Ο Ισπανός Παγκόσμιος Πρωταθλητής χθές ξεκίνησε δυνατά με στόχο να περάσει μπροστά και να κάνει έναν γρήγορο αγώνα, με ρυθμό τον οποίο ήλπιζε ότι δεν θα ακολουθούσε ο Andrea Dovizioso, που σύμφωνα με τον ίδιο ήταν ο μεγάλος του αντίπαλος. Στην πρώτη στροφή της πίστας αποφασισμένος να κρατήσει την πρώτη θέση μπλόκαρε τον Dovi, αλλά με λάθος τρόπο που επέτρεψε σε τρεις οδηγούς να περάσουν μπροστά τους.
Ο Fabio Quartararo με την αδύναμη Yamaha M1 οδήγησε για λίγο τον Αγώνα, μέχρι που η Ducati του Andrea Dovizioso τον πέρασε εύκολα στην ευθεία και ακολούθησε η Honda του ΜΜ93.Οι δύο τους έδωσαν μια συγκλονιστική μάχη, κυριολεκτικά μέχρι την τελευταία στροφή, που θύμιζε τη μονομαχία τους το 2017. Όσο ο Dovi ήταν μπροστά έριχνε το ρυθμό στο 1'25'', ενώ όταν πέρασε μπροστά ο Marquez ο ρυθμός ανέβαινε και ο χρόνος πήγαινε στο 1'24'' χαμηλό και μάλιστα με τον Dovi να κάνει νέο ρεκόρ πίστας σε αγώνα στο 1'23.827. Ο Ιταλός είχε επιλέξει το μαλακό πίσω λάστιχο και ο Ισπανός το μεσαίο.
Τρεις γύρους πριν το τέλος ο ΜΜ93 έκανε μια φοβερή προσπάθεια και πέρασε στις αριστερές στροφές που υστερούσε ο αντίπαλός του και κράτησε την πρώτη θέση, παρά τα αλληλοπροσπεράσματα του προτελευταίου γύρου. Έφθασε πρώτος στην 9η και προτελευταία στροφή της πίστας στον τελευταίο γύρο και εκεί ήταν που ο Dovi έκανε τη δική του φοβερή κίνηση, πήρε την εσωτερική στην 10 και κατάφερε να κρατήσει τη γραμμή του και να πάρει τη νίκη, τη 2η δική του σε αυτήν την πίστα, την 4η συνεχόμενη για την Ducati.
O Dovizioso είπε ότι μερικές φορές κάνεις κάτι τρελό και σου βγαίνει και ότι ήταν η τελευταία στροφή και έπρεπε να το προσπαθήσει, αφού διαφορετικά και να μην του έβγαινε θα τερμάτιζε 2ος! Ήταν μια “αντρική” κίνηση που έκλεισε πολλά στόματα, αφού τα τρία τελευταία χρόνια με 13 νίκες είναι με διαφορά ο δεύτερος καλύτερος σε νίκες σε σχέση με όλους τους οδηγούς που υποκλίνονται στην κυριαρχία του ΜΜ93. έχει πάρει και μια νίκη το 2009 με την Honda φθάνοντας στις 14 νίκες στη μεγάλη κατηγορία και τις 23 στην καριέρα του, ο οδηγός που πήρε τον Τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στα 125 το 2004.
Πέρα από αυτή τη μάχη των δύο που συγκλόνισε, ο 20χρονος Γάλλος Fabio Quartararo με την δορυφορική Yamaha M1, που τελικά πήρε μια άνετη τρίτη θέση, το 3ο του φετινό βάθρο, κρατώντας πίσω του τις εργοστασιακές Yamaha των Valentino Rossi & Maverick Vinales, που είχαν διαλέξει το μεσαίο πίσω λάστιχο, σε αντίθεση με τον Γάλλο που είχε το μαλακό.
Ο Alex Rins ακολούθησε με την Suzuki του στην 6η θέση, με τον Jack Miller και την Ducati αλλά και τον Cal Crutchlow να έχουν πτώσεις στο ξεκίνημα του αγώνα. Ο Francesco Bagnaia με την Pramac Ducati στην 7η θέση πήρε το καλύτερό του αποτέλεσμα, ενώ και ο Miguel Oliveira με την ΚΤΜ πήρε το καλύτερο δικό του στην 8η θέση. Απογοητευτικός και πάλι ο Danilo Petrucci 9oς, ενώ τη δεκάδα έκλεισε ο Franky Morbidelli με την Yamaha του.
Πηγή Motograndprix.gr, Zougla.gr
MotoGP: 8 χρόνια χωρίς το Marco Simoncelli
Σαν σήμερα, πριν από 8 χρόνια έχασε τη ζωή του ο Marco Simoncelli. To τρομακτικό ατύχημα συνέβη στην πίστα της Sepang, όταν ο Marco έχασε τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας του και μπήκε στην τροχιά των Colin Edwards και Valentino Rossi οι οποίοι είχαν μηδενικά περιθώρια αντίδρασης, πέφτοντας πάνω του και τραυματίζοντας τον θανάσιμα σοκάροντας όλο το μηχανοκίνητο αθλητικό κόσμο.
Σήμερα αυτή η μέρα μνήμης έχει ένα οξύμωρο σχήμα, καθώς ο Simoncelli ήταν ένας από τους πλέον θεαματικούς, μαχητικούς και ταλαντούχους αναβάτες της τότε νέας γενιάς αναβατών, κάτι που μας κάνει να αναρωτιόμαστε που θα ήταν αν ζούσε στο πρωτάθλημα και αν ο Marquez θα γιόρταζε ήδη ένα ακόμα παγκόσμιο τίτλο. Αυτό το «αν» μας το προκαλεί η ίδια η σταδιοδρομία του.. «αφάνα». Κάνοντας το ντεμπούτο του το 2002 στην κατηγορία των 125 κυβικών, η πρώτη νίκη ήρθε 2 χρόνια μετά, το 2004. Το 2006 ανέβηκε στα 250 κυβικά και πάλι του πήρε 2 χρόνια για ανέβει στο βάθρο. Τότε όμως δεν κατέβηκε από αυτό σχεδόν όλη τη χρονιά, κερδίζοντας έτσι τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή του 2008 στα 250 κυβικά εκατοστά. Η προάσπιση του τίτλου απέτυχε το 2009, ωστόσο το 2010 ήρθε για να φέρει την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία. Το 2011 ξεκίνησε μαχητικά με θέσεις στην πρώτη 5άδα αλλά και με 2 pole positions, μια 3η και μια 2 θέση στο βάθρο. Καταλαβαίνετε πως ο ρυθμός του νεαρού Ιταλού έδειχνε τι θα μπορούσε να κάνει στο μέλλον.
Μετά έγινε το συμβάν στη Μαλαισία..
Ας θυμηθούμε λοιπόν το Marco, όχι με ένα βίντεο «μνημόσυνο», αλλά με ένα βίντεο «γιορτή» με κάποιες από τις καλύτερες στιγμές του αναβάτη που έφυγε κάνοντας αυτό που αγαπούσε.