Η Lamborghini διαθέτει αμέτρητες επιλογές εξατομίκευσης και οι πελάτες δεν μπορούν να παραπονεθούν ότι δεν έχουν χρώματα για να επιλέξουν. Ωστόσο, υπάρχει ένα που συνοδεύεται από μια αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία. Το Verde Scandal είναι το χρώμα που ανέπτυξε η αυτοκινητοβιομηχανία όταν μια γυναίκα έβγαλε το φόρεμά της στον εκθεσιακό χώρο και άφησε ως δείγμα.
Ο οίκος Sant’Agata προσφέρει το πρόγραμμα Ad Personam, το οποίο δίνει σε κάθε πελάτη σχεδόν ό,τι μπορεί να ονειρευτεί και όχι μόνο. Η Lamborghini διαθέτει σήμερα 400 διαφορετικά χρώματα για να επιλέξουν οι πελάτες, δίνοντας στους μελλοντικούς ιδιοκτήτες την αίσθηση ότι έφτιαξαν οι ίδιοι το αυτοκίνητο. Υπάρχουν μερικές εμβληματικές αποχρώσεις στην ιστορία της Lamborghini, όπως το Giallo (κίτρινο), το Verde Mantis (πράσινο) και το Rosso Mars (κόκκινο). Ωστόσο, μία από αυτές έχει μια αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία: το Verde Scandal, το οποίο θα μπορούσε να μεταφραστεί ως πράσινο του σκανδάλου.
Το συμβάν χρονολογείται από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν η Automobili Lamborghini λάνσαρε τη θρυλική Miura. Ήταν ισχυρή και ωμή, εντυπωσιακή και συναρπαστική μηχανή που την ήθελαν όλοι. Το μοντέλο κινούνταν από τον ατμοσφαιρικό V12 των 3,9 λίτρων της Lamborghini, ο οποίος απέδιδε 350 ίππους και 355 Nm ροπής, την ώρα που ένα χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων πέντε σχέσεων έστελνε την ισχύ στους πίσω τροχούς.
Αυτό ήταν πριν από 60 χρόνια, αλλά η Lamborghini ήδη ήξερε ότι το customization ήταν πολύ σημαντικό. Κάθε φορά που οι πελάτες έμπαιναν στον εκθεσιακό χώρο, ζητούσαν κάτι το διαφορετικό για να ξεχωρίσουν.
Η ιστορία του φορέματος
Η ιστορία λέει ότι μια μέρα, μια γυναίκα μπήκε στην αντιπροσωπεία της Lamborghini και ζήτησε ένα χρώμα που δεν διέθετε ο κατασκευαστής σπορ αυτοκινήτων. Τους είπε απλώς ότι ήθελε μια απόχρωση σαν αυτή του φορέματος που φορούσε εκείνη την ημέρα.
Ο εκπρόσωπος της Lamborghini της ζήτησε ένα δείγμα. Πού θα μπορούσε να βρει ένα δείγμα εκείνη την στιγμή; Έτσι, βρήκε μια λύση. Έβγαλε το φόρεμά της και το άφησε εκεί ως δείγμα. Οι υπάλληλοι της εταιρείας δεν είχαν καμία δικαιολογία: έπρεπε να αναδημιουργήσουν αυτήν ακριβώς την απόχρωση του πράσινου. Έτσι, επινόησαν το Scandal Verde, υπενθυμίζοντας πάντα σε όλους ότι μια μέρα, κάποια στη δεκαετία του 1960 έβγαλε το φόρεμά της στον εκθεσιακό χώρο. Αρκετά σκανδαλώδης στιγμή εκείνη την εποχή, όπως ακριβώς θα ήταν και τώρα.
Το χρώμα αυτό, βρίσκεται και πάλι στο προσκήνιο, αλλά όχι σε αυτοκίνητο. Το φοράει η ολοκαίνουργια μοτοσικλέτα Ducati Panigale V4, που παρουσιάστηκε στις 9 Απριλίου κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Σχεδιασμού του Μιλάνου.
Αυτή η Ferrari 166 του 1948 είναι φουλ εργοστασιακή!
Ήταν 1929 όταν ο Έντζο Φεράρι ίδρυσε την ομώνυμη εταιρεία, αρχικά ως ομάδα αγώνων και έπειτα ως αυτοκινητοβιομηχανία.
Όλοι γνωρίζουν για το πρώτο μοντέλο, την 125 S που ο Έντζο κατασκεύασε μαζί με τον Τζιοατσίνο Κολόμπο ο οποίος ανέλαβε την κατασκευή του V12 των 1.500 κ. εκ.
Από την 125 S, η Ferrari πέρασε στην 159 S την ίδια χρονιά, μέχρι το 1948 να δημιουργήσει την 166. Η συγκεκριμένη που έχουμε τώρα μπροστά μας βρέθηκε στα χέρια του Σοάβε Μπεσάνα που την αγόρασε με σκοπό να τρέξει σε αγώνες, αν και το αυτοκίνητο ήταν 100% νόμιμο και για το δημόσιο οδικό δίκτυο.
Το πλαίσιο της 166 είναι ατσάλινο σωληνωτό, με το αμάξωμα να έχει σχεδιαστεί από την Carrozzeria Ansaloni. Η 166 που δημοπρατείται τώρα έχει αριθμό πλαισίου 004 C και ο κινητήρας της είναι δίλιτρος, μεγαλύτερος από τα υπόλοιπα της τότε γκάμας, με μέγιστη ισχύ 140 ίππους.
Η 166 του Σοάβε Μπεσάνα συμμετείχε σε μία σειρά από αγώνες, χωρίς όμως να κερδίσει ποτέ κάτι σημαντικό. Ωστόσο, έχει πάρει εκκίνηση στον αγώνα Targa Florio του 1948, στο Mille Miglia την ίδια χρονιά, στο Gran Premio di Bari, το GP di Mantova και σε πολλούς ακόμα.
Το 1949, ο Μπεσάνα συνέχισε να αγωνίζεται με τη Ferrari 166 σε αναβάσεις, αγώνες Formula 2, μέχρι που τελικά τη βαρέθηκε και την πούλησε σε μία μιλανέζικη εταιρεία. Τον περισσότερο καιρό της εκείνη την περίοδο, η 166 τον πέρασε στη Γαλλία.
Το 1957, πουλήθηκε στον ιδιοκτήτη της παριζιάνικης Sport Auto Garage, Γκαστόν Γκαρινό ο οποίος την αποθήκευσε και τη διατήρησε στην εργοστασιακή της κατάσταση. Το 1965 παραδόθηκε στον Χένρι Κλαρκ Τζούνιορ, ιδιοκτήτη του μουσείου Long Island Automotive.
Στην οικογένεια Κλαρκ, η Ferrari 166 έμεινε έως το 2015, αλλά δεν αγωνίστηκε και γενικότερα δεν ταλαιπωρήθηκε. Μάλιστα, πέρασε διαδικασία αποκατάστασης και για αυτό είναι εν έτει 2025 σε κατάσταση… βιτρίνας, αλλά ταυτόχρονα και εργοστασιακή.
Το τελευταίο αποδεικνύεται από το πλαίσιο, το αμάξωμα, τον κινητήρα και το 5τάχυτο κιβώτιο, αφού όλα είναι ακριβώς όπως όταν η 166 κατασκευάστηκε το 1948.
Από το 2015 και μετά, η 166 του Μπεσάνα βρισκόταν σε μία ανώνυμη κολεξιόν με Ferrari στις ΗΠΑ και πρωταγωνίστησε σε μία σειρά από σπέσιαλ event, όπου και κέρδισε πολλούς επαίνους.
Η επίσημη ονομασία της είναι Ferrari 166 Spyder Corsa και αυτή την περίοδο έχει μπει σε δημοπρασία από τον οίκο Broad Arrow. Η τιμή της υπολογίζεται μεταξύ 5,5 και 7,5 εκατομμυρίων ευρώ, απολύτως λογική, καθώς είναι φουλ εργοστασιακή και σαν καινούργια, ακόμα και 77 χρόνια (!) μετά τη δημιουργία της από τον Έντζο Φεράρι.