To γαλλικό Grand Prix στην πίστα του Paul Ricard, θα διεξαχθεί για δεύτερη φορά μετά την επανεμφάνισή του πέρυσι, στο ημερολόγιο της Formula 1. Η πίστα έχει στρωθεί με νέα άσφαλτο ενώ σχεδόν όλες οι στροφές, περίπου το 1/3 του γύρου έχουν νέο οδόστρωμα. Πρόκειται για τάπητα ίδιων προδιαγραφών με τον προηγούμενο, οπότε η συνολική πρόσφυση της επιφάνειας θα είναι σταθερή κατά τη διάρκεια ενός γύρου.
Η άσφαλτος είναι σχετικά λεία, οπότε η πτώση απόδοσης των ελαστικών λόγω καταπόνησης, είναι γενικά χαμηλή. Ο αναμενόμενα ζεστός καιρός αυτή την εποχή του χρόνου στην νότια Γαλλία, μπορεί να οδηγήσει σε πτώση απόδοσης λόγω θερμικής καταπόνησης. Στην πίστα του Paul Ricard κυρίαρχο ρόλο παίζουν οι πλευρικές δυνάμεις σε σχέση με την ελκτική πρόσφυση και τη σταθερότητα στο φρενάρισμα. Αυτό διευκολύνει στο να βρεθεί η ισορροπία στην θερμοκρασία των εμπρός και πίσω ελαστικών, παρότι η μεγάλη ευθεία Μιστράλ των 1.8 χλμ. – διακόπτεται από σικέιν – ψύχει τα εμπρός ελαστικά. Επίσης υπάρχουν και μερικά σημεία βίαιου φρεναρίσματος.
Η στροφή 13 στο Paul Ricard ασκεί το δεύτερο μεγαλύτερο συνεχές ενεργειακό φορτίο μέσα στη χρονιά, μετά τη στροφή 1 στην Κίνα.
Πέρυσι ο νικητής χρησιμοποίησε στρατηγική μιας αλλαγής όπως και οι περισσότεροι ανταγωνιστές του. Η στρατηγική του 2018 επηρεάστηκε από την εμφάνιση αυτοκινήτου ασφαλείας, νωρίς στον αγώνα. Χρησιμοποιήθηκε στον πρώτο γύρο και παρέμεινε επικεφαλής της κούρσας για πέντε γύρους.
Με απόσταση 5.8 χλμ. συνολικά πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους γύρους της χρονιάς. Υπάρχουν μερικές καλές ευκαιρίες για προσπέρασμα.
