Classic

24 Mar, 2020 Ώρα 21:57

R360 Coupe: Το Mazda που έκλεψε την παράσταση πριν από 60 χρόνια

Thumbnail

Η μηχανολογία με στόχο τον περιορισμό του βάρους ήταν ανέκαθεν παράδοση της Mazda, και χρονολογείται από το πρώτο της επιβατικό αυτοκίνητο.

Close

Ένα αξιαγάπητο μικρό coupe που παρουσιάστηκε 60 χρόνια πριν, το Mazda R360 έγινε αμέσως ένα νέο ορόσημο στην κατηγορία των ‘microcars’ στην Ιαπωνία, ξεχωρίζοντας από τον ανταγωνισμό από την πρώτη κιόλας μέρα.

Ήταν ένα μοντέλο που καθόρισε επίσης και το DNA της Mazda ως κατασκευαστή στιλάτων, οικονομικών και πάνω απ’ όλα,  «fun-to-drive», αυτοκινήτων. Οι ομοιότητες του τότε με το σήμερα είναι πολλές.

Close

_

 

Close

4.500 πωλήσεις σε μία μέρα

Ελάχιστα γνωστό εκτός Ιαπωνίας, το Mazda R360 έγινε best seller στην έδρα του. Μόνο την ημέρα που παρουσιάστηκε, το Μάϊο του 1960, το πρώτο επιβατικό αυτοκίνητο της εταιρείας πούλησε 4.500 μονάδες, και κατέλαβε σχεδόν τα 2/3 της ταχύτατα αναπτυσσόμενης κατηγορίας των “Κ-cars” (microcars) μέχρι το τέλος του ίδιου έτους, αλλά και πάνω από 15% ολόκληρης της Ιαπωνικής αγοράς αυτοκινήτων.

Ήταν μία πολύ σημαντική καμπή στην ιστορία της Toyo Kogyo, όπως ήταν η τότε ονομασία της μετέπειτα Mazda Motor Corporation. Για τον τότε κατασκευαστή φορτηγών, ήταν η αρχή μίας νέας εποχής στην παραγωγή αντισυμβατικών αυτοκινήτων.

_

 

Τιμή: 830 δολάρια…

Το R360 διέθετε έναν 4χρονο κινητήρα που ήταν αθόρυβος, δεν ρύπαινε πολύ και ήταν ιδιαίτερα οικονομικός, σε σύγκριση με τους 2χρονους κινητήρες που χρησιμοποιούσε τότε ο ανταγωνισμός. Ο δικύλινδρος V-twin των 360κ.ε.κ. του R360 είχε ισχύ 16 ίππους, τιμή όχι ιδιαίτερα εντυπωσιακή, είχε όμως να κινήσει ένα αμάξωμα που ζύγιζε μόλις 380 κιλά. Η τελική του ταχύτητα έφτανε τα 90χλμ/ώ., που θεωρείτο ικανοποιητική για την κατηγορία, και υπεραρκετή δεδομένων των συνθηκών στους δρόμους της Ιαπωνίας των αρχών της δεκαετίας του 60.

Με τον περιορισμό των διαστάσεων (3μ x 1.3μ) και της χωρητικότητας του κινητήρα (360κ.ε.κ.), στα μοντέλα της κατηγορίας των K-cars, η Ιαπωνική κυβέρνηση, είχε στόχο να υποστηρίξει την τοπική βιομηχανία αυτοκινήτων, προωθώντας τη χρήση οικονομικών μοντέλων και βοηθώντας με αυτό τον τρόπο την ευρεία διάδοση της κτήσης & χρήσης ενός αυτοκινήτου, από όλους.

Παρά την καινοτόμο τεχνολογία και τα σχετικά ακριβά υλικά, η αποδοτική παραγωγή επέτρεψε στη Mazda να διατηρήσει την τιμή του χειροκίνητου R360 στα 830 δολάρια.

 

Πηγή: caranddriver.gr

27 Dec, 2017 Ώρα 13:39

Χριστουγεννιάτικα δώρα στους Τροχονόμους: Το παράξενο έθιμο που προηγήθηκε των... φαναριών

Thumbnail

Λέγεται ότι το έθιμο ξεκίνησε όταν ο προπολεμικός δήμαρχος Κώστα Κοτζιάς (από τον οποίο έχει πάρει και την ονομασία της η σχετική πλατεία) άφησε το 1936 στα πόδια του τροχονόμου δυο γαλοπούλες, ως πρωτοχρονιάτικο δώρο.

Close

Πριν μπουν τα φανάρια στους δρόμους, υπήρχαν τροχονόμοι μέσα σε κουβούκλια οι οποίοι ρύθμιζαν την κυκλοφορία, ενίοτε μάλιστα με κίνδυνο της ζωής τους και φυσικά πολύ συχνά υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες.

 

Close

 

Close

Μπορεί το έθιμο να ξεκίνησε με γαλοπούλες, αλλά επεκτάθηκε σε κάθε λογής δώρα και «καλούδια». Το επάγγελμα του Τροχονόμου εκλήφθη ως λειτούργημα με κοινωφελή δράση και ο χαμηλός μισθός του αύξησε την εορταστική «δημοφιλία» του.

Παραμονές εορτών Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, απλοί πολίτες, ιδιώτες και εταιρείες συνήθιζαν να αφήνουν τα δώρα τους στο βαρέλι του τροχονόμου στο Σύνταγμα, στα Χαυτεία, στους Αμπελόκηπους, στην Κηφισιά.

 

 

Τρόφιμα, ποτά, γλυκά, τσιγάρα τα πρώτα χρόνια (η παράδοση συνεχίστηκε για πολλά χρόνια μετά την Κατοχή) και οτιδήποτε έβαζε ο νους μετά το ’60. Υφάσματα, μωσαϊκά, πλακάκια, μάρμαρα, εκπτωτικά κουπόνια για την κρεαταγορά μέχρι και ηλεκτρικές συσκευές, συναθροίζονταν στα πόδια του τροχονόμου, ο οποίος κάποιες φορές μετά βίας ξεχώριζε ανάμεσα στα δώρα.

Την παλιά εποχή οι πολιτικάντηδες έκαναν τη λεζάντα τους, δίνοντας στους Τροχονόμους φάκελους με χρήματα… συνοδεία βέβαια φωτογράφου για το σχετικό δημοσίευμα στην εφημερίδα.

Η ευρηματικότητα δε του Έλληνα για δωρεάν διαφήμιση κατέστησε την προσφορά στον Τροχονόμο περίοπτη υπόθεση. Οι εταιρείες έδιναν... μάχη για να προβληθούν με αφίσες τους δίπλα στα πακέτα.

Τα καλούδια συγκεντρώνονταν στα κεντρικά γραφεία της Τροχαίας και ακολουθούσε διανομή. Κάπως έτσι η Τροχαία ανταπέδιδε επιστρέφοντας τις γιορτινές μέρες στους παραβάτες του ΚΟΚ τις πινακίδες που «σήκωνε…»

Το έθιμο σταμάτησε τη δεκαετία του ’70 με την τοποθέτηση των φαναριών.