Θεωρείται το πιο θαυμαστό τετράτροχο στην ιστορία της παγκόσμιας αυτοκίνησης. Ένα αριστούργημα του Maranello, το αυτοκίνητο που θέλουν να έχουν στη συλλογή τους όλοι οι μεγάλοι συλλέκτες.
Για να αποκτήσει κάποιος μία από τις 39 μονάδες της εκθαμβωτικής 250 GTO που παρήχθησαν από το 1962 έως το 1964 πρέπει να δώσει «γη και ύδωρ». Είναι με τεράστια διαφορά το ακριβότερο όχημα του κόσμου.
Τον Οκτώβριο του 2014, η 250 GTO με αριθμό πλαισίου 5111 πουλήθηκε για 46,8 εκατομμύρια ευρώ. Τον Ιούνιο του 2018 όμως, η 250 GTO του 1963 με αριθμό σασί 4153 έγινε το αντικείμενο του πόθου για τον David MacNeil. Ο επικεφαλής της εταιρείας WeatherTech, έδωσε ένα εξωπραγματικό ποσό για την κάνει δική του.
Όπως ανέφεραν τότε τα μεγαλύτερα και πιο αξιόπιστα Μέσα που ασχολούνται με κλασικά οχήματα, η τιμή πώλησης κυμάνθηκε μεταξύ 70.000.000 και 80.000.000 ευρώ.
Κανείς δεν το διέψευσε, ούτε το επιβεβαίωσε. Η αγοραπωλησία δεν έγινε στο πλαίσιο δημοπρασίας κάποιου διάσημου οίκου, αλλά κάτω από άκρα μυστικότητα.
Πλέον, η τιμή της 250 GTO αναμένεται να εκτοξευτεί κι άλλο. Δικαστήριο της Μπολόνια αναγνώρισε το όχημα ως έργο τέχνης, προστατεύοντάς το από απομιμήσεις, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους πίνακες ζωγραφικής των σπουδαίων καλλιτεχνών.
Ο δικαστής ανέφερε πως η 250 GTO δεν αντιγράφεται. Είναι ένα μοναδικό, θρυλικό αυτοκίνητο. Ανήκει αποκλειστικά στη Ferrari και αναγνωρίζεται για πρώτη φορά ως έργο τέχνης.
Πηγή: Zougla.gr
Μία ξεχωριστή έκθεση για την Alfa Romeo στην... Γερμανία
Μια ξεχωριστή έκθεση με την ονομασία "Mito Alfa Romeo" θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν οι επισκέπτες του Technik Museum στο Sinsheim της Γερμανίας. Αφιερωμένη στην ιστορία της μάρκας, η έκθεση καταλαμβάνει 3.000τ.μ. και περιλαμβάνει 40 εκθέματα που εκφράζουν την ιστορία, την τεχνολογία και την αγωνιστική κληρονομιά της Ιταλικής εταιρείας.
Τα εκθέματα αποτελούν πολύτιμα κομμάτια της συλλογής της FCA Heritage, του οργανισμού που σαν στόχο έχει τη διατήρηση της κληρονομιάς των Ιταλικών μαρκών του ομίλου FCA. Η λίστα δεν περιλαμβάνει μόνο αγωνιστικές κατασκευές όπως η Alfa Romeo SE048SP ή η Alfa Romeo 1900 C2, που έμεινε γνωστή στην ιστορία ως "Disco Volante", αλλά και εξαιρετικά δείγματα του Ιταλικού σχεδιασμού, όπως η Alfa Romeo 6C 2500 Super Sport. Τα αυτοκίνητα πλαισιώνονται από μηχανικά μέρη όπως ένας κινητήρας της Formula 1 ή το πρωτοποριακό σύστημα τετρακίνησης Q4 που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Alfa Romeo 156. Η έκθεση παρουσιάζει την ιστορία της Alfa Romeo και εστιάζει στην εξέλιξη της, από το λογότυπο της, έως τις τεχνολογικές καινοτομίες που έχει πετύχει στα 109 χρόνια ζωής της.
Το Technik Musuem στο Sinsheim ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1981 και σήμερα διατηρεί μία από τις μεγαλύτερες συλλογές μέσων μεταφοράς στην Ευρώπη προσελκύοντας περισσότερους από ένα εκατομμύριο επισκέπτες κάθε χρόνο.
Μερικά από τα πιο ξεχωριστά εκθέματα που θα φιλοξενήσει η έκθεση είναι:
Alfa Romeo 6C 2500 Super Sport (1947)
Γεννημένη το 1939, όπως και οι υπόλοιπες εκδόσεις της 6C 2500, η πορεία της Super Sport διεκόπη από το ξέσπασμα του 2ου Π.Π., με το μοντέλο να γνωρίζει μία δεύτερη νεότητα τα μεταπολεμικά χρόνια. Μέχρι το 1946 η Super Sport ήταν διαθέσιμη μόνο σε σασί, αφήνοντας τους πελάτες να επιλέξουν το αμάξωμα που επιθυμούσαν. Μετά την επανέναρξη των εργασιών κατασκευής στον τιμοκατάλογο προστέθηκε και η επιλογή ενός «πλήρους» αυτοκινήτου, με αμάξωμα σχεδιασμένο από την Touring. Εκτός από τον εντυπωσιακό σχεδιασμό το αυτοκίνητο ξεχώριζε για την υψηλή ποιότητα κατασκευής και τα κορυφαία για την εποχή υλικά. Κίνηση έδινε ένας εξακύλινδρος κινητήρας 2.500 κ.εκ. με 3 καρμπυρατέρ και απόδοση 105 ίππους.
Alfa Romeo 1900 C2 "Disco Volante" (1952)
Το 1952 μετά την αποχώρηση της από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Formula 1, o επικεφαλής ανάπτυξης της Alfa Romeo Orazio Satta Puliga και οι τεχνικοί, σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν την 1900 σαν βάση ενός αγωνιστικού αυτοκινήτου για την κατηγορία Sport. Παράλληλα αυτή η επιλογή θα ικανοποιούσε και τον εισαγωγέα της μάρκας στην Καλιφόρνια, Max Hoffman, που ζητούσε μία barchetta ικανή να αγωνιστεί στις ΗΠΑ. Η ομάδα της εταιρείας τροποποίησε τον κινητήρα τοποθετώντας αλουμινένιο μπλοκ αυξάνοντας παράλληλα τη χωρητικότητα στα 2 λίτρα. Η ισχύς αυξήθηκε στους 158 ίππους, ενώ η τελική ξεπέρασε τα 220χλμ./ώρα. Το χαλύβδινο σωληνωτό πλαίσιο έντυνε το ελαφρύ αλουμινένιο «φόρεμα» της Carrozzeria Touring. Αρχικά κατασκευάστηκαν δύο διθέσια spider με βάρος μόλις 824 κιλά. Ο φουτουριστικός σχεδιασμός χάρισε στο μοντέλο το προσωνύμιο "Disco Volante" (Ιπτάμενος Δίσκος).
Alfa Romeo SE048 SP (1989) & κινητήρας V1035 (1990)
Το 1989 η Alfa Romeo με τη βοήθεια της Abarth προετοιμαζόταν κάτω από άκρα μυστικότητα για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Πρωτοτύπων (Group C). Κατασκευάστηκε ένα πλαίσιο από ανθρακονήματα, ενώ το αμάξωμα ήταν κατασκευασμένο από ανθρακονήματα και Kevlar. Πραγματοποιήθηκαν δοκιμές με διάφορους κινητήρες, συμπεριλαμβανομένου και ενός ατμοσφαιρικού V10, χωρητικότητας 3,5λίτρων (κωδικός V1035) που η Alfa Romeo αρχικά είχε εξελίξει το 1986 για την ομάδα της Ligier στη Formula 1. Το νέο αγωνιστικό αυτοκίνητο πήρε το όνομα SE048 SP -χρησιμοποιώντας τον ονοματολογικό κώδικα της Abarth-, αλλά τελικά δεν αγωνίστηκε ποτέ αφού η εταιρεία ακύρωσε τη συμμετοχή της λόγω και της έλλειψης ενδιαφέροντος από την FIA.
Σύστημα τετρακίνησης Q4 (Alfa Romeo 156 Crosswagon 2004)
To 2004 η Alfa Romeo ονόμασε Q4 το νέο σύστημα μόνιμης τετρακίνησης, το οποίο χρησιμοποιούσε ένα κεντρικό διαφορικό Torsen για τη διανομή της ροπής στους δύο άξονες. Το σύστημα χρησιμοποιήθηκε στην Alfa Romeo 156 Crosswagon, μια ειδική έκδοση της station έκδοσης του μοντέλου με επιπλέον απόσταση από το έδαφος κατά 6,5εκ. Υπό κανονικές συνθήκες το σύστημα μετέφερε περισσότερη ροπή στον πίσω άξονα. Κατά την επιτάχυνση αυτό το ποσοστό έφτανε το 80%. Ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα του Q4 ήταν ότι μπορούσε να συνεργαστεί εξαιρετικά με τα ηλεκτρονικά συστήματα υποβοήθησης της οδήγησης, όπως τα συστήματα ελέγχου πρόσφυσης (ASR) και ελέγχου ευστάθειας (ESP).
Μοντέλο αεροδυναμικής σήραγγας της Alfa Romeo 155 V6 TI (1992)
Με την Alfa Romeo 155 V6 TI, η ιταλική μάρκα κυριάρχησε στο Γερμανικό Πρωτάθλημα Τουρισμού (DTM). Το αγωνιστικό έκανε το ντεμπούτο του το 1993, με την Alfa Romeo και τον Nicola Larini να επικρατούν του δυνατού γερμανικού ανταγωνισμού. Κίνηση στην Alfa Romeo 155 V6 TI έδινε ένας ατμοσφαιρικός V6 βενζινοκινητήρας 2.5 λίτρων που απέδιδε περίπου 420 ίππους. Στην έκθεση το κοινό μπορεί να ανακαλύψει το μοντέλο (κλίμακα 1:4) που χρησιμοποιήθηκε για την αεροδυναμική εξέλιξη του αυτοκινήτου