Είναι γνωστό ως το λογότυπο που φέρουν οι κορυφαίες εκδόσεις των μοντέλων της Alfa Romeo, αλλά και τα αγωνιστικά της αυτοκίνητα. Η ιστορία όμως πίσω από το τετράφυλλο πράσινο τριφύλλι (Quadrifoglio Verde) είναι αυτή που αποκαλύπτει γιατί το συγκεκριμένο λογότυπο είναι ένας πραγματικός θρύλος για την Alfa Romeo. Η ημερομηνία γέννησης αυτού του θρύλου τη φετινή χρονιά συνέπεσε με τον αγώνα της Formula 1 στη Monza.
Τα αυτοκίνητα με τα οποία συμμετέχει η Alfa Romeo στους αγώνες ξεχωρίζουν, εκτός των άλλων και χάρη στο Quadrifoglio Verde, το τετράφυλλο τριφύλλι που αποτελεί το σήμα κατατεθέν των αγωνιστικών Alfa Romeo, αλλά και των κορυφαίων εκδόσεων των μοντέλων παραγωγής. Το συγκεκριμένο λογότυπο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1923 σε μία από τις τέσσερις Alfa Romeo RL που πήραν μέρος στον αγώνα του Targa Florio στη Σικελία. Η ομάδα των οδηγών αποτελούνταν από τους Giulio Masetti, Antonio Ascari, Ugo Sivocci και τον Enzo Ferrari!
Ο Ugo Sivocci, ο οποίος είχε προτείνει τον Ferrari για οδηγό της ομάδας, παρά την τεράστια εμπειρία του, λόγω αρκετών ατυχιών είχε δημιουργήσει τη φήμη του «αιώνιου δεύτερου». Σε μια απόπειρα να ξορκίσει την κακή του τύχη, ο Sivocci ζωγράφισε στη γρίλια του αγωνιστικού του ένα λευκό τετράγωνο που περιέκλειε ένα τετράφυλλο τριφύλλι. Προς το τέλος του αγώνα η ιδέα του Sivocci δεν έδειχνε να μπορεί να σπάσει την κακή παράδοση, αφού ο Ιταλός οδηγός ήταν, για ακόμα μία φορά, δεύτερος με διαφορά από τον πρώτο Ascari. Τότε όμως και μόλις διακόσια μέτρα από τον τερματισμό, η Alfa Romeo του Ascari βγήκε εκτός. Οι μηχανικοί του έτρεξαν και έβαλαν και πάλι σε λειτουργία το αυτοκίνητο, όμως πάνω στην ένταση και τη χαρά της στιγμής τερμάτισαν πανηγυρίζοντας σκαρφαλωμένοι πάνω στην RL του Ascari. Αυτή η κίνηση ήταν αρκετή για να αποκλειστεί ο Ascari, ο οποίος έπρεπε να επιστρέψει στο σημείο που είχε βγει το αυτοκίνητο και να τερματίσει και πάλι, αυτή τη φορά μόνος. Αυτή η διαδικασία όμως επέτρεψε στον Sivocci να τερματίσει πρώτος, κερδίζοντας τον σημαντικότερο αγώνα της εποχής, ξορκίζοντας την ατυχία του και παράλληλα δημιουργώντας τον θρύλο του Quadrifoglio Verde. Η ιστορία πήρε μεταφυσικές διαστάσεις όταν η σημασία του νέου φυλαχτού της Alfa Romeo σφραγίστηκε από μία τραγωδία. Λίγους μήνες αργότερα από την τεράστια επιτυχία του στο Targa Florio, ο Sivocci στις 8 Σεπτεμβρίου του 1923 έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια αγώνα στην πίστα της Monza πίσω από το τιμόνι μίας Alfa Romeo P1. Λόγω κάποιων προβλημάτων οι μηχανικοί δεν είχαν προλάβει να βάψουν το τυχερό του τριφύλλι στο αγωνιστικό...
Το αυτοκίνητο του Ugo Sivocci αμέσως μετά το μοιραίο ατύχημα στις 8 Σεπτεμβρίου του 1923. Από την επόμενη χρονιά και μέχρι και σήμερα, όλες οι αγωνιστικές Alfa Romeo φέρουν περήφανα το φυλαχτό του Ugo Sivocci, το Quadrifoglio Verde. Για να τιμήσουν τη μνήμη του αδικοχαμένου οδηγού, το τριφύλλι τοποθετήθηκε πάνω σε ένα λευκό τρίγωνο σε σχέση με το τετράγωνο που αρχικά είχε το λογότυπο. To 1963 το Quadrifoglio Verde έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση του σε αυτοκίνητο παραγωγής, την Giulia Ti Super. Σήμερα οι Giulia Quadrifoglio και Stelvio Quadrifoglio αποτελούν τις ισχυρότερες Alfa Romeo παραγωγής στην ιστορία της εταιρείας. Εφοδιασμένες με έναν V6 βενζινοκινητήρα 2,9 λίτρων με δύο Turbo, απόδοσης 510 ίππων, αποτελούν το απόλυτο μέτρο σύγκρισης στην κατηγορία τους, όσον αφορά στις επιδόσεις και στην οδηγική απόλαυση. Μαζί με το μονοθέσιο της Alfa Romeo Racing, τη C38, αποτελούν τους άξιους συνεχιστές μιας παράδοσης που έχει ξεπεράσει τα 95 χρόνια ζωής.
Πηγή: www.lifo.gr
Η "μελωδία" του κινητήρα μιας V12 Ferrari 250 Testa Rossa
Ένα μικρό βίντεο είναι ικανό να σε ανατριχιάσει όταν πρόκειται για κάτι ξεχωριστό όπως ο ήχος μιας κλασικής Ferrari. Μια vintage αγωνιστική Ferrari 250 Testa Rossa έπεσε στα χέρια δοκιμαστών από την Βρετανία οι οποίοι δεν έχασαν την ευκαιρία να χαρίσουν σε όλους εμάς λίγο από την αίσθηση και κυρίως τον ήχο αυτής της μοναδικής Ferrari.
Σε μόλις 43 δευτερόλεπτα κρύβεται το πάθος σχεδόν 40 ετών, όσα δηλαδή ήταν τα χρόνια που βγήκε στην παραγωγή ο απίστευτος V12 κινητήρας της Ferrari. Η κωδική του ονομασία ήταν Colombo με γωνία 60 μοιρών ανάμεσα στους κυλίνδρους, χωρητικότητα 3,2 λίτρων και απόδοση περίπου 300 ίππους. Φυσικά στην πορεία των χρόνων ο συγκεκριμένος κινητήρες άλλαξε πολλές φορές χωρητικότητα και απόδοση, αλλά ποτέ δεν σταμάτησε να προσφέρει μοναδικές επιδόσεις και φυσικά απίστευτο ήχο.
Συμφωνική ορχήστρα στα αυτιά μας
Ο τελευταίος κινητήρας Colombo ήταν το 1988 όταν τοποθετήθηκε στην Ferrari 412i. Είχε χωρητικότητα 4,9 λίτρα και απόδοση περίπου 350 ίππους, ενώ είχαν αντικατασταθεί τα καρμπιρατέρ με ψεκασμό της Bosch. Ο Colombo κινητήρας τοποθετήθηκε σε περισσότερα από 15 μοντέλα της Ferrari στα 40 χρόνια ζωής του, ανάμεσα στα οποία και το πρώτο μονοθέσιο Formula 1 της εταιρείας, το 125 F1 του 1947.
Είναι χαρακτηριστική η φράση του Herbert von Karajan (διάσημος αυστριακός μαέστρος) ο οποίος είχε πει πως ο ήχος της Ferrari V12 είναι η καλύτερη συμφωνία που έχω ακούσει ποτέ!
Απολαύστε....