Μια έντονη βροχόπτωση λίγο πριν την έναρξη του αγώνα καθυστέρησε τις διαδικασίες στο Le Mans, με τους διοργανωτές να δίνουν εκκίνηση στους αναβάτες σε βρόχινο αγώνα αργότερα. Κάτι που έγινε πρώτα φορά από το GP της Βαλένθια του 2018.
Ο Cal Crutchlow της LCR κράτησε για λίγο το προβάδισμα μέχρι τον λόφο προς το Dunlop chicane, αλλά ο Jack Miller τον προσπέρασε στην τρίτη στροφή για να περάσει αυτός πρώτος. Πιο πίσω ένα ατύχημα του Valentino Rossi ανάγκασε τον άλλο αναβάτη της Yamaha, Maverick Vinales, τον Mir της Suzuki και τον Aleix Espargaro της Aprilia να τον αποφύγουν, ρίχνοντας τους εκτός της βαθμολογούμενης δεκάδας.
Μέσα στο χάος, οι αναβάτες της εργοστασιακής Ducati, Andrea Dovizioso και Danilo Petrucci, τοποθετήθηκαν πίσω από τον Miller, με τον poleman Quartararo τέταρτο. Ο Petrucci βρήκε τον τρόπο για να προσπεράσει τον Miller στο Blue Esses προς το τέλος του πρώτου γύρου, με τον Dovizioso να τον ακολουθεί γρήγορα.
Το κορυφαίο τρίο της Ducati δημιούργησε γρήγορα απόσταση ασφαλείας από τους υπόλοιπους, με τον Alex Rins να ήταν μπροστά από την «αγέλη» που κυνηγούσε τους πρώτους έχοντας εκκινήσει 16ος. Στη συνέχεια, ο Rins ξεκίνησε να ασκεί πίεση, φτάνοντας σε απόσταση ενός δευτερολέπτου από τον Miller, τον οποίο προσπέρασε στον γύρο 15, αν και έχασε την θέση λίγα λεπτά αργότερα. Στον γύρο 18, ο Dovi έκανε μια επιτυχημένη κίνηση πάνω στον Petrucci, ωστόσο η μάχη τους συνεχίστηκε και μετά από μικρή επαφή. Εκεί όπου ο Dovi είδε τον Rins να τον προσπερνάει και να πατάει στην δεύτερη θέση. Εκεί όμως δεν έμεινε καθώς ο καταπληκτικός του αγώνας έφτασε σε ένα άδοξο τέλος μετά από ατύχημα στον επόμενο γύρο, ενώ πριν εγκατέλειψε και ο Miller.
Αυτό έδωσε στον Petrucci μια διαφορά 2,7 δευτερολέπτων έναντι του Dovizioso, ο οποίος όμως έκλεισε γρήγορα την διαφορά αλλά άρχισε να υποφέρει από έλλειψη πίσω πρόσφυσης και ήταν ανίσχυρος για να εμποδίσει τον Marquez να του πάρει τη θέση. Το προβάδισμα του Petrucci παρέμεινε άθικτο στον τελευταίο γύρο και ο αναβάτης της Ducati κατάφερε να πετύχει τη δεύτερη νίκη του στο MotoGP, καθιστώντας τον ως τον έβδομο διαφορετικό νικητή αυτή τη σεζόν. Ο rookie Marquez έδωσε στη Honda το πρώτο της βάθρο στο 2020 τερματίζοντας δεύτερος έχοντας ξεκινήσει από την 18η, ενώ ο Pol Espargaro ολοκλήρωσε το βάθρο για την KTM μετά που προσπέρασε τον Dovizioso, ο οποίος τερμάτισε τέταρτος. Ο Johann Zarco ήταν πέμπτος, με τους Oliveira, Nakagami, Bradl, Quartararo και Vinales, να κλείνουν την βαθμολογούμενη δεκάδα.
Η επόμενη συνάντηση του θεσμού θα πραγματοποιηθεί την επόμενη εβδομάδα στο Aragon της Ισπανίας, όπου θα μείνουν εκεί και για ακόμα έναν αγώνα στη συνέχεια.
Πρωτάθλημα αναβατών MotoGP
1 Fabio Quartararo Yamaha 115
2 Joan Mir Suzuki 105
3 Andrea Dovizioso Ducati 97
4 Maverick Viñales Yamaha 96
5 Takaaki Nakagami Honda 81
6 Franco Morbidelli Yamaha 77
7 Jack Miller Ducati 75
8 Pol Espargaró KTM 73
9 Miguel Oliveira KTM 69
10 Danilo Petrucci Ducati 64
MotoGP: 8 χρόνια χωρίς το Marco Simoncelli
Σαν σήμερα, πριν από 8 χρόνια έχασε τη ζωή του ο Marco Simoncelli. To τρομακτικό ατύχημα συνέβη στην πίστα της Sepang, όταν ο Marco έχασε τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας του και μπήκε στην τροχιά των Colin Edwards και Valentino Rossi οι οποίοι είχαν μηδενικά περιθώρια αντίδρασης, πέφτοντας πάνω του και τραυματίζοντας τον θανάσιμα σοκάροντας όλο το μηχανοκίνητο αθλητικό κόσμο.
Σήμερα αυτή η μέρα μνήμης έχει ένα οξύμωρο σχήμα, καθώς ο Simoncelli ήταν ένας από τους πλέον θεαματικούς, μαχητικούς και ταλαντούχους αναβάτες της τότε νέας γενιάς αναβατών, κάτι που μας κάνει να αναρωτιόμαστε που θα ήταν αν ζούσε στο πρωτάθλημα και αν ο Marquez θα γιόρταζε ήδη ένα ακόμα παγκόσμιο τίτλο. Αυτό το «αν» μας το προκαλεί η ίδια η σταδιοδρομία του.. «αφάνα». Κάνοντας το ντεμπούτο του το 2002 στην κατηγορία των 125 κυβικών, η πρώτη νίκη ήρθε 2 χρόνια μετά, το 2004. Το 2006 ανέβηκε στα 250 κυβικά και πάλι του πήρε 2 χρόνια για ανέβει στο βάθρο. Τότε όμως δεν κατέβηκε από αυτό σχεδόν όλη τη χρονιά, κερδίζοντας έτσι τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή του 2008 στα 250 κυβικά εκατοστά. Η προάσπιση του τίτλου απέτυχε το 2009, ωστόσο το 2010 ήρθε για να φέρει την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία. Το 2011 ξεκίνησε μαχητικά με θέσεις στην πρώτη 5άδα αλλά και με 2 pole positions, μια 3η και μια 2 θέση στο βάθρο. Καταλαβαίνετε πως ο ρυθμός του νεαρού Ιταλού έδειχνε τι θα μπορούσε να κάνει στο μέλλον.
Μετά έγινε το συμβάν στη Μαλαισία..
Ας θυμηθούμε λοιπόν το Marco, όχι με ένα βίντεο «μνημόσυνο», αλλά με ένα βίντεο «γιορτή» με κάποιες από τις καλύτερες στιγμές του αναβάτη που έφυγε κάνοντας αυτό που αγαπούσε.