Μια έντονη βροχόπτωση λίγο πριν την έναρξη του αγώνα καθυστέρησε τις διαδικασίες στο Le Mans, με τους διοργανωτές να δίνουν εκκίνηση στους αναβάτες σε βρόχινο αγώνα αργότερα. Κάτι που έγινε πρώτα φορά από το GP της Βαλένθια του 2018.
Ο Cal Crutchlow της LCR κράτησε για λίγο το προβάδισμα μέχρι τον λόφο προς το Dunlop chicane, αλλά ο Jack Miller τον προσπέρασε στην τρίτη στροφή για να περάσει αυτός πρώτος. Πιο πίσω ένα ατύχημα του Valentino Rossi ανάγκασε τον άλλο αναβάτη της Yamaha, Maverick Vinales, τον Mir της Suzuki και τον Aleix Espargaro της Aprilia να τον αποφύγουν, ρίχνοντας τους εκτός της βαθμολογούμενης δεκάδας.
Μέσα στο χάος, οι αναβάτες της εργοστασιακής Ducati, Andrea Dovizioso και Danilo Petrucci, τοποθετήθηκαν πίσω από τον Miller, με τον poleman Quartararo τέταρτο. Ο Petrucci βρήκε τον τρόπο για να προσπεράσει τον Miller στο Blue Esses προς το τέλος του πρώτου γύρου, με τον Dovizioso να τον ακολουθεί γρήγορα.
Το κορυφαίο τρίο της Ducati δημιούργησε γρήγορα απόσταση ασφαλείας από τους υπόλοιπους, με τον Alex Rins να ήταν μπροστά από την «αγέλη» που κυνηγούσε τους πρώτους έχοντας εκκινήσει 16ος. Στη συνέχεια, ο Rins ξεκίνησε να ασκεί πίεση, φτάνοντας σε απόσταση ενός δευτερολέπτου από τον Miller, τον οποίο προσπέρασε στον γύρο 15, αν και έχασε την θέση λίγα λεπτά αργότερα. Στον γύρο 18, ο Dovi έκανε μια επιτυχημένη κίνηση πάνω στον Petrucci, ωστόσο η μάχη τους συνεχίστηκε και μετά από μικρή επαφή. Εκεί όπου ο Dovi είδε τον Rins να τον προσπερνάει και να πατάει στην δεύτερη θέση. Εκεί όμως δεν έμεινε καθώς ο καταπληκτικός του αγώνας έφτασε σε ένα άδοξο τέλος μετά από ατύχημα στον επόμενο γύρο, ενώ πριν εγκατέλειψε και ο Miller.
Αυτό έδωσε στον Petrucci μια διαφορά 2,7 δευτερολέπτων έναντι του Dovizioso, ο οποίος όμως έκλεισε γρήγορα την διαφορά αλλά άρχισε να υποφέρει από έλλειψη πίσω πρόσφυσης και ήταν ανίσχυρος για να εμποδίσει τον Marquez να του πάρει τη θέση. Το προβάδισμα του Petrucci παρέμεινε άθικτο στον τελευταίο γύρο και ο αναβάτης της Ducati κατάφερε να πετύχει τη δεύτερη νίκη του στο MotoGP, καθιστώντας τον ως τον έβδομο διαφορετικό νικητή αυτή τη σεζόν. Ο rookie Marquez έδωσε στη Honda το πρώτο της βάθρο στο 2020 τερματίζοντας δεύτερος έχοντας ξεκινήσει από την 18η, ενώ ο Pol Espargaro ολοκλήρωσε το βάθρο για την KTM μετά που προσπέρασε τον Dovizioso, ο οποίος τερμάτισε τέταρτος. Ο Johann Zarco ήταν πέμπτος, με τους Oliveira, Nakagami, Bradl, Quartararo και Vinales, να κλείνουν την βαθμολογούμενη δεκάδα.
Η επόμενη συνάντηση του θεσμού θα πραγματοποιηθεί την επόμενη εβδομάδα στο Aragon της Ισπανίας, όπου θα μείνουν εκεί και για ακόμα έναν αγώνα στη συνέχεια.
Πρωτάθλημα αναβατών MotoGP
1 Fabio Quartararo Yamaha 115
2 Joan Mir Suzuki 105
3 Andrea Dovizioso Ducati 97
4 Maverick Viñales Yamaha 96
5 Takaaki Nakagami Honda 81
6 Franco Morbidelli Yamaha 77
7 Jack Miller Ducati 75
8 Pol Espargaró KTM 73
9 Miguel Oliveira KTM 69
10 Danilo Petrucci Ducati 64
O Francesco Bagnaia πήρε τον τίτλο στο φετινό πρωτάθλημα του MotoGP
O Francesco Bagnaia έκανε ίσως το μεγαλύτερο comeback στην ιστορία του MotoGP και κατάφερε να στεφθεί πρωταθλητής του MotoGP 2022. Και αυτό ύστερα από τη μέση της σεζόν όπου βρέθηκε 91 βαθμούς μακριά από την κορυφή και τον περσινό πρωταθλητή, Fabio Quartararo.
Ο αγώνας στη Βαλένθια έκρινε τον φετινό τίτλο, παρόλο που ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε ο Quartararo να πάρει το πρωτάθλημα ήταν να κερδίσει τον αγώνα και παράλληλα να μην τερματίσει ο Ιταλός. Έτσι το ενδιαφέρον ήταν καρφωμένο στους δυο διεκδικητές. Για την ιστορία να πούμε πως ο Alex Rins ήταν ο μεγάλος νικητής στη Βαλένθια, κάτι που έχει τη δική του μεγάλη σημασία αφού η Ιαπωνική ομάδα έχει ήδη δηλώσει πως αποχωρεί από τον κορυφαίο θεσμό από το 2023. Ο Brand Binder τερμάτισε δεύτερος και ο Jorge Martin έκλεισε το βάθρο για τη Ducati.
Ο Quartararo, παρόλο που τερμάτισε τέταρτος, είπε πως έκανε ό,τι μπορούσε οπόταν κλείνει τη σεζόν με το κεφάλι ψηλά δηλώνοντας ότι έχει στη διάθεση του τέσσερις μήνες για να προετοιμαστεί κατάλληλα και να διεκδικήσει τον τίτλο την επόμενη χρονιά. Ο Bagnaia τερμάτισε τελικά στην ένατη θέση σε ένα αγώνα που απλά δεν ήθελε να ρισκάρει το οτιδήποτε και να πάρει έστω και ένα βαθμό για να πάρει ένα ιδιαίτερα σημαντικό τίτλο για αρκετούς λόγους. Αρχικά, αυτός είναι ο πρώτος τίτλος Ιταλού αναβάτη στο MotoGP μετά από τον θρύλο Valentino Rossi το 2009, ενώ διπλά σημαντικά, αυτός είναι ο πρώτος τίτλος Ιταλού αναβάτη με Ιταλική μοτοσυκλέτα από την εποχή του Giacomo Agostini πριν 50 χρόνια! Εννοείται πως με το πέσιμο της καρό σημαίας, τον καινούργιο πρωταθλητή συνεχάρη τόσο ο κυριότερος του αντίπαλος Fabio Quartararo όσο και οι Rossi και Agostini που βρέθηκαν στην Ισπανία για τη μεγάλη γιορτή.
Αξίζει να σημειωθεί πως, στο τέλος της χρονιάς, ο Bagnaia είχε πέντε εγκαταλείψεις, δυο περισσότερες από τον Quartararo, και κατάφερε με σταθερά και καλά αποτελέσματα να καλύψει τη διαφορά των 91 βαθμών για να κατακτήσει τον τίτλο. Ο Ιταλός έκλεισε τη σεζόν με επτά νίκες, έναντι των τριών του Quartararo, ενώ τρεις νίκες είχε και ο Bastianini με το κλείσιμο της χρονιάς ενώ η Ducati ήταν σε εντελώς δικό της θεσμό, μαζεύοντας 448 βαθμούς έναντι των 256 της Yamaha. Η ομάδα του πρωταθλητή, Ducati Lenovo, είχε και το καλύτερο πέρασμα από το πρωτάθλημα με 454 βαθμούς έναντι των 337 της Red Bull KTM. Η επόμενη σεζόν θα δυο τους δυο Ιταλούς, Bagnaia και Bastianini, να αγωνίζονται με την εργοστασιακή Ducati ενώ θα υπάρξουν αγώνες Sprint σε όλα τα γκραν πρι της σεζόν, που θα ξεκινήσει στις 26 Μαρτίου του 2023 στην Πορτογαλία.
Τελική Κατάταξη
1 Alex Rins Suzuki
2 Brad Binder KTM +0.396
3 Jorge Martin Ducati +1.059
4 Fabio Quartararo Yamaha +1.911
5 Miguel Oliveira KTM +7.122
6 Joan Mir Suzuki +7.735
7 Luca Marini Ducati +8.524
8 Enea Bastianini Ducati +12.038
9 Francesco Bagnaia Ducati +14.441
10 Franco Morbidelli Yamaha +14.676