H Alfa Romeo ήταν ο κατασκευαστής που κατέκτησε το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Formula 1

Η σύνδεση της Alfa Romeo με τη Formula 1 είναι χαραγμένη στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Η Alfa Romeo κατέκτησε το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Formula 1 το 1950, με τον Nino Farina στο τιμόνι της Alfa Romeo Grand Prix Tipo 158 “Alfetta”, μια επιτυχία που επανέλαβε ένα χρόνο αργότερα ο Juan Manuel Fangio με την Alfetta 159.

Ο πρώτος, από τους χίλιους αγώνες

Η 13η Μαΐου, σηματοδοτεί την επέτειο του πρώτου αγώνα της Formula 1 το 1950, που αποτέλεσε την απαρχή του κορυφαίου θεσμού του μηχανοκίνητου αθλητισμού, ο οποίος το 2019 συμπλήρωσε τους 1.000 αγώνες στο Grand Prix της Κίνας. Δύο πολύ διαφορετικές εποχές έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο. Το 1950 τα κράνη ασφαλείας ήταν προαιρετικά, δεν υπήρχε τηλεοπτική κάλυψη και οι θεατές παρακολουθούσαν σε απόσταση μόλις 1-2 μέτρων από την πίστα. Σήμερα ο θίασος της Formula 1 είναι μια παγκόσμια βιομηχανία που παρακολουθούν μέσω της τηλεόρασης και του διαδικτύου περισσότερα από 400 εκατομμύρια θεατές.

Μόνο δύο στοιχεία είναι κοινά και στις δύο εποχές. Το πάθος του κοινού και η Alfa Romeo… η οποία επέστρεψε στη Formula 1 το 2018 με την ομάδα της Sauber και από τη φετινή χρονιά θα αγωνίζεται ως Alfa Romeo Racing ORLEN. Η Alfa Romeo δεν ήταν η ίδια χωρίς την Formula 1 και ίσως και η Formula 1 δεν ήταν η ίδια χωρίς την Alfa Romeo.

Η γέννηση της Formula 1

Το Βρετανικό Grand Prix στο Silverstone το 1950, ήταν ο πρώτος από τους 8 συνολικά αγώνες που αποτελούσαν το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Formula 1. Οι χώρες που λίγα χρόνια νωρίτερα βρίσκονταν σε πόλεμο, μερικά χρόνια αργότερα ενώθηκαν σε ένα αγωνιστικό γεγονός. Ήταν μια ιστορική στιγμή, η οποία κατέληξε σε έναν ιστορικό θρίαμβο για την Alfa Romeo. Οι τέσσερις πρώτες θέσεις στη σειρά εκκίνησης είχαν καταληφθεί από τις Alfetta 158. Ο Giuseppe “Nino” Farina είχε κατακτήσει την pole position, στη συνέχεια έκανε τον ταχύτερο γύρο και τελικά πήρε τη νίκη. Δεύτερος τερμάτισε ο Luigi Fagioli και τρίτος ο Reg Parnell. Η Alfa Romeo μονοπώλησε το πρώτο βάθρο της Formula 1.

Η Ομάδα των τριών “F”

Oι 158 συνδύαζαν την ταχύτητα με το κράτημα και την αξιοπιστία, αποτελώντας την απόλυτη έκφραση της αυτοκινητιστικής τεχνολογίας της εποχής. Όταν παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά το 1938 χρησιμοποιούσαν έναν κινητήρα 1,5 λίτρων με μηχανικό υπερσυμπιεστή και απόδοση 185 ίππους. Στην μεταπολεμική τους ζωή ο υπερσυμπιεστής έγινε δύο σταδίων και η απόδοση έφτασε τους 275 ίππους. Το 1950 η απόδοση ανέβηκε ακόμα πιο ψηλά στους 350 ίππους στις 8.600 σ.α.λ. Χάρη στο εξαιρετικά χαμηλό βάρος η αναλογία βάρους/ισχύος ήταν μόλις 2κιλά/ίππο… τιμή που συναντάμε σήμερα σε κορυφαία αγωνιστικά αυτοκίνητα.

Η τεχνική υπεροχή φέρνει νίκες. Για τον τύπο της εποχής, οι Farina, Fangio και Fagioli έγιναν «Η Ομάδα των τριών “F”». Ένα ανίκητο τρίδυμο που διέλυε τον ανταγωνισμό. Οι τρείς άσοι της Alfa Romeo κέρδισαν όλα τα Grand Prix στα οποία πήραν μέρος, συγκεντρώνοντας παράλληλα 12 θέσεις στο βάθρο και πέντε ταχύτερους γύρους. Όπως το έθεσε αργότερα ο Giuseppe Busso, σχεδιαστής και συνεργάτης του Colombo, «το βασικό μας πρόβλημα ήταν να βρούμε ποιος από τους τρεις οδηγούς θα κέρδιζε τελικά τον αγώνα». Στο Grand Prix της Μόντσα, στις 3 Σεπτεμβρίου του 1950, η Alfa Romeo δοκίμασε την Alfetta 159, ένα μοντέλο που εξελίχθηκε για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της επόμενης χρονιάς. Η νέα Alfetta κέρδισε στο ντεμπούτο της. Στο τιμόνι της βρισκόταν ο Nino Farina, ο οποίος θα γινόταν ο πρώτος Παγκόσμιος Πρωταθλητής της Formula 1.

Η Afetta 159

Την επόμενη χρονιά το πρωτάθλημα κρίθηκε στον τελευταίο αγώνα, μετά από μια επική μάχη μεταξύ των Alfa Romeo και Ferrari. Μετά από 17 χρόνια, ο εκπληκτικός κινητήρας της Alfetta έφτανε πια στο όριο της εξέλιξης του, όμως οι μηχανικοί κατάφεραν να «στραγγίξουν» κάθε πιθανή ευκαιρία, αυξάνοντας τελικά την ιπποδύναμη στους 450 ίππους. Χάρη σε αυτή την ύστατη προσπάθεια και τους ταλαντούχους οδηγούς, η 159 κατέκτησε τη νίκη στα Grand Prix της Ελβετίας, του Βελγίου, της Γαλλίας και της Ισπανίας, με συνολικά έντεκα τερματισμούς στο βάθρο, αλλά και την επίτευξη του ταχύτερου γύρου και στους επτά αγώνες του πρωταθλήματος. Η ομάδα των τριών “F” και οι νίκες της πήραν μυθικές διαστάσεις και μετέφεραν την Alfa Romeo στην οθόνη του κινηματογράφου. Οι δύο πιο σημαντικοί Ιταλοί παραγωγοί της εποχής (ο Dino De Laurentis και ο Carlo Ponti) επέλεξαν δύο μεγάλους σταρ (τον Amedeo Nazzari και την εκθαμβωτική Alida Valli) για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στο “Ultimo Incontro” (“Last Meeting”), μια ταινία που κινήθηκε γύρω από τις πίστες της Formula 1 και τα γραφεία της Alfa Romeo Racing Team.

Για τη συγγραφή του σεναρίου σημαντική ήταν η συμβολή του διάσημου συγγραφέα και δημοσιογράφου Alberto Moravia. Η ταινία πραγματοποίησε την πρεμιέρα της στις 24 Οκτωβρίου του 1951 και τέσσερις ημέρες αργότερα, ο Juan Manuel Fangio στο τιμόνι της θρυλικής Alfetta 159, κατέκτησε το Ισπανικό Grand Prix και παράλληλα τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή. Η Alfa Romeo είχε κερδίσει τα δύο πρώτα Παγκόσμια Πρωταθλήματα στην ιστορία της Formula 1. Σε αυτό το σημείο μπορούσε πια να αποχωρήσει αήττητη από τη Formula 1 και να αφιερωθεί στην παραγωγή αξεπέραστων αυτοκινήτων παραγωγής

Tags

Alfa Romeo

πρώτος τίτλος στην Formula 1

1950

F1: Στην πίστα της Ίμολα ο πρώτος αγώνας επί ευρωπαϊκού εδάφους

Μέχρι σήμερα, από την αρχή του πρωταθλήματος έχουν γίνει έξι αγώνας της F1 αλλά κανένας στην Ευρώπη. Ο πρώτος αγώνας έγινε στην Αυστραλία όπου εκεί ήταν ο Lando Norris. Ακολούθησε ο αγώνας στην Κίνα όπου εκεί κέρδισε ο Oscar Piastri. Από την Κίνα τα μονοθέσια ταξίδεψαν στην Ιαπωνία όπου ο Max Verstappen έκανε την έκπληξη και ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Ακολούθησαν οι αγώνες στο Μπαχρέιν, τη Σαουδική Αραβία και το Μαϊάμι. Και τους τρείς αγώνες στη σειρά κέρδισε ο Oscar Piastri. Δηλαδή από τους έξι αγώνες τους τέσσερις κέρδισε ο Βρετανός με McLaren και από ένα κέρδισαν ο Norris και ο Verstappen.

Ο Piastri έχει ξεφύγει στη βαθμολογία. Έχει καλό ηθικό και δεν ανησυχεί όσο οι άλλοι. Θα προσπαθήσει και στην Ιταλία να κερδίσει για να ανοίξει ακόμη περισσότερο η βαθμολογική ψαλίδα.

Αυτός που δεν πάει καλά και δείχνει τον εκνευρισμό του είναι ο Lewis Hamilton. Τον δικαιολογούμε απόλυτα. Ο Hamilton πήρε μία ιστορική απόφαση πριν την έναρξη της νέας σεζόν. Αποχώρησε από τη Mercedes έπειτα από 12 χρόνια. Το έκανε γιατί έβλεπε ότι η Mercedes δεν μπορεί να γίνει ανταγωνιστική. Υστερούσε τόσο απέναντι στην McLaren όσο και απέναντι στη Ferrari και την Red Bull.

Ο επτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής ήθελε πριν αποχωρήσει από την ενεργό δράση να πάρει έναν ακόμη παγκόσμιο τίτλο. Αφού πήρε τις κατάλληλες διαβεβαιώσεις ότι η Ferrari ετοιμάζει νέο μονοθέσιο αποφάσισε να «ντυθεί» στα κόκκινα της Scuderia.

Να όμως που η Ferrari αντί να κάνει ένα βήμα μπροστά έμεινε στα ίδια αντίθετα με τις αντίπαλες ομάδες. Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις ικανότητες του Βρετανού. Ο ίδιος είναι άψογος. Η Ferrari έμεινε πίσω. Ο Hamilton το διαπίστωσε αυτό αλλά τώρα μάλλον είναι αργά για αλλαγές. Έκανε βέβαια μια νίκη. Στον αγώνα Sprint στο Μαϊάμι. Αλλά αυτό δεν φτάνει.

Το θέμα είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα. Την Παρασκευή θα πάρουμε μια γεύση από το τί θα δούμε στην Ίμολα. Η πρώτη μεγάλη αλλαγή θα είναι στα ελαστικά. Η Pirelli θα δοκιμάσει για πρώτο φορά τη γόμα C6. Το αγωνιστικό τριήμερο θα εξελιχθεί ως εξής:

Παρασκευή 16 Μαΐου (ώρα Κύπρου)

14.30 Practice 1

18.00 Practice 2

Σάββατο 17 Μαΐου

13.30 Practice 3

17.00 Qualifying

Κυριακή 18 Μαΐου

16.00 Αγώνας

Το Autodromo Internazionale Enzo e Dino Ferrari- είναι μια από τις πιο εμβληματικές και τεχνικές πίστες στο καλεντάρι της Formula 1- ξεκίνησε να λειτουργεί το 1950. Το 1952 έγιναν οι πρώτες δοκιμές και το 1953 έγινε ο πρώτος αγώνας. Από το 1988 και μετά η πίστα μετονομάστηκε ως Ίμολα.

Το συνολικό μήκος είναι 4.909 km και την Κυριακή οι αγωνιζόμενοι θα καλύψουν σε 63 γύρους 309.049 km. Το ρεκόρ γύρου κατέχει από το 2020 ο L. Hamilton με 1.15.484.

Η πίστα βρίσκεται στην καρδιά της Motor Valley της Ιταλίας και έχει 19 στροφές. Οι δέκα είναι αριστερές και οι εννέα δεξιές. Έχει φορά αντίθετη από αυτή των δεικτών του ρολογιού, γεγονός που την κατατάσσει στη μειοψηφία των αγωνιστικών πιστών παγκοσμίως. Είναι παλαιάς σχολής, αρκετά στενή, με ψηλά και επιθετικά κερμπ, καθώς και αρκετές φυσικές αλλαγές υψομέτρου. Υπάρχουν συνεχείς στροφές, σημεία έντονου φρεναρίσματος αλλά και ορισμένα τμήματα με ροή.

Η πιο δύσκολη στροφή είναι η στροφή «Tamburello». Είναι ένα από τα πιο γρήγορα κομμάτια της πίστας. Όμως είναι επικίνδυνη αμέσως μετά την εκκίνηση γιατί συγκεντρώνονται πολλά μονοθέσια.

Αμέσως μετά ακολουθεί το σικέιν «Villeneuve» και η στροφή «Tosa». Εκεί τα μονοθέσια χρειάζονται στην έξοδο πολύ καλή πρόσφυση. Το τμήμα «Acque Minerali» είναι ένα από τα πιο τεχνικά και θεαματικά ενώ το σικέιν «Alta» και η διπλή αριστερή «Rivazza» ολοκληρώνουν τα καλα κομμάτια της πίστας.

Να θυμίσουμε ότι πριν από δύο χρόνια αγώνας δεν έγινε. Η FIA και οι διοργανωτές του Grand Prix της Emilia Romagna συμφώνησαν να ακυρώσουν τον αγώνα στην Imola εξαιτίας των σοβαρών πλημμυρών στην περιοχή.

Φέτος οι πιθανότητες βροχής είναι μικρές. Η Κυριακή αναμένεται να είναι η πιο ζεστή μέρα με 24°C, μερική συννεφιά και 24% πιθανότητα βροχής. Το πιθανότερο είναι να έχουμε αγώνα σε στεγνό έδαφος.

Να δούμε και τα σχέδια της Pirelli

H Ιταλία είναι η πατρίδα της Pirelli. Εκεί έχει φιλοξενήσει τους περισσότερους γύρους του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος από οποιαδήποτε άλλη χώρα: 107 εκ των οποίων 74 έχουν διεξαχθεί στη Mόντσα 31 στην Ίμολα, ενώ Μουτζέλο και Πεσκάρα έχουν φιλοξενήσει από έναν.

Φέτος η καινούργια γόμα C6 θα κάνει το αγωνιστικό της ντεμπούτο στην Ίμολα, καθώς η Pirelli επέλεξε την πιο μαλακή τριάδα γομών από τη γκάμα του 2025 για αυτό το Σαββατοκύριακο, με την C4 ως σκληρή, την C5 ως μέση και την C6 ως μαλακή γόμα.

Θα είναι η πρώτη φορά που οι οδηγοί θα χρησιμοποιήσουν την C6 στα φετινά μονοθέσια, καθώς κανένας τους δεν τη χρησιμοποίησε στις δοκιμές του Μπαχρέιν.

Η C6 είναι κατασκευασμένη για χρήση σε πίστες που καταπονούν λιγότερο τα ελαστικά. Θα μπορούσε να προσφέρει ακόμη μεγαλύτερη πρόσφυση σε έναν γρήγορο γύρο, ειδικά καθώς η επιφάνεια της Ίμολα είναι λιγότερο τραχιά από τον μέσο όρο. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τη χρήση της σε ένα μέρος αγώνα, αλλά τα δεδομένα που θα συλλεχθούν στην Ίμολα και στη συνέχεια στο Μονακό και στο Μόντρεαλ, θα επιτρέψουν στους μηχανικούς της Pirelli να την αξιολογήσουν για άλλα Grand Prix στο δεύτερο μέρος της σεζόν.

Το 2024

Πέρυσι, η στρατηγική ενός pit stop αποδείχθηκε η πιο ανταγωνιστική. Οι περισσότεροι οδηγοί (15) εκκίνησαν τον αγώνα με τη μέση (C4) γόμα, τρεις εκκίνησαν με τη σκληρή (C3) και δύο με τη μαλακή (C5). Οι σκληρότερες γόμες λειτούργησαν καλύτερα, προσφέροντας πολύ σταθερή απόδοση, με περιορισμένη φθορά, παρά τις θερμοκρασίες πίστας πάνω από 50 °C. Όσοι ξεκίνησαν με τη μαλακή αναγκάστηκαν να κάνουν δύο pit stop. Είναι ενδιαφέρον να δούμε αν η επιλογή πιο μαλακών γομών σε σύγκριση με πέρυσι θα έχει κάποια επίδραση. Υπάρχει μόνο μία ζώνη DRS και οι ευκαιρίες προσπεράσματος είναι περιορισμένες στα άλλα σημεία. Την ίδια στιγμή χρονικά, η είσοδος – έξοδος από τα pit είναι η μεγαλύτερη στο καλεντάρι. Όλοι αυτοί οι παράγοντες συντελούν προς την επιλογή της μιας αλλαγής σε αυτή την πίστα.