Ο Ισπανός Παγκόσμιος Πρωταθλητής χθές ξεκίνησε δυνατά με στόχο να περάσει μπροστά και να κάνει έναν γρήγορο αγώνα, με ρυθμό τον οποίο ήλπιζε ότι δεν θα ακολουθούσε ο Andrea Dovizioso, που σύμφωνα με τον ίδιο ήταν ο μεγάλος του αντίπαλος. Στην πρώτη στροφή της πίστας αποφασισμένος να κρατήσει την πρώτη θέση μπλόκαρε τον Dovi, αλλά με λάθος τρόπο που επέτρεψε σε τρεις οδηγούς να περάσουν μπροστά τους.
Ο Fabio Quartararo με την αδύναμη Yamaha M1 οδήγησε για λίγο τον Αγώνα, μέχρι που η Ducati του Andrea Dovizioso τον πέρασε εύκολα στην ευθεία και ακολούθησε η Honda του ΜΜ93.Οι δύο τους έδωσαν μια συγκλονιστική μάχη, κυριολεκτικά μέχρι την τελευταία στροφή, που θύμιζε τη μονομαχία τους το 2017. Όσο ο Dovi ήταν μπροστά έριχνε το ρυθμό στο 1'25'', ενώ όταν πέρασε μπροστά ο Marquez ο ρυθμός ανέβαινε και ο χρόνος πήγαινε στο 1'24'' χαμηλό και μάλιστα με τον Dovi να κάνει νέο ρεκόρ πίστας σε αγώνα στο 1'23.827. Ο Ιταλός είχε επιλέξει το μαλακό πίσω λάστιχο και ο Ισπανός το μεσαίο.
Τρεις γύρους πριν το τέλος ο ΜΜ93 έκανε μια φοβερή προσπάθεια και πέρασε στις αριστερές στροφές που υστερούσε ο αντίπαλός του και κράτησε την πρώτη θέση, παρά τα αλληλοπροσπεράσματα του προτελευταίου γύρου. Έφθασε πρώτος στην 9η και προτελευταία στροφή της πίστας στον τελευταίο γύρο και εκεί ήταν που ο Dovi έκανε τη δική του φοβερή κίνηση, πήρε την εσωτερική στην 10 και κατάφερε να κρατήσει τη γραμμή του και να πάρει τη νίκη, τη 2η δική του σε αυτήν την πίστα, την 4η συνεχόμενη για την Ducati.
O Dovizioso είπε ότι μερικές φορές κάνεις κάτι τρελό και σου βγαίνει και ότι ήταν η τελευταία στροφή και έπρεπε να το προσπαθήσει, αφού διαφορετικά και να μην του έβγαινε θα τερμάτιζε 2ος! Ήταν μια “αντρική” κίνηση που έκλεισε πολλά στόματα, αφού τα τρία τελευταία χρόνια με 13 νίκες είναι με διαφορά ο δεύτερος καλύτερος σε νίκες σε σχέση με όλους τους οδηγούς που υποκλίνονται στην κυριαρχία του ΜΜ93. έχει πάρει και μια νίκη το 2009 με την Honda φθάνοντας στις 14 νίκες στη μεγάλη κατηγορία και τις 23 στην καριέρα του, ο οδηγός που πήρε τον Τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στα 125 το 2004.
Πέρα από αυτή τη μάχη των δύο που συγκλόνισε, ο 20χρονος Γάλλος Fabio Quartararo με την δορυφορική Yamaha M1, που τελικά πήρε μια άνετη τρίτη θέση, το 3ο του φετινό βάθρο, κρατώντας πίσω του τις εργοστασιακές Yamaha των Valentino Rossi & Maverick Vinales, που είχαν διαλέξει το μεσαίο πίσω λάστιχο, σε αντίθεση με τον Γάλλο που είχε το μαλακό.
Ο Alex Rins ακολούθησε με την Suzuki του στην 6η θέση, με τον Jack Miller και την Ducati αλλά και τον Cal Crutchlow να έχουν πτώσεις στο ξεκίνημα του αγώνα. Ο Francesco Bagnaia με την Pramac Ducati στην 7η θέση πήρε το καλύτερό του αποτέλεσμα, ενώ και ο Miguel Oliveira με την ΚΤΜ πήρε το καλύτερο δικό του στην 8η θέση. Απογοητευτικός και πάλι ο Danilo Petrucci 9oς, ενώ τη δεκάδα έκλεισε ο Franky Morbidelli με την Yamaha του.
Πηγή Motograndprix.gr, Zougla.gr
O Francesco Bagnaia πήρε τον τίτλο στο φετινό πρωτάθλημα του MotoGP
O Francesco Bagnaia έκανε ίσως το μεγαλύτερο comeback στην ιστορία του MotoGP και κατάφερε να στεφθεί πρωταθλητής του MotoGP 2022. Και αυτό ύστερα από τη μέση της σεζόν όπου βρέθηκε 91 βαθμούς μακριά από την κορυφή και τον περσινό πρωταθλητή, Fabio Quartararo.
Ο αγώνας στη Βαλένθια έκρινε τον φετινό τίτλο, παρόλο που ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε ο Quartararo να πάρει το πρωτάθλημα ήταν να κερδίσει τον αγώνα και παράλληλα να μην τερματίσει ο Ιταλός. Έτσι το ενδιαφέρον ήταν καρφωμένο στους δυο διεκδικητές. Για την ιστορία να πούμε πως ο Alex Rins ήταν ο μεγάλος νικητής στη Βαλένθια, κάτι που έχει τη δική του μεγάλη σημασία αφού η Ιαπωνική ομάδα έχει ήδη δηλώσει πως αποχωρεί από τον κορυφαίο θεσμό από το 2023. Ο Brand Binder τερμάτισε δεύτερος και ο Jorge Martin έκλεισε το βάθρο για τη Ducati.
Ο Quartararo, παρόλο που τερμάτισε τέταρτος, είπε πως έκανε ό,τι μπορούσε οπόταν κλείνει τη σεζόν με το κεφάλι ψηλά δηλώνοντας ότι έχει στη διάθεση του τέσσερις μήνες για να προετοιμαστεί κατάλληλα και να διεκδικήσει τον τίτλο την επόμενη χρονιά. Ο Bagnaia τερμάτισε τελικά στην ένατη θέση σε ένα αγώνα που απλά δεν ήθελε να ρισκάρει το οτιδήποτε και να πάρει έστω και ένα βαθμό για να πάρει ένα ιδιαίτερα σημαντικό τίτλο για αρκετούς λόγους. Αρχικά, αυτός είναι ο πρώτος τίτλος Ιταλού αναβάτη στο MotoGP μετά από τον θρύλο Valentino Rossi το 2009, ενώ διπλά σημαντικά, αυτός είναι ο πρώτος τίτλος Ιταλού αναβάτη με Ιταλική μοτοσυκλέτα από την εποχή του Giacomo Agostini πριν 50 χρόνια! Εννοείται πως με το πέσιμο της καρό σημαίας, τον καινούργιο πρωταθλητή συνεχάρη τόσο ο κυριότερος του αντίπαλος Fabio Quartararo όσο και οι Rossi και Agostini που βρέθηκαν στην Ισπανία για τη μεγάλη γιορτή.
Αξίζει να σημειωθεί πως, στο τέλος της χρονιάς, ο Bagnaia είχε πέντε εγκαταλείψεις, δυο περισσότερες από τον Quartararo, και κατάφερε με σταθερά και καλά αποτελέσματα να καλύψει τη διαφορά των 91 βαθμών για να κατακτήσει τον τίτλο. Ο Ιταλός έκλεισε τη σεζόν με επτά νίκες, έναντι των τριών του Quartararo, ενώ τρεις νίκες είχε και ο Bastianini με το κλείσιμο της χρονιάς ενώ η Ducati ήταν σε εντελώς δικό της θεσμό, μαζεύοντας 448 βαθμούς έναντι των 256 της Yamaha. Η ομάδα του πρωταθλητή, Ducati Lenovo, είχε και το καλύτερο πέρασμα από το πρωτάθλημα με 454 βαθμούς έναντι των 337 της Red Bull KTM. Η επόμενη σεζόν θα δυο τους δυο Ιταλούς, Bagnaia και Bastianini, να αγωνίζονται με την εργοστασιακή Ducati ενώ θα υπάρξουν αγώνες Sprint σε όλα τα γκραν πρι της σεζόν, που θα ξεκινήσει στις 26 Μαρτίου του 2023 στην Πορτογαλία.
Τελική Κατάταξη
1 Alex Rins Suzuki
2 Brad Binder KTM +0.396
3 Jorge Martin Ducati +1.059
4 Fabio Quartararo Yamaha +1.911
5 Miguel Oliveira KTM +7.122
6 Joan Mir Suzuki +7.735
7 Luca Marini Ducati +8.524
8 Enea Bastianini Ducati +12.038
9 Francesco Bagnaia Ducati +14.441
10 Franco Morbidelli Yamaha +14.676