H Alfa Romeo ήταν ο κατασκευαστής που κατέκτησε το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Formula 1

Η σύνδεση της Alfa Romeo με τη Formula 1 είναι χαραγμένη στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Η Alfa Romeo κατέκτησε το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Formula 1 το 1950, με τον Nino Farina στο τιμόνι της Alfa Romeo Grand Prix Tipo 158 “Alfetta”, μια επιτυχία που επανέλαβε ένα χρόνο αργότερα ο Juan Manuel Fangio με την Alfetta 159.

Ο πρώτος, από τους χίλιους αγώνες

Η 13η Μαΐου, σηματοδοτεί την επέτειο του πρώτου αγώνα της Formula 1 το 1950, που αποτέλεσε την απαρχή του κορυφαίου θεσμού του μηχανοκίνητου αθλητισμού, ο οποίος το 2019 συμπλήρωσε τους 1.000 αγώνες στο Grand Prix της Κίνας. Δύο πολύ διαφορετικές εποχές έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο. Το 1950 τα κράνη ασφαλείας ήταν προαιρετικά, δεν υπήρχε τηλεοπτική κάλυψη και οι θεατές παρακολουθούσαν σε απόσταση μόλις 1-2 μέτρων από την πίστα. Σήμερα ο θίασος της Formula 1 είναι μια παγκόσμια βιομηχανία που παρακολουθούν μέσω της τηλεόρασης και του διαδικτύου περισσότερα από 400 εκατομμύρια θεατές.

Μόνο δύο στοιχεία είναι κοινά και στις δύο εποχές. Το πάθος του κοινού και η Alfa Romeo… η οποία επέστρεψε στη Formula 1 το 2018 με την ομάδα της Sauber και από τη φετινή χρονιά θα αγωνίζεται ως Alfa Romeo Racing ORLEN. Η Alfa Romeo δεν ήταν η ίδια χωρίς την Formula 1 και ίσως και η Formula 1 δεν ήταν η ίδια χωρίς την Alfa Romeo.

Η γέννηση της Formula 1

Το Βρετανικό Grand Prix στο Silverstone το 1950, ήταν ο πρώτος από τους 8 συνολικά αγώνες που αποτελούσαν το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Formula 1. Οι χώρες που λίγα χρόνια νωρίτερα βρίσκονταν σε πόλεμο, μερικά χρόνια αργότερα ενώθηκαν σε ένα αγωνιστικό γεγονός. Ήταν μια ιστορική στιγμή, η οποία κατέληξε σε έναν ιστορικό θρίαμβο για την Alfa Romeo. Οι τέσσερις πρώτες θέσεις στη σειρά εκκίνησης είχαν καταληφθεί από τις Alfetta 158. Ο Giuseppe “Nino” Farina είχε κατακτήσει την pole position, στη συνέχεια έκανε τον ταχύτερο γύρο και τελικά πήρε τη νίκη. Δεύτερος τερμάτισε ο Luigi Fagioli και τρίτος ο Reg Parnell. Η Alfa Romeo μονοπώλησε το πρώτο βάθρο της Formula 1.

Η Ομάδα των τριών “F”

Oι 158 συνδύαζαν την ταχύτητα με το κράτημα και την αξιοπιστία, αποτελώντας την απόλυτη έκφραση της αυτοκινητιστικής τεχνολογίας της εποχής. Όταν παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά το 1938 χρησιμοποιούσαν έναν κινητήρα 1,5 λίτρων με μηχανικό υπερσυμπιεστή και απόδοση 185 ίππους. Στην μεταπολεμική τους ζωή ο υπερσυμπιεστής έγινε δύο σταδίων και η απόδοση έφτασε τους 275 ίππους. Το 1950 η απόδοση ανέβηκε ακόμα πιο ψηλά στους 350 ίππους στις 8.600 σ.α.λ. Χάρη στο εξαιρετικά χαμηλό βάρος η αναλογία βάρους/ισχύος ήταν μόλις 2κιλά/ίππο… τιμή που συναντάμε σήμερα σε κορυφαία αγωνιστικά αυτοκίνητα.

Η τεχνική υπεροχή φέρνει νίκες. Για τον τύπο της εποχής, οι Farina, Fangio και Fagioli έγιναν «Η Ομάδα των τριών “F”». Ένα ανίκητο τρίδυμο που διέλυε τον ανταγωνισμό. Οι τρείς άσοι της Alfa Romeo κέρδισαν όλα τα Grand Prix στα οποία πήραν μέρος, συγκεντρώνοντας παράλληλα 12 θέσεις στο βάθρο και πέντε ταχύτερους γύρους. Όπως το έθεσε αργότερα ο Giuseppe Busso, σχεδιαστής και συνεργάτης του Colombo, «το βασικό μας πρόβλημα ήταν να βρούμε ποιος από τους τρεις οδηγούς θα κέρδιζε τελικά τον αγώνα». Στο Grand Prix της Μόντσα, στις 3 Σεπτεμβρίου του 1950, η Alfa Romeo δοκίμασε την Alfetta 159, ένα μοντέλο που εξελίχθηκε για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της επόμενης χρονιάς. Η νέα Alfetta κέρδισε στο ντεμπούτο της. Στο τιμόνι της βρισκόταν ο Nino Farina, ο οποίος θα γινόταν ο πρώτος Παγκόσμιος Πρωταθλητής της Formula 1.

Η Afetta 159

Την επόμενη χρονιά το πρωτάθλημα κρίθηκε στον τελευταίο αγώνα, μετά από μια επική μάχη μεταξύ των Alfa Romeo και Ferrari. Μετά από 17 χρόνια, ο εκπληκτικός κινητήρας της Alfetta έφτανε πια στο όριο της εξέλιξης του, όμως οι μηχανικοί κατάφεραν να «στραγγίξουν» κάθε πιθανή ευκαιρία, αυξάνοντας τελικά την ιπποδύναμη στους 450 ίππους. Χάρη σε αυτή την ύστατη προσπάθεια και τους ταλαντούχους οδηγούς, η 159 κατέκτησε τη νίκη στα Grand Prix της Ελβετίας, του Βελγίου, της Γαλλίας και της Ισπανίας, με συνολικά έντεκα τερματισμούς στο βάθρο, αλλά και την επίτευξη του ταχύτερου γύρου και στους επτά αγώνες του πρωταθλήματος. Η ομάδα των τριών “F” και οι νίκες της πήραν μυθικές διαστάσεις και μετέφεραν την Alfa Romeo στην οθόνη του κινηματογράφου. Οι δύο πιο σημαντικοί Ιταλοί παραγωγοί της εποχής (ο Dino De Laurentis και ο Carlo Ponti) επέλεξαν δύο μεγάλους σταρ (τον Amedeo Nazzari και την εκθαμβωτική Alida Valli) για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στο “Ultimo Incontro” (“Last Meeting”), μια ταινία που κινήθηκε γύρω από τις πίστες της Formula 1 και τα γραφεία της Alfa Romeo Racing Team.

Για τη συγγραφή του σεναρίου σημαντική ήταν η συμβολή του διάσημου συγγραφέα και δημοσιογράφου Alberto Moravia. Η ταινία πραγματοποίησε την πρεμιέρα της στις 24 Οκτωβρίου του 1951 και τέσσερις ημέρες αργότερα, ο Juan Manuel Fangio στο τιμόνι της θρυλικής Alfetta 159, κατέκτησε το Ισπανικό Grand Prix και παράλληλα τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή. Η Alfa Romeo είχε κερδίσει τα δύο πρώτα Παγκόσμια Πρωταθλήματα στην ιστορία της Formula 1. Σε αυτό το σημείο μπορούσε πια να αποχωρήσει αήττητη από τη Formula 1 και να αφιερωθεί στην παραγωγή αξεπέραστων αυτοκινήτων παραγωγής

Tags

Alfa Romeo

πρώτος τίτλος στην Formula 1

1950

F1 Grand Prix Ιταλίας: Τεράστια εντός έδρας νίκη για τη Ferrari με αλάνθαστο Leclerc

Η Ferrari αποδεικνύει πως ακόμα κάνει κουμάντο εντός έδρας και θα πάρει μία παλικαρίσια νίκη με τον Leclerc. Ο Μονεγάσκος, θα αλλάξει μόνο μία φορά ελαστικά στον αγώνα και θα αντέξει στην πίεση του δεύτερου και επίσης εξαιρετικού Piastri. Την πρώτη τριάδα θα κλείσει ο Norris ο οποίος ήταν Pole Man στο σημερινό Grand Prix και θα χαρίσει στη McLaren το 2-3, μειώνοντας ακόμα περισσότερο τη διαφορά στο πρωτάθλημα οδηγών, από τον πρωτοπόρο Verstappen.

Ο αγώνας έδειξε πολλά. Έδειξε πως η Ferrari έχει ακόμα ζωή, έχει ακόμα λύσεις για να απειλήσει και να διεκδικήσει. Η McLaren με τη σειρά της έχει τα ταχύτερα μονοθέσια στο Grid, ενώ η Red Bull φαίνεται να μην έχει τις απαντήσεις και για πρώτη φορά δείχνει… αγχωμένη.

Η πίστα

Για πρώτη φορά αγώνας στην Monza έγινε το 1950. Η πίστα πλέον έχει μήκος 5.793 km με 11 στροφές ενώ στους 53 γύρους του αγώνα, οι πιλότοι καλύπτουν 306.72 km. Ο ταχύτερος γύρος της Formula 1 που έγινε στη Monza ήταν στα δοκιμαστικά του 2004 από τον Pablo Montoya με τη Williams.

Η σειρά εκκίνησης

Ο Lando Norris ξεκινά για μία ακόμη φορά από την 1η θέση του Grid, δείχνοντας ότι είναι στην απόλυτη φόρμα και πως διαθέτει το ταχύτερο μονοθέσιο πλέον. Ακριβώς πίσω του ο team mate του, Oscar Piastri που με τη δεύτερη McLaren παρέχει ένα «δίχτυ» ασφαλείας στο Lando. Στην τρίτη θέση ο George Russell, στην τέταρτη ο Leclerc και στη πέμπτη ο Sainz. Hamilton, Versteppen και Perez στις θέσεις 6-7-8. Ο Lando Norris θέλει νίκη για να κλείσει ακόμη περισσότερο η ψαλίδα που έχει από τον προπορευόμενο στη βαθμολογία αλλά πολύ πεσμένο Max Verstappen. Βέβαια ο νεαρός Norris έχει ένα… θεματάκι στις εκκινήσεις.

Πως κύλησε ο αγώνας

Τα πέντε φώτα έσβησαν και τα μονοθέσια ξεκίνησαν. O Norris θα ξεκινήσει καλά, όμως ο δεύτερος οδηγός της McLaren, Piastri θα ξεκινήσει ακόμα καλύτερα και θα πάρει την πρωτιά ήδη από την τρίτη στροφή. Μάλιστα ο Leclerc θα επωφεληθεί από την μάχη αυτή και θα περάσει επίσης τον Norris και θα βρεθεί εκείνος στην δεύτερη θέση. Η εκκίνηση ήταν αρκετά καθαρή και μόνο ο Russell θα χάσει για λίγο τα φρένα, κάτι που θα τον βγάλει για λίγο εκτός πίστας, θα συνεχίσει όμως κανονικά χάνοντας τέσσερις θέσεις και αποκτώντας μια ζημιά στην εμπρός αεροτομή.

Μετά την λήξη του πρώτου γύρου η κατάταξη είναι: Piastri – Leclerc – Norris – Sainz – Hamilton – Verstappen – Russell – Perez – Albon – Alonso.

Η πρώτη εγκατάλειψη θα έρθει στον 7ο γύρο, καθώς ο Tsunoda θα αποχωρήσει. Φαίνεται πως στον 1ο γύρο, υπήρξε μία επαφή μεταξύ Tsunoda και Hulkenberg, η οποία θα επιφέρει μεγάλη ζημιά στο μονοθέσιου του πρώτου, και 6 γύρους μετά θα αποσυρθεί. Για την πρόκληση της επαφής, θα δεχθεί ποινή 5 δευτ. ο Hulkenberg ο οποίος θα συνεχίσει τον αγώνα, όντας στην τελευταία θέση.

Τα pits ξεκίνησαν και από τους πρώτους θα είναι ο George Russell για να αλλάξει ελαστικά αλλά και να αντικαταστήσει την σπασμένη μπροστινή αεροτομή από την εκκίνηση.

Στον 17ο γύρο θα μπει για αλλαγή ελαστικών και ο πρωτοπόρος Piastri και θα επιστρέψει στον αγώνα στην 4η θέση.

Ο Verstappen παραλίγο να βρεθεί στις αμμοπαγίδες, όμως θα καταφέρει να διορθώσει σωστά και να το «σώσει». Στη συνέχεια θα προχωρήσει σε αλλαγή ελαστικών, όμως η ομάδα θα τον καθυστερήσει, με χρόνο αλλαγής στα 6.2 δευτ.

Στη μεγάλη ευθεία, και με τη χρήση DRS οι προσπεράσεις (στις θέσεις 9 με 13) είναι αρκετές, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως ο Gasly τρέχει πλέον με λαβωμένο μονοθέσιο, μετά από μία επαφή με τον Magnussen, για την οποία έφταιγε καθαρά ο δεύτερος, ο οποίος χρεώθηκε ποινή 10 δευτ.

Το χθεσινό Grand Prix κρίνεται σε μεγάλο βαθμό στη στρατηγική των Pit Stops, με τη McLaren να δείχνει την υπεροχή της στον αγώνα και την Red Bull να δείχνει να μην έχει απαντήσεις. Η Ferrari ρισκάρει, προχωρώντας μόνο σε μία αλλαγή ελαστικών…θα της βγει το ρίσκο;

Με 15 γύρους να απομένουν, η κατάταξη είναι: Piastri – Leclerc – Sainz – Verstappen – Norris – Hamilton – Magnusen – Perez – Albon. Κατευθείαν όμως, ο πρωτοπόρος Piastri θα μπει για αλλαγή ελαστικών και θα επιστρέψει στον αγώνα στη θέση 3 για να διεκδικήσει τη νίκη με φρέσκα ελαστικά.

Η Ferrari αυτή τη στιγμή, βρίσκεται στο 1-2 με τους Leclerc και Sainz να έχουν επιλέξει τη στρατηγική του ενός Pit Stop. Το στοίχημα είναι εάν θα αντέξουν στην πίεση των αντιπάλων, που έχουν πιο φρέσκιες γόμες.

Μόλις 8 γύρους πριν το τέλος, ο Piastri θα περάσει τον δεύτερο Sainz και πλέον απέχει 11.910 δευτ. από τον πρωτοπόρο Leclerc ξεκινώντας μία μάχη με τους.. εναπομείναντες γύρους. O νεαρός οδηγός της McLaren σε κάθε γύρο, “κόβει” περίπου 1 δευτ. από την διαφορά τους πετυχαίνοντας μάλιστα και τον ταχύτερο γύρο του αγώνα, όμως οι γύροι λιγοστεύουν.

Ο Leclerc τελικά θα καταφέρει να διαχειριστεί τα φθαρμένα ελαστικά και θα πετύχει την 7η νίκη της καριέρας του και 2η στη φετινή σεζόν, μπροστά στους χιλιάδες φίλους της Ferrari που τον επευφημούν σαν θεό.

Τελική κατάταξη: Leclerc – Piastri – Norris – Sainz – Hamilton – Verstappen – Russell – Perez – Magnussen – Albon – Alonso – Colapinto – Ricciardo – Ocon – Gasly – Bottas – Hulkenberg – Zhou – Stroll. Εγκαταλείψεις: Tsunoda