Μετά από κάθε αγώνα ανάβασης και ράλι γενικότερα, βλέπουμε διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης, κυρίως ηλεκτρονικά, να αναφέρονται σε δυστυχήματα – αν βρουν κάποιο βίντεο – σχολιάζοντας πάντα με τις λέξεις «φοβερό δυστύχημα», «από τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα» κλπ.
Αυτό συμβαίνει όταν ένας συντάκτης σε κάποιο μέσο εντοπίζει ένα βίντεο από φίλο ή από το ίντερνετ όπου φαίνεται κάπως το ατύχημα και το πηγαίνει στον αρχισυντάκτη του λέγοντας του ότι «πέτυχε λαβράκι» για πολλά κλικς. Είναι η εύκολη λύση, που ξεχωρίζει τα σοβαρά άρθρα από τα κλικοθηρικά. Την σωστή ενημέρωση από τον κίτρινο τύπο.
Είδαμε λοιπόν σε σοβαρό site μια ανάρτηση με θέμα μια έξοδο αυτοκινήτου και τίτλο «γλύτωσαν τα χειρότερα οι θεατές», να μαζεύει κλικς αμαυρώνοντας ένα θεσμό.
Σε ένα αγώνα που η ασφάλεια πήρε «10 Α» και που ιδιαίτερα στο συγκεκριμένο σημείο δεν θρηνήσαμε θύματα όχι από...τύχη αλλά επειδή τα κιγκλιδώματα μπήκαν ακριβώς εκεί που έπρεπε από τη διοργάνωση και τους υπεύθυνους ασφάλειας κρατώντας τον κόσμο πίσω από αυτά, ένας συντάκτης – αρπαχτικό των κλικς, θυμήθηκε «τα ράλι» για να βγάλει τη σοδειά της επισκεψιμότητας της μέρας.
Ο αγώνας Ανάβασης Πλατρών by EKO, είχε ομάδα ασφάλειας από τη Λέσχη Λεμεσού, 22 (!) marshals (για τους άσχετους με τον χώρο συνάδελφους, δεν είναι σερίφηδες, όχι) είχε μέτρα ασφάλειας, είχε ασθενοφόρο, 6 αστυνομικούς, υπεύθυνο ασφάλειας με την ομάδα του, Αλυτάρχη, αγωνοδίκες. Έγιναν δε 5-6 ατυχήματα χωρίς να ανοίξει μύτη.
Τα όποια προβλήματα πιθανόν να υπάρχουν σε αγώνες αυτοκινήτων και αφορούν στην ασφάλεια των θεατών, έχουν να κάνουν πρώτα με τους ίδιους τους θεατές – μερικούς μόνο, ευτυχώς – οι οποίοι ως γνήσιοι κύπριοι, θεωρούν ότι γνωρίζουν και το πότε θα φύγει το αυτοκίνητο στη στροφή αλλά και σαφώς περισσότερα από την διοργάνωση του αγώνα και δεν ακολουθούν τις οδηγίες της οργάνωσης. Για τον σκοπό αυτό, οι ιθύνοντες του σπορ κάνουν ότι μπορούν για να αλλάξουν νοοτροπίες αλλά πιστέψτε με, σε όλους τους αγώνες υπάρχουν αμέτρητα σημεία παρακολούθησης από ασφαλή σημεία. Ο μόνος που μπορεί να δημιουργήσει ατύχημα είναι ο ίδιος ο θεατής, αν δεν ακολουθεί τις οδηγίες των υπευθύνων. Να πούμε επίσης ότι εδώ και πάρα πολλά χρόνια στην Κύπρο δεν υπήρξε σοβαρό ατύχημα σε αγώνες του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι διοργανώσεις είναι αλάνθαστες, απλά όταν λέμε κάτι, θα πρέπει να γνωρίζουμε και τις λεπτομέρειες και τα δεδομένα.
Θα ήθελα να παρακαλέσω λοιπόν, ο κάθε δημοσιογράφος να κάνει τη δουλειά του με περισσότερη προσοχή. Αν δεν γνωρίζει κάτι, ας μην αμαυρώνει μια ολόκληρη κοινωνία – αυτή του μηχανοκίνητου αθλητισμού – για να πάρει κλικς.
Στέλιος Κυθρεώτης
