Άλογα Η Ίππους - Μια γεύση από τον περασμένο αιώνα

Τα αυτοκίνητα που βλέπουμε στο πρωτάθλημα της F1, είναι σύγχρονα τεχνολογικά θαύματα. Βλέποντας όμως τι είχαν να αντιμετωπίσουν στις αρχές του περασμένου αιώνα, σε κάνει να εκτιμήσεις περισσότερο το σήμερα.

Αν σήμερα φαίνεται δύσκολη η αλλαγή λωρίδας, ας σκεφτούμε τις δυσκολίες του χθες. Η οδήγηση ήταν μία συνεχής προσπάθεια, είτε φρενάροντας με μοχλό έξω από το όχημα, είτε ρυθμίζοντας τη πίεση του καυσίμου με το χέρι για παράδειγμα.

Το Franklin του 1904, με ισχύ 7 ίππων που δεν ήταν αρκετή για να κινηθεί πιο γρήγορα από ένα απλό ποδήλατο της εποχής και σε συνδυασμό με όλες τις δυσκολίες οδήγησης του, δεν ήταν και η πιο δημοφιλής επιλογή. Λίγο πιο μετά το Stanley Steamer του 1906, μπορεί να πει κανείς ότι ήταν ένα από τα πρώτα υβριδικά οχήματα.

Δεν χρησιμοποιούσε πολύ καύσιμο, αλλά για να ξεκινήσει ο ατμοκινητήρας, μπορούσε να χρειαστεί από 45 λεπτά μέχρι και 3 ώρες προετοιμασίας. Μέσα από παρόμοια παραδείγματα, μπορούμε να αισθανθούμε τυχεροί που σήμερα το αυτοκίνητο θεωρείται κάτι δεδομένο, αλλά και να θαυμάσουμε πως σε έναν αιώνα καταφέραμε να πάμε από τα άλογα μέχρι τον πρώτο άνθρωπο στο φεγγάρι.

Γοητευτικό και πολυαγαπημένο από τα μέσα ενημέρωσης, ένα εργαστήριο πάνω σε τροχούς που βοήθησε την ανάπτυξη του κινητήρα Wankel και κατακτητής πολλών ρεκόρ. Το Mercedes-Benz C 111 με τον κινητήρα τετραπλού ρότορα Wankel, παρήγαγε 350 ίππους και γιορτάζει φέτος 50 χρόνια από την παγκόσμια πρεμιέρα του. Το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο 40ο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης που διεξήχθη από τις 12 έως τις 22 Μαρτίου 1970. Η τελική του ταχύτητα, 300 χλμ/Ώρα, παραμένει ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του μέχρι και σήμερα.

Το C 111-II αναπτύχθηκε με βάση το C 111, το οποίο παρουσιάστηκε το φθινόπωρο του 1969. Από την άποψη της τεχνολογίας, χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα από τον κινητήρα Wankel με τέσσερεις ρότορες. Το τμήμα σχεδιασμού, με επικεφαλής τον Bruno Sacco και τον Josef Gallitzendörfer, άρχισε να εργάζεται το καλοκαίρι του 1969 επάνω στο σχέδιο αυτό. Σε σύγκριση με τον προκάτοχό του, βελτίωσαν το οπτικό πεδίο του οδηγού, τροποποιώντας τους λασπωτήρες, την οροφή, τον θόλο μηχανής και τον χώρο αποσκευών. Η αεροδυναμική του οχήματος ήταν επίσης βελτιωμένη: η μέτρηση της αεροδυναμικής σήραγγας έδειξε ότι ο συντελεστής οπισθέλκουσας του οχήματος είχε μειωθεί κατά οκτώ τοις εκατό σε σύγκριση με τον προκάτοχό του.

Μετά το εντυπωσιακό ντεμπούτο του, το C 111 ταξίδεψε σε πολλές άλλες εκθέσεις: Σαλόνι Αυτοκίνητο του Παρισιού, το Σαλόνι Αυτοκινήτου του Λονδίνου (Οκτώβριος 1969), το Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο (Οκτώβριος / Νοέμβριος 1969), το Show του Jochen Rindt στη Βιέννη (Νοέμβριος 1969) (Δεκέμβριος 1969), Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου των Βρυξελλών (Ιανουάριος 1970) και Σαλόνι Αυτοκινήτου Σικάγο (Φεβρουάριος 1970). Η εξελιγμένη έκδοση C 111-II έπειτα έκανε πρεμιέρα στη Γενεύη τον Μάρτιο του 1970.

Πολλοί λάτρεις των σπορ αυτοκινήτων ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν σημαντικά ποσά για ένα C 111. Για παράδειγμα, στο Λονδίνο το 1969 κάποιος προσφέρθηκε να πληρώσει μέχρι και μισό εκατομμύριο γερμανικά μάρκα ενώ η εταιρεία έλαβε μέχρι και ανοικτές επιταγές στη Στουτγάρδη τους επόμενους μήνες. Ωστόσο, το εμπορικό σήμα κατέστησε σαφές ότι αυτό το πειραματικό όχημα δεν ήταν προς πώληση. Ακριβώς στην αρχή της καριέρας του, αυτό που αργότερα θα ήταν γνωστό ως C 111 (με την εσωτερική ονομασία C 101 της Mercedes-Benz) προοριζόταν για μια τελείως ομάδα ατόμων: ήδη από το 1963 είχε δοθεί αρχική σκέψη σε έναν κινητήρα Wankel για ένα «μικρό, προσιτό σπορ αυτοκίνητο» που θα τοποθετηθεί κάτω από το «Pagoda» SL (W 113). Η στρατηγική καθορίστηκε λεπτομερέστερα το 1968 ως ένα «μικρό, σπορ όχημα» χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά άνεσης που είναι επίσης κατάλληλα για αγώνες ράλι και απευθύνεται σε «νέους».

Δελτίο Τύπου CIC Mercedes

Classic

Άλογα Η Ίππους - Μια γεύση από τον περασμένο αιώνα

Πενήντα χρόνια από την πρώτη παρουσίαση του Mercedes-Benz C 111-II