Ο Ισπανός Παγκόσμιος Πρωταθλητής χθές ξεκίνησε δυνατά με στόχο να περάσει μπροστά και να κάνει έναν γρήγορο αγώνα, με ρυθμό τον οποίο ήλπιζε ότι δεν θα ακολουθούσε ο Andrea Dovizioso, που σύμφωνα με τον ίδιο ήταν ο μεγάλος του αντίπαλος. Στην πρώτη στροφή της πίστας αποφασισμένος να κρατήσει την πρώτη θέση μπλόκαρε τον Dovi, αλλά με λάθος τρόπο που επέτρεψε σε τρεις οδηγούς να περάσουν μπροστά τους.
Ο Fabio Quartararo με την αδύναμη Yamaha M1 οδήγησε για λίγο τον Αγώνα, μέχρι που η Ducati του Andrea Dovizioso τον πέρασε εύκολα στην ευθεία και ακολούθησε η Honda του ΜΜ93.Οι δύο τους έδωσαν μια συγκλονιστική μάχη, κυριολεκτικά μέχρι την τελευταία στροφή, που θύμιζε τη μονομαχία τους το 2017. Όσο ο Dovi ήταν μπροστά έριχνε το ρυθμό στο 1'25'', ενώ όταν πέρασε μπροστά ο Marquez ο ρυθμός ανέβαινε και ο χρόνος πήγαινε στο 1'24'' χαμηλό και μάλιστα με τον Dovi να κάνει νέο ρεκόρ πίστας σε αγώνα στο 1'23.827. Ο Ιταλός είχε επιλέξει το μαλακό πίσω λάστιχο και ο Ισπανός το μεσαίο.
Τρεις γύρους πριν το τέλος ο ΜΜ93 έκανε μια φοβερή προσπάθεια και πέρασε στις αριστερές στροφές που υστερούσε ο αντίπαλός του και κράτησε την πρώτη θέση, παρά τα αλληλοπροσπεράσματα του προτελευταίου γύρου. Έφθασε πρώτος στην 9η και προτελευταία στροφή της πίστας στον τελευταίο γύρο και εκεί ήταν που ο Dovi έκανε τη δική του φοβερή κίνηση, πήρε την εσωτερική στην 10 και κατάφερε να κρατήσει τη γραμμή του και να πάρει τη νίκη, τη 2η δική του σε αυτήν την πίστα, την 4η συνεχόμενη για την Ducati.
O Dovizioso είπε ότι μερικές φορές κάνεις κάτι τρελό και σου βγαίνει και ότι ήταν η τελευταία στροφή και έπρεπε να το προσπαθήσει, αφού διαφορετικά και να μην του έβγαινε θα τερμάτιζε 2ος! Ήταν μια “αντρική” κίνηση που έκλεισε πολλά στόματα, αφού τα τρία τελευταία χρόνια με 13 νίκες είναι με διαφορά ο δεύτερος καλύτερος σε νίκες σε σχέση με όλους τους οδηγούς που υποκλίνονται στην κυριαρχία του ΜΜ93. έχει πάρει και μια νίκη το 2009 με την Honda φθάνοντας στις 14 νίκες στη μεγάλη κατηγορία και τις 23 στην καριέρα του, ο οδηγός που πήρε τον Τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στα 125 το 2004.
Πέρα από αυτή τη μάχη των δύο που συγκλόνισε, ο 20χρονος Γάλλος Fabio Quartararo με την δορυφορική Yamaha M1, που τελικά πήρε μια άνετη τρίτη θέση, το 3ο του φετινό βάθρο, κρατώντας πίσω του τις εργοστασιακές Yamaha των Valentino Rossi & Maverick Vinales, που είχαν διαλέξει το μεσαίο πίσω λάστιχο, σε αντίθεση με τον Γάλλο που είχε το μαλακό.
Ο Alex Rins ακολούθησε με την Suzuki του στην 6η θέση, με τον Jack Miller και την Ducati αλλά και τον Cal Crutchlow να έχουν πτώσεις στο ξεκίνημα του αγώνα. Ο Francesco Bagnaia με την Pramac Ducati στην 7η θέση πήρε το καλύτερό του αποτέλεσμα, ενώ και ο Miguel Oliveira με την ΚΤΜ πήρε το καλύτερο δικό του στην 8η θέση. Απογοητευτικός και πάλι ο Danilo Petrucci 9oς, ενώ τη δεκάδα έκλεισε ο Franky Morbidelli με την Yamaha του.
Πηγή Motograndprix.gr, Zougla.gr
Ο πρώτος Αμερικανός αναβάτης νικητής του Rally Dakar
Οκτώ χρόνια μετά την επιστροφή της επίσημης ομάδας του HRC στο πιο σκληρό ράλι του κόσμου, ο αναβάτης της Honda, Ricky Brabec, ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου έχοντας κυριαρχήσει από την αρχή έως και την τελευταία ειδική διαδρομή του αγώνα που πραγματοποιήθηκε στη Σαουδική Αραβία.
O πρώτος Αμερικανός που κέρδισε το Dakar
Με τη νίκη αυτή, ο Ricky Brabec (Hesperia, Καλιφόρνια, ΗΠΑ) έγινε ο πρώτος Αμερικανός αναβάτης που κερδίζει το Dakar Rally. Ο αναβάτης της Honda, ο οποίος στη φετινή εκδοχή του Dakar Rally κατέκτησε τη νίκη σε δύο ειδικές διαδρομές, ουδέποτε έχασε την πρωτοπορία του αγώνα από την τρίτη ειδική και μετά.
O φετινός αγώνας κάλυψε περίπου 5.000 χιλιόμετρα χρονομετρημένων ειδικών διαδρομών σε μία συνολική διαδρομή 7.800 χιλιομέτρων, όπου, εκτός από τις δύο νίκες του Brabec στις ειδικές 3 και 5, πρέπει να προσθέσει κανείς τόσο εκείνες των José Ignacio Cornejo (ειδικές 4 και 12), Kevin Benavides (ειδική 7) και Joan Barreda (ειδικά 10), όσο και τις πολλές κορυφαίες επιδόσεις στις ενδιάμεσες χρονομετρήσεις, οι οποίες χάρισαν στην ομάδα της Honda τις θέσεις 1 και 2 στις ειδικές 3 και 10.
Έξι νίκες στο Dakar
Αυτή ήταν η έκτη επικράτηση της Honda στο Dakar Rally, μετά τις πέντε νίκες της στην Αφρική, εκ των οποίων η πιο πρόσφατη έλαβε χώρα πριν 31 χρόνια: Οι προηγούμενοι νικητές ήταν, το 1982, 1986 και 1987, ο Cyril Neveu, το 1988 ο Edi Orioli και το 1989 ο Gilles Lalay.
Το 2013, η Honda επέστρεψε στο Dakar Rally ύστερα από 23 χρόνια απουσίας. Κατά τη διάρκεια της οκταετίας αυτής, η ομάδα του HRC βρέθηκε στο βάθρο των νικητών δύο φορές. Και συγκεκριμένα, στο δεύτερο σκαλί του βάθρου με τον Paulo Gonçalves το 2015 και τρία χρόνια αργότερα (2018), στην ίδια θέση, με τον Kevin Benavides.