Μετά κόπων, πόνων και βασάνων είναι η γρήγορη απάντηση.
Απότομοι ελιγμοί, μανούβρες, επιταχύνσεις, επιβραδύνσεις και πτώσεις. Οι τελευταίες ελεγχόμενες και μη. Όλα έχουν θέση στην εκπαίδευση των δικυκλιστών αστυνομικών της Ιαπωνίας. Ενδιαφέρον έχουν και οι μοτοσυκλέτες, διόλου ευκαταφρόνητου όγκου και βάρους. Σημαντική λεπτομέρεια; Τα ειδικά κάγκελα για τις «επιβεβλημένες» πτώσεις.
Αλλά καλύτερα δείτε το βίντεο που ακολουθεί.
Μαζί με τους κόκκινους τηλεφωνικούς θαλάμους, τα κόκκινα διώροφα λεωφορεία, είναι το σήμα κατατεθέν του Λονδίνου.
Τα πρώτα τέτοια λεωφορεία εμφανίσθηκαν το μακρινό 1800, όταν ακόμα άλογα έσερναν το όχημα για ιδιωτικούς πελάτες που είχαν αρκετά λεφτά. Από το 1855 ξεκίνησε η διάθεση τους για το κοινό ενώ το 1907 η Γενική Εταιρία Omnibus του Λονδίνου, βλέποντας πως εμφανίζονταν πολλά λεωφορεία διαφορετικών εταιριών, αποφάσισε να βάψει κόκκινο το στόλο της.
Από το 1923 και έπειτα, σταμάτησαν να κινούνται με ατμομηχανές και άρχισαν να έχουν κινητήρα εσωτερικής καύσης.
Πολλοί έχουν απορία, βλέποντας τα διώροφα λεωφορεία, πώς δεν τουμπάρουν έχοντας σχετικά μικρό πλάτος, μεγάλο ύψος αλλά και πολλές θέσεις για επιβάτες.
Όλα τα λεωφορεία υποβάλλονται σε εκτεταμένες δοκιμές ασφαλείας πριν τεθούν σε κυκλοφορία. Μία από αυτές είναι η δοκιμή κλίσης, η οποία ελέγχει τη σταθερότητα του λεωφορείου σε κακές συνθήκες. Η παραπάνω φωτογραφία από το 1978 δείχνει ένα λεωφορείο τύπου RM να δοκιμάζεται. Το πάνω κατάστρωμα του λεωφορείου είναι φορτωμένο με σάκους άμμου για να αντιπροσωπεύει το βάρος των επιβατών. Στη συνέχεια, το όχημα παίρνει σταδιακά κλίση σε γωνία 28 μοιρών. Όλοι οι τροχοί του λεωφορείου πρέπει να παραμένουν σε επαφή με το δρόμο μέχρι και σε αυτή την κλίση για να πάρει έγκριση το όχημα.
Δείτε και το αντίστοιχο βίντεο από το 1957.
