Πριν από 90 χρόνια, το μονοθέσιο με την κωδική ονομασία W 25 ήταν το αγωνιστικό αυτοκίνητο που δημιούργησε το μύθο «Ασημένιο Βέλος» για τη Mercedes-Benz. Ορισμός που ισχύει ακόμα και σήμερα και επεκτείνεται ακόμα και στα τελευταία αγωνιστικά αυτοκίνητα της ομάδας Mercedes-AMG Petronas Formula One.
Η Mercedes-Benz W 25 έκανε το ντεμπούτο της στον αγώνα Eifel Race στο Nürburgring στις 3 Ιουνίου 1934. Ο Manfred von Brauchitsch κέρδισε τον αγώνα, σημειώνοντας νέο ρεκόρ πίστας με μέση ταχύτητα 122,5 km/h. Αυτή ήταν η αρχή μιας ιστορίας επιτυχίας για τη Γερμανική μάρκα.
Το πρώτο Ασημένιο Βέλος, η Mercedes-Benz W 25 του 1934, κατέχει μια εξέχουσα θέση στο Μουσείο Mercedes-Benz.
Η W 25 ξεκίνησε να αναπτύσσεται και να κατασκευάζεται από το 1933 σαν ένα κλασικό αγωνιστικό αυτοκίνητο με κινητήρα μπροστά. Οι βελτιώσεις συνεχίστηκαν κατά τη διάρκεια των συμμετοχών του στους αγώνες μέχρι το 1936. Έκανε το ντεμπούτο του με έναν υπερτροφοδοτούμενο οκτακύλινδρο σε σειρά κινητήρα 3,4 λίτρων (M 25 A), ο οποίος απέδιδε έως και 354 ίππους στις 5.800 στροφές. Την ίδια χρονιά, το 1934, ακολούθησε ο 4λιτρος κινητήρας M 25 B με ισχύ 430 ίππων.
Μια συναρπαστική ιστορία ακολουθεί το αγωνιστικό των 750 κιλών. Την αφηγήθηκε ο διάσημος αγωνιστικός διευθυντής της μάρκας, Alfred Neubauer. Η W 25 ήταν βαμμένη με το παραδοσιακό λευκό αγωνιστικό χρώμα, αλλά ζύγιζε ένα κιλό παραπάνω πριν από τον πρώτο της αγώνα στο Eifel. Τι σκέφτηκαν οι μηχανική της Mercedes-Benz την τελευταία στιγμή; Έξυσαν τη βαφή κατά τη διάρκεια της νύχτας και έτσι στη γραμμή εκκίνησης βρέθηκε το πρώτο «Ασημένιο Βέλος» χωρίς μπογιά. Το γυμνό αλουμινένιο του αμάξωμα εξέπληξε τους πάντες και συνάμα πληρούσε και τον κανονισμό για το βάρος του μονοθεσίου.
Μετά τις συμμετοχές της μάρκας τις δεκαετίες του 30’ και του 50’, η Mercedes-Benz επέστρεψε στη Formula 1 ως προμηθευτής κινητήρων το 1994 και δημιούργησε τη δική της εργοστασιακή ομάδα από το 2010. Από το 1934, τα Ασημένια Βέλη έχουν κατακτήσει τρία Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα (Rudolf Caracciola το 1935, 1937 και 1938) και δώδεκα τίτλους οδηγών στη Formula 1: Ο Juan Manuel Fangio αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής το 1954 και το 1955, ο Mika Häkkinen το 1998 και το 1999, ο Nico Rosberg το 2016 και ο Lewis Hamilton κατέκτησε το πρωτάθλημα το 2008, το 2014 και το 2015 καθώς και το 2017 έως το 2020.
Πενήντα χρόνια από την πρώτη παρουσίαση του Mercedes-Benz C 111-II
Γοητευτικό και πολυαγαπημένο από τα μέσα ενημέρωσης, ένα εργαστήριο πάνω σε τροχούς που βοήθησε την ανάπτυξη του κινητήρα Wankel και κατακτητής πολλών ρεκόρ. Το Mercedes-Benz C 111 με τον κινητήρα τετραπλού ρότορα Wankel, παρήγαγε 350 ίππους και γιορτάζει φέτος 50 χρόνια από την παγκόσμια πρεμιέρα του. Το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο 40ο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης που διεξήχθη από τις 12 έως τις 22 Μαρτίου 1970. Η τελική του ταχύτητα, 300 χλμ/Ώρα, παραμένει ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του μέχρι και σήμερα.
Το C 111-II αναπτύχθηκε με βάση το C 111, το οποίο παρουσιάστηκε το φθινόπωρο του 1969. Από την άποψη της τεχνολογίας, χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα από τον κινητήρα Wankel με τέσσερεις ρότορες. Το τμήμα σχεδιασμού, με επικεφαλής τον Bruno Sacco και τον Josef Gallitzendörfer, άρχισε να εργάζεται το καλοκαίρι του 1969 επάνω στο σχέδιο αυτό. Σε σύγκριση με τον προκάτοχό του, βελτίωσαν το οπτικό πεδίο του οδηγού, τροποποιώντας τους λασπωτήρες, την οροφή, τον θόλο μηχανής και τον χώρο αποσκευών. Η αεροδυναμική του οχήματος ήταν επίσης βελτιωμένη: η μέτρηση της αεροδυναμικής σήραγγας έδειξε ότι ο συντελεστής οπισθέλκουσας του οχήματος είχε μειωθεί κατά οκτώ τοις εκατό σε σύγκριση με τον προκάτοχό του.
Μετά το εντυπωσιακό ντεμπούτο του, το C 111 ταξίδεψε σε πολλές άλλες εκθέσεις: Σαλόνι Αυτοκίνητο του Παρισιού, το Σαλόνι Αυτοκινήτου του Λονδίνου (Οκτώβριος 1969), το Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο (Οκτώβριος / Νοέμβριος 1969), το Show του Jochen Rindt στη Βιέννη (Νοέμβριος 1969) (Δεκέμβριος 1969), Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου των Βρυξελλών (Ιανουάριος 1970) και Σαλόνι Αυτοκινήτου Σικάγο (Φεβρουάριος 1970). Η εξελιγμένη έκδοση C 111-II έπειτα έκανε πρεμιέρα στη Γενεύη τον Μάρτιο του 1970.
Πολλοί λάτρεις των σπορ αυτοκινήτων ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν σημαντικά ποσά για ένα C 111. Για παράδειγμα, στο Λονδίνο το 1969 κάποιος προσφέρθηκε να πληρώσει μέχρι και μισό εκατομμύριο γερμανικά μάρκα ενώ η εταιρεία έλαβε μέχρι και ανοικτές επιταγές στη Στουτγάρδη τους επόμενους μήνες. Ωστόσο, το εμπορικό σήμα κατέστησε σαφές ότι αυτό το πειραματικό όχημα δεν ήταν προς πώληση. Ακριβώς στην αρχή της καριέρας του, αυτό που αργότερα θα ήταν γνωστό ως C 111 (με την εσωτερική ονομασία C 101 της Mercedes-Benz) προοριζόταν για μια τελείως ομάδα ατόμων: ήδη από το 1963 είχε δοθεί αρχική σκέψη σε έναν κινητήρα Wankel για ένα «μικρό, προσιτό σπορ αυτοκίνητο» που θα τοποθετηθεί κάτω από το «Pagoda» SL (W 113). Η στρατηγική καθορίστηκε λεπτομερέστερα το 1968 ως ένα «μικρό, σπορ όχημα» χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά άνεσης που είναι επίσης κατάλληλα για αγώνες ράλι και απευθύνεται σε «νέους».
Δελτίο Τύπου CIC Mercedes