Ένας αδιαφιλονίκητος παγκόσμιος πρωταθλητής, ένας rookie της χρονιάς και ένα γενικό μούδιασμα ήταν τα τρία βασικά στοιχεία του αγώνα της Κυριακής στην Ιαπωνία.
Ο Marc Marquez μπορεί να στέφθηκε μαθηματικά παγκόσμιος πρωταθλητής για 8η φορά στην καριέρα του στον περασμένο αγώνα στην Ταϊλάνδη. Αυτό δε σημαίνει πως θα έπαιζε «safe» στον αγώνα. Έτσι, η καλή αίσθηση που είχε στο ζέσταμα μεταφράστηκε σε μια άνετη νίκη που δεν άφησε περιθώρια αντίδρασης στο Fabio Quartararo ο οποίος είναι το πρόσωπο του αγώνα. Γιατί; Γιατί στέφθηκε Rookie της σεζόν αλλά και για ακόμα μια φορά καλύτερος αναβάτης της Yamaha με δορυφορική και παλιότερη (!) μοτοσυκλέτα. Το βάθρο συμπλήρωσε ο Andrea Dovizioso ο οποίος με υποδειγματική διαχείριση των ελαστικών του είχε πολύ καλό ρυθμό ειδικά στο 2ο μισό του αγώνα.
Στην 4η θέση τερμάτισε ο Maverick Vinales, χωρίς να μπορεί να απαντήσει στη δύναμη της GP19 του DesmoDovi. Καλό αγώνα έκανε μετά από καιρό ο Cal Crutchlow που πήρε την 5η θέση, ενώ εξίσου καλό αγώνα έκανε ο έτερος αναβάτης της Petronas Yamaha, Franco Morbidelli. Αν και το πάλεψε από τα μισά του grid, ο Alex Rins τελικά ανέβηκε ως την 7η θέση, μπροστά από το 2ο αναβάτη της Suzuki, Joan Mir ο οποίος με τη σειρά του κράτησε για άλλα 4’’ πίσω το Danilo Petrucci. O Jack Miller αν και πάλεψε ως την 3η θέση στην αρχή του αγώνα, τελικά περιορίστηκε μόλις στη 10η. Αναλυτικά, μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα του αγώνα εδώ.
Κάτι είπαμε στην αρχή και πρέπει να σταθούμε σε αυτό και αναφερόμαστε στη λέξη «μούδιασμα». Επιεικής χαρακτηρισμός για το αρνητικό ρεκόρ προσέλευσης στην πίστα του Motegi, μες την καρδιά της μοτοσυκλέτας. Ίσως σε αυτό να συμβάλλει και η απογοητευτική απόδοση του Valentino Rossi ο οποίος όντας στην 11η θέση σημείωσε και πτώση ολοκληρώνοντας την προσωπική του ιαπωνική πανωλεθρία.
Σε παρόμοιο κακό κλίμα πρέπει να είναι και το box του Jorge Lorenzo, με το HRC να βλέπει τον πάλαι ποτέ πρωτοκλασάτο αναβάτη να παλεύει για μια θέση στον ήλιο κόντρα στον Karel Abraham, τερματίζοντας 40’’ πίσω από τον 1ο. Όλα αυτά ενώ οι φήμες λένε πως ο Zarco ίσως περιμένει στη γωνία. Το Philip Island έρχεται σε μια εβδομάδα ακριβώς, αν και το ενδιαφέρον για το φετινό πρωτάθλημα εξατμίζεται και πάει, κυρίως από πλευράς αναβατών. Εξαίρεση αποτελεί ο Quartararo που μοιάζει αποφασισμένος για μια νίκη πριν το επόμενο πρωτάθλημα.
Δε μένει παρά να δούμε αν το χαλαρό φινάλε που έρχεται, επιτρέψει στους αναβάτες να πουν ένα «all in». Ο ενθουσιασμός του Quartararo, η δύναμη της Ducati του Dovizioso και η συνεχώς ευχάριστη έκπληξη ονόματι Alex Rins είναι εδώ. Για να δούμε λοιπόν..
Πηγή: Zougla.gr
Η αναβίωση του θρυλικού Giallo Ducati, στο Misano WSBK
Η Ducati αποτίει φόρο τιμής στην ιστορία της στον κόσμο των αγώνων ανακοινώνοντας ότι και οι δύο εργοστασιακές ομάδες WorldSBK (Aruba.it Racing – Ducati Team) και MotoGP (Ducati Lenovo Team) θα αγωνιστούν στους γύρους στο Misano των αντίστοιχων Παγκοσμίων Πρωταθλημάτων με ειδικά κίτρινα αγωνιστικά χρώματα, που αντιπροσωπεύουν την αναβίωση του θρυλικού Giallo Ducati.
Το project παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου που πραγματοποιήθηκε στο Misano World Circuit Marco Simoncelli, στην οποία συμμετείχε ο διευθυντής της Centro Stile Ducati, Andrea Ferraresi, μαζί με τον Ιταλό σχεδιαστή Aldo Drudi, τον άνθρωπο που δημιούργησε την ιδιαίτερη χρωματική εμφάνιση.
Τα αποκαλυπτήρια για τους οπαδούς έγιναν λίγο πριν από τον γύρο σχηματισμού του πρώτου αγώνα του ιταλικού WorldSBK, όταν η ομάδα Aruba.it Racing – Ducati άνοιξε την πόρτα του γκαράζ και ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής Alvaro Bautista και ο ομόσταυλός του, Michael Ruben Rinaldi, μπήκαν στην πίστα στο τιμόνι των Panigale V4 R στο χρώμα Giallo Ducati και με αγωνιστικές φόρμες στις ίδιες αποχρώσεις με αυτές της μοτοσυκλέτας.
Το κίτρινο είναι ένα χρώμα που έχει μια σημαντική παράδοση στην ιστορία του κατασκευαστή μοτοσυκλετών με έδρα τη Μπολόνια. Οι πρώτες σπορ μοτοσυκλέτες σε αυτό το χρώμα χρονολογούνται από το πρώτο μισό της δεκαετίας του '70 (η 750 Sport και η 750 SS Desmo της ομάδας Spaggiari), αλλά ήταν στη δεκαετία του '90 που το Giallo Ducati, το χρώμα που ενέπνευσε συγκεκριμένα αυτά τα αγωνιστικά χρώματα, είχε τη μεγαλύτερη δημοτικότητα με την υιοθέτησή του στον κόσμο των αγώνων, η οποία στη συνέχεια επεκτάθηκε στη γραμμή παραγωγής.
Τα αξιομνημόνευτα μοντέλα στο Giallo Ducati περιλαμβάνουν σίγουρα τη Ducati 748, της οποίας η αγωνιστική έκδοση χάρισε στον Paolo Casoli τη νίκη στο πρωτάθλημα του 1997 του Supersport World Series, χωρίς να ξεχνάμε superbikes όπως οι 916, 996, 749, 999 και 1199 Panigale και άλλα διάφορα μοντέλα της γκάμας.
“Η Ducati έχει μια εξαιρετική ιστορία για την οποία οι παθιασμένοι θαυμαστές της είναι εξαιρετικά περήφανοι. Το κίτρινο χρώμα είναι ένα σημαντικό μέρος αυτής και επιλέξαμε να το γιορτάσουμε μέσα από μια σύγχρονη χρωματική εμφάνιση γεμάτη ενέργεια”, δήλωσε ο Andrea Ferraresi, Ducati Centro Stile Director.
