Ο Αυγουστής, Ο Chris Harris, Ο Jeremy Clarkson ερωτεύονται. The very best of Aston Martin!

Ναι είναι το τρίτο άρθρο που γράφω για αυτό το μοναδικό αυτοκίνητο. Μαθηματικά όσα και να γράψεις είναι λίγα. Ακούγοντας επίσης τα λόγια όσων οδήγησαν το Aston Martin Vulcan τόσο περισσότερο το αγαπάς. Κανένα αυτοκίνητο δεν μπαίνει τόσο στο μυαλό σου. Είναι πραγματικά ένα privilege να έχεις περάσει από το τιμόνι ενός τέτοιου θηρίου. (Που σε ρε Σαριμπαλίδη. Βάλε κανα μέσο. Ο Κυθρεώτης μόνο τον εαυτό του σκέφτεται)

Η αλήθεια είναι μία. Πολύ σπάνια φέρνεις ένα αυτοκίνητο στα οδηγικά σου μέτρα. Συνήθως ανεβαίνεις εσύ (χωρίς να το καταλάβεις) σαν οδηγός αφού το οδηγήσεις και ξαναοδηγήσεις και ξαναοδηγήσεις (αυτό έχω καταλάβει και με το δικό μου Mazda RX7). Αρχίζεις να νιώθεις μοναδικός ασχέτως αν έχεις βάλει την δική σου νότα στις ζάντες, στα φτερά, στη μηχανή.

Φυσικά στην προκειμένη περίπτωση το Vulcan έχει όλο τον εξοπλισμό. Δεν είναι για τον δρόμο (όσο και αν λένε ότι έχουν φτιάξει μοντέλο για τον δρόμο). Είναι ένα πραγματικά ακριβό (2.000.000 λίρες;) Track Day Toy. Διόρθωση. Ένα 9 δευτερολέπτων πιο γρήγορο από McLaren P1 GTR ακριβό Τrack Day Toy. Ονομάζοντας το και με ένα όνομα όπως το Vulcan είναι σαν να ονομάζεις τον γιο σου με ένα όνομα από τα Χελωνονιντζάκια ή Optimus Prime ένα πράμα. Its got a long to live up to! Εξ όσων γνωρίζουμε φυσικά προέρχεται από το μοναδικό Avro Vulcan. Ένα Jet Powered Tailess Delta Wing high altitude strategic bomber(ναι δεν θα το γράψω στα ελληνικά επειδή ακούγεται πιο σέξι) το οποίο χρησιμοποιούσε η RAF (Royal Air Force) κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου.

«Είναι από τη φύση του ένα σπάνιο και συναρπαστικό υπεραυτοκίνητο» σχολίασε ο Andy Palmer, CEO της εταιρείας. «Είναι σχεδιασμένο και κατασκευασμένο για μια πραγματικά μοναδική οδηγική εμπειρία, που βασίζεται στην πλούσια κληρονομιά μας. Το αυτοκίνητο αυτό προσαρμόζει την ισχύ και το χειρισμό του ανάλογα με τις δυνατότητες του οδηγού και τα χαρακτηριστικά της πίστας» συμπλήρωσε και κατέληξε: «Είναι ένα σπορ αυτοκίνητο για τους λάτρεις των sports car και θέτει νέα στάνταρ στην κατηγορία των ultra-high luxury supercar».

Πίσω κίνηση, 7 λίτρα V12 κινητήρας, 820 ίπποι απόδοση, σειριακό 6τάχυτο κιβώτιο Xtrac και 1350 κιλά είναι τα διαπιστευτήρια της Vulcan. Ένα project το οποίο πραγματοποίησε η Aston Martin χωρίς καμία δέσμευση από οποιονδήποτε κανόνα διέπει τους αγώνες αυτοκινήτου.

Με την περιγραφή του δημιουργού της ως το πιο «ισχυρό και συναρπαστικό δημιούργημα μέχρι σήμερα», η Aston Martin Vulcan είναι ένα σούπερκαρ αποκλειστικά για την πίστα που σχεδιάστηκε για να τα βάλει με τα καλύτερα αυτοκίνητα του πλανήτη. Με επιθετική κοψιά, η Vulcan διαθέτει μια μοναδική «φάτσα» με ογκώδη γρίλια που είναι ενσωματωμένη στο σπλίτερ. Αυτή η σχεδιαστική επιλογή θα προκαλέσει φανατικούς υποστηρικτές και άσπονδους πολέμιους, με το υπόλοιπο αυτοκίνητο να αναγνωρίζεται από τις οικείες γραμμές του ως μια Aston.

Καθώς η Vulcan κατασκευάστηκε αποκλειστικά για την πίστα, διαθέτει ανθρακονημάτινο μονοκόκ, διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης, το τούρμπο του διαφορικού είναι από μαγνήσιο και ο άξονας από ανθρακόνημα. Για τα φρένα υπάρχει σύστημα της Brembo με αγωνιστικές δαγκάνες που πατάνε σε κεραμικούς δίσκους των 380 mm εμπρός και 360 mm πίσω.

Κάτω από το καπό υπάρχει ένας ατμοσφαιρικός 7λιτρος κινητήρας V12 που αποδίδει παραπάνω από 810 PS. Ο λόγος της ισχύος προς το βάρος, κατά πώς διατείνεται η εταιρεία, ξεπερνά αυτόν των αγωνιστικών αυτοκινήτων GTE που συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής της FIA.

Εκτός από τον πανίσχυρο κινητήρα, η Vulcan διαθέτει ανάρτηση που δεν προέρχεται από άλλο μοντέλο της Aston, με ρυθμιζόμενα αμορτισέρ και αντιστρεπτικές δοκούς, κατά το αγωνιστικό πρότυπο. Επίσης υπάρχει ρυθμιζόμενο σύστημα ελέγχου πρόσφυσης και μέσα από το κόκπιτ ρύθμιση της ευαισθησίας του ABS.

Η παραγωγή της νέας Aston Martin Vulcan περιορίστηκε στα 24 κομμάτια και οι αγοραστές θα έχουν την ευκαιρία να περάσουν από μια εντατική εκπαίδευση για τη χρήση του αυτοκινήτου στην πίστα. Στο πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνονται οδηγίες από έμπειρους πιλότους της εταιρίας, στους οποίου συγκαταλέγεται και ο Darren Turner της Aston Martin Racing.

Οι εκπαιδευόμενοι θα οδηγήσουν δε έναν αριθμό από μοντέλα υψηλών επιδόσεων, περιλαμβανομένων των αγωνιστικών V12 Vantage S, One-77 και Vantage GT4. Έτσι θα μπορέσουν προοδευτικά να αυξήσουν την εμπειρία τους και να εξελίξουν την τεχνική τους στην πίστα πριν οδηγήσουν στο όριο τη Vulcan τους.

Του Στέλιου Κυθρεώτη

Κάθε φορά που φθάνω σε έκθεση κλασικών αυτοκινήτων στο εξωτερικό, νιώθω μια απέραντη χαρά που βρίσκομαι μαζί με χιλιάδες άλλα άτομα τα οποία, όπως κι εγώ, λατρεύουν το αυτοκίνητο. Πόσο μάλλον όταν πηγαίνω στην έκθεση Automotoretro στο Τορίνο η οποία τα τελευταία χρόνια δημιούργησε και το κομμάτι Automotoracing το οποίο μοιάζει με το δικό μας, Boyz Stuff.

Δυστυχώς, στην Κύπρο το κλασικό αυτοκίνητο και γενικότερα το χόμπι του αυτοκινήτου και του motorsport, είναι παρεξηγημένο. Είμαστε γενικά σαν λαός πολύ απληροφόρητοι στην πλειοψηφία μας σε ότι αφορά στο κλασικό αυτοκίνητο και εντελώς άσχετοι με τον τρόπο που σκέφτεται το κοινό που έχει πάθος με τα γρήγορα ή όμορφα ή κλασικά αυτοκίνητα. Σαν κύπριοι, με την εξαίρεση κάποιων χιλιάδων φίλων που άλλοι ασχολούνται με τα κλασικά και άλλοι με το tuning ή την ταχύτητα, ή κάτι σχετικό, είμαστε λαός της μάππας.

Έχω περάσει από πολλές εκφάνσεις της αυτοκινητιστικής κουλτούρας, ξεκινώντας βέβαια από τον δρόμο, τις κόντρες (ναι, το παραδέχομαι) σε Κύπρο και κυρίως στην Ελλάδα. Φυσικά, την εποχή μας δεν υπήρχαν πίστες, και όσοι τρέχαμε, το κάναμε – λανθασμένα - στους δρόμους, δυστυχώς.

Όντας στην Ιταλία στην Έκθεση Automotoretro και βλέποντας δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες να απολαμβάνουν τα αυτοκίνητα, να ψάχνουν ανταλλακτικά για το αγαπημένο τους κλασικό, το θέαμα στην "αρένα" ακόμη και μέσα στα χιόνια αλλά και τα «μοτιφαρισμένα» αυτοκίνητα παρέα με την Αστυνομία, τους carabinieri και το στρατό που λαμβάνουν μέρος στην έκθεση δίπλα από τους νεαρούς με τις μοτίφες, αναρωτιέμαι τι πάει λάθος σε αυτό τον τόπο. Στην Κύπρο του μέσου, των δήθεν, του ξερόλα και του επιδειξία, το αυτοκίνητο έχει παρεξηγημένο ρόλο. Πόσο μάλλον το κλασικό..."πετάσσεις τα λεφτά σου στα παλιαυτοκίνητα", "εγώ χωρίς αιρ-κοντίσιον εν αντέχω" και τέτοια... Και η Πολιτεία, να το "παλεύει" τα τελευταία χρόνια, μπας και αναγνωρίσει αυτό που στο εξωτερικό είναι αντικείμενο θαυμασμού, ιστορία, πολιτισμός.

Βλέποντας εδώ στην έκθεση χιλιάδες βιβλία για κλασικά, λάτρεις να συζητάνε για ένα μοντέλο με τις ώρες, αλλά και τις παρέες των νεαρών δίπλα από τα μοτιφαρισμένα τους, στεναχωριέμαι γιατί μετά από τόσα χρόνια ενασχόλησης στο χώρο, περιοδικά, εκδηλώσεις, άρθρα, εκπομπές στην τηλεόραση, το Boyz Stuff, Cento Miglia, συμμετοχές σε αγώνες, την πίστα κλπ, δεν έχει αλλάξει σημαντικά το τοπίο στην Κύπρο. Ενώ η μάππα είναι παντού αποδεκτή, παρά τις πρόσφατες συλλήψεις για στημένα παιγνίδια και την κομματικοποίηση του χώρου, το πάθος για το αυτοκίνητο εξακολουθεί να είναι παρεξηγημένο. Αποδεχόμαστε από μερικούς νεαρούς να κλείνουν κεντρικούς δρόμους όποτε κερδίσει η ποδοσφαιρική τους ομάδα, αλλά θυμώνουμε αν μια εξάτμιση κατά την κρίση μας κάνει περισσότερο θόρυβο από ότι ενοχλεί την γαλήνη μας έστω κι αν βάσει νόμου δεν είναι μέχρι ενός ορίου παράνομο...

Η έκθεση

Εδώ στην Ιταλία, τριγυρνώντας σε μια τέτοια μεγάλη έκθεση, νιώθεις σίγουρα πως οι κόποι σου να σώσεις ένα αυτοκίνητο από βέβαιη καταστροφή, τα λεφτά που ξοδεύεις σε αυτό και η προσωρινή απώλεια των ανέσεων σου όταν οδηγείς κλασικό, αξίζουν τον κόπο. Εδώ βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον αυτοκινητιστικό με άλλες 70,000 ομοϊδεάτες, κόσμος ο οποίος περπατώντας ήσυχα απολαμβάνει το πάθος του. Και στην έκθεση, με φωτογραφίες να προσπαθείς να συνεννοηθείς με τους Ιταλούς για το εξάρτημα που αναζητάς, και δίπλα τα αυτοκίνητα που ονειρευόσουνα μικρός ή παρακολουθούσες στους αγώνες να εκτίθενται εκεί το ένα μετά το άλλο...

Άσε που αν δει κάποιος την ενασχόληση με τα κλασικά από οικονομικής άποψης, στην ουσία πρόκειται για επένδυση γιατί τα κλασικά αυτοκίνητα είναι βάσει μελέτης η Νο.1 επένδυση στην κόσμο τα τελευταία χρόνια. Δες σχετικό άρθρο στην Telegraph εδώ.

Το πως σκέφτεται ένας παθιασμένος του αυτοκινήτου, δεν μπορώ να σας το περιγράψω. Το τι σημαίνει να γυρνάς το κεφάλι σου πίσω κάθε φορά που απομακρύνεσαι από το αγαπημένο σου αυτοκίνητο, το ότι το σταθμεύεις σε σημείο για να μπορείς το βλέπεις από το μπαλκόνι, η ανοχή της ταλαιπωρίας όταν χαλάει η κλειδαριά, το τιμόνι που είναι τόσο σφιχτό και ιδανικό για να δυναμώνεις τους δικέφαλους... Αλλά και γενικότερα, το πως νιώθει ο οδηγός μιας BMW Μ2 όταν αλλάζει ταχύτητα ή ανεβάζει στροφές, πόσο ενθουσιάζει τον οδηγό το "γουσς" της τουρμπίνας, το γουργουρητό των διπλών weber σε παλαιότερα μοντέλα, το "πιντωμένο" ανέβασμα ταχυτήτων, το late braking και η στροφή με τα όσα στο καρτ... δεν περιμένω να το κατανοήσουν όλοι, αλλά τουλάχιστον να το σεβαστούν.

Παλεύω καθημερινά ούτως ώστε και στην Κύπρο να υπάρξουν όλο και περισσότεροι που θα καταλάβουν τον τρόπο σκέψης του «κοντράκια», του μοτίφα, του γρήγορου, του ραλλίστα, του λάτρη του κλασικού. Δεν υποστηρίζω το να τρέχει κάποιος στο δρόμο. Κατανοώ όμως γιατί κάποιοι το κάνουν – το έκανα κι εγώ νεαρότερος. Τώρα, υπάρχουν πίστες, motorsport.

Το αυτοκίνητο δεν είναι μόνο «πελλάρα» ή κόντρα. Είναι τρόπος ζωής για κάποιους που μπορεί να μην είμαστε ούτε κυνηγοί, ούτε της μάππας, ούτε καν του ποτού, χωρίς να μειώνω κάτι από αυτά. Απλά εξηγώ ότι, ιδιαίτερα τα κλασικά αυτοκίνητα, είναι μια κουλτούρα ζωής, ένα χόμπι που προϋποθέτει ώρες, υπομονή, κάποια λεφτά όπως οτιδήποτε άλλο, αλλά και πάρα πολύ σεβασμό. Όπως ένα διατηρητέο κτίριο, ένα μουσείο, μια θεατρική παράσταση, ένα παππού που διηγείται ιστορίες...

Στέλιος Κυθρεώτης

Editorial

Ο Αυγουστής, Ο Chris Harris, Ο Jeremy Clarkson ερωτεύονται. The very best of Aston Martin!

Το πάθος για τα αυτοκίνητα – Τι δεν βλέπει ο μέσος κυπραίος και τα “παλιοσίδερα”