Η φοβερή ομάδα του Car.com.cy έκατσε αργά, βράδυ, στο γραφείο, με ουισκάκι και φιστίκια και αποφάσισε ποια είναι τα αυτοκίνητα εκείνα που πρέπει ένας καμένος petrolhead να οδηγήσει πριν αποχωρήσει από τον μάταιο τούτο κόσμο! Τα βάλαμε κάτω λοιπόν και βρήκαμε τα 20 αυτοκίνητα που πρέπει πάση θυσία να βάλετε στο χέρι!

Ιδέα δική μου λοιπόν και φυσικά ποιος να μου χαλάσει το χατίρι, έτσι που οδηγώ δεν είναι να με κοντράρει κανείς από όλους αυτούς στο γραφείο. Γέροι και αρνάκια είναι όλοι εδώ και μας τα ζαλίζουν με τις ιστορίες τους. Θα μπορούσαμε βέβαια να τους κάνουμε μερικά μαθήματα αλλά είναι όλοι πελώριοι και δεν παίρνουν από λόγια! Οπότε, νάμαστε όλοι μας, o ιδιοκτήτης Θεόδωρος Middleton, οι διευθυντές Στέλιος Κυθρεώτης και Χρίστος Σαββίδης, ο Ηλίας, Υπεύθυνος “IT” , o Βασίλης Σαρημπαλίδης και φυσικά εγώ, O Αυγουστής σας. Οι άμεσα ασχολούμενοι έπρεπε να προτείνουν από τρία-τέσσερα αμάξια, εγώ κάτι τις περισσότερο (επειδή έτσι θέλω) ενώ τον Ηλία τον «ρίξαμε» στη μοιρασιά για να βγάλουμε στρογγυλό νούμερο στο σύνολο. Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 20 αυτοκίνητα worth… dying for! Αν τους άφηνα να λένε θα έγραφα ακόμη 50…

Ο Στέλιος Κυθρεώτης, χωρίς πολύ σκέψη μας απάντησε:

«Ferrari 599 στημένο για πίστα!»

Κεραυνός εν αιθρία! Ο γηραιότερος της παρέας έδειξε εδώ τα χρόνια του. Οποιοσδήποτε άλλος θα σας έλεγε κάποια ποιο μικρή και καθαρόαιμη Ferrari, αλλά αυτός, διάλεξε τη μαούνα την 599 GTB! Για να χρυσώσει το χάπι, τελευταία στιγμή πρόσθεσε στην επιλογή του τη φράση «στημένο για πίστα» και κατάφερε να ανατρέψει τα δεδομένα! Πέρα από την πλάκα τώρα, Ferrari και μαούνα, δεν υπάρχει! Η 4θέσια θεωρητικά 599 είναι ένα εκπληκτικό Gran Turismo που άμα στηθεί σαν αγωνιστικό πετάει τον κυριλέ μανδύα του και βγάζει έναν άλλο εαυτό. Το 2009 η Ferrari παρουσίασε την αγωνιστική 599ΧΧ, αλλά αργότερα, λες και το ζήτησε ο ίδιος, παρουσιάστηκε το ιδανικό αυτοκίνητο επιλογής του! Η 599 GTO, την οποία η ιταλική εταιρεία χαρακτηρίζει ως το ταχύτερο αυτοκίνητο δρόμου που κατασκεύασε ποτέ το Μαρανέλο. Ο 6λιτρος V12 αποδίδει 661 άλογα και το αμάξωμα έχει αδυνατίσει κατά σχεδόν 200 κιλά! Το σειριακό κιβώτιο F1 χρειάζεται μόλις 60 milisecond για τις αλλαγές και η GTO φτάνει τα 0-100 km/h σε 3.35’’. Ειδικά μελετημένα αεροδυναμικά βοηθήματα, οροφή φτιαγμένη από ανθρακόνημα, πανάλαφροι τροχοί 20 ιντσών και 10πίστονες δαγκάνες Brembo… Αυτή μάλιστα, είναι μια 599 που αξίζει να οδηγήσεις πριν πεθάνεις!

«BMW M2 ένα παιχνίδι για να στρίβεις στα βουνά»

Ευχαριστιέμαι πολύ να τον πειράζω, είναι αλήθεια, αλλά και πάλι ο Στέλιος δείχνει τα χρόνια του με την επιλογή του. Να, εγώ, δέκα χρόνια και βάλε νεότερος ας πούμε θα διάλεγα το E46 EVO M3.  Ένα από τα πιο σκληροτράχηλα Μ3 της ιστορίας, αλλά αυτός διάλεξε ένα από τα πιο πρόσφατα. Το οποίο, κακά τα ψέματα, είναι και το πιο ώριμο. Όχι απλά επειδή πλέον είναι όμορφο και το εσωτερικό του δεν μοιάζει με ταξί παλιάς τεχνολογίας, αλλά επειδή είναι μακράν το πιο φιλικό και κυρίως sexy Μ της Ιστορίας. Άσε που μας ξεγέλασε όλους δοκιμάζοντας το στην Βουδαπέστη.

Έτσι λοιπόν καλοί μας αναγνώστες ακολουθώντας την παράδοση του μαγικού γράμματος «Μ», η Μ2 προϊδεάζει για το τι έχει να προσφέρει στον οδηγό: Δύναμη, κράτημα, ταχύτητα. Οδηγική ευτυχία δηλαδή. Το γερμανικό μικρό supercar δεν απευθύνεται στον μέσο οδηγό που απλά «θέλει κάτι γρήγορο», αλλά στον λάτρη του απόλυτου συνδυασμού παραγωγής αδρεναλίνης. Και όλα αυτά με την άνεση να μην υστερεί σε τίποτα από τις μεγαλύτερες σειρές BMW.

Η Μ2 φέρει τον κινητήρα με κωδικό N55, ο οποίος αναβαθμίστηκε με βάση καινοτομίες που είχαν χρησιμοποιηθεί στα Μ3 και Μ4. Οι ίπποι για την Μ2 είναι 370PS/6.500 rpm ενώ το βάρος της είναι 1.495 kg, γεγονός που δίνει στο γερμανικό μικρό supercar την αναλογία 4 kg ανά ίππο. Μπορεί το Μ3 να έχει αναλογία 3,5 kg ανά ίππο, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η Μ2 «χάνει» σε αγωνιστικούς ρυθμούς. Το γιατί, έγκειται στο σχεδιασμό του σασί αλλά και στη μέγιστη ροπή της η οποία είναι 47,5 kgm σε ένα εύρος στροφών από τις 1.410 μέχρι και τις 5.560 rpm, χωρίς το overboost, το οποίο όταν μπαίνει σε λειτουργία, με την μέθοδο kickdown, αυξάνει την πίεση στο turbo στα 2,1 bar και σπρώχνει τη ροπή στα 51,1 kgm μεταξύ 1.450 στροφών και 4.750 στροφών για 30 συνεχόμενα δευτερόλεπτα με τέρμα το γκάζι! Και πιστέψτε με, η διαφορά είναι αισθητή. Αφήστε τον ήχο της εξάτμισης, το σκάσιμο του turbo και όλα τα άλλα συναφή που παραπέμπουν σε fast and furious καταστάσεις!

«Fiat Ritmo 130TC Abarth, γιατί ο παλιός έχει τη χάρη του»

Ε, το κόλλημά του Στέλιου με το συγκεκριμένο αμάξι είναι γνωστό, δεν μας κάνει εντύπωση που υπάρχει στη λίστα του. Εξάλλου το αυτοκίνητο υπάρχει και το κυκλοφορεί ακόμη. Το πρόβλημα με τούτο εδώ είναι να το βρείτε για να το οδηγήσετε μιας και ελάχιστα κομμάτια παραμένουν παγκοσμίως. Κατά τα άλλα, οι γνώστες μιλάνε για ένα από τα πιο καλοστημένα μπροστοκίνητα της ιστορίας. Ο «φονιάς των GTi», ήταν ο τίτλος του. Το 130TC είναι η τελευταία έκδοση παραγωγής του Ritmo και έκανε την εμφάνισή του το 1984, αποδίδοντας 130 άλογα στις 5.900 rpm και είχε επιτάχυνση 0-100 km/h σε λιγότερα από 8’’, τιμές που μπορεί να μην συναρπάζουν σήμερα αλλά ήταν άκρως εντυπωσιακές για την εποχή εκείνη (που ο Στέλιος έκανε κόντρες στην Ελλάδα).

«Funny Car Dragster στο Las Vegas Speedway (4,6’’ στο 400άρι…)»

Εδώ πάντως του βγάζω το καπέλο. Άλλωστε, ποιος θα ήταν καταλληλότερος να μας πει για dragster αν όχι ο Κυθρεώτης με την τόση εμπειρία; Τα Funny Cars είναι όντως εκπληκτική κατηγορία αυτοκινήτων dragster. Πρόκειται για κτήνη με τον κινητήρα εμπρός και την κίνηση πίσω που καλύπτονται όμως από ανθρακονημάτινα αμαξώματα που θυμίζουν κανονικά μοντέλα αυτοκινήτων. Μπορείς να μην είναι οι απόλυτες κατασκευές όπως τα top fuel, είναι όμως τα πιο γουστόζικα να βλέπεις. Σύμφωνα με τους κανονισμούς της NHRA οι κινητήρες είναι V8 και όχι μεγαλύτεροι από 8,2 λίτρα με τις ιπποδυνάμεις να κυμαίνονται συνήθως στους 8.000 ίππους, χάρη φυσικά στη χρήση νιτρομεθανόλης για καύσιμο!

Ο Theo Middleton, άραξε στο καναπεδάκι του και έγραψε:

«Porsche 959, γιατί παραμένει το απόλυτο σούπερκαρ»

Το σχήμα της συγκινεί ακόμα. Λογικό αφού βασίζεται στο σουλούπι της αειθαλούς 911 που εδώ και 40 χρόνια διατηρεί τις ίδιες φανταστικές καμπύλες. Μπορεί να έχουν κυκλοφορήσει πιο δυνατά, πιο γρήγορα, πιο ακριβά ή πιο σπάνια υπεραυτοκίνητα, όπως η McLaren F1, η Bugatti EB110 και η F40, αλλά η Porsche 959 παραμένει σε μια κατηγορία από μόνη της. Δεν είναι τυχαίο που ψηφίστηκε ως το καλύτερο supercar των 80ies από το περιοδικό Sports Car International! Μια τεχνολογική επίδειξη της Porsche, κατασκευάστηκε το 1986 και αμέσως πήρε τον τίτλο του ταχύτερου αυτοκινήτου δρόμου παραγωγής. Με το σύστημα 4κίνησης της αποτέλεσε τη βάση για τις πρώτες τετρακίνητες Carrera. Μην λέμε πολλά, ψάχνετε και διαβάζετε (γιατί να οδηγήσουμε μια, χλωμό το βλέπω…). Εκπληκτική αεροδυναμική, αμάξωμα 1.450 κιλών από αλουμίνιο και ανθρακόνημα, ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενη ανάρτηση και τετρακίνηση και ένας Biturbo 6κίλυνδρος Boxer 2,85 λίτρων με  444 άλογα. Επιτάχυνση 0-100 km/h σε 3,7’’…

«Toyota LandCruiser LJ για το απόλυτο Offroader!»

Όχι σοβαρά. Επειδή στην αρχή μου μιλούσε για MX5 και μετά συνειδητοποίησε ότι οι υπόλοιποι ασπρομάλληδες στο γραφείο θα τον έλεγαν κομμώτρια είπαμε να διαλέξει κάτι πιο «αντρικό». Έτσι λοιπόν του ήρθε και το απόλυτο Offroader. Φυσικά το Land Cruiser LJ-70 παραμένει στην ιστορία ως μοναδικό. Πάντα η πρώτη επιλογή για κάποιον που γυρεύει την κατάλληλη καραβάνα που δεν θα του πει όχι πουθενά. Δεν είναι απλά γρήγορο, δεν στρίβει απλά καλά, δεν πλαγιολισθαίνει απλά, δεν περνάει απλά τα εμπόδια. Πάει ΠΑΝΤΟΥ και πάρα πολύ γρήγορα, πιο γρήγορα απ’ οτιδήποτε άλλο.

Lancia HF Integrale

HF4WD - Integrale 8V - Integrale Evoluzione - Integrale Evoluzione II. Μπορεί η τεράστια αγωνιστική της επιτυχία να ήταν καθαρά ένα τυχαίο γεγονός, μας χάρισε όμως απαράμιλλες αγωνιστικές στιγμές και γι’ αυτό την ευγνωμονούμε. Οι αγώνες ράλι ποτέ δεν θα ήταν οι ίδιοι ξανά.

Τίποτα δεν προμήνυε τις μέρες δόξας που θα γνώριζε την οικογενειακή Delta. Όλα ήταν ραμμένα και κομμένα για την S4 που όπως όλα έδειχναν ήταν το καλύτερο «super rally car» εκείνων των ημερών. Μόνο που δεν έμελλε να συμβεί μετά τον θάνατο του Toivonen και την απαγόρευση των αυτοκινήτων Group B, από τους αγώνες ράλι.

Τα πρώτα αυτοκίνητα «εξέλιξης» (Evolutione) παρουσιάστηκαν στο τέλος του 1991 και ουσιαστικά χρησιμοποιήθηκαν όλο το 1992. Τα αυτοκίνητα «εξέλιξης» διέθεταν ακόμα μεγαλύτερο μετατρόχιο εμπρός και πίσω, ώστε να βοηθηθεί η οδική συμπεριφορά και έγιναν και πάλι αλλαγές στα φτερά για να χωρέσουν ακόμα μεγαλύτεροι τροχοί και φρένα.

Το νέο κεντρικό διαφορικό μοίραζε τη δύναμη  47/53, εμπρός/πίσω και τώρα ο κινητήρας με τις 16 βαλβίδες απέδιδε 210 ίππους στις 5.750 σ.α.λ. με αποτέλεσμα το αυτοκίνητο να είναι 5 με 6% γρηγορότερο. Εσωτερικά πάλι αναβαθμίστηκε με ταπετσαρίες από alcantara. Η Lancia Delta υπό τον αγωνιστικό διευθυντή της, Cesare Fiorio συνολικά κέρδισε 46 νίκες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι και έξη συνεχόμενα Πρωταθλήματα Κατασκευαστών! Είναι για τον Theo το απόλυτο αυτοκίνητο.

Ο Χρίστος Σαββίδης με το Ουισκάκι στο χέρι διαλέγει:

Η Porsche 964 (1988) – Κλασσική αλλά και σύγχρονη

Ακριβώς τη στιγμή που οι ειδικοί του αυτοκινήτου προέβλεπαν το επικείμενο τέλος μιας εποχής, το 1988 η Porsche παρουσίασε την 911 Carrera 4 (964). Μετά από δεκαπέντε χρόνια παραγωγής, η πλατφόρμα της 911 ανανεώθηκε εκ βάθρων με νέα εξαρτήματα σε ποσοστό 85%, προσφέροντας στην Porsche ένα σύγχρονο όχημα. Ο αερόψυκτος κινητήρας μπόξερ των 3,6 λίτρων που διέθετε είχε απόδοση 247 ίππων. Εξωτερικά, η 964 δεν διέφερε πολύ από τις προκατόχους της, με τους αεροδυναμικούς της προφυλακτήρες από πολυουρεθάνιο και την αυτόματα ελεγχόμενη πίσω αεροτομή της, όμως εσωτερικά ήταν τελείως διαφορετική. Το νέο μοντέλο είχε σχεδιαστεί για να συναρπάζει τους οδηγούς όχι μόνο με τις σπορ επιδόσεις του, αλλά και με την αναβαθμισμένη του άνεση. Διέθετε ABS, κιβώτιο ταχυτήτων Tiptronic, υποβοηθούμενο σύστημα διεύθυνσης και αερόσακους, καθώς και μια πλήρως ανασχεδιασμένη ανάρτηση με βραχίονες ελέγχου από ελαφρύ κράμα αλουμινίου και ελατήρια, αντί της προηγούμενης ανάρτησης που διέθετε ράβδους στρέψης. Επανάσταση στη νέα σειρά μοντέλων 911 έφερε από την πρώτη στιγμή το τετρακίνητο μοντέλο Carrera 4. Εκτός από τις Carrera Coupé, Cabriolet και Targa, από το 1990 οι πελάτες της Porsche μπορούσαν να παραγγείλουν και την 964 Turbo. Διαθέτοντας αρχικά το δοκιμασμένο κινητήρα μπόξερ των 3,3 λίτρων, το 1992 η Turbo αναβαθμίστηκε με ένα νέο κινητήρα 3,6 λίτρων και 355 ίππων. Σήμερα, η 964 Carrera RS, η 911 Turbo S και η 911 Carrera 2 Speedster έχουν ιδιαίτερα μεγάλη ζήτηση από τους συλλέκτες.

BMW E30 M3

Ήταν τα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν η BMW έφερε στον κόσμο στην πρώτη M3. Ακολούθησαν 4 γενιές μέχρι σήμερα, με την τελευταία να έχει αλλάξει όνομα όσον αφορά την coupe έκδοση, καθώς η M3 πλέον είναι το sedan μοντέλο και η M4 η coupe έκδοση. Παρόλο που έχουν περάσει 30 χρόνια από τότε, η E30 συνεχίζει να είναι η αγαπημένη M3 για κάποιους φίλους τις αυτοκίνησης.

Η πρώτη γενιά της BMW M3 κατασκευάστηκε το 1986, ώστε να συμμετάσχει η BMW σε αγώνες αυτοκινήτων ανά την Ευρώπη. Το αυτοκίνητο βασίστηκε στη BMW Σειρά 3 E30. Κυκλοφόρησε με έναν 4-κύλινδρο κινητήρα χωρητικότητας 2,3 λίτρων, με ισχύ 195 ίππους στις 6.750 στροφές ανά λεπτό και ροπή 230 N·m στις 4.750 στροφές ανά λεπτό. Η αρχική Μ3 ήταν διαθέσιμη τόσο σε κουπέ, όσο και σε κάμπριο έκδοση (από το 1989). Η Μ3 Ε30 παρέμεινε στην παραγωγή έως το 1991. Φυσικά η αγωνιστική έκδοση BMW Μ3 αποτέλεσε ένα από τα πλέον επιτυχημένα αυτοκίνητα στην ιστορία των πρωταθλημάτων τουρισμού.

«Bentley Continental Supersports, έτσι για να κλέβεις τις ματιές»

Αυτό το βάζω από μόνος στη λίστα του Χρίστου γιατί νιώθω ότι δεν φανερώνει πραγματικά τις επιλογές του, κυριλέ δύναμη και ατελείωτη χλιδή για ένα ακόμα αυτοκίνητο της λίστας του. Η Continental Supersport είναι το αυτοκίνητο που η Bentley διαφημίζει ως την «πιο extreme Bentley της ιστορίας» και αυτό κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι! Επιτάχυνση 0-100 km/h σε 3,7’’, 0-160 km/h σε 8,9’’ χάρις στον Twin Turbo W12 κινητήρα με τα 621 άλογα και τα 81.5 kgm ροπής μόλις στις 1.700 rpm… Ένα αυτοκίνητο πανέμορφο, διθέσιο πλέον, που κρύβει ένα μεγάλο μυστικό, τη δυνατότητα κίνησής του με αιθανόλη Ε85 που την καθιστά φιλική προς το περιβάλλον. Αναμφίβολα ένα αμάξι που αξίζει να βρεθείς πίσω από το τιμόνι του…

O Βασίλης Σαρημπαλίδης τα είχε έτοιμα… Ούτε καν σκέφτηκε! Άραξε στο καναπεδάκι του και διάλεξε:

«Ferrari F-40 Όπωσδηποτε…»

Είναι γεγονός ότι δεν πρόκειται για ένα αυτοκίνητο επίδειξης αλλά ένα μοντέλο παραγωγής. Μια ξενάγηση στο χώρο του εργοστασίου όπου κατασκευάζεται η F-40, με έπεισε για την τεχνολογία και το μεράκι που έχει δοθεί για τη δημιουργία της. Μια ματιά στις ενδείξεις του δυναμόμετρου και διαπιστώνεις ότι ο V8 90° των 2936 κ.εκ. αποδίδει 478 ίππους στις 7000 σ.α.λ., ενώ η ροπή από τη στιγμή που μπουν σε λειτουργία τα τούρμπο παίρνει τιμές ανάμεσα σε 390 και 550 Nm στις 3000 και 4000 σ.α.λ. Αν πραγματικά αγαπάς τ' αυτοκίνητα θα ξέρεις ήδη τι ακριβώς είναι η F-40.

«Dodge Viper επειδή τα κυβικά μιλάνε…»

Dodge Viper Θα υποκλιθούμε σ' ένα μεγαλείο που δυστυχώς έφυγε. Δυνατό, γρήγορο, πανέμορφο, δεν κατάφερε να μείνει στην Αμερικανική αγορά και το 2010 η Chrysler το απέσυρε. Θα έχουμε όμως να θυμόμαστε τον τελευταίο του "γύρο" από τον Κρις Γουίνκλερ στον οποίο και "έσβησε τον ήλιο" κάνοντας νέο ρεκόρ στην κατηγορία single lap στην Mazda Raceway Laguna Seca. Το αγαπάμε εμείς και ο κόσμος όλος.

Φυσικά παιρνωντας τα πράγματα από την αρχή, στην άσφαλτο δεν έχουμε οδηγήσει ποτέ μια Viper. Αλλά στα video games τα έχουμε δώσει όλα! Ναι, είναι το αυτοκίνητο που αγαπάμε να μισούμε και ο λόγος είναι απλός: το να το χειριστείς στους digital δρόμους ήταν το πλέον δύσκολο. Κι αυτό το έκανε το πλέον αντρικό αμάξι. Για αυτό και έχουμε κόλλημα μαζί του.

«Hummer H1 επειδή έτσι…»

Σκληροπυρηνικό, τεράστιο, θηριώδες, διάλεξε όποιο χαρακτηρισμό θες, εγώ απλά θα σου πω ότι με το που βάζεις μπρος το Hummer H1 καταλαβαίνεις ότι βρίσκεσαι μέσα σε ένα Αμερικάνικο αυτοκίνητο το οποίο σίγουρα θα σε εντυπωσιάσει.

Το Hummer H1 ήταν ένα μεγάλο SUV αυτοκίνητο της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας AM General, που παρήχθη μεταξύ του 1992 και του 2006. Ήταν η πολιτική έκδοση του HMMWV (High Mobility Military Wheeled Vehicle), γνωστού στην καθημερινότητα ως Humvee. To H1 ήταν αρχικά γνωστό απλά ως Hummer έως το 2002, όταν παρουσιάστηκε το Hummer H2, το οποίο ήταν προϊόν της κοινοπραξίας μεταξύ της AM General και της General Motors. Παρότι το HMMWV είχε αρχικά σχεδιαστεί αποκλειστικά για στρατιωτική χρήση, η πολιτική έκδοσή του οφείλει την εμφάνισή της στην αγορά λόγω της δημοσιότητας που απέκτησε από την επιχείρηση Καταιγίδα της Ερήμου στις αρχές του 1991, καθώς και από την εκστρατεία του ηθοποιού και μετέπειτα πολιτικού Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, με αποτέλεσμα να υπάρξει και ζήτηση από τμήμα του αγοραστικού κοινού.

Ο Αυγουστής Αυγουστή σκέφτηκε και ξανασκέφτηκε και επέλεξε:

«Aston Martin Vulcan… Επειδη είναι κουρσάρα»

Θυμάμαι μια χρονιά όπου ο Clarkson οδηγώντας μια Aston Martin Vantage είπε ότι δεν πρόκειται να ξανανιώσει κανείς τέτοιο οδήγημα, ήχο και οτιδήποτε άλλο συνοδεύει ένα κλασσικό αυτοκίνητο δρόμου, μιας και οι καινούργιες τεχνολογίες θα καταστρέψουν το love effect για το είδος. Στην αρχή συμφώνησα και το χώνεψα όσο μπορούσα. Κάτι όμως μου άλλαξε τη γνώμη και είμαι σίγουρος ότι ήταν το πρώτο βίντεο που είδα με την Vulcan να τρέχει στην Silverstone!

Να θυμίσω,, το αυτοκίνητο απευθύνεται αποκλειστικά για χρήση εντός πίστας και βασίζεται σε ένα ανθρακονημάτινο monocoque σασί, ενώ από το ίδιο υλικό είναι κατασκευασμένο και το αμάξωμα ώστε να προσφέρει τελικά μία αναλογία ισχύος/βάρους που ξεπερνά το αντίστοιχο μέγεθος των GTE αγωνιστικών αυτοκινήτων.

Βγήκε στην παραγωγή σε μόλις 24 μονάδες, έχοντας κάνει από την αρχή sold out, με την κάθε μια να κοστίζει 1,8 εκατομμύρια λίρες Αγγλίας ή με την τρέχουσα ισοτιμία, €2,5 εκατομμύρια. Να θυμίσω η ανάρτηση είναι τύπου pushrod με γεωμετρία anti-dive και τα αμορτισέρ είναι ρυθμιζόμενα, Multimatic Dynamic Suspension Spool Valve. Το Αγγλικό hypercar, εξοπλίζεται επίσης με αντιστρεπτικές ράβδους εμπρός και πίσω καθώς και ρυθμιζόμενα από τον οδηγό ABS και traction control.

Ο κινητήρας που κινεί το θηρίο, είναι ένας ατμοσφαιρικός, 7-λιτρος V12 που αποδίδει περισσότερα από 800 άλογα και συνδυάζεται με αγωνιστικό, 6-τάχυτο σειριακό κιβώτιο της Xtrac και διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης. Ο άξονας μετάδοσης είναι κατασκευασμένος από ανθρακονήματα, το torque tube από μαγνήσιο, τα φρένα είναι carbon-ceramics με διάμετρο δίσκου 380 χιλιοστά εμπρός και 360 πίσω και τα αγωνιστικά ελαστικά προέρχονται από την Michelin και έχουν διάσταση 345/30/19.

«Toyota AE-86 Drift Spec για να νιώσεις την τρελά»

Έλα παππού μου να σου δείξω τα αμπελοχώραφά σου. Εμ, βέβαια, σιγά που δεν θα παινέψω τα γένια μου. Τα έχουμε ξαναπεί για την 86 και δεν κουραζόμαστε να τα ξαναλέμε. Είναι ίσως το καλύτερο αυτοκίνητο της εποχής του για να μάθεις να ντριφτάρεις. Και με τι εφόδια. Μοτέρ γραμμικό που ουρλιάζει με 130 ίππους για 1.000 κιλά, στάνταρ δισκάτο μπλοκέ 1,5 δρόμων και τέσσερα δισκόφρενα. Όσο το στήνεις μάλιστα τόσο καλύτερο γίνεται. Το απόλυτο drift fetish!

«Ford Mustang GT-500 (Eleanor), γιατί έχει το… NOS από το εργοστάσιο»

Μου κόλλησε άσχημα από το Gone in 60 seconds. Ίσως η διασημότερη Mustang όλων των εποχών είναι ένα από τα πιο δυνατά και δύστροπα muscle cars! Πανέμορφη και πάρα πολύ σπάνια η GT500 απέδιδε επίσημα μόλις 335 άλογα… Τώρα εσείς το πιστεύετε αυτό; Στην πράξη βέβαια ο περίφημος V8 428 Police Interceptor με τη χωρητικότητα των επτά λίτρων, απέδιδε αρκετά περισσότερα γι αυτό και στην εργοστασιακή του μορφή έκανε την Eleanor να περνάει τα 402 μέτρα σε λιγότερα από 14 δευτερόλεπτα…

«Nissan Skyline R34 GT-R V-Spec II NUR Edition, επειδή όπως και αν το θέσεις είναι εθνικό αυτοκίνητο της Ιαπωνίας»

Κολλημένος με τις παλιατζούρες και τη JDMίλα! Ο Godzilla ήταν βέβαιο ότι θα υπήρχε κάπου σε αυτή τη λίστα. Εδώ το βάζω στην τελευταία και καλύτερη ειδική έκδοση NUR (από το Nurburgring φυσικά). Θα περιμένατε βέβαια να το βάλω σε μια βελτιωμένη έκδοση με καμιά 1.000άρα άλογα, αλλά δεν θα το κάνω. Σέβομαι το μύθο και το βλέπω σαν κλασικό. Ένα αυτοκίνητο-υπολογιστής, με ατελείωτη δύναμη, φοβερές δυνατότητες, απίστευτα αποτελεσματικό σε κάθε είδους δρόμο και σε κάθε είδους αθλοπαιδιά. Αναμφίβολα, έχει μια θέση στο ονειρικό γκαράζ μας.

«Mazda RX-7. Το δικό μου, γιατί είναι αυτοκινητάρα!»

Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει λένε. Αν δεν το βάλω, θα το βάλει άλλος που το έχει και άχτι να το πάει μια βόλτα. Όπως και να έχει, το RX-7 είναι μια αμαξάρα από τις λίγες. Και μόνο το ότι φέρει τον Wankel το κάνει πολύ ξεχωριστό, ενώ από την πρώτη του γενιά ήταν πανέμορφο. Το ίδιο και η δεύτερη φυσικά που κέρναγε τσαγάκι τις 944 τη δεκαετία του 80. Και έπειτα, ήρθαν οι μέλισσες. Η Mazda παρουσίασε το FD, με το φοβερό, πανέμορφο, μοναδικό αμάξωμα που ακόμα και σήμερα κάνει τα άλλα αυτοκίνητα να φαίνονται παλιατζούρες. Και έπειτα ήταν το τουρμπάτο μοτέρ του, ειδικά το 3ρότορο που φόραγαν κάποια γιαπωνέζικα μοντέλα. Κερασάκι στην τούρτα οι πολλές παραξενιές του, τα σέρβις του Βάνκελ και βέβαια η «απότομη» οδηγική συμπεριφορά του, που έκανε πολλούς να μετανιώσουν την ώρα και τη στιγμή που πάτησαν το γκάζι…

Ο Ηλίας, έκατσε, συλλογίστηκε και επέλεξε:

«Monster-Truck, για να πατάω με άνεση τα περιπολικά…»

Το παιδί έχει απωθημένα, αυτό είναι φανερό, αλλά ποιος τον αδικεί; Όλοι το έχουμε σκεφτεί, και όχι μόνο για τα περιπολικά. Ένα Monster Truck θα ήταν μια καλή επιλογή ούτως ή άλλως, όχι μόνο για τα περιπολικά, αλλά για την καθημερινή κίνηση, για το παρκάρισμα, για τους ψωνισμένους με τα Μερσεντικά, τους ταξιτζήδες και κάθε άλλον παρτάκια από αυτούς που συναντάμε στους δρόμους μας. Πέρα από τις γενικότητες πάντως, το MΤ είναι πράγματι μια φοβερή επιλογή και μια μοναδική εμπειρία οδήγησης. Καθισμένος ψηλά, πάρα πολύ ψηλά, με κτηνώδη δύναμη και αίσθηση ότι είσαι ο βασιλιάς του κόσμου όλου ή αν προτιμάς, ο καταστροφέας του κόσμου! Κάτι σαν Κόναν με Τροχούς ένα πράμα! Το ερώτημα είναι, πως γυρνάς πίσω σε συμβατικό αυτοκίνητο μετά από αυτό…

Lamborghini Diablo

Μια δυνατή μηχανή είναι κάτι που όλοι αγαπάμε. Ο τρόπος που οι στροφές αυξάνονται, αγριεύουν, και στη συνέχεια ουρλιάζουν είναι μια ακουστική απόλαυση που φτάνει στις ψυχές όλων όσων αγαπάνε τα supercars. Πρέπει να έχεις μεγάλη αυτοπεποίθηση, για να δώσεις σε ένα αυτοκίνητο το όνομα του διαβόλου, ωστόσο η Lamborghini το τόλμησε και δικαιώθηκε σε όλα τα επίπεδα.

Η Lamborghini Diablo είναι ένα supercar, που κατασκευάστηκε από ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία το 1990 και αντικαταστάθηκε μια δεκαετία μετά από τη Murcielago. Ήταν η πρώτη Lamborghini που είχε τελική ταχύτητα πάνω από 320 km/h.