Editorial

04 Feb, 2020 Ώρα 23:04

100 χρόνια Mazda: Από την κατασκευή φελλών στην κατασκευή αυτοκινήτων

Thumbnail

H Mazda γιορτάζει φέτος την επέτειο των 100 χρόνων της και μεαυτή την αφορμή εγκαινιάζεται μία χρονιά εκδηλώσεων, όπως το Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης του 2020, κατά τη διάρκεια του οποίου η εταιρεία θα θυμίζει το παρελθόν της και θα ατενίζει το μέλλον της.

Close

Από το 1920...

Η Mazda οδηγήθηκε από το 1920 από την τόλμη, την αμφισβήτηση της κοινής πρακτικής και την αναζήτηση νέων δρόμων στους τομείς της μηχανολογίας και του σχεδιασμού, με αποτελέσματα που οι άλλοι τα θεωρούσαν ανέφικτα. Σε όλη αυτή τη διαδρομή, η Mazda κατέγραψε σημαντικές διακρίσεις. Ήταν η πρώτη ασιατική μάρκα που κέρδισε το Le Mans το 1991. Παρουσίασε το εμβληματικό Cosmo Sport 110S (φωτό κάτω), τον περιστροφικό κινητήρα σε μοντέλο μαζικής παραγωγής και δημιούργησε ένα παγκόσμιο best-seller : το διθέσιο roadster Mazda MX-5, με πάνω από ένα εκατομμύριο πωλήσεις από το λανσάρισμά του το 1989. Είναι η μάρκα που παρουσίασε τον πρώτο βενζινοκινητήρα στον κόσμο που συνδυάζει τις τεχνολογίες αυτανάφλεξης με συμπίεση, και ανάφλεξη με σπινθήρα, τον κινητήρα Skyactiv-X.

Close

_

 

Close

Από τους φελλούς στα αυτοκίνητα

Εκατό χρόνια πριν ήταν ένας κατασκευαστής φελλών στη Hiroshima, μέχρι τη στιγμή που ένας βιομήχανος, ο Jujiro Matsuda, ανέλαβε τα ηνία της Toyo Cork Kogyo Co. Ltd και το 1921 την μετέτρεψε πρώτα σε κατασκευαστή εργαλειομηχανών, και στη συνέχεια σε κατασκευαστή αυτοκινήτων. Το πρώτο μοντέλο ήταν ένα τρίκυκλο – το Mazda-Go – που ξεκίνησε να πωλείται το 1931. Το μοντέλο αυτό αποδείχθηκε ιδιαίτερα δημοφιλές, καθώς δεχόταν συνεχείς βελτιώσεις. Για παράδειγμα   το 1938 με το πρωτοποριακό κιβώτιο τεσσάρων ταχυτήτων, πέτυχε την κατά 20% μείωση της κατανάλωσής του.

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το εργοστάσιο των φορτηγών ξεκίνησε και πάλι να λειτουργεί, λίγους μήνες μετά τη ρίψη της ατομική βόμβας στη Hiroshima.Τα επαγγελματικά οχήματα εξακολούθησαν να αποτελούν προτεραιότητα της εταιρείας μετά τον πόλεμο και το πρώτο επιβατικό που ήταν το Mazda R360, παρουσιάστηκε το 1960. Το αυτοκίνητο αυτό ήταν μεγάλη επιτυχία στην κατηγορία των «kei-cars» στην Ιαπωνία, και άνοιξε το δρόμο στις μετέπειτα επιτυχημένες σειρές των αυτοκινήτων της Mazda που βλέπουμε μέχρι και σήμερα.

_

 

Επιτυγχάνοντας το ακατόρθωτο

Το 1961, η εταιρεία υπέγραψε μία συμφωνία με τη Γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία NSU παίρνοντας τα δικαιώματα εξέλιξης και παραγωγής του νέου μικρού και ελαφρού περιστροφικού κινητήρα Wankel. Το 1967, το φουτουριστικό Mazda Cosmo Sport 110S έγινε το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής με περιστροφικό κινητήρα στον κόσμο. Ήταν η αρχή ενός εντυπωσιακού ‘success story’, καθώς για πολλά χρόνια  η εταιρεία παρουσίασε μεγάλο αριθμό μοντέλων, όπως το Mazda RX-7, καταγράφοντας πωλήσεις σχεδόν δύο εκατομμυρίων αυτοκινήτων εφοδιασμένων με περιστροφικό κινητήρα.

Η Mazda θα αποδείκνυε επίσης και την τεχνολογική της υπεροχή στους αγώνες, όντας η πρώτη Ασιατική μάρκα που κέρδισε τον περίφημο αγώνα των 24 ωρών του Le Mans το 1991, με το Mazda 787B. Ένα αγωνιστικό με τέσσερεις ρότορες, και το μοναδικό αυτοκίνητο με κινητήρα χωρίς πιστόνια, που έχει κερδίσει ποτέ το συγκεκριμένο αγώνα.

_

 

Έμφαση στην οδηγική απόλαυση

Με τον περιστροφικό κινητήρα να αποτελεί τρανό παράδειγμα της αφοσίωσης της Mazda στην κατασκευή αυτοκινήτων ‘fun-to-drive’, ήταν λίγο μετά το 1984 όταν η εταιρεία μετονομάστηκε επισήμως σε Mazda Motor Corporation Το 1989, η παρουσίαση ενός πανάλαφρου roadster με την ονομασία Mazda MX-5 τάραξε πραγματικά τα νερά, δεδομένου ότι εκείνη την εποχή τα μικρά διθέσια ανοιχτά μοντέλα, ήταν σχεδόν εξαφανισμένα. Σήμερα, μετά από τέσσερις γενιές, το Mazda MX-5 παραμένει το κορυφαίο σε πωλήσεις roadster στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας, έχοντας από το 2016, ξεπεράσει σε πωλήσεις το ιστορικό ρεκόρ του ενός εκατομμυρίου αυτοκινήτων.

Είναι η χαρά της οδήγησης που βρίσκει κανείς στο DNA όλων των σημερινών μοντέλων της Mazda και θα παραμείνει και για τα επόμενα 100 χρόνια, καθώς η αυτοκινητοβιομηχανία συνεχίζει να βιώνει κοσμογονικές αλλαγές.

 

 

02 Sep, 2021 Ώρα 13:06

Τρία θανατηφόρα με μοτοσικλέτες – Ατυχής η ευκαιρία για αναφορά στις κάμερες ταχύτητας

Thumbnail

Του Στέλιου Κυθρεώτη

Close

 

Μέσα σε 48 ώρες είχαμε δυστυχώς τρία θανατηφόρα με μοτοσικλέτες. Και αντί να ενσκήψουμε στο πρόβλημα στην λεπτομέρεια, για παράδειγμα στο ότι κανείς από τους τρεις νεκρούς δεν φόραγε κράνος, η Πολιτεία δράττεται της ευκαιρίας να εκθειάσει το επερχόμενο σύστημα φωτοεπισήμανσης (κάμερες ταχύτητας). Το κάνει, γιατί η ταχύτητα «πουλάει». Μέγα λάθος.

Close

Η ανάλυση των στατιστικών στοιχείων των δυστυχημάτων αλλά και οι λόγοι που προκάλεσαν τα πρόσφατα δυστυχήματα, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τις κάμερες, η συντριπτική πλειοψηφία των θανατηφόρων δυστυχημάτων δε, ούτε με την ταχύτητα. Και για να μην παρεξηγηθώ, οι κάμερες ταχύτητας όντως μειώνουν τα δυστυχήματα όταν τοποθετούνται στα «μελανά σημεία» (σημεία που έχουν γίνει σοβαρά ή θανατηφόρα δυστυχήματα και όχι όπου λάχει), αν βέβαια οι οδηγοί ενημερώνονται και ελαττώνουν ταχύτητα μειώνοντας τον κίνδυνο. Οι κάμερες ταχύτητας δεν είναι όμως προτεραιότητα στην Κύπρο, με βάση την ανάλυση των δυστυχημάτων, οπότε εύλογα οι πολίτες θα μουρμουράνε για εισπρακτικές πρακτικές.  

Οι δηλώσεις πως «όταν τοποθετήθηκαν το 2006 και 2007 στην Κύπρο είχαν μειώσει τα δυστυχήματα κατά 53%» εκτός του ότι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Αστυνομίας δεν επιβεβαιώνονται, είναι και λανθασμένες. Στην ουσία, η αναφορά κατόπιν των επισημάνσεων ότι αυτό δεν συνέβαινε στην πορεία άλλαξε και έγινε «είχαν μειώσει τα δυστυχήματα κατά 53% στα σημεία που τοποθετήθηκαν», δηλαδή σε 15 περίπου σημεία παγκύπρια. Άρα δεν μείωσαν τα θανατηφόρα, τα οποία το 2007 (με κάμερες) αυξήθηκαν. Τα στοιχεία υπάρχουν και βέβαια αυτό που επίσης δεν αναφέρεται εδώ και 14 χρόνια (από όλες τις κυβερνήσεις και τους υπουργούς) είναι πως μετά την αφαίρεση τους το 2007, σε πολλά σημεία, τα δυστυχήματα χωρίς σύστημα καμερών, μειώθηκαν, σε ορισμένες περιπτώσεις δε έφτασαν και στο μηδέν. Χωρίς κάμερες.

Close

Δεν είμαστε «αρνητές» των καμερών. Ούτε υποστηρίζουμε την ταχύτητα στους δρόμους. Το αντίθετο μάλιστα! Είμαστε γνώστες του αντικειμένου σε βάθος και γι’ αυτό επιμένουμε. Δεν μπορούμε και δεν θα μείνουμε απαθείς σε δηλώσεις υπευθύνων εδώ και δεκαετίες, που δεν ευσταθούν.

Δεν μπορεί να έχουμε τρεις θανάτους μοτοσικλετιστών σε άσχετες ώρες και σημεία τις τελευταίες 48 ώρες, με οδηγούς που κακώς δεν φόραγαν κράνος και να «αρπάζουμε» την ευκαιρία να μιλήσουμε για τις κάμερες και το ότι θα μειώσουν τα δυστυχήματα κατά 50%. Και αν δεν ερωτηθούμε, δεν θα ξεκαθαρίσουμε ότι εννοούμε 50% στα σημεία που θα τοποθετηθούν και όχι τα θανατηφόρα δυστυχήματα γενικά (ποσοστό που όπως προανάφερα, δεν επιβεβαιώνεται από τα επίσημα στατιστικά).

Η έλλειψη επιχειρημάτων αλλά και προβληματισμού για τις υπόλοιπες κατηγορίες πρόκλησης δυστυχημάτων είναι εμφανής. Όπως και για τις υπόλοιπες κατηγορίες του Safe System που θα έπρεπε να ασχολείται η οδική ασφάλεια στην Κύπρο, μεταξύ άλλων και τους ασφαλείς δρόμους και τα ασφαλή οχήματα. Είναι κρίμα που οι υπεύθυνοι διαχρονικά, εδώ και δεκαετίες, εστιάζουν στον εύκολο τρόπο αντιμετώπισης που προφανώς δεν μειώνει τα θανατηφόρα, δηλαδή στις κάμερες και στα ραντάρ. Δεν είμαστε εναντίον και αυτής της μεθόδου, όμως με βάση τις αιτίες πρόκλησης σοβαρών και θανατηφόρων δυστυχημάτων στην Κύπρο, ο παράγοντας υπερβολική ταχύτητα είναι το 2020 έβδομος. Προηγούνται άλλοι έξι, όπως η παράνομη στροφή δεξιά, λόγος στον οποίο οφείλονται πρόσφατα θανατηφόρα δυστυχήματα. Προηγείται η πιο σοβαρή αντιμετώπιση αλλοδαπών οδηγών μοτοποδηλάτων που κινδυνεύουν καθημερινά. Η πιο ενδελεχής εξέταση ηλικιωμένων μιας και 44% των ατόμων που έχασαν την ζωή τους το 2019 ήταν άνω των 60 ετών. Το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Και βέβαια, ο γερασμένος στόλος των οχημάτων στην Κύπρο και η κάκιστη ποιότητα του οδικού δικτύου.  

Πριν φτάσουμε στις κάμερες του κόστους των 45 εκατ. ευρώ οι οποίες τοποθετούνται σύντομα, θα πρέπει να τοποθετήσουμε σύγχρονες μπαριέρες σε πολλούς δρόμους για τους μοτοσικλετιστές μας που είναι η πλέον ευάλωτη ομάδα. Να τους πείσουμε να φοράνε κράνος και να είμαστε πάρα πολύ αυστηροί στις ποινές όταν δεν το φοράνε. Να βεβαιωθούμε ότι τα κράνη που φοράνε τηρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές και δεν είναι για το θεαθήναι. 

Και το κυριότερο, θα πρέπει να κατανοήσουμε τον τρόπο που σκέφτεται ο νεαρός οδηγός που αρέσκεται στην ταχύτητα και να τον «οδηγήσουμε» εκτός δρόμων, στις πίστες. Τρόποι υπάρχουν, απλά η Πολιτεία δεν τους αναγνωρίζει. Οι κάμερες ταχύτητας δεν θα σταματήσουν την υπερβολική ταχύτητα ούτε τα θανατηφόρα, αλλά την ταχύτητα άνω του ορίου. Αυτό, σημειώστε το.