Classic

06 Jul, 2020 Ώρα 23:56

Το νικηφόρο ντεμπούτο της Nissan, στον πιο σκληρό αγώνα του κόσμου

Thumbnail

Το 1958, το πρώτο διεθνές ράλι στο οποίο συμμετείχε η Nissan Motor ήταν το 6ο Αυστραλιανό, που πραγματοποιήθηκε από τις 20 Αυγούστου έως τις 7 Σεπτεμβρίου.

Close

Αυτός ο αγώνας, ο οποίος ήταν ο  μεγαλύτερος στον κόσμο εκείνη την εποχή, ήταν μια δεξιοτίμονη περιπέτεια αντοχής, άνω των 16.000 χιλιομέτρων, γύρω από την Αυστραλιανή ήπειρο.

-

Close

 

Πρόσβαση μόνο στα πληρώματα

Close

Η εκκίνηση του αγώνα δόθηκε στο Σύδνεϋ και οι συμμετέχοντες θα έπρεπε να περάσουν ξανά από το Σύδνεϋ και να τερματίσουν στη Μελβούρνη, με μια διαδρομή σχεδιασμένη για να φέρει τα αυτοκίνητα και τους οδηγούς τους στα όρια της αντοχής τους.

Για το σκοπό αυτό, οι διοργανωτές της εκδήλωσης απαγόρευσαν  σε οποιονδήποτε άλλο, εκτός από τα πληρώματα, να έχει πρόσβαση στις εργασίες των αυτοκινήτων, σφραγίζοντας όλα τα κύρια εξαρτήματα του κινητήρα και του κιβωτίου ταχυτήτων. Στην περίπτωση που ένα αυτοκίνητο θα βρισκόταν σε επικίνδυνη κατάσταση, η διοργάνωση είχε το δικαίωμα να  το αποβάλει από τον αγώνα.

_

Υψηλός βαθμός δυσκολίας

Ο συγκεκριμένος αγώνας είχε τέτοιο βαθμό δυσκολίας που χαρακτηριστικά  μια αμφιλεγόμενη παράκαμψη, μέσω των περιοχών Jurien Bay και Green Head, ανάγκασε τους αγωνιζόμενους να διασχίσουν αμμόλοφους, βάλτους  και νερόλακκους, με βάθος έως και ενός μέτρου. Κατά συνέπεια, όλοι οι οδηγοί έπρεπε να εφοδιαστούν με πυροσβεστήρες, κιτ πρώτων βοηθειών και προμήθειες τροφής και νερού για μια εβδομάδα.

Μέχρι το τέλος του συγκεκριμένου ακραίου αγώνα που είχε ως απολογισμό αρκετούς τραυματισμούς, κατάγματα και ακόμη και έναν θάνατο, μόνο 36 από τα 67 αυτοκίνητα που βρέθηκαν στην εκκίνηση κατάφεραν να τον ολοκληρώσουν. Ήταν κάτι το συγκλονιστικό για τους φίλους του μηχανοκινήτου αθλητισμού εκείνη την εποχή, όπως και η συμμετοχή της Nissan με το Datsun 1000 Sedan (μοντέλο 210) που  κέρδισε τον αγώνα στην κατηγορία του (“κλάση Α”, για οχήματα κυβισμού 1 λίτρου ή και λιγότερο).

_

 

Ακραία πρόκληση

Η φήμη που ακολούθησε τον αγώνα σε όλη την Υφήλιο, οφειλόταν στο θάρρος της Nissan να δεχτεί αυτή την ακραία πρόκληση, στο πρώτο της διεθνές ράλι. Μέσω αυτού του εγχειρήματος, η Nissan πέτυχε επίσης έναν μεγάλο στόχο: Tην απόδειξη της ποιότητας και της αντοχής των αυτοκινήτων της στις αγορές του εξωτερικού. Αυτό την βοήθησε καθοριστικά, καθώς εκείνη την περίοδο η Nissan εξήγαγε αυτά τα μοντέλα στην Αμερική, την Ασία και την Ωκεανία.

Ο αγώνας αυτός καθαυτός ήταν τόσο σκληρός,  που μετά το 1958 δεν πραγματοποιήθηκε ξανά, με την νίκη της Nissan να αποτελεί πλέον έναν “μύθο”!

Το Datsun 1000 Sedan 210 του 1957 ήταν το τελευταίο ολοκαίνουργιο Datsun της εποχής,  πριν από την κυκλοφορία του Bluebird. Ήταν εξοπλισμένο με έναν νέο κινητήρα 1 λίτρου OHV της Nissan, που είχε αναπτυχθεί προκειμένου να βελτιώσει τις επιδόσεις σε υψηλές ταχύτητες. Με τους μηχανικούς της Nissan να έχουν στο μυαλό τους την εκδοχή μελλοντικής εξαγωγής του αυτοκινήτου, πρόσθεσαν επιπλέον χαρακτηριστικά όπως το κυρτό κρύσταλλο του παρμπρίζ. Το αυτοκίνητο που κέρδισε στον Γύρο της Αυστραλίας ονομάστηκε "Fuji",  ενώ ένα έτερο 210 με την ονομασία  "Sakura", τερμάτισε τέταρτο.

_

 

Tags
21 Feb, 2024 Ώρα 08:28

77 χρόνια με το ίδιο αυτοκίνητο «γράφοντας» 2.76 εκατ. χιλιόμετρα

Thumbnail

Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, οι οδηγοί αλλάζουν αυτοκίνητο κατά μέσο όρο, ανά 11 χρόνια. Στη Κύπρο έχουμε έναν από τους παλαιότερους στόλους επιβατικών αυτοκινήτων στην Ε.Ε. με μέσο όρο ηλικίας τα 15 έτη. Φαντάζεστε να οδηγούσαμε όλοι ένα μόνο αυτοκίνητο σε όλη μας τη ζωή;

Close

Αυτή ήταν η πραγματικότητα του Allen Swift, ενός Αμερικανού που οδηγούσε την ίδια Rolls Royce για 77 χρόνια. Σύμφωνα με μια έρευνα, περίπου το 65% των αυτοκινήτων Rolls Royce που κατασκευάστηκαν ποτέ κυκλοφορούν ακόμη στους δρόμους και είναι σε λειτουργική κατάσταση, με τον Allen Swift να έχει σπάσει κάθε ρεκόρ.

 

Close

 

Το 1928, ο κ. Άλεν Σουίφτ κλήθηκε να πάρει μια πολύ δύσκολη απόφαση για τη ζωή του. Ο κ. Σουίφτ έκλεινε τα 26 του χρόνια και ο πατέρας του, του ζήτησε να παραμείνει στην οικογενειακή επιχείρηση φύλλων χρυσού και να αφήσει τα μικρότερα αδέλφια του να πάνε στο κολέγιο. Αν ο κ. Swift συμφωνούσε, τότε είχε την επιλογή να αγοράσει όποιο αυτοκίνητο ήθελε. Ο κ. Σουίφτ αποφάσισε να παραμείνει στην οικογενειακή επιχείρηση και άρχισε να ψάχνει για ένα καλό αυτοκίνητο. Ένας από τους φίλους του πρότεινε τη Rolls Royce, οπότε πήγε για μια βόλτα από το West Hartford του Connecticut στο εργοστάσιο της Rolls-Royce of America ακριβώς στην άλλη άκρη των συνόρων στο Springfield της Μασαχουσέτης.

Close

 

 

Αφού επισκέφθηκε το εργοστάσιο και παρακολούθησε πώς η Rolls Royce κατασκεύαζε αυτοκίνητα τότε, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ήθελε ένα τέτοιο αυτοκίνητο. Μετά την αγορά της Rolls Royce, ο κ. Swift οδηγούσε το αυτοκίνητο καθημερινά μέχρι το 1958 και τακτικά μέχρι το 1991, όταν ήταν 88 ετών. Μέχρι το 2003, ο κ. Swift είχε διανύσει σχεδόν 2,76 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Το αυτοκίνητο δεν χάλασε ποτέ, αλλά λέγεται ότι κάποια στιγμή ανακατασκεύασε τον κινητήρα του. Το 1994, η Rolls Royce αναγνώρισε στον κ. Swift ότι είχε στην κατοχή του το μοντέλο περισσότερο χρόνο από οποιονδήποτε άλλο στην ιστορία και του δόθηκε ένα κρυστάλλινο άγαλμα Spirit of Ecstasy (το σύμβολο κάθε RR).

 

 

Ο κ. Swift είχε επιλέξει μια ολοκαίνουργια Rolls Royce Phantom, βαμμένη σε πράσινο χρώμα, ενώ καθώς ασχολούνταν με τη βιομηχανία φύλλων χρυσού, φρόντισε το αυτοκίνητό του να έχει ρίγες και  μονόγραμμα σε χρυσό. Επέλεξε το αμάξωμα Piccadilly roadster με ανοιγόμενη υφασμάτινη οροφή και ένα αναπτυσσόμενο κάθισμα με τρίτη πόρτα στην πλευρά του συνοδηγού. Μόλις δύο μήνες πριν από τον θάνατό του το 2005, ο κ. Swift είχε δωρίσει 1 εκατομμύριο δολάρια στο Μουσείο του Σπρίνγκφιλντ για την αγορά και την κατασκευή ενός μουσείου καινοτομίας. Μετά τον θάνατό του, το αυτοκίνητο πέρασε στο μουσείο αποτελώντας πλέον το κεντρικό κομμάτι της έκθεσης μεταφορών του Wood Museum of Springfield History.