Έφτασε τα 100 εκατομμύρια... παπιά η Honda!

Έναν εντυπωσιακό αριθμό πωλήσεων κατάφερε ήδη να ξεπεράσει η Honda και αφορά στο Super Cup, το πασίγνωστο... παπί σε όλο τον κόσμο. Συνολικά η ιαπωνική εταιρεία καταγράφει 100 εκατομμύρια πωλήσεις από τη στιγμή που εμφανίστηκε μέχρι σήμερα.

Για να τιμηθεί το όλο γεγονός, η Honda οργάνωσε ειδική τελετή στο εργοστάσιο του Kumamoto στην Ιαπωνία, εκεί δηλαδή όπου παράγεται το Super Cub, στην οποία παραβρέθηκε και ο πρόεδρος & CEO Takahiro Hachigo.

Η μαζική παραγωγή της πρώτης γενιάς Super Cub C100 ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1958 στο εργοστάσιο του Yamato, βόρεια του Τόκιο. Η άμεση επιτυχία των πωλήσεων ήταν αποτέλεσμα αρκετών χαρακτηριστικών, όπως η αντοχή και απόδοση του τετράχρονου κινητήρα των 50 κ.εκ. (σε αντίθεση με τους δίχρονους που ήταν η τάση της εποχής), η μοναδική σχεδίαση με πλαίσιο τύπου ραχοκοκκαλιάς, ο φυγοκεντρικός συμπλέκτης χωρίς μανέτα και η μεγάλη, προστατευτική ποδιά.

Αν και στην πορεία υπήρξαν πολλές βελτιώσεις, η βασική φιλοσοφία του παπιού παρέμεινε ίδια στο πέρασμα του χρόνου, με το μοναδικό του στιλ να συνεχίζεται μέχρι τα σημερινά μοντέλα. Τόσο εμβληματική είναι η σχεδίασή του, ώστε το 2014 το Super Cub έγινε το πρώτο όχημα που καλύπτεται από «τρισδιάστατη» πατέντα στην Ιαπωνία. Στις μέρες μας, η Honda παράγει τα μοντέλα Super Cub σε 16 εργοστάσια σε 15 χώρες σε όλο τον κόσμο και τα διαθέτει σε περισσότερες από 160 χώρες.

Ένα ταξίδι στον χρόνο για το αγαπημένο παιδί του ίδιου του Soichiro Honda, ιδρυτή της μεγαλύτερης εταιρείας μοτοσυκλετών στον κόσμο, είναι αρκετό για να συνειδητοποιήσουμε όλοι γιατί αυτό το μοντέλο θεωρείται ιστορικό ορόσημο:

1958: Ξεκινούν οι πωλήσεις του Super Cub C100

1959: Αρχίζουν οι εξαγωγές στις ΗΠΑ

1961: Η παγκόσμια παραγωγή της σειράς Super Cub φτάνει το ένα εκατομμύριο

1962: Ξεκινά η παραγωγή και εκτός Ιαπωνίας, στο Ταϊβάν

1964: Αρχίζουν οι πωλήσεις του Super Cub C65 (το πρώτο με ΕΕΚ)

1967: Η παραγωγή της σειράς Super Cub φτάνει τα 5 εκατομμύρια

1974: Η παραγωγή ανέρχεται σε 10 εκατομμύρια

1983: Ξεκινούν οι πωλήσεις του Super Cub 50 Super Custom, που επιτυγχάνει κατανάλωση 180 km/lit(!)

1988: Αρχίζουν οι πωλήσεις του Press Cub

1992: Η παγκόσμια παραγωγή φτάνει τα 20 εκατομμύρια

1997: Ξεκινούν οι πωλήσεις του Little Cub

2005: Η παγκόσμια παραγωγή αγγίζει τα 50 εκατομμύρια

2007: Το ηλεκτρονικά ελεγχόμενο σύστημα ψεκασμού καυσίμου PGM-FI της Honda τοποθετείται στα Super Cub 50, Press Cub 50 και Little Cub

2008: 50ή επέτειος πωλήσεων του Super Cub και η παγκόσμια παραγωγή φτάνει τα 50 εκατομμύρια

2009: Ξεκινούν οι πωλήσεις των Super Cub 110/110 Pro

2013: Αρχίζουν οι πωλήσεις του Cross Cub

2014: Το Super Cub με το σχήμα του γίνεται το πρώτο όχημα που αποκτά τρισδιάστατη πατέντα στην Ιαπωνία.

Θεωρήσαμε ασέβεια στον νεκρό το γράψιμο ενός άρθρου υπέρ της πάταξης των κόντρων στους δρόμους χρησιμοποιώντας το όνομα του αδικοχαμένου Φειδία Σαββίδη που έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα τις μέρες που μας πέρασαν. Καταρχάς μέσω του δικού μας άρθρου θα θέλαμε να δώσουμε τα συλλυπητήρια μας στην οικογένεια του μικρού.

Δυστυχώς βλέπουμε άλλα μέσα ενημέρωσης (άσχετα με το χώρο του αυτοκινήτου) να ξυπνούν και να ρίχνουν το φταίξιμο εκεί που πιστεύουν ότι δεν θα πάρουν απάντηση, ή ότι μιλούν εμπεριστατωμένα. Αποκαλώντας τους φίλους του αυτοκινήτου που αρέσκονται στην ταχύτητα «ένα τσούρμο ανεγκέφαλους». Δηλαδή, θλίβονται για τον θάνατο του Φειδία αλλά την ίδια στιγμή τον χαρακτηρίζουν ανεγκέφαλο. Εκείνον, και άλλους τόσους χιλιάδες που ασχολούνται με το hobby του αυτοκινήτου και βέβαια κακώς έτρεχαν ή τρέχουν στους δρόμους, γιατί όμως το πράττουν; Γνωρίζει η συντάκτρια; Όχι βέβαια.

Θλίβονται και θυμώνουν επειδή ο διευθυντής της τροχαίας δεν έχει απάντηση για το πως θα σταματήσει αυτή η φρίκη. Δεν είναι φρίκη καλή μου δημοσιογράφε. Είναι πραγματικότητα. Ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του κάνοντας αυτό που αγαπά, σε λάθος τόπο, ελλείψει κατάλληλων χώρων που δεν υφίστανται διαχρονικά με ευθύνη της Πολιτείας. Ήθελε όμως, δυστυχώς, να το κάνει.

Δεν είχε απάντηση η αστυνομία. Ξέρεις γιατί; Επειδή οι από πάνω τους, η Πολιτεία δηλαδή, τους άφησαν να λύσουν το πρόβλημα. Χωρίς να τους δώσουν τα εφόδια, χωρίς να παρέχουν στις χιλιάδες οπαδούς της ταχύτητας χώρους εκτόνωσης, όπως σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες. Όταν οι ιθύνοντες αδιαφορούν, τότε έχουμε πρόβλημα.

Γράφει η δημοσιογράφος, λέει, από το 2004. Δώσατε λέτε στοιχεία για το πως χάθηκαν ζωές από βελτιωμένα αυτοκίνητα. Θα ήθελα πολύ να δω μια καταμέτρηση. Πόσοι χάθηκαν από βελτιωμένα αυτοκίνητα και κόντρες τα τελευταία 15 χρόνια; (2, 3, 4;) Πόσοι χάθηκαν από άλλους λόγους, 700; 800; Το εκπαιδευτικό σύστημα τι σχέση έχει με τις επιλογές που κάνεις όταν μεγαλώσεις; Η αλήθεια είναι ότι πολλοί από τους «ανεγκέφαλους εγκληματίες» που αναφέρεται είναι σπουδασμένοι, οικογενειάρχες, καταλαβαίνουν το λάθος να τρέχεις στο δρόμο και πίστεψε με «βρίσκονται ανάμεσα μας».

Καλείτε τον κόσμο να ανοίξει τα μάτια του αλλά προς την λάθος κατεύθυνση. Δεν υποστηρίζουμε τις κόντρες στους δρόμους, απλά, επειδή περάσαμε από εκείνο το στάδιο, γνωρίζουμε ότι οι κόντρες δεν σταματάνε με την όποια «εκστρατεία». Απλά, πηγαίνουν παρακάτω, σε άλλο δρόμο, σε άλλο μέρος. Η Αστυνομία έχει την μικρότερη ευθύνη από μεριάς της Πολιτείας.

Εμείς που είμαστε του χώρου, από το 2004 φωνάζουμε μέσω του τότε περιοδικού BURNOUT: Η βελτίωση δεν είναι έγκλημα. Ούτε και η αγάπη προς το αυτοκίνητο και την ταχύτητα. Ο καθένας έχει το hobby του. Σκεφτήκατε να μην υπήρχαν γήπεδα;

Φίλος, ο οποίος έμεινε παράλυτος μετά από αυτοκινητιστικό γράφει τα πιο κάτω:

«Δώστε στο κόσμο του αυτοκινήτου ασφαλείς δρόμους για να κάνουν το δικό τους επιτέλους! Ότι δεν μπορείς να το ελέγξεις το ρυθμίζεις, και η ταχύτητα δεν ελέγχεται, οι κόντρες πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν. Παρά παιδιά εθισμένα στα ναρκωτικά, τον τζόγο και στο αλκοόλ, προτιμώ παιδιά που γουστάρουν να βάζουν κόντρες σε κλειστούς δρόμους με κιγκλίδωμα ασφαλείας που θα συγχωρέσει το λάθος όπως και απόσταση των θεατών από το δρόμο για τη δική τους ασφάλεια.
Η πολιτεία ευθύνεται που οι κόντρες γίνονται ακόμα σε δημόσιους δρόμους. Αν τα αρμόδια Υπουργεία είχαν υπευθυνότητα και όραμα θα τροχιοδρομούσαν και αυτή τη δράση. Προτιμούν δακρύβρεχτες ομιλίες για την οδική ασφάλεια σε ανήλικους και νεαρούς που δεν φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Θέλετε να σταματήσουν οι κόντρες θανάτου; Δώστε στους νέους ασφαλείς χώρους να κάνουν το σπορ που τους αρέσει. Είναι απλά μηχανοκίνητος αθλητισμός!»

Ακούστε τους νέους μια φορά στη ζωή σας και αγκαλιάστε εκείνο που αγαπούν. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο.

Παρακαλούμε λοιπόν όλους τους δημοσιογράφους, πριν να γράφουν κάτι αφορίζοντας χιλιάδες φίλους της ταχύτητας που δυστυχώς διαχρονικά τρέχουν στους δρόμους ελλείψει πιστών ταχύτητας, να μαζεύουν τις πληροφορίες και μετά να θίγουν ολόκληρες κοινωνικές ομάδες, όπως η δική μας, του αυτοκινήτου. Και σας παρακαλούμε, μην βγείτε να πείτε ότι υποστηρίζουμε τις κόντρες, μέσω των οποίων μεγαλώσαμε. Αυτό που υποστηρίζουμε είναι ότι οι κόντρες δεν θα σταματήσουν αν δεν γίνουν πίστες ταχύτητας και ασφαλούς οδήγησης. Ποτέ.

Η ομάδα του Car.com.cy

Editorial

Έφτασε τα 100 εκατομμύρια... παπιά η Honda!

Έτος 2018: Σχολιασμός σε άρθρο: «Κόντρες ταχύτητας, αδιαφορία που σκοτώνει»: Λάθος πόρτα χτυπάτε.