Video

22 Jun, 2017 Ώρα 17:24

Fast pass: Η πραγματική εξήγηση του Touge!

Thumbnail

Ο ταχύτερος τρόπος για να διασχίσεις ένα βουνό. Αυτή είναι σε ελεύθερη μετάφραση η έννοια του touge, όπως αυτό μπήκε στη ζωή όσον ασχολούνται με το αυτοκίνητο. Η κυριολεκτική μετάφραση της ιαπωνικής αυτής λέξης είναι πολύ απλά «το πέρασμα του βουνού»…

 

Close

Άξαφνα το Touge (γράφεται  峠 στα ιαπωνικά και προφέρεται ως tōge, δηλαδή «Τόεγκεϊ») έγινε της μόδας… Όλοι το μάθαν και όλοι άρχισαν να χρησιμοποιούν τη λέξη, για ένα κάρο άσχετα πράγματα και για ένα κάρο «εκδηλώσεις» με αυτοκίνητα που καμία σχέση δεν έχουν με την ουσία του πράγματος, όπως αυτό γεννήθηκε στην Ιαπωνία. Ακόμα περισσότεροι συνηθίζουν να το μπλέκουν και να το μπερδεύουν με το drift… Επί της ουσίας πάντως το Touge είναι απλά η ιαπωνική λέξη για το «πέρασμα». Το δρόμο δηλαδή που ανεβαίνει και έπειτα κατεβαίνει διασχίζοντας ένα από τα πολλά βουνά της Ιαπωνίας ή και τους πολλούς στριφτερούς δρόμους γύρω από αυτά. Φυσικά, βουνά και τέτοιοι δρόμοι υπάρχουν σε όλο τον κόσμο και αγώνες σε αυτούς γίνονται από τότε που… εφευρέθηκε το αυτοκίνητο και μάλλον ακόμα και παλαιότερα με άλογα και άμαξες. Όμως το Touge έγινε γνωστό λόγω των αγώνων που γίνονται στην Ιαπωνία και μέσα από την έξαρση του JDM Trend και ως τέτοιο θα το εξετάσουμε εδώ. Απλά να έχουμε στο νου μας ότι όλοι όσοι έχουμε ανεβοκατέβει γρήγορα ένα φιδίσιο δρόμο έχουμε κάνει κάτι σαν touge ;)

Toe-Gei, αλλά όχι για gay!

Αλλεπάλληλες στροφές, διαφορετικές μεταξύ τους, με περίεργες κλίσεις και σημαντικές αλλαγές στο υψόμετρο. Μια δύσκολη διαδρομή για να την περάσεις, πόσω δε μάλλον για να την περάσεις γρήγορα. Αναμφίβολα το touge απαιτεί γνώση, εμπειρία και… κοχόνες για να συμμετέχεις και δεν είναι για τους λιγόψυχους. Το αστείο είναι ότι οι δρόμοι αυτοί σχεδιάστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να δυσκολεύουν τη διάσχιση τους με υψηλή ταχύτητα, προκειμένου να παραμείνουν οι διαδρομές ασφαλείς για όλους. Οι Ιάπωνες street racers όμως, τι ειρωνεία βρήκαν αυτή τη δυσκολία ως ένα ακόμα πράγμα που αύξανε κατακόρυφα το ενδιαφέρον και έτσι κάπως καθιέρωσαν τις μαζώξεις σε τέτοιες διαδρομές.

Close
Όπως μπορεί εύκολα κανείς να καταλάβει, ένας αγώνας Touge χωρίζεται από τη φύση του σε δύο τμήματα, αυτό που ανεβαίνει το βουνό και αυτό που κατεβαίνει. Το σκεπτικό λοιπόν σε ένα touge battle είναι ότι το ένα αυτοκίνητο είναι μπροστά στο ανέβασμα και το άλλο στο κατέβασμα. Έτσι κι αλλιώς είναι σχεδόν αδύνατο το προσπέρασμα, οπότε το όλο θέμα έχει να κάνει με το πιο αυτοκίνητο καταφέρνει να ακολουθήσει και πόσο κοντά. Τα αυτοκίνητα ξεκινούν με μικρή διαφορά και το εμπρός κερδίζει αν αυτή μεγαλώσει, ενώ το πίσω κερδίζει αν καταφέρει να τη μειώσει δραστικά ή και να προσπεράσει. 

Είναι λογικό λοιπόν, ότι όταν μιλάμε για ταχύτητα, δεν πρόκειται για αγώνα drift, αφού ως γνωστόν το θεαματικό αυτό στιλ οδήγησης δεν είναι και το ταχύτερο. Ουσιαστικά ο οδηγός καλείται να χρησιμοποιήσει αγωνιστικές γραμμές και τρόπο χειρισμού σε ένα δημόσιο δρόμο. Εννοείται βέβαια, ότι υπό προϋποθέσεις χρησιμοποιείται driftάρισμα για λόγους στρατηγικής. 

Flash to pass

Το touge φυσικά δεν είναι μια απλή κόντρα, αλλά μια αναμέτρηση ικανοτήτων οδηγού και αυτοκινήτου, και όπως όλα τα «αθλήματα» έχει τους δικούς του κανόνες. Ζεις και συμμετέχεις με βάση και γνώμονα αυτούς. Άλλωστε ο σκοπός δεν είναι να μας περιορίσουν, αλλά να κάνουμε αυτό που γουστάρουμε με περισσότερη ασφάλεια. Για να ξεκινήσει λοιπόν ένας αγώνας touge, αν δεν είναι οργανωμένος φυσικά, πρέπει το πίσω αυτοκίνητο να αποπειραθεί να προσπεράσει ή να παίξει τα φώτα στο εμπρός, το οποίο με τη σειρά του επιταχύνει για να εμποδίσει το πέρασμα και η μάχη ξεκινά. Πέρα από αυτό το ενημερωτικό όμως, υπάρχουν και κάποιοι άγραφοι νόμοι, όπως για παράδειγμα το ότι ποτέ δεν πρέπει να ανακοινώνεις δημοσίως τον τόπο τέλεσης του… μυστηρίου! Είτε φτάσει στα αυτιά της αστυνομίας, είτε πήξει από κόσμο και γίνει επικίνδυνο, εσύ χάνεις! Άλλος ένας βασικό και αυτονόητος κανόνας είναι να μένεις πάντοτε στην λωρίδα σου. Οι περισσότεροι δρόμοι είναι δημόσιοι, και αντίθετα με τα βίντεο της Option δεν είναι αποκλεισμένοι, οπότε κυκλοφορούν αυτοκίνητα και παντού υπάρχουν τυφλά σημεία. Το βασικότερο μυστικό όμως, όπως και σε όλους του αγώνες, είναι να ξέρεις τα όριά σου και να μην τα ξεπερνάς ποτέ. Τα περισσότερα στραβά συμβαίνουν όταν, είτε χάριν εντυπωσιασμού, είτε μέσα στην ένταση της μάχης, υπερεκτιμάμε τις δυνατότητές μας και του αυτοκινήτου μας!

Close

 

 

13 Jan, 2025 Ώρα 08:26

Η Nissan μετέτρεψε σε ηλεκτρικό ένα GT-R R32 κρατώντας το DNA του… άθικτο (βίντεο)

Thumbnail

Η Nissan έκανε κάτι που δεν περίμενε κανείς, και το αποτέλεσμα της μπορείς είτε να το λατρέψεις είτε να το δεις σαν ιεροσυλία. Η ιαπωνική φίρμα, πήρε το πιο αναγνωρίσιμο μοντέλο στην ιστορία της, το Skyline GT-R R32 του 1989, και το μετέτρεψε σε αμιγώς ηλεκτρικό. Πιο συγκεκριμένα, το project αυτό είναι δημιούργημα μία μικρής ομάδας εργαζομένων της εταιρίας, με το Gun Grey μεταλλικό εξωτερικό χρώμα του αυτοκινήτου, να κρύβει από κάτω πολλές αναβαθμίσεις.

Close

Ο twin-turbo 2,6-λίτρων εξακύλινδρος κινητήρας έχει αντικατασταθεί από δύο ηλεκτροκινητήρες, οι οποίοι αποδίδουν έκαστος 225 ίππους και 340 Nm ροπής. Αυτό αναμένεται να δώσει στο τετρακίνητο μοντέλο συνδυασμένη απόδοση περίπου 440 ίππων και 680 Nm ροπής.

 

Close

 

Νούμερα σημαντικά περισσότερα από τους αρχικούς 280 ίππους και 353 Nm ροπής. Ωστόσο, η Nissan δήλωσε ότι ο στόχος ήταν «όχι να ξεπεράσει, αλλά να ταιριάξει με τις επιδόσεις του αρχικού GT-R». Αυτό είναι σημαντικό να σημειωθεί, καθώς το EV είναι περίπου 367 κιλά βαρύτερο, οπότε οι μηχανικοί ρύθμισαν την ισχύ και τη ροπή του ώστε να ταιριάζει με την αναλογία ροπής προς βάρος του πρωτότυπου.

Close

 

 

Η Nissan δεν είπε πόσο μακριά μπορεί να ταξιδέψει το R32 EV με μία φόρτιση, αλλά το πίσω κάθισμα αφαιρέθηκε για να επιτραπεί η εγκατάσταση μιας μπαταρίας 62 kWh από ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο Leaf Nismo. Η εταιρεία σημείωσε επίσης ότι το σύστημα τετρακίνησης με δύο κινητήρες ανταποκρίνεται ταχύτερα και μπορεί να κατανέμει καλύτερα τη ροπή μεταξύ των εμπρός και πίσω τροχών σε σχέση με το αρχικό μηχανικό σύστημα.

 

 

Εκτός από την αλλαγή του συστήματος κίνησης, το αυτοκίνητο έχει εξοπλιστεί με μια σπορ ανάρτηση Nismo με αμορτισέρ Öhlins. Σε αυτά προστίθεται ένα πιο ισχυρό σύστημα πέδησης που προέρχεται από το R35 άρα και μεγαλύτερους τροχούς.

 

 

Αν και η ομάδα ήθελε να διατηρήσει την καμπίνα όσο το δυνατόν περισσότερο stock, τα εργοστασιακά καθίσματα αλλάχθηκαν με προσαρμοσμένα Recaro. Τα όργανα, οι μετρητές και το ηχοσύστημα έλαβαν επίσης μια σύγχρονη ανανέωση, καθώς διαθέτουν «ψηφιακές οθόνες υψηλής ανάλυσης που παρέχουν βασικές πληροφορίες για τον οδηγό, διατηρώντας παράλληλα το αρχικό τους προφίλ».

 

 

Αυτές δεν ήταν οι μόνες βελτιώσεις, καθώς το αυτοκίνητο διαθέτει μια λειτουργία αλλαγής ταχυτήτων με paddles, η οποία έχει προγραμματιστεί για να παρέχει την « τρανταχτή αίσθηση αλλαγής ταχυτήτων», το οποίο είναι το «σύντομο τράνταγμα που βιώνει ο οδηγός όταν απελευθερώνει το συμπλέκτη και αλλάζει προς τα πάνω ή προς τα κάτω μέσω ενός μηχανικού κιβωτίου ταχυτήτων». Αυτό γίνεται με ένα ηχείο που διοχετεύει στην καμπίνα τον αρχικό ήχο του κινητήρα RB26DETT.

 

 

Ενώ μερικοί θα χαρακτηρίσουν το έργο βλάσφημο (βάζω και μένα μέσα), η ομάδα επέλεξε το R32 για να διασφαλίσει ότι θα μπορεί να οδηγηθεί για τις επόμενες δεκαετίες. Όπως εξήγησε ο επικεφαλής του έργου Ryozo Hiraku, «αναρωτήθηκα αν σε 30 χρόνια από τώρα – το 2055 ή και αργότερα – οι ιδιοκτήτες αυτής της απίστευτης μηχανής θα μπορούσαν ακόμα να αγοράζουν βενζίνη και να απολαμβάνουν την οδήγησή της. Είδα αξία στη χρήση ηλεκτρικής και ψηφιακής τεχνολογίας για την αναπαραγωγή της γοητείας του R32 GT-R, ώστε οι μελλοντικές γενιές να μπορούν να την βιώσουν».