Αυτές τις ημέρες (2-4 Αυγούστου) πραγματοποιείται σε ένα κάστρο του Ντίσελντορφ στη Γερμανία, μία από τις μεγαλύτερες γιορτές του κλασικού αυτοκινήτου.
H FCA Heritage, το ειδικό τμήμα της Fiat Chrysler Automobiles που σαν σκοπό έχει τη διατήρηση της πλούσιας ιστορικής κληρονομιάς του ομίλου, συμμετέχει στα Schloss Dyck Classic Days με οκτώ ξεχωριστά οχήματα.
Πιο συγκεκριμένα, η Alfa Romeo παρουσιάζει τρία θρυλικά αγωνιστικά, την Tipo 33TT 12 πρωταθλήτρια του 1975, την 6C GS του 1930 και την 8C 2300 Touring Spider του 1934. Από το event δεν θα λείπει η Alfa 6 του 1979, με τον 76χρονο πρώην οδηγό της Formula 1 Arturo Merzario, να οδηγεί τη Tipo 33TT 12.
Η Abarth παρουσιάζει το 2000 Sport Spider (1968), το αυτοκίνητο που κυριάρχησε στις αναβάσεις τη δεκαετία του 1960 και το Fiat Abarth 1000 TCR (1971), ενώ η Fiat γιορτάζει το καλοκαίρι με τα ανοιχτά 124 Sport Spider (1966) και Dino Spider (1972).
Πενήντα χρόνια από την πρώτη παρουσίαση του Mercedes-Benz C 111-II
Γοητευτικό και πολυαγαπημένο από τα μέσα ενημέρωσης, ένα εργαστήριο πάνω σε τροχούς που βοήθησε την ανάπτυξη του κινητήρα Wankel και κατακτητής πολλών ρεκόρ. Το Mercedes-Benz C 111 με τον κινητήρα τετραπλού ρότορα Wankel, παρήγαγε 350 ίππους και γιορτάζει φέτος 50 χρόνια από την παγκόσμια πρεμιέρα του. Το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο 40ο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης που διεξήχθη από τις 12 έως τις 22 Μαρτίου 1970. Η τελική του ταχύτητα, 300 χλμ/Ώρα, παραμένει ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του μέχρι και σήμερα.
Το C 111-II αναπτύχθηκε με βάση το C 111, το οποίο παρουσιάστηκε το φθινόπωρο του 1969. Από την άποψη της τεχνολογίας, χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα από τον κινητήρα Wankel με τέσσερεις ρότορες. Το τμήμα σχεδιασμού, με επικεφαλής τον Bruno Sacco και τον Josef Gallitzendörfer, άρχισε να εργάζεται το καλοκαίρι του 1969 επάνω στο σχέδιο αυτό. Σε σύγκριση με τον προκάτοχό του, βελτίωσαν το οπτικό πεδίο του οδηγού, τροποποιώντας τους λασπωτήρες, την οροφή, τον θόλο μηχανής και τον χώρο αποσκευών. Η αεροδυναμική του οχήματος ήταν επίσης βελτιωμένη: η μέτρηση της αεροδυναμικής σήραγγας έδειξε ότι ο συντελεστής οπισθέλκουσας του οχήματος είχε μειωθεί κατά οκτώ τοις εκατό σε σύγκριση με τον προκάτοχό του.
Μετά το εντυπωσιακό ντεμπούτο του, το C 111 ταξίδεψε σε πολλές άλλες εκθέσεις: Σαλόνι Αυτοκίνητο του Παρισιού, το Σαλόνι Αυτοκινήτου του Λονδίνου (Οκτώβριος 1969), το Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο (Οκτώβριος / Νοέμβριος 1969), το Show του Jochen Rindt στη Βιέννη (Νοέμβριος 1969) (Δεκέμβριος 1969), Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου των Βρυξελλών (Ιανουάριος 1970) και Σαλόνι Αυτοκινήτου Σικάγο (Φεβρουάριος 1970). Η εξελιγμένη έκδοση C 111-II έπειτα έκανε πρεμιέρα στη Γενεύη τον Μάρτιο του 1970.
Πολλοί λάτρεις των σπορ αυτοκινήτων ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν σημαντικά ποσά για ένα C 111. Για παράδειγμα, στο Λονδίνο το 1969 κάποιος προσφέρθηκε να πληρώσει μέχρι και μισό εκατομμύριο γερμανικά μάρκα ενώ η εταιρεία έλαβε μέχρι και ανοικτές επιταγές στη Στουτγάρδη τους επόμενους μήνες. Ωστόσο, το εμπορικό σήμα κατέστησε σαφές ότι αυτό το πειραματικό όχημα δεν ήταν προς πώληση. Ακριβώς στην αρχή της καριέρας του, αυτό που αργότερα θα ήταν γνωστό ως C 111 (με την εσωτερική ονομασία C 101 της Mercedes-Benz) προοριζόταν για μια τελείως ομάδα ατόμων: ήδη από το 1963 είχε δοθεί αρχική σκέψη σε έναν κινητήρα Wankel για ένα «μικρό, προσιτό σπορ αυτοκίνητο» που θα τοποθετηθεί κάτω από το «Pagoda» SL (W 113). Η στρατηγική καθορίστηκε λεπτομερέστερα το 1968 ως ένα «μικρό, σπορ όχημα» χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά άνεσης που είναι επίσης κατάλληλα για αγώνες ράλι και απευθύνεται σε «νέους».
Δελτίο Τύπου CIC Mercedes