Έφτασε τα 100 εκατομμύρια... παπιά η Honda!

Έναν εντυπωσιακό αριθμό πωλήσεων κατάφερε ήδη να ξεπεράσει η Honda και αφορά στο Super Cup, το πασίγνωστο... παπί σε όλο τον κόσμο. Συνολικά η ιαπωνική εταιρεία καταγράφει 100 εκατομμύρια πωλήσεις από τη στιγμή που εμφανίστηκε μέχρι σήμερα.

Για να τιμηθεί το όλο γεγονός, η Honda οργάνωσε ειδική τελετή στο εργοστάσιο του Kumamoto στην Ιαπωνία, εκεί δηλαδή όπου παράγεται το Super Cub, στην οποία παραβρέθηκε και ο πρόεδρος & CEO Takahiro Hachigo.

Η μαζική παραγωγή της πρώτης γενιάς Super Cub C100 ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1958 στο εργοστάσιο του Yamato, βόρεια του Τόκιο. Η άμεση επιτυχία των πωλήσεων ήταν αποτέλεσμα αρκετών χαρακτηριστικών, όπως η αντοχή και απόδοση του τετράχρονου κινητήρα των 50 κ.εκ. (σε αντίθεση με τους δίχρονους που ήταν η τάση της εποχής), η μοναδική σχεδίαση με πλαίσιο τύπου ραχοκοκκαλιάς, ο φυγοκεντρικός συμπλέκτης χωρίς μανέτα και η μεγάλη, προστατευτική ποδιά.

Αν και στην πορεία υπήρξαν πολλές βελτιώσεις, η βασική φιλοσοφία του παπιού παρέμεινε ίδια στο πέρασμα του χρόνου, με το μοναδικό του στιλ να συνεχίζεται μέχρι τα σημερινά μοντέλα. Τόσο εμβληματική είναι η σχεδίασή του, ώστε το 2014 το Super Cub έγινε το πρώτο όχημα που καλύπτεται από «τρισδιάστατη» πατέντα στην Ιαπωνία. Στις μέρες μας, η Honda παράγει τα μοντέλα Super Cub σε 16 εργοστάσια σε 15 χώρες σε όλο τον κόσμο και τα διαθέτει σε περισσότερες από 160 χώρες.

Ένα ταξίδι στον χρόνο για το αγαπημένο παιδί του ίδιου του Soichiro Honda, ιδρυτή της μεγαλύτερης εταιρείας μοτοσυκλετών στον κόσμο, είναι αρκετό για να συνειδητοποιήσουμε όλοι γιατί αυτό το μοντέλο θεωρείται ιστορικό ορόσημο:

1958: Ξεκινούν οι πωλήσεις του Super Cub C100

1959: Αρχίζουν οι εξαγωγές στις ΗΠΑ

1961: Η παγκόσμια παραγωγή της σειράς Super Cub φτάνει το ένα εκατομμύριο

1962: Ξεκινά η παραγωγή και εκτός Ιαπωνίας, στο Ταϊβάν

1964: Αρχίζουν οι πωλήσεις του Super Cub C65 (το πρώτο με ΕΕΚ)

1967: Η παραγωγή της σειράς Super Cub φτάνει τα 5 εκατομμύρια

1974: Η παραγωγή ανέρχεται σε 10 εκατομμύρια

1983: Ξεκινούν οι πωλήσεις του Super Cub 50 Super Custom, που επιτυγχάνει κατανάλωση 180 km/lit(!)

1988: Αρχίζουν οι πωλήσεις του Press Cub

1992: Η παγκόσμια παραγωγή φτάνει τα 20 εκατομμύρια

1997: Ξεκινούν οι πωλήσεις του Little Cub

2005: Η παγκόσμια παραγωγή αγγίζει τα 50 εκατομμύρια

2007: Το ηλεκτρονικά ελεγχόμενο σύστημα ψεκασμού καυσίμου PGM-FI της Honda τοποθετείται στα Super Cub 50, Press Cub 50 και Little Cub

2008: 50ή επέτειος πωλήσεων του Super Cub και η παγκόσμια παραγωγή φτάνει τα 50 εκατομμύρια

2009: Ξεκινούν οι πωλήσεις των Super Cub 110/110 Pro

2013: Αρχίζουν οι πωλήσεις του Cross Cub

2014: Το Super Cub με το σχήμα του γίνεται το πρώτο όχημα που αποκτά τρισδιάστατη πατέντα στην Ιαπωνία.

Οι κάμερες στους κυπριακούς δρόμους δεν είναι προτεραιότητα!

Του Στέλιου Κυθρεώτη

Παρά το γεγονός ότι τα στατιστικά για τα δυστυχήματα στην Κύπρο δεν ευνοούν ένα τέτοιο έξοδο (45 εκατ. ευρώ), η Πολιτεία, μετά από 13 χρόνια και κυβερνήσεις από όλους τους χώρους, επαναφέρει τις κάμερες στους δρόμους.

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι οι κάμερες μειώνουν τα δυστυχήματα, όμως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ στην Κύπρο. Αυτό υποστηρίζουμε εμείς και μάλιστα με στοιχεία και όχι με δηλώσεις εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης.

Τα επίσημα στοιχεία της Αστυνομίας λοιπόν δείχνουν ξεκάθαρα πως το διάστημα που είχαν τοποθετηθεί κάμερες στην Κύπρο στο παρελθόν (2006 -2007) ΔΕΝ είχαν μειώσει τα δυστυχήματα παρά τις άστοχες δηλώσεις των υπευθύνων όλων των κυβερνήσεων από τότε μέχρι σήμερα. Αντίθετα σε κάποια σημεία τα δυστυχήματα είχαν αυξηθεί, όπως και οι νεκροί.

Παρόλα αυτά, λόγω κεκτημένης ταχύτητας δεκαετιών και μη σωστής ανάλυσης των δεδομένων, αντί να συγκεντρωθούμε στους παράγοντες που προκαλούν τα δυστυχήματα ( ναρκωτικά, μη χρήση κράνους και ζώνης, χρήση κινητού, ντελιβεράδες, ηλικιωμένοι οι οποίοι αποτελούσαν το 44% των νεκρών του 2019 κλπ) χρησιμοποιούμε ένα τέτοιο ποσό για να καλύψουμε 30 σημεία σε ένα δίκτυο 13,000 χλμ στην Κύπρο, τα οποία σημεία τα τελευταία χρόνια δεν έχουν να επιδείξουν αύξηση σε δυστυχήματα (χωρίς την χρήση καμερών) αντίθετα κάποια έχουν επιδείξει και μείωση.

Και για να μην μας "κρίνουν" οι υπεύθυνοι ότι μιλάμε χωρίς στοιχεία, παραθέτουμε στοιχεία ενδεικτικά μόνο από ένα σημείο που είχε κάμερες, την διασταύρωση Λεωφ. Γρίβα Διγενή με Λεωφ. Δημ. Σεβέρη στην Λευκωσία.

Το 2005 χωρίς κάμερες: 5 συγκρούσεις.
Το 2006 ΜΕ ΚΑΜΕΡΕΣ για μερικούς μήνες: 11 συγκρούσεις (πιθανότατα από τα απότομα φρεναρίσματα λόγω των καμερών).
Το 2007 ΜΕ ΚΑΜΕΡΕΣ για 8 μήνες: 5 συγκρούσεις
Το 2008 ΧΩΡΙΣ κάμερες: 2 συγκρούσεις

Από το 2009 μέχρι το 2019 ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ: με εξαίρεση το 2010 που είχαμε 3 συγκρούσεις, τις υπόλοιπες χρονιές είχαμε 0 μέχρι 2 συγκρούσεις (από το 2014 και μετά έχουμε 0 ως 1 σύγκρουση). ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ.

Δίνουμε αυτά τα στοιχεία (έχουμε στοιχεία για όλα τα σημεία) και ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από τους υπεύθυνους να προβούν στις πιο κάτω πράξεις, με δεδομένο ότι δυστυχώς δεν μπορούν αυτά τα εκατομμύρια που ξοδεύτηκαν για τις κάμερες να δοθούν σε άλλα βελτιωτικά έργα που θα μειώσουν τα δυστυχήματα:

Να παρουσιάσουν στοιχεία για ΟΛΑ τα σημεία που θα τοποθετηθούν κάμερες ώστε να επιβεβαιώνεται ότι υφίσταται λόγος τοποθέτησης τους (μελανά σημεία, αύξηση δυστυχημάτων χωρίς κάμερες). ΠΡΙΝ την τοποθέτηση τους.
Να γίνει απολογισμός μετά την τοποθέτηση τους σε τακτά διαστήματα αν και κατά πόσο έφεραν αποτελέσματα.
Αν δεν έχουν φέρει αποτελέσματα, δηλαδή μείωση των δυστυχημάτων, κάποιος να λογοδοτήσει γιατί θα έχουμε ξοδέψει 45 εκατ. ευρώ χωρίς λόγο.
Τοποθέτηση καμερών ΜΟΝΟ σε μελανά σημεία (εκεί που έχουν γίνει δυστυχήματα τα τελευταία 5 χρόνια) και όχι όπου θυμηθούμε. Αλλιώς μετά εύλογα κάποιος μπορεί να αναφέρει την εισπρακτική πολιτική των καμερών.

Ξαναδηλώνουμε ότι ούτε θέλουμε να τρέχουν στους δρόμους, ούτε υποστηρίζουμε την ταχύτητα. Ούτε είμαστε εναντίον των καμερών. Διαφωνούμε με την προτεραιότητα.

Και βέβαια, γνωρίζουμε τι συμβαίνει στους δρόμους με επίσημα στοιχεία τα οποία οι υπεύθυνοι, κολλημένοι στις κάμερες, δεν εξετάζουν.

Editorial

Έφτασε τα 100 εκατομμύρια... παπιά η Honda!

Οι κάμερες στους κυπριακούς δρόμους δεν είναι προτεραιότητα!