Θεωρείται το πιο θαυμαστό τετράτροχο στην ιστορία της παγκόσμιας αυτοκίνησης. Ένα αριστούργημα του Maranello, το αυτοκίνητο που θέλουν να έχουν στη συλλογή τους όλοι οι μεγάλοι συλλέκτες.
Για να αποκτήσει κάποιος μία από τις 39 μονάδες της εκθαμβωτικής 250 GTO που παρήχθησαν από το 1962 έως το 1964 πρέπει να δώσει «γη και ύδωρ». Είναι με τεράστια διαφορά το ακριβότερο όχημα του κόσμου.
Τον Οκτώβριο του 2014, η 250 GTO με αριθμό πλαισίου 5111 πουλήθηκε για 46,8 εκατομμύρια ευρώ. Τον Ιούνιο του 2018 όμως, η 250 GTO του 1963 με αριθμό σασί 4153 έγινε το αντικείμενο του πόθου για τον David MacNeil. Ο επικεφαλής της εταιρείας WeatherTech, έδωσε ένα εξωπραγματικό ποσό για την κάνει δική του.
Όπως ανέφεραν τότε τα μεγαλύτερα και πιο αξιόπιστα Μέσα που ασχολούνται με κλασικά οχήματα, η τιμή πώλησης κυμάνθηκε μεταξύ 70.000.000 και 80.000.000 ευρώ.
Κανείς δεν το διέψευσε, ούτε το επιβεβαίωσε. Η αγοραπωλησία δεν έγινε στο πλαίσιο δημοπρασίας κάποιου διάσημου οίκου, αλλά κάτω από άκρα μυστικότητα.
Πλέον, η τιμή της 250 GTO αναμένεται να εκτοξευτεί κι άλλο. Δικαστήριο της Μπολόνια αναγνώρισε το όχημα ως έργο τέχνης, προστατεύοντάς το από απομιμήσεις, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους πίνακες ζωγραφικής των σπουδαίων καλλιτεχνών.
Ο δικαστής ανέφερε πως η 250 GTO δεν αντιγράφεται. Είναι ένα μοναδικό, θρυλικό αυτοκίνητο. Ανήκει αποκλειστικά στη Ferrari και αναγνωρίζεται για πρώτη φορά ως έργο τέχνης.
Πηγή: Zougla.gr
77 χρόνια με το ίδιο αυτοκίνητο «γράφοντας» 2.76 εκατ. χιλιόμετρα
Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, οι οδηγοί αλλάζουν αυτοκίνητο κατά μέσο όρο, ανά 11 χρόνια. Στη Κύπρο έχουμε έναν από τους παλαιότερους στόλους επιβατικών αυτοκινήτων στην Ε.Ε. με μέσο όρο ηλικίας τα 15 έτη. Φαντάζεστε να οδηγούσαμε όλοι ένα μόνο αυτοκίνητο σε όλη μας τη ζωή;
Αυτή ήταν η πραγματικότητα του Allen Swift, ενός Αμερικανού που οδηγούσε την ίδια Rolls Royce για 77 χρόνια. Σύμφωνα με μια έρευνα, περίπου το 65% των αυτοκινήτων Rolls Royce που κατασκευάστηκαν ποτέ κυκλοφορούν ακόμη στους δρόμους και είναι σε λειτουργική κατάσταση, με τον Allen Swift να έχει σπάσει κάθε ρεκόρ.
Το 1928, ο κ. Άλεν Σουίφτ κλήθηκε να πάρει μια πολύ δύσκολη απόφαση για τη ζωή του. Ο κ. Σουίφτ έκλεινε τα 26 του χρόνια και ο πατέρας του, του ζήτησε να παραμείνει στην οικογενειακή επιχείρηση φύλλων χρυσού και να αφήσει τα μικρότερα αδέλφια του να πάνε στο κολέγιο. Αν ο κ. Swift συμφωνούσε, τότε είχε την επιλογή να αγοράσει όποιο αυτοκίνητο ήθελε. Ο κ. Σουίφτ αποφάσισε να παραμείνει στην οικογενειακή επιχείρηση και άρχισε να ψάχνει για ένα καλό αυτοκίνητο. Ένας από τους φίλους του πρότεινε τη Rolls Royce, οπότε πήγε για μια βόλτα από το West Hartford του Connecticut στο εργοστάσιο της Rolls-Royce of America ακριβώς στην άλλη άκρη των συνόρων στο Springfield της Μασαχουσέτης.
Αφού επισκέφθηκε το εργοστάσιο και παρακολούθησε πώς η Rolls Royce κατασκεύαζε αυτοκίνητα τότε, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ήθελε ένα τέτοιο αυτοκίνητο. Μετά την αγορά της Rolls Royce, ο κ. Swift οδηγούσε το αυτοκίνητο καθημερινά μέχρι το 1958 και τακτικά μέχρι το 1991, όταν ήταν 88 ετών. Μέχρι το 2003, ο κ. Swift είχε διανύσει σχεδόν 2,76 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Το αυτοκίνητο δεν χάλασε ποτέ, αλλά λέγεται ότι κάποια στιγμή ανακατασκεύασε τον κινητήρα του. Το 1994, η Rolls Royce αναγνώρισε στον κ. Swift ότι είχε στην κατοχή του το μοντέλο περισσότερο χρόνο από οποιονδήποτε άλλο στην ιστορία και του δόθηκε ένα κρυστάλλινο άγαλμα Spirit of Ecstasy (το σύμβολο κάθε RR).
Ο κ. Swift είχε επιλέξει μια ολοκαίνουργια Rolls Royce Phantom, βαμμένη σε πράσινο χρώμα, ενώ καθώς ασχολούνταν με τη βιομηχανία φύλλων χρυσού, φρόντισε το αυτοκίνητό του να έχει ρίγες και μονόγραμμα σε χρυσό. Επέλεξε το αμάξωμα Piccadilly roadster με ανοιγόμενη υφασμάτινη οροφή και ένα αναπτυσσόμενο κάθισμα με τρίτη πόρτα στην πλευρά του συνοδηγού. Μόλις δύο μήνες πριν από τον θάνατό του το 2005, ο κ. Swift είχε δωρίσει 1 εκατομμύριο δολάρια στο Μουσείο του Σπρίνγκφιλντ για την αγορά και την κατασκευή ενός μουσείου καινοτομίας. Μετά τον θάνατό του, το αυτοκίνητο πέρασε στο μουσείο αποτελώντας πλέον το κεντρικό κομμάτι της έκθεσης μεταφορών του Wood Museum of Springfield History.