Το 1904 μοιάζει σήμερα με αρχαία ιστορία. Ένας μακρινός, σχεδόν κοκκώδης, ασπρόμαυρος κόσμος, χωρίς τηλεόραση, συχνότητες στα FM και φυσικά internet.
Είναι, όμως, μια περίοδος όπου η ανθρωπότητα δεν έχει ακόμα εμπλακεί σε δύο παγκόσμιους πολέμους και οι σπουδαίοι εφευρέτες έχουν τις προϋποθέσεις, για να δώσουν οντότητα στα καινοτόμα οράματά τους. Από το σχεδιασμό του μοιραίου, οκτώ χρόνια αργότερα, «Τιτανικού», την πτήση των αδελφών Ράιτ, μέχρι τις νέες σελίδες που άνοιγαν στην αυτοκινητοβιομηχανία.
Θα έπρεπε να περάσουν ακόμα εννέα χρόνια (1913), μέχρι τη στιγμή που ο Χένρι Φορντ θα παρουσίαζε στον κόσμο, την πρώτη κινούμενη γραμμή συναρμολόγησης, που θα έκανε τα αυτοκίνητα πιο οικονομικά και πιο προσιτά, αλλά ήδη από το 1886 και τον εμβληματικό Καρλ Μπενζ, το νερό είχε μπει στο αυλάκι.
Τί το ρηξικέλευθο συνέβη, τέτοιες ημέρες και για την ακρίβεια στις 4 Μαΐου 1904, στον κόσμο της αυτοκίνησης; Πολύ απλά, ένας ακούραστος μηχανικός, ο Χένρι Ρόις, συνάντησε ένα αριστοκράτη, λάτρη της ταχύτητας τον Τσαρλς Στιούαρτ Ρολς και ένωσαν τις δυνάμεις τους, για μια από τις πιο εμβληματικές μάρκες στην ιστορία! Ποιοι ήταν αλήθεια, οι -τελείως διαφορετικοί, μεταξύ τους, αλλά ιδανικά ταιριαστοί, ως προς το τελικό ομαδικό αποτέλεσμα- ιδρυτές της Rolls-Royce;
Χένρι Ρόις, ο μηχανικός
Η ιστορία του Χένρι Ρόις, ξεκίνησε πρακτικά το 1884, όταν ίδρυσε στο Μάντσεστερ, την εταιρεία FH Royce & Co., παράγοντας μικροαντικείμενα όπως κουδούνια πόρτας με μπαταρίες. Στην πορεία, προχώρησε στην κατασκευή βαρέως εξοπλισμού, όπως γερανοί και σιδηροδρομικό υλικό.
Μετά από περίπου δύο δεκαετίες, η εταιρεία άρχισε να αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα, λόγω του ανταγωνισμού από μια εισροή φθηνότερων προϊόντων από τη Γερμανία και τις ΗΠΑ. Η τελειομανία και η εμμονή του Ρόις με τη βελτίωση, σήμαιναν ότι δεν ήταν διατεθειμένος να κάνει την παραμικρή έκπτωση στην ποιότητα των προϊόντων του.
Το πλήρωσε με την υγεία του και με εντολή των γιατρών υποχρεώθηκε να κάνει ένα μεγάλο διάλλειμα και ένα -καθοριστικό, όπως αποδείχθηκε- ταξίδι στη Νότια Αφρική. Επιστρέφοντας, απέκτησε το πρώτο του αυτοκίνητο, ένα γαλλικό Decauville 10 HP, το οποίο και θα διαλύσει, για να αναλύσει κάθε εξάρτημά του, με τη βοήθεια ενός βραχύσωμου μηχανικού του, του Έρνεστ Γούλερ.
Πάνω στο Decauville, o Ρόις -που είχε εγκαταλείψει το σχολείο στα 10 του- ξεδίπλωσε όλο το αυτοφυές ταλέντο του ως μηχανικός, εισάγοντας μοναδικές καινοτομίες για την εποχή.
Τσαρλς Στιούαρτ Ρολς, ο dealer!
O Ρολς ήταν το alter ego του Ρόις, για να συμπληρωθεί το τέλειο παζλ. Αριστοκρατικός, ευγενής, με άριστες διασυνδέσεις και στο υψηλότερο επίπεδο μόρφωση, για την εποχή, ως αριστούχος απόφοιτος του Κέμπριτζ.
Αυτό που μοιράζονταν οι δύο άνδρες, χωρίς καν να γνωρίζονται, ήταν το πάθος για τη μηχανική. Τον Ιανουάριο του 1902, η Rolls άνοιξε μια από τις πρώτες αντιπροσωπείες αυτοκινήτων της Βρετανίας, την CS Rolls & Co., στο Φούλαμ του δυτικού Λονδίνου.
Ο Ρολς είχε γίνει φίλος με τον Χένρι Έντμουντς, από τη Λέσχη Αυτοκινήτου της Μεγάλης Βρετανίας, μια γνωριμία που έμελλε να είναι καθοριστική, καθώς αυτός ήταν ο συνδετικός κρίκος για τη γνωριμία με τον Ρόις.
Όταν αυτό συνέβη, το 1904, ο Ρολς είπε ενθουσιασμένος στον συνεργάτη του, Κλοντ Τζόνσον ότι: «βρήκα τον καλύτερο μηχανικό αυτοκινήτων στον κόσμο». Η Rolls συμφώνησε να πουλήσει όλα τα αυτοκίνητα που θα μπορούσε να κατασκευάσει η Royce και τα υπόλοιπα είναι, κυριολεκτικά, ιστορία.
Αντί επιλόγου
«Από μια σύγχρονη οπτική, το 1904 μπορεί να αισθάνεται απίστευτα μακριά από την εποχή μας. Αλλά ήταν μια εποχή μοναδικών εφευρέσεων, καινοτομίας και τεχνολογικής προόδου, στην οποία εμφανίστηκαν για πρώτη φορά πολλά από τα πράγματα που τώρα θεωρούμε δεδομένα. Η Rolls-Royce γεννήθηκε σε αυτόν τον εξαιρετικά δυναμικό, δημιουργικό κόσμο και θα συνέχιζε να τον διαμορφώνει βαθιά και αμετάκλητα. Κοιτάζοντας πίσω, η συνάντηση των Rolls και Royce φαίνεται κάπως προδιαγεγραμμένη, με τα τόξα της αντίστοιχης καριέρας τους μέχρι εκείνο το σημείο να την κάνουν να φαίνεται σχεδόν αναπόφευκτη. Στην πραγματικότητα, προέκυψε μέσω ενός πλέγματος τυχαίων συνδέσεων και αλληλεπικαλυπτόμενων σχέσεων. Χωρίς αυτά, δεδομένου του πολύ διαφορετικού τους υπόβαθρου και των κοινωνικών κύκλων, θα μπορούσε να μην είχε συμβεί ποτέ. Είμαστε περήφανοι που συνεχίζουμε την αξιοσημείωτη ιστορία τους, για να γιορτάσουμε και να χτίσουμε πάνω στη μοναδική τους κληρονομιά 120 χρόνια αργότερα».
Andrew Ball, Επικεφαλής Εταιρικών Σχέσεων και Heritage, Rolls-Royce Motor Cars
Πηγή: Autoblog.gr
77 χρόνια με το ίδιο αυτοκίνητο «γράφοντας» 2.76 εκατ. χιλιόμετρα
Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, οι οδηγοί αλλάζουν αυτοκίνητο κατά μέσο όρο, ανά 11 χρόνια. Στη Κύπρο έχουμε έναν από τους παλαιότερους στόλους επιβατικών αυτοκινήτων στην Ε.Ε. με μέσο όρο ηλικίας τα 15 έτη. Φαντάζεστε να οδηγούσαμε όλοι ένα μόνο αυτοκίνητο σε όλη μας τη ζωή;
Αυτή ήταν η πραγματικότητα του Allen Swift, ενός Αμερικανού που οδηγούσε την ίδια Rolls Royce για 77 χρόνια. Σύμφωνα με μια έρευνα, περίπου το 65% των αυτοκινήτων Rolls Royce που κατασκευάστηκαν ποτέ κυκλοφορούν ακόμη στους δρόμους και είναι σε λειτουργική κατάσταση, με τον Allen Swift να έχει σπάσει κάθε ρεκόρ.
Το 1928, ο κ. Άλεν Σουίφτ κλήθηκε να πάρει μια πολύ δύσκολη απόφαση για τη ζωή του. Ο κ. Σουίφτ έκλεινε τα 26 του χρόνια και ο πατέρας του, του ζήτησε να παραμείνει στην οικογενειακή επιχείρηση φύλλων χρυσού και να αφήσει τα μικρότερα αδέλφια του να πάνε στο κολέγιο. Αν ο κ. Swift συμφωνούσε, τότε είχε την επιλογή να αγοράσει όποιο αυτοκίνητο ήθελε. Ο κ. Σουίφτ αποφάσισε να παραμείνει στην οικογενειακή επιχείρηση και άρχισε να ψάχνει για ένα καλό αυτοκίνητο. Ένας από τους φίλους του πρότεινε τη Rolls Royce, οπότε πήγε για μια βόλτα από το West Hartford του Connecticut στο εργοστάσιο της Rolls-Royce of America ακριβώς στην άλλη άκρη των συνόρων στο Springfield της Μασαχουσέτης.
Αφού επισκέφθηκε το εργοστάσιο και παρακολούθησε πώς η Rolls Royce κατασκεύαζε αυτοκίνητα τότε, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ήθελε ένα τέτοιο αυτοκίνητο. Μετά την αγορά της Rolls Royce, ο κ. Swift οδηγούσε το αυτοκίνητο καθημερινά μέχρι το 1958 και τακτικά μέχρι το 1991, όταν ήταν 88 ετών. Μέχρι το 2003, ο κ. Swift είχε διανύσει σχεδόν 2,76 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Το αυτοκίνητο δεν χάλασε ποτέ, αλλά λέγεται ότι κάποια στιγμή ανακατασκεύασε τον κινητήρα του. Το 1994, η Rolls Royce αναγνώρισε στον κ. Swift ότι είχε στην κατοχή του το μοντέλο περισσότερο χρόνο από οποιονδήποτε άλλο στην ιστορία και του δόθηκε ένα κρυστάλλινο άγαλμα Spirit of Ecstasy (το σύμβολο κάθε RR).
Ο κ. Swift είχε επιλέξει μια ολοκαίνουργια Rolls Royce Phantom, βαμμένη σε πράσινο χρώμα, ενώ καθώς ασχολούνταν με τη βιομηχανία φύλλων χρυσού, φρόντισε το αυτοκίνητό του να έχει ρίγες και μονόγραμμα σε χρυσό. Επέλεξε το αμάξωμα Piccadilly roadster με ανοιγόμενη υφασμάτινη οροφή και ένα αναπτυσσόμενο κάθισμα με τρίτη πόρτα στην πλευρά του συνοδηγού. Μόλις δύο μήνες πριν από τον θάνατό του το 2005, ο κ. Swift είχε δωρίσει 1 εκατομμύριο δολάρια στο Μουσείο του Σπρίνγκφιλντ για την αγορά και την κατασκευή ενός μουσείου καινοτομίας. Μετά τον θάνατό του, το αυτοκίνητο πέρασε στο μουσείο αποτελώντας πλέον το κεντρικό κομμάτι της έκθεσης μεταφορών του Wood Museum of Springfield History.