Μπορεί η Mercedes να μην έχει επιβεβαιώσει (ή διαψεύσει) το συγκεκριμένο ποσό ακόμα, όμως οι φήμες οργιάζουν πως η συγκεκριμένη Mercedes-Benz 300 SLR πωλήθηκε σε δημοπρασία για 136 εκατ. ευρώ.
Εάν αυτό είναι αλήθεια, τότε μιλάμε με διαφορά για το ακριβότερο αυτοκίνητο στον κόσμο, διαλύοντας το προηγούμενο ρεκόρ των 76 εκατ. ευρώ που είχε πουληθεί μία Ferrari 250 GTO.
Για όσους δεν γνωρίζουν, μόνο δύο τέτοια θρυλικά μοντέλα κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1950 ενώ έχουν το παρατσούκλι Uhlenhaut, αφού ο τότε επικεφαλής του τμήματος δοκιμών της αυτοκινητοβιομηχανίας, Rudolf Uhlenhaut, άρχισε να χρησιμοποιεί ένα ως εταιρικό του αυτοκίνητο. Με λίγα λόγια, ήταν ουσιαστικά ένα νόμιμο αγωνιστικό αυτοκίνητο που έμελλε να γράψει ιστορία.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, στο Μουσείο Mercedes-Benz στη Στουτγάρδη πραγματοποιήθηκε μία εκδήλωση με μόλις 10 καλεσμένους οι οποίοι πληρούσαν συγκεκριμένες προϋποθέσεις που είχε θέσει η εταιρία, και έλαβε χώρα μία ιδιαίτερη δημοπρασία. Δεδομένης της εννιαψήφιας τιμής και της εξαιρετικής αποκλειστικότητας του οχήματος, είναι πιθανό να μην λάβουμε ποτέ την πλήρη ιστορία αυτής της φημολογούμενης συμφωνίας.
Το αυτοκίνητο ζυγίζει συνολικά 1117 κιλά και έχει μήκος 4.30μ. με την ημερομηνία παραγωγής του να είναι το 1955. Εξοπλίζεται με έναν 3λιτρο κινητήρα απόδοσης 314 ίππων και 310 Nm ροπής, στέλνοντας την κίνηση στους πίσω τροχούς μέσω ενός χειροκίνητου κιβωτίου 5 σχέσεων. Εντυπωσιάζει η τελική του ταχύτητα στα 284χλμ./ώρα και φυσικά το απίθανο στυλ του, ειδικά εάν αναλογιστούμε την εποχή του.
Εάν η εταιρία επιβεβαιώσει το ποσό, τότε μιλάμε για ένα ρεκόρ που ίσως χρειαστούν άλλα 70 χρόνια για να σπάσει.
Το νικηφόρο ντεμπούτο της Nissan, στον πιο σκληρό αγώνα του κόσμου
Το 1958, το πρώτο διεθνές ράλι στο οποίο συμμετείχε η Nissan Motor ήταν το 6ο Αυστραλιανό, που πραγματοποιήθηκε από τις 20 Αυγούστου έως τις 7 Σεπτεμβρίου.
Αυτός ο αγώνας, ο οποίος ήταν ο μεγαλύτερος στον κόσμο εκείνη την εποχή, ήταν μια δεξιοτίμονη περιπέτεια αντοχής, άνω των 16.000 χιλιομέτρων, γύρω από την Αυστραλιανή ήπειρο.
Πρόσβαση μόνο στα πληρώματα
Η εκκίνηση του αγώνα δόθηκε στο Σύδνεϋ και οι συμμετέχοντες θα έπρεπε να περάσουν ξανά από το Σύδνεϋ και να τερματίσουν στη Μελβούρνη, με μια διαδρομή σχεδιασμένη για να φέρει τα αυτοκίνητα και τους οδηγούς τους στα όρια της αντοχής τους.
Για το σκοπό αυτό, οι διοργανωτές της εκδήλωσης απαγόρευσαν σε οποιονδήποτε άλλο, εκτός από τα πληρώματα, να έχει πρόσβαση στις εργασίες των αυτοκινήτων, σφραγίζοντας όλα τα κύρια εξαρτήματα του κινητήρα και του κιβωτίου ταχυτήτων. Στην περίπτωση που ένα αυτοκίνητο θα βρισκόταν σε επικίνδυνη κατάσταση, η διοργάνωση είχε το δικαίωμα να το αποβάλει από τον αγώνα.
Υψηλός βαθμός δυσκολίας
Ο συγκεκριμένος αγώνας είχε τέτοιο βαθμό δυσκολίας που χαρακτηριστικά μια αμφιλεγόμενη παράκαμψη, μέσω των περιοχών Jurien Bay και Green Head, ανάγκασε τους αγωνιζόμενους να διασχίσουν αμμόλοφους, βάλτους και νερόλακκους, με βάθος έως και ενός μέτρου. Κατά συνέπεια, όλοι οι οδηγοί έπρεπε να εφοδιαστούν με πυροσβεστήρες, κιτ πρώτων βοηθειών και προμήθειες τροφής και νερού για μια εβδομάδα.
Μέχρι το τέλος του συγκεκριμένου ακραίου αγώνα που είχε ως απολογισμό αρκετούς τραυματισμούς, κατάγματα και ακόμη και έναν θάνατο, μόνο 36 από τα 67 αυτοκίνητα που βρέθηκαν στην εκκίνηση κατάφεραν να τον ολοκληρώσουν. Ήταν κάτι το συγκλονιστικό για τους φίλους του μηχανοκινήτου αθλητισμού εκείνη την εποχή, όπως και η συμμετοχή της Nissan με το Datsun 1000 Sedan (μοντέλο 210) που κέρδισε τον αγώνα στην κατηγορία του (“κλάση Α”, για οχήματα κυβισμού 1 λίτρου ή και λιγότερο).
Ακραία πρόκληση
Η φήμη που ακολούθησε τον αγώνα σε όλη την Υφήλιο, οφειλόταν στο θάρρος της Nissan να δεχτεί αυτή την ακραία πρόκληση, στο πρώτο της διεθνές ράλι. Μέσω αυτού του εγχειρήματος, η Nissan πέτυχε επίσης έναν μεγάλο στόχο: Tην απόδειξη της ποιότητας και της αντοχής των αυτοκινήτων της στις αγορές του εξωτερικού. Αυτό την βοήθησε καθοριστικά, καθώς εκείνη την περίοδο η Nissan εξήγαγε αυτά τα μοντέλα στην Αμερική, την Ασία και την Ωκεανία.
Ο αγώνας αυτός καθαυτός ήταν τόσο σκληρός, που μετά το 1958 δεν πραγματοποιήθηκε ξανά, με την νίκη της Nissan να αποτελεί πλέον έναν “μύθο”!
Το Datsun 1000 Sedan 210 του 1957 ήταν το τελευταίο ολοκαίνουργιο Datsun της εποχής, πριν από την κυκλοφορία του Bluebird. Ήταν εξοπλισμένο με έναν νέο κινητήρα 1 λίτρου OHV της Nissan, που είχε αναπτυχθεί προκειμένου να βελτιώσει τις επιδόσεις σε υψηλές ταχύτητες. Με τους μηχανικούς της Nissan να έχουν στο μυαλό τους την εκδοχή μελλοντικής εξαγωγής του αυτοκινήτου, πρόσθεσαν επιπλέον χαρακτηριστικά όπως το κυρτό κρύσταλλο του παρμπρίζ. Το αυτοκίνητο που κέρδισε στον Γύρο της Αυστραλίας ονομάστηκε "Fuji", ενώ ένα έτερο 210 με την ονομασία "Sakura", τερμάτισε τέταρτο.
