H McLaren Μ6GT θα μπορούσε να είναι το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής στην ιστορία της βρετανικής εταιρείας. Το όλο project δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, αφού ο ιδρυτής της Bruce McLaren έφυγε από τη ζωή, με αποτέλεσμα το εγχείρημα να μείνει στο ντουλάπι της ιστορίας. Παρόλα αυτά, η M6GT παραμένει ένα εικονικό αυτοκίνητο για την McLaren.
Η ιστορία του σπορ κουπέ ξεκινάει πίσω στο μακρινό 1969, όταν ο Bruce McLaren εξέταζε το ενδεχόμενο συμμετοχής στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Sportscar με την κουπέ εκδοχή της M6B Can-Am. Όμως, για την έκδοση δελτίου αναγνώρισης (ομολογκασιόν) οι κανονισμοί απαιτούσαν την κατασκευή 50 αντίστοιχων μοντέλων παραγωγής. Γνωρίζοντας ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, ο McLaren εγκατέλειψε την ιδέα να λάβει μέρος στο θεσμό, αλλά όχι και αυτή για τη δημιουργία ενός supercar δρόμου. Έχοντας αυτό το πλάνο στο μυαλό του κατασκεύασε τρεις M6GT, χωρίς όμως να καταλήξουν ποτέ στη γραμμή παραγωγής. Ένα από αυτά τα αυτοκίνητα βρίσκεται σήμερα στο Σικάγο των ΗΠΑ, και συγκεκριμένα στον επίσημο αντιπρόσωπο της βρετανικής εταιρείας στην πόλη.
Η ομάδα της McLaren Chicago φρόντισε όλα αυτά τα χρόνια το μοναδικό μοντέλο και πρόσφατα το έβγαλε από το γκαράζ στο οποίο και βρισκόταν καλά φυλαγμένο από τα μάτια του κόσμου. Είναι χαρακτηριστικό, ότι στο κοντέρ της έχει γράψει μόλις 3.369 χιλιόμετρα, όντας σε μοναδική κατάσταση! Στην M6GT ζωή δίνει ένας 8κύλινδρος κινητήρας 400 ίππων, ο οποίος στέλνει όλη την ισχύ στους πίσω τροχούς μέσω ενός χειροκίνητου κιβωτίου. Οι επιδόσεις του ήταν ασύλληπτες για την εποχή, αφού τα πρώτα 160 χιλιόμετρα από στάση έρχονταν σε λιγότερο από 8 δλ., ενώ η τελική της ταχύτητα άγγιζε τα 265 χλμ./ώρα. Η Μ6GT δεν είναι μόνο κρηκτική, αλλά και σπάνια, όντας μία από τις πλέον σημαντικές McLaren στην ιστορία του βρετανικού εργοστασίου.
Πηγή: GoCar.gr
Πενήντα χρόνια από την πρώτη παρουσίαση του Mercedes-Benz C 111-II
Γοητευτικό και πολυαγαπημένο από τα μέσα ενημέρωσης, ένα εργαστήριο πάνω σε τροχούς που βοήθησε την ανάπτυξη του κινητήρα Wankel και κατακτητής πολλών ρεκόρ. Το Mercedes-Benz C 111 με τον κινητήρα τετραπλού ρότορα Wankel, παρήγαγε 350 ίππους και γιορτάζει φέτος 50 χρόνια από την παγκόσμια πρεμιέρα του. Το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο 40ο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης που διεξήχθη από τις 12 έως τις 22 Μαρτίου 1970. Η τελική του ταχύτητα, 300 χλμ/Ώρα, παραμένει ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του μέχρι και σήμερα.
Το C 111-II αναπτύχθηκε με βάση το C 111, το οποίο παρουσιάστηκε το φθινόπωρο του 1969. Από την άποψη της τεχνολογίας, χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα από τον κινητήρα Wankel με τέσσερεις ρότορες. Το τμήμα σχεδιασμού, με επικεφαλής τον Bruno Sacco και τον Josef Gallitzendörfer, άρχισε να εργάζεται το καλοκαίρι του 1969 επάνω στο σχέδιο αυτό. Σε σύγκριση με τον προκάτοχό του, βελτίωσαν το οπτικό πεδίο του οδηγού, τροποποιώντας τους λασπωτήρες, την οροφή, τον θόλο μηχανής και τον χώρο αποσκευών. Η αεροδυναμική του οχήματος ήταν επίσης βελτιωμένη: η μέτρηση της αεροδυναμικής σήραγγας έδειξε ότι ο συντελεστής οπισθέλκουσας του οχήματος είχε μειωθεί κατά οκτώ τοις εκατό σε σύγκριση με τον προκάτοχό του.
Μετά το εντυπωσιακό ντεμπούτο του, το C 111 ταξίδεψε σε πολλές άλλες εκθέσεις: Σαλόνι Αυτοκίνητο του Παρισιού, το Σαλόνι Αυτοκινήτου του Λονδίνου (Οκτώβριος 1969), το Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο (Οκτώβριος / Νοέμβριος 1969), το Show του Jochen Rindt στη Βιέννη (Νοέμβριος 1969) (Δεκέμβριος 1969), Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου των Βρυξελλών (Ιανουάριος 1970) και Σαλόνι Αυτοκινήτου Σικάγο (Φεβρουάριος 1970). Η εξελιγμένη έκδοση C 111-II έπειτα έκανε πρεμιέρα στη Γενεύη τον Μάρτιο του 1970.
Πολλοί λάτρεις των σπορ αυτοκινήτων ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν σημαντικά ποσά για ένα C 111. Για παράδειγμα, στο Λονδίνο το 1969 κάποιος προσφέρθηκε να πληρώσει μέχρι και μισό εκατομμύριο γερμανικά μάρκα ενώ η εταιρεία έλαβε μέχρι και ανοικτές επιταγές στη Στουτγάρδη τους επόμενους μήνες. Ωστόσο, το εμπορικό σήμα κατέστησε σαφές ότι αυτό το πειραματικό όχημα δεν ήταν προς πώληση. Ακριβώς στην αρχή της καριέρας του, αυτό που αργότερα θα ήταν γνωστό ως C 111 (με την εσωτερική ονομασία C 101 της Mercedes-Benz) προοριζόταν για μια τελείως ομάδα ατόμων: ήδη από το 1963 είχε δοθεί αρχική σκέψη σε έναν κινητήρα Wankel για ένα «μικρό, προσιτό σπορ αυτοκίνητο» που θα τοποθετηθεί κάτω από το «Pagoda» SL (W 113). Η στρατηγική καθορίστηκε λεπτομερέστερα το 1968 ως ένα «μικρό, σπορ όχημα» χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά άνεσης που είναι επίσης κατάλληλα για αγώνες ράλι και απευθύνεται σε «νέους».
Δελτίο Τύπου CIC Mercedes