Ποιός είναi ο κανόνας για την πλευρά οδήγησης; Πως δημιουργήθηκε;

Σε ορισμένες χώρες του κόσμου οδηγούν από την δεξιά πλευρά του δρόμου, ενώ σε άλλες οδηγούν από την αριστερή. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί γίνεται αυτό; Δεν είναι μια αυθαίρετη επιλογή, αλλά υπήρχαν συγκεκριμένοι λόγοι, που ταξιδεύουν πολύ πίσω στον χρόνο, πολύ πριν ο άνθρωπος εφεύρει το αυτοκίνητο.

Τα πάντα ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια της εποχής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, με τους Ρωμαίους να κατασκευάζουν τότε το μεγαλύτερο οδικό δίκτυο. Σε αυτούς τους δρόμους κινούνταν μεγάλος όγκος ανθρώπων και ζώων. Υπήρξε λοιπόν η ανάγκη να θεσπιστούν κανόνες που να ρυθμίζουν την κίνηση. Έτσι οι Ρωμαίοι επέλεξαν τα άλογα και τα οχήματα της εποχής, να κινούνται από την αριστερή πλευρά του δρόμου.

Ο κανόνας αυτός συνεχίστηκε και στον μεσαίωνα, κυρίως επειδή οι ταξιδιώτες της εποχής ήταν οπλισμένοι με σπαθιά, με έναν δεξιόχειρα να έχει την θήκη του σπαθιού του στα αριστερά του σώματός του. Έτσι ήταν πάντα “έτοιμος να τραβήξει το σπαθί του” σε περίπτωση που απειλούνταν από κάποιον ληστή.

Η αλλαγή στον κανόνα αυτόν, έγινε στις ΗΠΑ στις αρχές του 18ου αιώνα, όταν οι εμπορικές αλλά και οι επιβατικές άμαξες ήταν μεγάλες σε μέγεθος και κινούνταν με πολλά άλογα. Ο αμαξάς για να μπορεί να έχει τον καλύτερο έλεγχο των αλόγων, καθόταν συνήθως στο τελευταίο αριστερά άλογο, προκειμένου να μπορεί να χειρίζεται το λάσο με το δεξί του χέρι και να καθοδηγεί τα άλογα. Λόγω της θέσης του αυτής, εάν βρισκόταν πίσω από άλλη πιο αργή άμαξα, δεν είχε οπτικό πεδίο για να δει εάν μπορεί να προσπεράσει ή όχι. Έτσι οι Αμερικάνοι αμαξάδες άρχισαν να κινούνται στην δεξιά πλευρά του δρόμου και το 1792, όταν θεσπίστηκαν οι πρώτοι κανόνες οδικής συμπεριφοράς στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ, θεσπίστηκε ο νόμος που όριζε τα οχήματα να κινούνται στη δεξιά λωρίδα.

Στην Ευρώπη η αλλαγή έγινε από τον Ναπολέοντα, ο οποίος αποφάσισε τα οχήματα να κινούνται στη δεξιά λωρίδα. Μην ρωτάς γιατί πήρε την απόφαση αυτή. Για τον Ναπολέοντα μιλάμε. Όλοι οι Ευρωπαίοι ακολούθησαν την απόφαση του Ναπολέοντα, εκτός από τους Άγγλους, οι οποίοι δεν υιοθέτησαν την απόφαση του Ναπολέοντα, καθώς οι μεγάλες άμαξες δεν ήταν λειτουργικές στους μικρούς δρόμους της αγγλικής επικράτειας.

Όταν τα Ευρωπαϊκά κράτη ξεκίνησαν να ιδρύουν αποικίες σε όλο τον κόσμο, πήγαν στα μέρη αυτά και τους νόμους τους. Κάπως έτσι στη Κύπρο, στην Ινδία και στην Αυστραλία, χώρες που ήταν κάποτε αποικίες της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, οδηγούν από την αριστερή πλευρά -άρα το τιμόνι βρίσκεται στη δεξιά πλευρά του οχήματος.

Τα ηλεκτρικά θα είναι αυτοκίνητα μιας χρήσης;

Αν βγείτε να αγοράσετε ένα αυτοκίνητο 20ετίας, το σίγουρο είναι ότι θα βρείτε κάποιο να κάνει την δουλειά του. Μπορεί το ίδιο να υποστηρίξει κανείς και για τα μεταχειρισμένα ηλεκτρικά;

Ένα από τα μεγαλύτερα θέματα που φέρνουν ανησυχία στους απλούς καταναλωτές σχετικά με τα ηλεκτρικά είναι αν αυτά τα αυτοκίνητα μπορούν να διαρκέσουν στον χρόνο. Κάτι που προφανώς εξαρτάται αποκλειστικά από την αντοχή των μπαταριών τους και κατά πόσον αυτές θα έχουν ικανοποιητική απόδοση σε βάθος χρόνου.

Οι περισσότερες εταιρίες υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει θέμα, υπολογίζοντας βέβαια με ορίζοντα δεκαετίας ή λίγο παραπάνω. Αυτό όμως δεν αφορά μία μεγάλη μάζα καταναλωτών, ιδίως στις πιο φτωχές χώρες όπως η Ελλάδα, όπου το αυτοκίνητο παραμένει σε χρήση για αρκετά μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Η όλη κατάσταση με τις μπαταρίες θυμίζει αρκετά αυτό που γίνεται με τα τηλέφωνα και τους φορητούς υπολογιστές. Τα τελευταία χρόνια οι μπαταρίες των δύο αυτών δημοφιλών συσκευών είναι πλέον κλειστές και δεν αλλάζουν. Όταν χαλάσουν ή χάσουν την απόδοσή τους, δεν αλλάζεις πλέον τις μπαταρίες αλλά ολόκληρη την κατασκευή.

Μπορεί η ίδια λογική να ισχύσει και στα αυτοκίνητα; Όσο και αν φαίνεται δύσκολο, τα πράγματα μάλλον οδεύουν προς τα εκεί. Ήδη η Tesla δεν έχει σχεδιάσει τις μπαταρίες της με τρόπο ώστε να επισκευάζονται, απλά αντικαθίστανται τα ελαττωματικά εξαρτήματα.

Το πρόβλημα είναι ότι η αντικατάσταση των μπαταριών είναι μία πανάκριβη υπόθεση. Σε κάποια από τα Tesla Model S, τα νέα πακέτα μπαταριών κοστίζουν πάνω από 18.000 δολάρια, λεφτά που σε αρκετές περιπτώσεις αντιστοιχούν στο κόστος ενός μεταχειρισμένου αυτοκινήτου, ξεπερνούν και το μισό της αξίας του αν κάποιος αποφασίσει να το επισκευάσει.

Για κάποιες ασφαλιστικές εταιρίες στις ΗΠΑ, το αυτοκίνητο διαγράφεται αν η επισκευή υπερβαίνει το 50% της αξίας του. Αν λοιπόν η επκευή ενός ηλεκτρικού είναι ακριβή, τότε ο ιδιοκτήτης θα οδηγηθεί στην αγορά ενός καινούργιου. Ουσιαστικά δηλαδή μιλάμε για αυτοκίνητα μιας χρήσης.

Ποιος αλήθεια θα αγοράσει μετά από αυτό ένα ηλεκτρικό όταν η μπαταρία του είναι εκτός εγγύησης. Ακόμα και το 1 εκατομμύριο χιλιόμετρα που δίνει η Toyota στην Ευρώπη για το bZ4X είναι υπό κάποιος προϋποθέσεις. Τι γίνεται όμως με τα ηλεκτρικά που έχουν ξεπεράσει τα 10 χρόνια στην αγορά;

Στα συμβατικά μοντέλα είναι απλό. Ακόμα και ένα αυτοκίνητο 20ετίας μπορεί να κάνει την δουλειά του και να περάσει από έναν έλεγχο από τον μηχανικό για όποιον θέλει να το αγοράσει. Πως όμως μπορεί κάποιος να ελέγξει τις μπαταρίες και με ποιόν τρόπο μπορεί να δει τι συμβαίνει εντός τους και αν υπάρχουν ελαττώματα;

Όλα τα παραπάνω συντείνουν στο γεγονός ότι τα ηλεκτρικά θα αφορούν κατά κύριο λόγο πλούσιους πελάτες οι οποίοι θα μπορούν να αλλάζουν εύκολα τα αυτοκίνητά τους. Και να προχωρούν άμεσα στην αγορά ενός καινούργιου αν η μπαταρία τους παρουσιάσει κάποιο πρόβλημα.

Είναι όμως αυτό που θέλει πραγματικά ή αγορά; Ή μήπως οι εταιρίες θα πρέπει να ξανασκεφτούν τον τρόπο με τον οποίο έχουν οργανώσει την παραγωγή των ηλεκτρικών. Και τις πολλές και δύσκολες απαντήσεις που θα κληθούν να δώσουν όταν θα φύγει αυτή η πρώτη φούρια και θα αρχίσουν τα μεταχειρισμένα ηλεκτρικά να πλημμυρίζουν με τα προβλήματά τους την αγορά.

Πηγή: Newsauto.gr

Editorial

Ποιός είναi ο κανόνας για την πλευρά οδήγησης; Πως δημιουργήθηκε;

Τα ηλεκτρικά θα είναι αυτοκίνητα μιας χρήσης;