Πολλοί petrolheads ονειρεύονται μία μέρα να ανακαλύψουν ξεχασμένο ένα κλασικό αυτοκίνητο με λίγα χιλιόμετρα «πάνω» του και να του επιστρέψουν την λάμψη και την δόξα που του αναλογεί. Μία αποθήκη στην Αλαμπάμα των Η.Π.Α. έκρυβε όχι ένα, όχι δύο, αλλά 23 συνολικά κλασικά και σπάνια αυτοκίνητα, τα οποία μάλιστα έχουν διανύσει ελάχιστα χιλιόμετρα.
Η συλλογή περιλαμβάνει 9 Corvette, τρία φορτηγά pickup, κλασικά και σύγχρονα muscle cars και πολλά άλλα. Το βίντεο της συλλογής αναρτήθηκε από το κανάλι The John Clay Wolfe Show στο YouTube, και μας δείχνει τα οχήματα και τη μεταφορά τους στο Τέξας, όπου τώρα βρίσκονται.
Εκτός από την εντυπωσιακή ZR-1 του 1990 που είχε μόλις 40 χιλιόμετρα, υπάρχει και μία του 1988 35th Anniversary με 50χλμ. αλλά και μία Stingray του 1979 με 60χλμ. Εκτός από τις Corvette, υπάρχουν αρκετές Chevrolet, Ford 1999 F-150 SVT Lightning, 1965 Mustang Convertible, 1968 Camaro SS 396, ακόμα και πιο μοντέρνα muscle cars όπως μία Mustang SVT Cobra του 2003.
Η απίθανη αυτή συλλογή ανήκε στον Earl Trammel, επιχειρηματία της περιοχής ο οποίος απεβίωσε το 2022 και άφησε όλη τη κληρονομιά του στην πρώην σύζυγο του.
Φαντάζεστε να σας άφηνε ένας συγγενής τα κλειδιά μιας αποθήκης και να βρίσκατε μέσα αυτό τον θησαυρό;
Πενήντα χρόνια από την πρώτη παρουσίαση του Mercedes-Benz C 111-II
Γοητευτικό και πολυαγαπημένο από τα μέσα ενημέρωσης, ένα εργαστήριο πάνω σε τροχούς που βοήθησε την ανάπτυξη του κινητήρα Wankel και κατακτητής πολλών ρεκόρ. Το Mercedes-Benz C 111 με τον κινητήρα τετραπλού ρότορα Wankel, παρήγαγε 350 ίππους και γιορτάζει φέτος 50 χρόνια από την παγκόσμια πρεμιέρα του. Το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο 40ο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης που διεξήχθη από τις 12 έως τις 22 Μαρτίου 1970. Η τελική του ταχύτητα, 300 χλμ/Ώρα, παραμένει ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του μέχρι και σήμερα.
Το C 111-II αναπτύχθηκε με βάση το C 111, το οποίο παρουσιάστηκε το φθινόπωρο του 1969. Από την άποψη της τεχνολογίας, χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα από τον κινητήρα Wankel με τέσσερεις ρότορες. Το τμήμα σχεδιασμού, με επικεφαλής τον Bruno Sacco και τον Josef Gallitzendörfer, άρχισε να εργάζεται το καλοκαίρι του 1969 επάνω στο σχέδιο αυτό. Σε σύγκριση με τον προκάτοχό του, βελτίωσαν το οπτικό πεδίο του οδηγού, τροποποιώντας τους λασπωτήρες, την οροφή, τον θόλο μηχανής και τον χώρο αποσκευών. Η αεροδυναμική του οχήματος ήταν επίσης βελτιωμένη: η μέτρηση της αεροδυναμικής σήραγγας έδειξε ότι ο συντελεστής οπισθέλκουσας του οχήματος είχε μειωθεί κατά οκτώ τοις εκατό σε σύγκριση με τον προκάτοχό του.
Μετά το εντυπωσιακό ντεμπούτο του, το C 111 ταξίδεψε σε πολλές άλλες εκθέσεις: Σαλόνι Αυτοκίνητο του Παρισιού, το Σαλόνι Αυτοκινήτου του Λονδίνου (Οκτώβριος 1969), το Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο (Οκτώβριος / Νοέμβριος 1969), το Show του Jochen Rindt στη Βιέννη (Νοέμβριος 1969) (Δεκέμβριος 1969), Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου των Βρυξελλών (Ιανουάριος 1970) και Σαλόνι Αυτοκινήτου Σικάγο (Φεβρουάριος 1970). Η εξελιγμένη έκδοση C 111-II έπειτα έκανε πρεμιέρα στη Γενεύη τον Μάρτιο του 1970.
Πολλοί λάτρεις των σπορ αυτοκινήτων ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν σημαντικά ποσά για ένα C 111. Για παράδειγμα, στο Λονδίνο το 1969 κάποιος προσφέρθηκε να πληρώσει μέχρι και μισό εκατομμύριο γερμανικά μάρκα ενώ η εταιρεία έλαβε μέχρι και ανοικτές επιταγές στη Στουτγάρδη τους επόμενους μήνες. Ωστόσο, το εμπορικό σήμα κατέστησε σαφές ότι αυτό το πειραματικό όχημα δεν ήταν προς πώληση. Ακριβώς στην αρχή της καριέρας του, αυτό που αργότερα θα ήταν γνωστό ως C 111 (με την εσωτερική ονομασία C 101 της Mercedes-Benz) προοριζόταν για μια τελείως ομάδα ατόμων: ήδη από το 1963 είχε δοθεί αρχική σκέψη σε έναν κινητήρα Wankel για ένα «μικρό, προσιτό σπορ αυτοκίνητο» που θα τοποθετηθεί κάτω από το «Pagoda» SL (W 113). Η στρατηγική καθορίστηκε λεπτομερέστερα το 1968 ως ένα «μικρό, σπορ όχημα» χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά άνεσης που είναι επίσης κατάλληλα για αγώνες ράλι και απευθύνεται σε «νέους».
Δελτίο Τύπου CIC Mercedes