Εξήντα χρόνια Aston Martin DB4

Στα πλαίσια της επετείου των 60 χρόνων του μοντέλου, η Aston Martin θα έχει τη χαρά να παρουσιάσει στους επισκέπτες της φετινής Concours d’Elegance μερικά σπάνια αντίτυπα της θρυλικής DB4, συμπεριλαμβανομένης της πρωτότυπης εκδοχής του μοντέλου που κατασκευάστηκε το 1958. Το «παρών» θα δώσουν, επίσης, οι DB4 των σειρών 1, 2, 3, 4 και 5, καθώς και δυσθεώρητες DB4 GT, DB4 GT Zagato και DB4 Bertone Jet. Ευκαιρίας δοθείσης, η βρετανική εταιρεία θα φέρει στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού τη νέα DBS Superleggera, αλλά και τη DB11 Grand Touurer, ολοκληρώνοντας έτσι ιδανικά τη «σπάνια» αυτή εκδήλωση που θα φιλοξενηθεί στο Hampton Court Palace έως και τις 2 Σεπτεμβρίου.

Η DB4 ήταν το πρώτο αυτοκίνητο της… τριλογίας της Aston Martin που περιλάμβανε επίσης τις DB5 και DB6, που εξασφάλισαν στη βρετανική εταιρεία μία περίοπτη θέση στο παγκόσμιο αυτοκινητικό hall of fame. Η κατασκευασμένη στο χέρι Aston Martin DB4 βγήκε για πρώτη φορά από τις εγκαταστάσεις του Newport Pagnell το 1958, όντας το πρώτο πραγματικό Grand Tourer μοντέλο της μάρκας. Επρόκειτο για ένα εντελώς καινούργιο αυτοκίνητο, που διέθετε νέο πλαίσιο, δίσκους σε όλους τους τροχούς κι έναν 6κύλινδρο σε σειρά κινητήρα 3,7 λίτρων που εξελίχθηκε ειδικά για την DB4.

Το 1959 το ντεμπούτο της έκανε η DB4 GT, η οποία βασιζόταν στο πρωτότυπο με τον κωδικό DP199, το οποίο έλαβε μέρος στον αγώνα του Silverstone με τον Sir Stirling Moss πίσω από το τιμόνι της να κατακτά στο ντεμπούτο της στο BRDC μία σπουδαία νίκη. Με λεπτότερα «φύλλα» αλουμινίου, μικρότερο κατά 13 εκ. μεταξόνιο, αναβαθμισμένο κινητήρα και χωρίς πίσω καθίσματα, η DB4 GT είχε μία μακρά και ξεχωριστή καριέρα στους αγώνες ταχύτητας της εποχής εκείνης. Η DB4 GT Zagato θεωρείται από πολλούς ως ένα από τα ομορφότερα αυτοκίνητα όλων των εποχών. Κάθε DB4 GT «ταξίδευε» την εποχή εκείνη στο εργοστάσιο της Zagato στο Μιλάνο, με τον Ercole Spada να βάζει εκεί τις δικές του σχεδιαστικές πινελιές. Ο αρχικός σχεδιασμός της Aston Martin να «γεννηθούν» μόλις 25 αντίτυπα του μοντέλου δεν επετεύχθη, με το βρετανικό κουπέ να κατασκευάζεται σε μόνο 19 μονάδες.

Όπως είναι φυσικό, λόγω της σπανιότητάς της, η DB4 Zagato θεωρείται σήμερα ως μια από τις πιο ποθητές Aston Martin που κατασκευάστηκαν ποτέ.

«Βολίδες θανάτου» ανάμεσά μας λέει ο δημοσιογράφος του Φιλελεύθερου. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν, ωχ θα την ακούσουμε πάλι. Αντί να βγάλει κάνα άρθρο ουσίας για τα γεγονότα που διαλύσανε την κοινή γνώμη τις τελευταίες μέρες προτίμησε να προκαλέσει την νοημοσύνη μας.

«Τροποποιημένα αυτοκίνητα που ισοδυναμούν με βολίδες θανάτου» λέει. Κάποιος που κατά πάσα πιθανότητα αν μείνει από λάστιχο στη μέση του δρόμου θα καλέσει οδική για να τον βοηθήσει αντί να το αλλάξει μόνος του. Αυτό φυσικά είναι το άσχημο με τη δουλειά του δημοσιογράφου. Να γράφεις για πράγματα για τα οποία δεν έχεις ιδέα. Έτσι γεμίζεις το ίντερνετ και τις εφημερίδες από χαρτί που διαβάζουν οι παππούδες με άρθρα τα οποία είναι εκτός πραγματικότητας και γεμάτα ανακρίβειες. Είδατε ποτέ άρθρα πολιτικού περιεχομένου υπογεγραμμένα με το όνομα Αυγουστής Αυγουστή; Όχι φυσικά! Δεν μπορώ να γράψω; Φυσικά και μπορώ. Αλλα δεν είναι η δουλειά μου (δεν μετράμε φυσικά το ότι τους έχω γραμμένους στα ξέρετε που).

Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος, αφού μιλά για «πειραγμένα», αγνοώντας τι θα πει αυτό αλλά και πως ξεχωρίζουν οι νόμιμες μετατροπές από τις παράνομες, αδιαφορώντας αν θίγει χιλιάδες κόσμο, αγνοώντας το μέγεθος της αγοράς βελτίωσης (νόμιμης) στο εξωτερικό και στην Κύπρο, καταλήγει αυθαίρετα και στους νεκρούς σε θανατηφόρα δυστυχήματα, τα οποία ΔΕΝ οφείλονται σε κανένα «πειραγμένο» αυτοκίνητο. Αυτή είναι έννοια της παντελούς άγνοιας για το τι συμβαίνει στους δρόμους.

Γράφω για αυτοκίνητο από τα 20 και κάτι. Είδα το χώρο του αυτοκινήτου και των αγώνων να ανθίζει από το πουθενά. Είδα τους Petrolheads να ξεκαθαρίζουν το θέμα βελτίωση και το θέμα μοντίφα ακόμη και στο χώρο του υπουργείου οδικών μεταφορών με το εγχειρίδιο μετατροπών το οποίο δυστυχώς δεν τίμησε κανένας εκ μέρους του υπουργείου και της αστυνομίας. Ήταν ένα μέτρο που όπως βλέπετε ήταν υπέρ του πολίτη και αυτό δεν έκανε καλό στα δύο κρατικά τμήματα! Είναι φανερό φυσικά ότι δεν υπήρχε ποτέ συνεννόηση μεταξύ του τμήματος οδικών μεταφορών και αστυνομίας. Ο καθένας ήθελε το δικό του. Ο ένας αψηφούσε τον άλλο με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία του απλού πολίτη ο οποίος ήθελε ένα απλό πράγμα: Να απολαμβάνει το χόμπι του με τον ίδιο τρόπο όπως ένας ποδοσφαιρόφιλος, ένας κυνηγός ή και ακόμη εκείνος που του αρέσουν τα στοιχήματα (εν θα τον πω «κουμαρτζή»).

Λέει και το πιο κάτω στο άρθρο του:
Σύμφωνα πάντα με τον κ. Χατζηγιασεμή πέραν του ότι οι πλείστοι των οδηγών των τροποποιημένων και επικίνδυνων για οδήγηση οχημάτων ήταν νεαρής ηλικίας, προέκυψε ότι ένα ποσοστό είχαν γνώσεις μηχανικού αυτοκινήτων. Δηλαδή, είτε εργάζονται ως υπάλληλοι σε συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων, είτε κατέχουν γνώσεις και εμπειρία και έχουν στήσει δικά τους αυτοσχέδια γκαράζ-συνεργεία, όπου προβαίνουν σε αυτές τις έκνομες δραστηριότητες. Όλα αυτά, συνέχισε, αποτελούν αντικείμενο της αστυνομικής έρευνας που συνεχίζεται, όπως επίσης και το ενδεχόμενο κάποιοι από τους νεαρούς να τροποποίησαν τα οχήματά τους σε αδειούχους μηχανικούς.
Close

Ε ναι επειδή άμα σου αρέσει το αυτοκίνητο και ότι συνεπάγεται με αυτό θα πρέπει να το παρατήσεις και να γίνεις καθαρίστρια! Και πες ότι είσαι ένας από αυτούς τους «κακούς» ανθρώπους που έγιναν αδειούχοι μηχανικοί, θα πρέπει να αποδείξεις το αυτονόητο σε μια μάζα ανίδεων που στόχος τους είναι να σε κάνουν να φαίνεσαι ο εγκληματίας της κοινωνίας.

Ας εξηγήσουμε και κάτι στο φίλο δημοσιογράφο. Οι ψηλές ταχύτητες, ναι, είναι επικίνδυνες. Δεν βελτιώνει κανείς όμως το αυτοκίνητο του για να μπορεί να ταξιδεύει με περισσότερα από 100 χλμ/ώρα. Όλα τα αυτοκίνητα μπορούν να το κάνουν, ακόμα και το δικό σου. Η βελτίωση ενός αυτοκινήτου δεν γίνεται μόνο στην ιπποδύναμη, γίνεται στη κατανάλωση, στο φρενάρισμα, στην ομορφιά, στο κράτημα και σε άλλους πολλούς τομείς που και να σου τους αναφέρω δεν θα μπορέσεις ποτέ να τους καταλάβεις. Όχι επειδή είσαι «λίγος», αλλά επειδή βλέπεις σε μια κατεύθυνση η οποία δεν.. απλά δεν.

Κανένας petrolhead δεν είναι υπέρ των παράνομων κόντρων στους δρόμους. Πολλοί από εμάς μεταφερθήκαμε στη πίστα (ναι είμαι και εγώ ένας από αυτούς). Κάποιοι ίσως να μας χαλάνε το όνομα με το να προκαλούν σε δημόσιους δρόμους. Δεν είναι όμως κανένας μας εγκληματίας. Αποδείξαμε πολλές φορές ότι σαν μάζα έχουμε λόγο. Οδηγήστε κι εσείς μαζί μας αυτούς τους λιγοστούς που απέμειναν να τρέχουν στους δρόμους, στις πίστες. Αυτό θα ήταν παραγωγική δημοσιογραφία.

Λύσεις έχουμε δώσει αμέτρητες φορές και σας θυμίζω άρθρο του Στέλιου Κυθρεώτη το οποίο γράφτηκε πάλι με την ίδια αφορμή: Την ασχετοσύνη σας, δηλαδή μπαρούφες, από άσχετους δημοσιογράφους.

Αυτά από μένα! My 2 Cents

Αυγουστής Αυγουστή

Διαβάστε επίσης:

Το πάθος για τα αυτοκίνητα – Τι δεν βλέπει ο μέσος κυπραίος και τα “παλιοσίδερα” – Του Στέλιου Κυθρεώτη

Editorial

Εξήντα χρόνια Aston Martin DB4

Έτος 2020: Κύπριοι δημοσιογράφοι και οι "μοντίφες"