Θεωρείται το πιο θαυμαστό τετράτροχο στην ιστορία της παγκόσμιας αυτοκίνησης. Ένα αριστούργημα του Maranello, το αυτοκίνητο που θέλουν να έχουν στη συλλογή τους όλοι οι μεγάλοι συλλέκτες.
Για να αποκτήσει κάποιος μία από τις 39 μονάδες της εκθαμβωτικής 250 GTO που παρήχθησαν από το 1962 έως το 1964 πρέπει να δώσει «γη και ύδωρ». Είναι με τεράστια διαφορά το ακριβότερο όχημα του κόσμου.
Τον Οκτώβριο του 2014, η 250 GTO με αριθμό πλαισίου 5111 πουλήθηκε για 46,8 εκατομμύρια ευρώ. Τον Ιούνιο του 2018 όμως, η 250 GTO του 1963 με αριθμό σασί 4153 έγινε το αντικείμενο του πόθου για τον David MacNeil. Ο επικεφαλής της εταιρείας WeatherTech, έδωσε ένα εξωπραγματικό ποσό για την κάνει δική του.
Όπως ανέφεραν τότε τα μεγαλύτερα και πιο αξιόπιστα Μέσα που ασχολούνται με κλασικά οχήματα, η τιμή πώλησης κυμάνθηκε μεταξύ 70.000.000 και 80.000.000 ευρώ.
Κανείς δεν το διέψευσε, ούτε το επιβεβαίωσε. Η αγοραπωλησία δεν έγινε στο πλαίσιο δημοπρασίας κάποιου διάσημου οίκου, αλλά κάτω από άκρα μυστικότητα.
Πλέον, η τιμή της 250 GTO αναμένεται να εκτοξευτεί κι άλλο. Δικαστήριο της Μπολόνια αναγνώρισε το όχημα ως έργο τέχνης, προστατεύοντάς το από απομιμήσεις, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους πίνακες ζωγραφικής των σπουδαίων καλλιτεχνών.
Ο δικαστής ανέφερε πως η 250 GTO δεν αντιγράφεται. Είναι ένα μοναδικό, θρυλικό αυτοκίνητο. Ανήκει αποκλειστικά στη Ferrari και αναγνωρίζεται για πρώτη φορά ως έργο τέχνης.
Πηγή: Zougla.gr
Στο σφυρί μία από τις πιο σπάνιες Corvette όλων των εποχών!
H 1957 Corvette SS Project XP-64 της Chevrolet, το πνευματικό τέκνο της Zora Arkus-Duntov, θα βγει σε όλο το μπλοκ δημοπρασιών της RM Sotheby’s, στα τέλη Φεβρουαρίου, με εκτιμήσεις να τοποθετούν την αξία του μεταξύ 5 και 7 εκατομμυρίων δολαρίων.
Όχι μόνο γιατί είναι ένα σπάνιο κομμάτι αγωνιστικής ιστορίας, αλλά γιατί είναι επίσης ένα από τα καλύτερα σχέδια της αμερικανικής μάρκας, με την προσωπική σφραγίδα του Zora Arkus-Duntov, ενός επιτυχημένου οδηγού αγώνων αντοχής, που αργότερα διέπρεψε ως σχεδιαστής αγωνιστικών μοντέλων.
Αρχικά, η General Motors έπαιξε με την ιδέα να τοποθετήσει έναν κινητήρα Chevy σε Jaguar E-Type, αλλά ο Arkus-Duntov είχε μεγαλύτερα σχέδια. Ξεκίνησε να δημιουργήσει ένα ειδικά κατασκευασμένο αγωνιστικό αυτοκίνητο, το οποίο ξεκίνησε τη ζωή του σε μια ήσυχη γωνιά του Chevrolet Engineering Center.
Το αμάξωμα του αγωνιστικού, κατασκευάστηκε από μαγνήσιο και είχε ως στόχο να είναι όσο το δυνατόν πιο βελτιωμένο και πιο ελαφρύ τα 839 κιλά, επιβεβαιώνουν ότι έγινε καλή δουλειά.
Η ισχύς προέρχεται από έναν V8 εξοπλισμένο με εκκεντροφόρο υψηλής απόδοσης, κυλινδροκεφαλές αλουμινίου και ψεκασμό καυσίμου, απόδοσης περίπου 300 ίππων. Ο κινητήρας συνδυάστηκε με χειροκίνητο κιβώτιο τεσσάρων σχέσεων.
Το αυτοκίνητο έκανε το ανταγωνιστικό του ντεμπούτο στις 12 Hours of Sebring το 1957. Ενώ το XP-64 αποδείχθηκε αμέσως γρήγορο, αντιμετώπισε προβλήματα αξιοπιστίας κατά τη διάρκεια του αγώνα και το σώμα από μαγνήσιο έκανε την καμπίνα αφόρητα ζεστή.
Καθώς έπρεπε να αποσυρθεί, η Chevy πιστεύεται ότι είχε σχεδιάσει μια σειρά αναβαθμίσεων για αυτό που θα του επέτρεπαν να είναι ανταγωνιστικό στις 24 Ώρες του Le Mans εκείνης της χρονιάς . Ωστόσο, η Ένωση Κατασκευαστών Αυτοκινήτων συμφώνησε να τερματίσει τις υποστηριζόμενες, από το εργοστάσιο, αγωνιστικές προσπάθειες λίγο μετά το Sebring, ολοκληρώνοντας σύντομη την αγωνιστική καριέρα της XP-64.