Η εκκίνηση βρήκε τους Marquez, Miller, Petrucci, Dovizioso και Rossi να μάχονται για αρκετούς γύρους αρκετά κοντά για την πρωτιά. Όταν ο.. αχός της αρχής κατακάθισε, έμεινε ο Marquez με το Miller μπροστά, με τον Αυστραλό να πιέζει εντυπωσιακά το «μυρμήγκι» παίρνοντας για λίγο ως και τα ηνία του αγώνα! Εν τέλει, η φθορά των μαλακών ελαστικών που φορούσαν άπαντες μπρος-πίσω θα έδειχνε ποιος κάνει καλύτερη διαχείριση στις γόμες του, με καλύτερο όλων το Marquez. Σταδιακά ο Miller έχανε ρυθμό, καταλήγοντας στην 4η θέση. Οι άλλες δυο -εργοστασιακές- Ducati των Dovi και Petrucci πήραν 2η και 3η θέση αντίστοιχα χαρίζοντας απλόχερα το χαμόγελο στο κόκκινο στρατόπεδο μετά το… χτυποκάρδι καθώς στο τέλος οι δυο Ιταλοί αναβάτες πάλεψαν άκρως θεαματικά μεταξύ τους.
Στην 5η θέση, εκ του ασφαλούς θα έλεγε κανείς, τερμάτισε ο Valentino Rossi που προτίμησε ένα ήπιο από στρατηγικής άποψης αγώνα, αν και πίεσε μέχρι το πρώτο μισό. Πίσω του ακολούθησε ο Pol Espargaro, φέρνοντας το καλύτερο μέχρι τώρα αποτέλεσμα για την KTM σε στεγνό αγώνα, δείχνοντας από τη μια ότι το νέο ανθρακονημάτινο ψαλίδι λειτουργεί, ενώ από την άλλη ο Zarco.. όχι και τόσο, μιας και τερμάτισε εκτός 10άδας, επαληθεύοντας το κράξιμο του Pierer. Στην 7η θέση τερμάτισε ο Franco Morbidelli που έκανε πολύ καλό αγώνα, ενώ ακόμα καλύτερο έκανε ο ομόσταυλος του, Fabio Quartararo, που αν και δεν ξεκίνησε καλά μετά τα μισά του αγώνα «ξύπνησε», γυρνώντας πιο γρήγορα και από το Marquez!
O Cal Crutchlow ακολούθησε, ενώ ο Alex Rins αν και εκκίνησε 19ος πήρε τελικά την 10η θέση. Τα ερωτηματικά ωστόσο πληθαίνουν για την απόδοση πέραν του Zarco και για το Jorge Lorenzo που και σήμερα δε μπόρεσε κάτι καλύτερο από την 11η θέση. Τέλος, είχαμε ένα αγώνα αρκετών πτώσεων και εγκαταλείψεων από το ζέσταμα κιόλας, όταν έπεσαν οι Abraham και Mir. Τον αγώνα τους δεν τελείωσαν ποτέ επίσης οι Nakagami, Iannone, Vinales, Bagnaia και Rabat.
Αναλυτικά μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα του αγώνα εδώ, με το αγωνιστικό μας ραντεβού να ανανεώνεται για τις 6 Ιουνίου και το ιταλικό grand prix στο Mugello.
Πηγή: Zougla.gr
Ο πρώτος Αμερικανός αναβάτης νικητής του Rally Dakar
Οκτώ χρόνια μετά την επιστροφή της επίσημης ομάδας του HRC στο πιο σκληρό ράλι του κόσμου, ο αναβάτης της Honda, Ricky Brabec, ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου έχοντας κυριαρχήσει από την αρχή έως και την τελευταία ειδική διαδρομή του αγώνα που πραγματοποιήθηκε στη Σαουδική Αραβία.
O πρώτος Αμερικανός που κέρδισε το Dakar
Με τη νίκη αυτή, ο Ricky Brabec (Hesperia, Καλιφόρνια, ΗΠΑ) έγινε ο πρώτος Αμερικανός αναβάτης που κερδίζει το Dakar Rally. Ο αναβάτης της Honda, ο οποίος στη φετινή εκδοχή του Dakar Rally κατέκτησε τη νίκη σε δύο ειδικές διαδρομές, ουδέποτε έχασε την πρωτοπορία του αγώνα από την τρίτη ειδική και μετά.
O φετινός αγώνας κάλυψε περίπου 5.000 χιλιόμετρα χρονομετρημένων ειδικών διαδρομών σε μία συνολική διαδρομή 7.800 χιλιομέτρων, όπου, εκτός από τις δύο νίκες του Brabec στις ειδικές 3 και 5, πρέπει να προσθέσει κανείς τόσο εκείνες των José Ignacio Cornejo (ειδικές 4 και 12), Kevin Benavides (ειδική 7) και Joan Barreda (ειδικά 10), όσο και τις πολλές κορυφαίες επιδόσεις στις ενδιάμεσες χρονομετρήσεις, οι οποίες χάρισαν στην ομάδα της Honda τις θέσεις 1 και 2 στις ειδικές 3 και 10.
Έξι νίκες στο Dakar
Αυτή ήταν η έκτη επικράτηση της Honda στο Dakar Rally, μετά τις πέντε νίκες της στην Αφρική, εκ των οποίων η πιο πρόσφατη έλαβε χώρα πριν 31 χρόνια: Οι προηγούμενοι νικητές ήταν, το 1982, 1986 και 1987, ο Cyril Neveu, το 1988 ο Edi Orioli και το 1989 ο Gilles Lalay.
Το 2013, η Honda επέστρεψε στο Dakar Rally ύστερα από 23 χρόνια απουσίας. Κατά τη διάρκεια της οκταετίας αυτής, η ομάδα του HRC βρέθηκε στο βάθρο των νικητών δύο φορές. Και συγκεκριμένα, στο δεύτερο σκαλί του βάθρου με τον Paulo Gonçalves το 2015 και τρία χρόνια αργότερα (2018), στην ίδια θέση, με τον Kevin Benavides.