Τον Απρίλιο του 2004 κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του κυπριακού BURNOUT. Ένα περιοδικό που άφησε εποχή στο χώρο του tuning, των Clubs αυτοκινήτων, αλλά και του motorsport. Δεν μου αρέσει να μιλώ για τα επιτεύγματα μας, αλλά το BURNOUT, είναι ιστορία.
Η όλη φάση ξεκίνησε από την Ελλάδα όπου από το 1999 μέχρι το 2003 διοργανώναμε αποκλειστικά τους αγώνες dragster. Τα ρεκόρ επισκεψιμότητας (22.000 θεατές) και συμμετοχών (190 auto – moto σε ένα αγώνα) δεν έχουν σπάσει ποτέ. Και δεν προβλέπεται να σπάσουν. Ακόμη και τον 1ο αγώνα drift στην Ελλάδα, εμείς τον διοργανώσαμε, στις Αφίδνες…
Στην Κύπρο διοργανώσαμε τους πρώτους αγώνες dragster to 2002 και 2003. Όλα τότε με το ελληνικό BURNOUT σαν χορηγό επικοινωνίας.
Και τότε ήταν που είδαμε το κενό στην Κύπρο και με συνοπτικές διαδικασίες, στήσαμε το κυπριακό BURNOUT. Η αναγνωσιμότητα του τότε είχε ταράξει τα νερά στα διαφημιστικά γραφεία. Προσπαθούσαν με πάθος να το μειώσουν, αλλά δεν μπορούσαν. Το έβρισκαν μπροστά τους τα δήθεν «αντρικά» περιοδικά των μεγάλων εκδοτικών εταιρειών που έτρωγαν την σκόνη του BURNOUT, του «περιοδικού του δρόμου». Ενός περιοδικού πολύ προχωρημένου για την εποχή του.
Πάρτυ, διοργανώσεις, το πρώτο Extreme Car Show, οι πρώτοι αγώνες Drift στη Δρομολαξιά και οι βάσεις για αναγνώριση του αθλήματος μας στην κοινωνία της μάππας, είχαν μπει από τα πρώτα χρόνια κυκλοφορίας του. Η ανάπτυξη του tuning και του motorsport, ήταν ραγδαία. Οι προσκλήσεις σε τηλεοπτικά πάνελ και ραδιόφωνα για την οδική ασφάλεια πολλές. Γιατί εμείς ξέρουμε τι λέμε και δεν κρυβόμαστε.
Έκτοτε, χωρίς να επεκταθώ σε λεπτομέρειες, το BURNOUT το οποίο ολοκλήρωσε τον κύκλο του το 2012 (πουλώντας αντίτυπα για χρόνια μετά) αλλά άφησε το στίγμα του παντού, μέχρι και σήμερα.
Λίγα είναι τα άτομα και οι φορείς που ώθησαν το motorsport στην Κύπρο. Δεν το κάναμε μόνοι μας. Μην με παρεξηγάτε.
Όμως το BURNOUT, τα έργα του και η σημερινή του προέκταση, είναι ακόμη ζωντανή:
- Το Boyz Stuff Show που ακόμη πολλοί το ονομάζουν BURNOUT, κλείνει 20 χρόνια ζωής φέτος!
- Η Achna Speedway για την οποία το BURNOUT έδωσε μάχες με τον ιδιοκτήτη πριν ανοίξει, κρατιέται ζωντανή από την ομάδα του BURNOUT που την διαχειρίζεται εδώ και 5 + χρόνια με πρωτοστάτη τον Αυγουστή «του BURNOUT».
- Το Petrolheads Festival, το Πρωτάθλημα Αναβάσεων, το Πρωτάθλημα Time Attack, το Gymkhana, όλα με την στήριξη μας, έχουν ένα άρωμα BURNOUT.
Πολλά από τα Clubs αυτοκινήτων, είχαν δημιουργηθεί (και πρωτο εμφανιστεί) στο BURNOUT.
Θυμάμαι ακόμη τα αυτοκίνητα στους δρόμους με τα αυτοκόλλητα BURNOUT που δίναμε δώρο με τα τεύχη μας.
Κρατάω ακόμη τα μηνύματα θαυμασμού, τα δώρα που μας έστελναν, τις επιστολές. Τα τηλεφωνήματα και τα βράδια που περνάγαμε στο αρχηγείο για να βοηθήσουμε τους δικούς μας street racers που τους μάζευαν τα αυτοκίνητα οι «θυμωμένοι» ζετάδες να τα πάρουν πίσω. Τις μάχες για αλλαγή της νομοθεσίας για τα «μοτιφαρισμένα» αυτοκίνητα που καλά κρατεί.
Το BURNOUT ήταν μια ιδέα. Ένας τρόπος ζωής. Ένα πολύ προχωρημένο project για την εποχή του. Σήμερα, το τιμάμε.
Είμαι πολύ περήφανος που το έφερα στην Κύπρο και σήμερα, 20 χρόνια μετά, το μόνο που μπορώ να πω, είναι ένα μεγάλο «ευχαριστώ» εκ μέρους όλων όσων έζησαν υπέροχες στιγμές BURNOUT.
Χαίρομαι που πολλοί ακόμη με αποκαλούν ο «Στέλιος ο BURNOUT».
Στέλιος Κυθρεώτης
Οδική Ασφάλεια: Φιλμάκια με θετικότητα ή με φόβο στην εκπαίδευση νέων οδηγών;
Του Στέλιου Κυθρεώτη
Θυμάστε κάποια βίντεο της Αστυνομίας που όλοι κατά καιρούς έχουμε παρακολουθήσει όπου αυτοκίνητα τρακάρουν βίαια και περιέχουν ακόμη και μικρά παιδιά να σκοτώνονται ή να τραυματίζονται σοβαρά;
Σύμφωνα με νέα έρευνα, τα φιλμάκια εκφοβισμού δεν φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα και όπως διαφαίνεται, μηνύματα με θετικότητα ξεπερνούν αυτά που περιέχουν φόβο στην εκπαίδευση των νέων οδηγών.
Μια νέα μελέτη που λάβαμε από το Λονδίνο και δημοσιεύτηκε στην Road Safety GB, έδειξε ότι τα φιλμάκια που δείχνουν υπεύθυνη συμπεριφορά (positivity) θα μπορούσαν να ωθήσουν τους νεαρούς οδηγούς να οδηγούν λιγότερο επικίνδυνα, παρά τα βίντεο που στοχεύουν στην πρόκληση φόβου (fear) με βίαιες συγκρούσεις και αίμα. Το αποτέλεσμα ήταν ακόμη πιο έντονο όταν προβλήθηκαν στους νέους τα ίδια φιλμάκια θετικότητας και φόβου, σε μορφή VR.
Η μελέτη, η οποία διενεργήθηκε από το University of Antwerp σε συνεργασία με το University of Southampton και το University of Warwick, έδειξε τα αποτελέσματα στην συμπεριφορά 146 νεαρών οδηγών οι οποίοι παρακολούθησαν δύο διαφορετικά βίντεο με στόχο να συγκριθούν οι διαφορές στις συμπεριφορές τους απέναντι στην επικίνδυνη οδήγηση. Οι μισοί από τους νεαρούς είδαν ένα βίντεο διάρκειας έξι λεπτών που είχε ως στόχο να προκαλέσει τον φόβο μέσω μιας βίαιης σύγκρουσης που προκλήθηκε από έναν απερίσκεπτο οδηγό του οποίου απέσπασαν την προσοχή του οι επιβάτες του.
Οι υπόλοιποι μισοί νεαροί παρακολούθησαν ένα βίντεο που δείχνει μια θετική σκηνή με έναν προσεκτικό οδηγό ο οποίος ζητά από τους επιβάτες του να μην του αποσπούν την προσοχή.
Και οι δύο ταινίες οδικής ασφάλειας αναπτύχθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν ειδικά για τις υπηρεσίες Πυροσβεστικής και Πρώτων Βοηθειών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η μελέτη εξέτασε επίσης εάν η παρακολούθηση των βίντεο σε μορφή VR, είχε διαφορετικά αποτελέσματα από την παρακολούθηση των βίντεο σε μια δισδιάστατη (2D) οθόνη τηλεόρασης. Και όντως, το φιλμάκι της θετικότητας σε μορφή VR είχε καλύτερα αποτελέσματα από το φιλμάκι φόβου, με ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό.
Κάθε νέος που συμμετείχε πήρε ένα ερωτηματολόγιο για να αξιολογήσει τη στάση του ως προς τον κίνδυνο που πιθανόν να βρει στο δρόμο πριν και μετά τη δοκιμή. Στο τέλος της δοκιμής, πήραν επίσης ένα δεύτερο τεστ, το Vienna-Risk-Taking Test-Traffic.
Σε αυτό το τεστ, παρακολούθησαν βιντεοκλίπ καταστάσεων οδήγησης που απαιτούν αντίδραση οδηγού (για παράδειγμα, λαμβάνοντας υπόψη εάν θα προσπεράσουν σε παγωμένες συνθήκες) και τους ζητήθηκε να δηλώσουν εάν και πότε θεωρούσαν τον ελιγμό πολύ επικίνδυνο. Τα ευρήματα έδειξαν ότι οι ταινίες με θετικό πλαίσιο μείωσαν σημαντικά την επικίνδυνη οδήγηση τόσο όταν εμφανίστηκαν σε οθόνη 2D αλλά και ακόμη περισσότερο όταν προβλήθηκαν σε μορφή VR.
Αντίθετα, η ταινία φόβου που εμφανίζεται στο VR απέτυχε να μειώσει τις επικίνδυνες οδηγικές συμπεριφορές και, στην πραγματικότητα, αύξησε την ανάληψη κινδύνων των νέων οδηγών.
Ο Dr. Yaniv Hanoch, αναπληρωτής καθηγητής διαχείρισης κινδύνου (risk management) στο University of Southampton, δήλωσε: «Η εξεύρεση των καλύτερων μέσων για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος της εκπαίδευσης των νέων σε θέματα οδικής ασφάλειας είναι υψίστης σημασίας. Aυτή η έρευνα παρέχει την πρώτη εξέταση των επιπτώσεων τόσο του περιεχομένου των μηνυμάτων (θετικότητα αντί φόβος) όσο και του τρόπου παράδοσης των μηνυμάτων στους νέους οδηγούς».
Σημείωση του γράφοντος:
Άραγε, σε ότι έχει να κάνει με την πανδημία, αν γινόταν μια αντίστοιχη έρευνα με δύο φιλμάκια ή ειδήσεις, η μια με εκφοβισμό για την κακή υγειονομική κατάσταση και η άλλη με θετική προσέγγιση στο θέμα, ποιος τρόπος θα είχε τα πιο καλά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του ιού από τους πολίτες;
Μεγάλο ερώτημα…