Του Στέλιου Κυθρεώτη
Πέρασε κιόλας ένας χρόνος διαχείρισης της Achna Speedway από την εταιρεία μας, την STS Events. Και συνεχίζουμε δυνατά, όταν οι συνθήκες απομόνωσης λόγω του ιού βέβαια, αλλάξουν.
Ήταν μια χρονιά όπου, παρά την μεγάλη πλέον εμπειρία που έχω σε διοργανώσεις και την πολύχρονη επαφή με τα άτομα του χώρου, είχα την ευκαιρία να μάθω κι άλλα. Να δω πολλά, καλά και κακά. «Γηράσκω αεί διδασκόμενος»…
Έμαθα από πρώτο χέρι πόσο είναι το κόστος του να διαχειρίζεσαι μια κανονική, μεγάλη πίστα, την μοναδική στην Κύπρο. Κόστος σε χρήμα και κυρίως σε φαιά ουσία. Πρέπει να έχεις γερό στομάχι για να μπορείς να ακούς τους πάντες και να προσπαθείς να βρεις ισορροπίες. Να είσαι ευέλικτος χωρίς να επιτρέπεις να σε εκμεταλλεύονται.
Καταρχήν, να ξεκινήσω από το γεγονός ότι ο άνθρωπος που έχτισε την πίστα, έχοντας κι εμάς τότε δίπλα του, είναι άξιος συγχαρητηρίων. Έκανε κάτι που κανένας άλλος δεν μπορούσε ή δεν τολμούσε να κάνει στην Κύπρο. Και μπράβο του. Αυτό είναι το πρώτο και σημαντικό και όσοι νομίζουν ότι η πίστα είναι απλά ένα ακόμα αθλητικό κέντρο, όπου απλά πας και κάνεις το κέφι σου, κάνουν λάθος.
Η διαχείριση ωστόσο την οποία μου ζήτησε να αναλάβω πριν ένα χρόνο ακριβώς, είναι το δεύτερο σημαντικό θέμα. Κι εδώ αρχίζουν οι δυσκολίες, αλλά και η πρόκληση, γιατί εγώ σαν διαχειριστής, πρέπει να ισορροπήσω μεταξύ της συμφωνίας διαχείρισης και των πελατειακών ομάδων οι οποίες έχουν να κάνουν με το motorsport, τους φίλους του αυτοκινήτου και τις εταιρείες αλλά και να προσπαθώ να μην τα βλέπω όλα «ρομαντικά» όντας ένας «τρελαμένος» του χώρου...
Είδα και άκουσα λοιπόν πολλά στους 12 πρώτους μήνες ανάληψης της πίστας…
- Είδα τους λάτρεις του αυτοκινήτου να έρχονται στην πίστα για πρώτη φορά και να χαίρονται γιατί μπορούν να δοκιμάσουν το αυτοκίνητο τους με ασφάλεια αλλά και τους ιδιώτες που αυξάνονται μέρα με την μέρα να έρχονται απολαμβάνοντας το αυτοκίνητο τους ή την μοτοσικλέτα τους στην πίστα.
- Είδα τους αθλητές του Time Attack και το Σωματείο να αναδιοργανώνεται και με την βοήθεια της STS Events να κάνει ένα εντυπωσιακό come back πρωτάθλημα το 2019 με τεράστια επιτυχία, με νέα αυτοκίνητα με νέους οδηγούς να ετοιμάζονται για το 2020 για αγώνες – όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν -.
- Είδα και το Power Drift Club να έχει κάνει ένα ακόμα πετυχημένο πρωτάθλημα το 2019, προετοιμαζόμενο – άμα περάσει αυτό το κακό που μας βρήκε – για διεθνή αγώνα στην πίστα μας το 2020.
- Είδα Clubs αυτοκινήτων και μεγάλες παρέες να έρχονται ομαδικά στην πίστα ζητώντας μαθήματα γρήγορης οδήγησης. Χάρηκα γιατί εμείς, όταν ήμασταν νεαροί, δεν είχαμε πίστες για να μάθουμε να οδηγάμε ούτε και κάποιον να μας δείξει πως, οπότε τα κάναμε όλα μόνοι μας στους δρόμους…
- Είδα πολλά, καλά παιδιά, λάτρεις του αυτοκινήτου, οι οποίοι κάνουν το κέφι τους, σέβονται τους κανόνες της πίστας χωρίς εξυπνάδες, λέγοντας και ευχαριστώ για την φιλοξενία, φεύγοντας.
- Είδα όμως και τις βεντέτες. Αυτούς που νομίζουν ότι ο κόσμος όλος περιστρέφεται γύρω τους και πως είναι οι «πρωταθλητές κόσμου», οι πρωταθλητές των likes στο Facebook, οι οποίοι νομίζουν πως επειδή έχουν ένα καλό αυτοκίνητο, θα πρέπει να κάνουν όλοι στην άκρη να περάσουν. Μετά από τόσα χρόνια στο χώρο και όντας στη θέση που είμαι (διαχείριση πίστας, promoters και χρόνια πρωταθλητής αγώνων), έχω την ευχέρεια πλέον να τους προσπερνώ εν ονόματι αυτών που θίγουν. Δεν έχω χρόνο για να ανέχομαι συμπεριφορές από αθλητές που νομίζουν ότι μόνο αυτοί είναι φίρμες και οι συναθλητές τους, αθλητές δεύτερης κατηγορίας ούτε από ιδιώτες - ξερόλες που γυρνάνε την πίστα 10 δευτερόλεπτα πίσω από τον χρόνο που θα έπρεπε να κάνουν και πουλάνε εξυπνάδα σε άλλους.
- Είδα τους «άσιλα κυπραίους». Αυτούς που δεν σέβονται την πίστα και την προσπάθεια που κάνουμε και πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν γιατί «πληρώνουν». Από το να πετάνε σκουπίδια χάμω μέχρι να μιλάνε στο προσωπικό με αναίδεια. Αυτούς που έρχονται με αγωνιστικό αυτοκίνητο και δεν φέρνουν στολή και κράνος μαζί τους γιατί "δεν τους είπε κανένας ότι χρειάζεται". Αυτούς λοιπόν θα τους κάνουμε να σεβαστούν την πίστα ή θα τους στείλουμε για προπόνηση στους δρόμους...
- Είδα βέβαια και κάποιους που ενώ δίνουν δεκάδες χιλιάδες στα αυτοκίνητα τους, προσπαθούν με εξυπνάδες και χωρίς ιδιαίτερο λόγο να παζαρέψουν 10 ευρώ...
Θέλω να ευχαριστήσω τέλος τους σωστούς παράγοντες των σωματείων. Όπως τους φίλους στο Power Drift Club και στο Time Attack Club. Στα προεδρεία αυτών των σωματείων και σε ακόμα 3 ή 4 άτομα και φίλους οφείλεται το ότι καθίσαμε, τα βρήκαμε και με κατανόηση, γίνονται αγώνες και λειτουργεί η μοναδική πίστα, αλλιώς θα καθόμασταν όλοι μαζί και θα βλέπαμε τα αυτοκίνητα μας στα γκαράζ…
Κλείνω λέγοντας ότι η πίστα ολοκλήρωσε ένα κύκλο στην πολύπλευρη επαφή μας με τον χώρο του αυτοκινήτου. Από τα dragster σε Ελλάδα και Κύπρο και την τηλεοπτική εκπομπή «Από τη Θέση του Οδηγού», στο περιοδικό Burnout, στο φοβερό Boyz Stuff, τις αναβάσεις, τις υπερειδικές του Cyprus Rally και τα drift, το karting, και την αγωνιστική δράση. Και βέβαια το Car.com.cy, το Petrolheads και το Cento Miglia. Θεωρώ λοιπόν ότι η Achna Speedway βρίσκεται σε καλά χέρια.
Και όταν αυτή η περιπέτεια τελειώσει, σύντομα ελπίζω, εμείς θα προχωρήσουμε δυνατά με αγώνες, εκδηλώσεις και ότι άλλο περνά από το χέρι μας σαν η μοναδική εταιρεία και ομάδα με τόση εμπειρία σε διοργανώσεις στο χώρο στην Κύπρο. Ήδη έχουν δρομολογηθεί Πρωτάθλημα μοτοσικλετών, Πρωτάθλημα Dragster 300 μέτρων, Karting Challenge και διάφορα άλλα που έχουμε στα σκαριά αλλά κάναμε pause λόγω της πανδημίας.
Μοναδικός μας αντίπαλος στο να προχωρήσουμε μπροστά, είναι τα οπισθοδρομικά μυαλά. Όμως, έχουμε μάθει και με την δύναμη μας, με την σωστή προσέγγιση και με δεδομένη την προσφορά μας στο χώρο, τους προσπερνάμε...
Μέχρι να ανοίξουμε ξανά – εύχομαι σύντομα - , μείνετε σπίτι, περιποιηθείτε τα αγωνιστικά σας, τα αυτοκίνητα και τις μοτοσικλέτες σας, κάντε τα πλάνα σας για το υπόλοιπο της χρονιάς και θα τα πούμε σύντομα στην πίστα.
Στέλιος Κυθρεώτης
STS Events – αγωνιζόμενος - petrolhead
10 αυτοκίνητα που βγάζουν (πολλά) παραπάνω άλογα από όσα δηλώνουν
Ακόμα δεν ξεκίνησε το κείμενο, ετοιμάσου για ανώμαλη προσγείωση από τα σύννεφα: οι αυτοκινητοβιομηχανίες δεν μας λένε την αλήθεια!
Ξεπερνώντας το πολιτισμικό σοκ, λαμβάνουμε ως δεδομένο πως οι εταιρίες δηλώνουν αυτά που το αγοραστικό κοινό και -κυρίως- οι νομοθέτες θέλουν να ακούν. Είτε πρόκειται για νούμερα κατανάλωσης, εκπομπές ρύπων ή στοιχεία ιπποδύναμης. Αυτό το τελευταίο, ωστόσο, κάποιες φορές μπορεί να μας κάνει ευτυχισμένους.
Κάποιες φορές το αφεντικό τρελαίνεται και μοιράζει άλογα, τα οποία δεν φαίνονται στα χαρτιά. Φορολογικοί, μαρκετινίστικοι και αγωνιστικοί παράγοντες ενώνονται για να απολαμβάνουμε εγώ κι εσύ (λέμε τώρα) επιπλέον χλιμίντρισμα σε κάθε πάτημα του δεξιού ποδιού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ολοκαίνουργια BMW M5, που υποτίθεται ότι αποδίδει 600 ίππους, αλλά στο δυναμόμετρο έβγαλε +25 στους τροχούς κιόλας (ήτοι κοντά στην 700αρα στον στρόφαλο).
Δεν ήταν η πρώτη, δεν θα είναι η τελευταία και η μέρα μας μόλις έγινε πιο όμορφη.
Audi RS6 C6
Ότι οι Γερμανοί έχουν ένα ζήτημα με την αλήθεια, είναι κομματάκι γνωστό. Πόσω μάλλον όταν μεσολαβούν φορολογία και πρόστιμα.
Το ιδιότυπο φορολογικό τους σύστημα βαθμονομεί τα αυτοκίνητα βάσει ιπποδύναμης, οπότε χρόνια τώρα ξέρουμε πως οποιοδήποτε μοντέλο made in Germany αποδίδει το κατιτίς του παραπάνω. Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις “είπαν στην γριά να χ€σει”. Καλή ώρα το RS6 2ης γενιάς.
Στα χαρτιά ο V10 twintubo FSI των 5,2 λίτρων αποδίδει 580 ίππους και 65 κιλά ροπής. Καθόλου άσχημα. Για την ακρίβεια, όταν παρουσιάστηκε έκανε χαβαλέ στις αντίστοιχες Mercedes E63 AMG και BMW M5. Όταν σε κάποια συγκριτικά, όμως, βρέθηκε να “σβερκώνει” το όμορο R8, να πετυχαίνει 0-100 κοντά -ή και κάτω- από τα 4″ (4,6 η εργοστασιακή μέτρηση) και να ξεπερνάει τα 300 χλμ/ώρα χωρίς τον κόφτη το επιχείρημα της πάμπλουτης ροπής, του συστήματος quattro και της άψογης κλιμάκωσης του 6τάχυτου κιβωτίου άρχισε να χάνει την δυναμική του.
Ανεξάρτητες δυναμομετρήσεις το έφεραν στα 620-630 άλογα, ενώ με ένα “τσικ” στον εγκέφαλο ξεπερνάει τα 700. Σκέτη υγεία.
BMW M5 F10
H BMW από τότε που έκανε το comeback στις τουρμπίνες, του έχει δώσει να καταλάβει. Η 335i Ε92, που ξεκίνησε το κίνημα του “σαλίγκαρου” στην Βαυαρία, αποδίδει κοντά στα 35 άλογα επιπλέον των δηλούμενων 306. Η M5, πάντως, πήγε σε άλλο επίπεδο τα “δώρα” και έδειξε τον δρόμο για την σημερινή γενιά.
Ο 4,4 twinturbo V8 έλεγε ότι βρίσκεται στα 556 άλογα. Τα δυναμόμετρα τον “έδωσαν στεγνά” στα 600. Η επετειακή Jahre Edition “έπιασε” αυτό το νούμερο στους τύπους, τα ράουλα την έδειξαν στα 620.
Chevrolet Corvette L88
Οι αγωνιστικοί κανονισμοί αποτελούν -μαζί με την κείμενη νομοθεσία- τον μεγαλύτερο οχτρό για τις αυτοκινητοβιομηχανίες. Ειδικά τα homologation specials μπορεί να αποδειχθούν σεβαστό παλούκι.
Οι Αμερικανοί, υλοποιώντας στον απόλυτο βαθμό το δόγμα της απλότητας, έβαλαν τον αγωνιστικό 427 V8 στην Chevrolet Corvette. Ο 7λιτρος Big Block χρωμάτισε την πανέμορφη σιλουέτα με 435 άλογα. Κάποιοι αγωνιζόμενοι με Corvette, ωστόσο, δήλωσαν πως το πολιτικό αυτοκίνητο δεν είχε μεγάλες διαφορές στο “άνοιγμα” σε σχέση με το αγωνιστικό. Σημειωτέον, η Corvette Can-Am ήταν στα 700 άλογα…
Η αλήθεια βρέθηκε κάπου στη μέση, δηλαδή στους 550 ίππους. Προκειμένου να αποφύγουν τις απαραίτητες -χρονοβόρες και κοστοβόρες- μετατροπές, οι μηχανικοί της Chevrolet απλά “φίμωσαν” το αγωνιστικό μοτέρ και “ξέχασαν” να δηλώσουν περί τα 120 άτια.
Dodge Challenger Hellcat/Demon
Kάτι ανάλογο, για διαφορετικούς λόγους, επανέλαβαν οι συνάδελφοί τους στην Dodge σχεδόν 50 χρόνια αργότερα.
Πριν ακόμα παρουσιαστεί η σειρά Hellcat το τμήμα SRT διατυμπάνιζε πως η δυναμική του κινητήρα βρισκόταν πολύ πιο πάνω από τα 707 άλογα. Σαν να μας έλεγαν δηλαδή:
1. Όποιος το αγοράσει, το ρημάζει στην βελτίωση
2. Έρχεται ακόμα ισχυρότερη έκδοση
Πράγματι τα Chalenger και Charger Hellcat απέδωσαν 700 ίππους, μόνο που ήταν στους τροχούς. Ο στρόφαλος έχει την χαρά να συναναστρέφεται με 750+ ίππους. Και μετά ήρθε το Demon.
Λες και οι 840 ίπποι μαζί με όλα τα παρανοϊκά νούμερα που το συνοδεύουν δεν είναι αρκετά, ο “American Demon” βασάνισε ένα άμοιρο δυναμόμετρο με 890 άλογα.
Ferrari F40
Δεν υπήρχε περίπτωση το τελευταίο αυτοκίνητο που εξελίχθηκε υπό την επίβλεψη του “Γέρου” να μην ήταν ένα από τα καλύτερα, πιο συγκλονιστικά και ταχύτερα τέκνα του Cavallino Rampante. Τόσο γρήγορο, μάλιστα, που σε κάποιες περιπτώσεις εξέθεσε ακόμα και την διάδοχο.
Όσα επικριτικά σχόλια κι αν δέχτηκε η F50, οι αριθμοί απλά δεν έβγαιναν για να δικαιολογήσουν τις ήττες της από την F40. 520 ίπποι για 1.300 κιλά η F50, 480 για 1.200 η F40. Το “μπαμ” των δύο τουρμπίνων στον V8 των 2.9 λίτρων έπαιζε τον ρόλο του, αλλά κι ο 5.2 V12 κατευθείαν από την Formula 1 δεν ήταν “κούφιος”.
Την απάντηση έδωσαν μεταγενέστερες μετρήσεις, που έδειξαν 530 ίππους για την πιο ποθητή Ferrari όλων των εποχών και αποκατέστησαν την τάξη για την πιο αδικημένη.
Ford Mustang Mach 1 Cobra Jet και Boss 429
Είδαμε παραπάνω την πατέντα της Chevrolet με την Corvette για αγωνιστικούς λόγους. Η Ford έκανε κάτι παρόμοιο για ασφαλιστικούς.
Το 1969 παρουσίασε την Cobra Jet, με τον 7λιτρο V8 να δηλώνεται στα 335 άλογα. Όποιος οδηγούσε muscle cars ήξερε πως ήταν “μούσια”, προκειμένου να διατηρηθούν τα ασφάλιστρα χαμηλά. Στην πραγματικότητα η Cobra Jet απέδιδε περί τους 420 ίππους. Σεβαστή η διακύμανση των 90 ίππων, αλλά όχι κάτι συγκλονιστικό για την εποχή.
Εκεί που γέλασε ο κόσμος ήταν στο λανσάρισμα της Boss 429. Έχοντας κάτω από το καπό τον V8 που χρησιμοποιούσε η Ford στα πρωταθλήματα Τουρισμού, οι 335 δηλούμενοι ίπποι αποτέλεσαν το καλύτερο ανέκδοτο για το 1969. Καθότι δυναμόμετρα δεν υπήρχαν τότε, ό,τι δήλωνες ήσουν. Στην πραγματικότητα οι πίσω τροχοί δέχονταν γύρω στους 550 ίππους, με τους μηχανικούς της Ford να προσθέτουν απλά δυο σιλανσιέ στο αγωνιστικό μοτέρ και να το βγάζουν στον δρόμο.
Μercedes SLK 200 Kompressor
Όπως είπαμε, όλα τα γερμανικά λίγο έως πολύ κάνουν “δωράκια”. Κάτι που κάποιοι ντόπιοι αγύρτες, επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν προς όφελος της τσέπης τους.
Στα τέλη του 2008 η facelifted SLK 2ης γενιάς ήρθε στη χώρα μας. Ο κομπρεσοράτος 1.8 ανέβηκε στους 184 ίππους, συν 21 δηλαδή σε σχέση με πριν. Ορισμένοι dealers, εν αγνοία της κεντρικής αντιπροσωπείας, πούλησαν έναν ωραιότατο “παπά” σε αρκετούς που αγόρασαν την pre-facelift έκδοση.
Αφού έκλειναν οι παραγγελίες και ο πελάτης περίμενε το αυτοκίνητο να έρθει, ενημέρωναν πως υπάρχει “καπέλο” στη συμφωνηθείσα τιμή λόγω αυξημένης απόδοσης του κινητήρα. Ότι, δηλαδή, τα τελευταία pre-facelift μοντέλα έφεραν τις αναβαθμίσεις των επόμενων και ο κινητήρας απέδιδε 184 ίππους. Φυσικά και ήταν σωστό το νούμερο που υποστήριζαν, μόνο που η facelifted SLK είχε +20 ίππους στους “χάρτινους”. Ήτοι 200 άλογα.
Η επιβάρυνση κυμαινόταν -ανάλογα τον επίδοξο “αετονύχη”- από 600 μέχρι 1.000 ευρώ. Ευτυχώς οι περισσότεροι αγοραστές απάντησαν, ως γνήσιοι Έλληνες : “εγώ 163 πλήρωσα, ‘μπα να ‘χει και 300”.
Mercedes SL55 AMG
Πάμε και στο οργανωμένο “έγκλημα”. Η SL55 AMG είναι από τα αγαπημένα μου αυτοκίνητα (όχι ότι σε νοιάζει) και μία από τις καλύτερες Mercedes που έχουν κυκλοφορήσει (σε νοιάζει, αν μπορείς να την αγοράσεις).
Από τις πρώτες AMG που δεν ήταν μόνο ήχος και καταιγιστικός ρυθμός στην ευθεία, όπως αποδεικνύουν ο Damon Hill (με μαλλί α λα Toto) και ο δύσμοιρος δημοσιογράφος δίπλα του
Για την ακρίβεια ήταν τόσο καλή, που αποτέλεσε την βάση για την SLR McLaren. Ο κομπρεσοράτος V8 κινητήρας της ειδικά, ο οποίος απέδιδε -πολύ βολικά- 476 ίππους. Βολικά διότι από τους 480 άλλαζε ο φορολογικός συντελεστής. Κατόπιν ελέγχου, όμως, (ενδεχομένως από “καρφωτή”) ο οχτακύλινδρος των 5.4 λίτρων μετρήθηκε από το γερμανικό Υπουργείο Μεταφορών και βρέθηκε θετικός σε 517 ίππους.
Κατ’ αυτό τον τρόπο η Mercedes έγινε η πρώτη εταιρία που δέχτηκε πρόστιμο, επειδή “έκρυβε” άλογα.
Porsche 959
Θα μπορούσε να είναι η Porsche στη θέση της, αλλά στο Τσουφενχάουζεν ξέρουν να αποφεύγουν τις κακοτοπιές.
Η 959 ξέρουμε πως είναι το πιο προηγμένο αυτοκίνητο που είδαν τα 80’s κι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα εφαρμοσμένης τεχνολογίας μπροστά από την εποχή. Στη φώτο βλέπεις τον Walter Rohrl να αξιοποιεί την ηλεκτρονικά ελεγχόμενη τετρακίνηση και ανάρτηση, την ενεργητική τετραδιεύθυνση καθώς επίσης τους 450 ίππους του διτούρμπινου boxer των 2,9-λίτρων.
Oι επιδόσεις, βέβαια, ήταν κομματάκι εξωπραγματικές για την ισχύ του κινητήρα (0-100 σε 3,7″, 317 χλμ/ώρα τελικής) και δεν άργησαν να δημιουργήσουν υποψίες. Ειδικά τη στιγμή που το ίδιο μοτέρ με λίγες μετατροπές, απέδιδε 600 ίππους σε αγωνιστική μορφή. Δεν αποδείχτηκε ποτέ, όμως η 959 φημολογείται ότι αποδίδει γύρω στους 510 ίππους.
Και, φυσικά, δεν μπορούμε παρά να κλείσουμε με…
Όλα τα 90’s-00’s ιαπωνικά sports/super/luxury/ό,τι θες car των 280 ίππων
Ένα από τα χειρότερα κρυμμένα μυστικά της αυτοκίνησης, δεν είναι άλλο από τα 280 άλογα των εξ Ανατολών ορμόμενων “καμικάζι”.
Σε μια προσπάθεια να περιοριστεί η εγχώρια κοντράδικη σκηνή και ο ενθουσιασμός των νέων, οι ιαπωνικές αρχές θέσπισαν ως ανώτατο όριο ισχύος τα 280 άλογα και ταχύτητας τα 180 χλμ/ώρα. Στις υπόλοιπες χώρες ο περιοριστής ταχύτητας αφαιρείτο, όμως η δύναμη παραμένει 20 ίππους υπό των 300. Επειδή, όμως, τόσο οι νομοθέτες όσο και οι κατασκευαστές γνώριζαν πως με 280 άλογα ο αμερικανο-ευρωπαϊκός ανταγωνισμός θα φώναζε “που πα ρε Καραμήτρο”, έκαναν αμοιβαία τα στραβά μάτια.
Κατ’ αυτόν τον απλούστατο τρόπο, τα διάφορα Subaru Impreza STI και Mitsubishi Lancer Evo αποδίδουν κοντά στα 310 άλογα, τα Nissan Skyline R34 και 300ΖΧ γύρω στα 340 με 310 αντίστοιχα, το Impreza 22B επίσης 340 (αλλά δηλωνόταν 300, εντάξει) και πάει λέγοντας.
Η Toyota Supra ήταν η πρώτη που έσπασε την ομερτά και παραδέχτηκε την αλήθεια (330 ίπποι), ενώ τα Honda NSX (ελέω ατμοσφαιρικής φύσης) και Mazda RX-7 κρατούσαν ολομόναχα το οχυρό των 280 ίππων.