δεκαετίες που ακολούθησαν, οι προσδοκίες και η δέσμευση της Renault στον θεσμό αυτό υπογραμμίστηκαν από την έξυπνη προσέγγιση της στα τεχνολογικά δρώμενα του πρωταθλήματος, με πρωτοποριακές κινήσεις. Η εταιρεία δεν μάζεψε μονάχα πολλές νίκες και τίτλους αλλά και με πρωτιές στον χώρο της αεροδυναμικής, στην εξέλιξη πλαισίων και φυσικά στον τομέα των κινητήρων με τους παντοδύναμους συμπιεστές της που άλλαξαν τον άθλημα. Η Renault σήμερα είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του θεσμού, και έχει τον σεβασμό όλων των αντιπάλων της στις πίστες του κόσμου.
Τα πρώτα βήματα έγιναν το 1977, με συμμετοχή σε πέντε αγώνες για τα μονοθέσια της Renault. Η πρώτη, RS01, έκανε το ντεμπούτο της τις 16 Ιουλίου, στο Βρετανικό Grand Prix. To 78 η ομάδα έτρεξε στους 14 από τους 16 αγώνες, με τον Jean-Pierre Jabouille να πετυχαίνει μια τέταρτη θέση στις ΗΠΑ. Αυτοί ήταν και οι πρώτοι βαθμοί της Renault στην F1, ωστόσο το μεγάλο βήμα έγινε το 1979, όταν ο Jabouille κατάφερε να δώσει στην Renault την πρώτη της νίκης (σηματοδοτώντας και την πρώτη νίκη turbo αυτοκινήτου στον θεσμό) και μάλιστα επί Γαλλικού εδάφους. Με την εποχή του turbo να ξεκινά για τα καλά, η επόμενη πελώρια επιτυχία των Γάλλων ήρθε το 1992, όταν πλέον καθιερώθηκαν οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες V10. Η Williams, με τον φοβερό RS4, 750 ίππων στις 13.000 σ.α.λ, ήταν ανίκητη στα χέρια των Patrese και Mansell, με τον Βρετανό να κατακτά τον τίτλο. Την επιτυχία αυτή την επανέλαβε και την επόμενη χρονιά ενώ το 1994 ο Damon Hill βρέθηκε κυριολεκτικά ένα βαθμό μακριά από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, με τον αείμνηστο Ayrton Senna να πετυχαίνει της τρεις τελευταίες pole position στον θεσμό πριν χάσει την ζωή του στην Imola. O Michael Schumacher, που κατέκτησε τον τίτλο του 1994 με την Benetton, κατέκτησε και τον τίτλο του 95, ωστόσο αυτή την φορά με κινητήρα Renault (τον RS7), ενώ το 96 συνεχίστηκε η Γαλλική επιτυχία έναν κινητήρα Renault να φέρνει τον Damon Hill στον παγκόσμιο τίτλο, ενώ το 97 πήρε σειρά ο Jacques Villeneuve. Μετά από κάποιες δύσκολες χρονιές, η Renault αποφάσισε να πάρει και πάλι την μοίρα της στα χέρια της, αγοράζοντας την ομάδα της Benetton το 2001, ξεκινώντας να χτίζει το μέλλον για την εργοστασιακή, και πάλι, ομάδα της. Η προειδοποιητική βολή ήρθε το 2003, όταν ο Fernando Alonso κέρδισε στην Ουγγαρία, και τον αγώνα στο Μονακό το 2004 ο Jarno Trulli. Το 2005, την R25, η Renault κέρδισε 8 από τους 19 αγώνες τις σεζόν, κατακτώντας και τους δυο τίτλους του 2005. Επιτυχία που επανέλαβε και το 2006, και πάλι με 8 νίκες. Το επόμενο τεράστιο βήμα της γαλλικής μάρκας ήταν, φυσικά, η απόσυρση της εργοστασιακής συμμετοχής της από το 2011, ωστόσο οι κινητήρες της ήταν κυρίαρχοι με την Red Bull από το 2010 μέχρι το 2013. Το 2016 η Renault επέστρεψε στο θεσμό όπου αγωνίζεται μέχρι σήμερα.
Για την ιστορία, η εργοστασιακή ομάδα της Renault μετράει δυο τίτλους οδηγών και δυο τίτλους κατασκευαστών μέσα από 35 νίκες, 103 βάθρα, 51 pole positions και 31 ταχύτερους γύρους. Οι κινητήρες της Renault ωστόσο, έχουν τους δικούς τους αριθμούς: 12 πρωταθλήματα κατασκευαστών, 11 πρωταθλήματα οδηγών, 168 νίκες, 459 βάθρα, 213 pole positions και 175 ταχύτερους γύρους.
