Του Στέλιου Κυθρεώτη
Πέρασε κιόλας ένας χρόνος διαχείρισης της Achna Speedway από την εταιρεία μας, την STS Events. Και συνεχίζουμε δυνατά, όταν οι συνθήκες απομόνωσης λόγω του ιού βέβαια, αλλάξουν.
Ήταν μια χρονιά όπου, παρά την μεγάλη πλέον εμπειρία που έχω σε διοργανώσεις και την πολύχρονη επαφή με τα άτομα του χώρου, είχα την ευκαιρία να μάθω κι άλλα. Να δω πολλά, καλά και κακά. «Γηράσκω αεί διδασκόμενος»…
Έμαθα από πρώτο χέρι πόσο είναι το κόστος του να διαχειρίζεσαι μια κανονική, μεγάλη πίστα, την μοναδική στην Κύπρο. Κόστος σε χρήμα και κυρίως σε φαιά ουσία. Πρέπει να έχεις γερό στομάχι για να μπορείς να ακούς τους πάντες και να προσπαθείς να βρεις ισορροπίες. Να είσαι ευέλικτος χωρίς να επιτρέπεις να σε εκμεταλλεύονται.
Καταρχήν, να ξεκινήσω από το γεγονός ότι ο άνθρωπος που έχτισε την πίστα, έχοντας κι εμάς τότε δίπλα του, είναι άξιος συγχαρητηρίων. Έκανε κάτι που κανένας άλλος δεν μπορούσε ή δεν τολμούσε να κάνει στην Κύπρο. Και μπράβο του. Αυτό είναι το πρώτο και σημαντικό και όσοι νομίζουν ότι η πίστα είναι απλά ένα ακόμα αθλητικό κέντρο, όπου απλά πας και κάνεις το κέφι σου, κάνουν λάθος.
Η διαχείριση ωστόσο την οποία μου ζήτησε να αναλάβω πριν ένα χρόνο ακριβώς, είναι το δεύτερο σημαντικό θέμα. Κι εδώ αρχίζουν οι δυσκολίες, αλλά και η πρόκληση, γιατί εγώ σαν διαχειριστής, πρέπει να ισορροπήσω μεταξύ της συμφωνίας διαχείρισης και των πελατειακών ομάδων οι οποίες έχουν να κάνουν με το motorsport, τους φίλους του αυτοκινήτου και τις εταιρείες αλλά και να προσπαθώ να μην τα βλέπω όλα «ρομαντικά» όντας ένας «τρελαμένος» του χώρου...
Είδα και άκουσα λοιπόν πολλά στους 12 πρώτους μήνες ανάληψης της πίστας…
- Είδα τους λάτρεις του αυτοκινήτου να έρχονται στην πίστα για πρώτη φορά και να χαίρονται γιατί μπορούν να δοκιμάσουν το αυτοκίνητο τους με ασφάλεια αλλά και τους ιδιώτες που αυξάνονται μέρα με την μέρα να έρχονται απολαμβάνοντας το αυτοκίνητο τους ή την μοτοσικλέτα τους στην πίστα.
- Είδα τους αθλητές του Time Attack και το Σωματείο να αναδιοργανώνεται και με την βοήθεια της STS Events να κάνει ένα εντυπωσιακό come back πρωτάθλημα το 2019 με τεράστια επιτυχία, με νέα αυτοκίνητα με νέους οδηγούς να ετοιμάζονται για το 2020 για αγώνες – όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν -.
- Είδα και το Power Drift Club να έχει κάνει ένα ακόμα πετυχημένο πρωτάθλημα το 2019, προετοιμαζόμενο – άμα περάσει αυτό το κακό που μας βρήκε – για διεθνή αγώνα στην πίστα μας το 2020.
- Είδα Clubs αυτοκινήτων και μεγάλες παρέες να έρχονται ομαδικά στην πίστα ζητώντας μαθήματα γρήγορης οδήγησης. Χάρηκα γιατί εμείς, όταν ήμασταν νεαροί, δεν είχαμε πίστες για να μάθουμε να οδηγάμε ούτε και κάποιον να μας δείξει πως, οπότε τα κάναμε όλα μόνοι μας στους δρόμους…
- Είδα πολλά, καλά παιδιά, λάτρεις του αυτοκινήτου, οι οποίοι κάνουν το κέφι τους, σέβονται τους κανόνες της πίστας χωρίς εξυπνάδες, λέγοντας και ευχαριστώ για την φιλοξενία, φεύγοντας.
- Είδα όμως και τις βεντέτες. Αυτούς που νομίζουν ότι ο κόσμος όλος περιστρέφεται γύρω τους και πως είναι οι «πρωταθλητές κόσμου», οι πρωταθλητές των likes στο Facebook, οι οποίοι νομίζουν πως επειδή έχουν ένα καλό αυτοκίνητο, θα πρέπει να κάνουν όλοι στην άκρη να περάσουν. Μετά από τόσα χρόνια στο χώρο και όντας στη θέση που είμαι (διαχείριση πίστας, promoters και χρόνια πρωταθλητής αγώνων), έχω την ευχέρεια πλέον να τους προσπερνώ εν ονόματι αυτών που θίγουν. Δεν έχω χρόνο για να ανέχομαι συμπεριφορές από αθλητές που νομίζουν ότι μόνο αυτοί είναι φίρμες και οι συναθλητές τους, αθλητές δεύτερης κατηγορίας ούτε από ιδιώτες - ξερόλες που γυρνάνε την πίστα 10 δευτερόλεπτα πίσω από τον χρόνο που θα έπρεπε να κάνουν και πουλάνε εξυπνάδα σε άλλους.
- Είδα τους «άσιλα κυπραίους». Αυτούς που δεν σέβονται την πίστα και την προσπάθεια που κάνουμε και πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν γιατί «πληρώνουν». Από το να πετάνε σκουπίδια χάμω μέχρι να μιλάνε στο προσωπικό με αναίδεια. Αυτούς που έρχονται με αγωνιστικό αυτοκίνητο και δεν φέρνουν στολή και κράνος μαζί τους γιατί "δεν τους είπε κανένας ότι χρειάζεται". Αυτούς λοιπόν θα τους κάνουμε να σεβαστούν την πίστα ή θα τους στείλουμε για προπόνηση στους δρόμους...
- Είδα βέβαια και κάποιους που ενώ δίνουν δεκάδες χιλιάδες στα αυτοκίνητα τους, προσπαθούν με εξυπνάδες και χωρίς ιδιαίτερο λόγο να παζαρέψουν 10 ευρώ...
Θέλω να ευχαριστήσω τέλος τους σωστούς παράγοντες των σωματείων. Όπως τους φίλους στο Power Drift Club και στο Time Attack Club. Στα προεδρεία αυτών των σωματείων και σε ακόμα 3 ή 4 άτομα και φίλους οφείλεται το ότι καθίσαμε, τα βρήκαμε και με κατανόηση, γίνονται αγώνες και λειτουργεί η μοναδική πίστα, αλλιώς θα καθόμασταν όλοι μαζί και θα βλέπαμε τα αυτοκίνητα μας στα γκαράζ…
Κλείνω λέγοντας ότι η πίστα ολοκλήρωσε ένα κύκλο στην πολύπλευρη επαφή μας με τον χώρο του αυτοκινήτου. Από τα dragster σε Ελλάδα και Κύπρο και την τηλεοπτική εκπομπή «Από τη Θέση του Οδηγού», στο περιοδικό Burnout, στο φοβερό Boyz Stuff, τις αναβάσεις, τις υπερειδικές του Cyprus Rally και τα drift, το karting, και την αγωνιστική δράση. Και βέβαια το Car.com.cy, το Petrolheads και το Cento Miglia. Θεωρώ λοιπόν ότι η Achna Speedway βρίσκεται σε καλά χέρια.
Και όταν αυτή η περιπέτεια τελειώσει, σύντομα ελπίζω, εμείς θα προχωρήσουμε δυνατά με αγώνες, εκδηλώσεις και ότι άλλο περνά από το χέρι μας σαν η μοναδική εταιρεία και ομάδα με τόση εμπειρία σε διοργανώσεις στο χώρο στην Κύπρο. Ήδη έχουν δρομολογηθεί Πρωτάθλημα μοτοσικλετών, Πρωτάθλημα Dragster 300 μέτρων, Karting Challenge και διάφορα άλλα που έχουμε στα σκαριά αλλά κάναμε pause λόγω της πανδημίας.
Μοναδικός μας αντίπαλος στο να προχωρήσουμε μπροστά, είναι τα οπισθοδρομικά μυαλά. Όμως, έχουμε μάθει και με την δύναμη μας, με την σωστή προσέγγιση και με δεδομένη την προσφορά μας στο χώρο, τους προσπερνάμε...
Μέχρι να ανοίξουμε ξανά – εύχομαι σύντομα - , μείνετε σπίτι, περιποιηθείτε τα αγωνιστικά σας, τα αυτοκίνητα και τις μοτοσικλέτες σας, κάντε τα πλάνα σας για το υπόλοιπο της χρονιάς και θα τα πούμε σύντομα στην πίστα.
Στέλιος Κυθρεώτης
STS Events – αγωνιζόμενος - petrolhead
Οδική Ασφάλεια: Φιλμάκια με θετικότητα ή με φόβο στην εκπαίδευση νέων οδηγών;
Του Στέλιου Κυθρεώτη
Θυμάστε κάποια βίντεο της Αστυνομίας που όλοι κατά καιρούς έχουμε παρακολουθήσει όπου αυτοκίνητα τρακάρουν βίαια και περιέχουν ακόμη και μικρά παιδιά να σκοτώνονται ή να τραυματίζονται σοβαρά;
Σύμφωνα με νέα έρευνα, τα φιλμάκια εκφοβισμού δεν φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα και όπως διαφαίνεται, μηνύματα με θετικότητα ξεπερνούν αυτά που περιέχουν φόβο στην εκπαίδευση των νέων οδηγών.
Μια νέα μελέτη που λάβαμε από το Λονδίνο και δημοσιεύτηκε στην Road Safety GB, έδειξε ότι τα φιλμάκια που δείχνουν υπεύθυνη συμπεριφορά (positivity) θα μπορούσαν να ωθήσουν τους νεαρούς οδηγούς να οδηγούν λιγότερο επικίνδυνα, παρά τα βίντεο που στοχεύουν στην πρόκληση φόβου (fear) με βίαιες συγκρούσεις και αίμα. Το αποτέλεσμα ήταν ακόμη πιο έντονο όταν προβλήθηκαν στους νέους τα ίδια φιλμάκια θετικότητας και φόβου, σε μορφή VR.
Η μελέτη, η οποία διενεργήθηκε από το University of Antwerp σε συνεργασία με το University of Southampton και το University of Warwick, έδειξε τα αποτελέσματα στην συμπεριφορά 146 νεαρών οδηγών οι οποίοι παρακολούθησαν δύο διαφορετικά βίντεο με στόχο να συγκριθούν οι διαφορές στις συμπεριφορές τους απέναντι στην επικίνδυνη οδήγηση. Οι μισοί από τους νεαρούς είδαν ένα βίντεο διάρκειας έξι λεπτών που είχε ως στόχο να προκαλέσει τον φόβο μέσω μιας βίαιης σύγκρουσης που προκλήθηκε από έναν απερίσκεπτο οδηγό του οποίου απέσπασαν την προσοχή του οι επιβάτες του.
Οι υπόλοιποι μισοί νεαροί παρακολούθησαν ένα βίντεο που δείχνει μια θετική σκηνή με έναν προσεκτικό οδηγό ο οποίος ζητά από τους επιβάτες του να μην του αποσπούν την προσοχή.
Και οι δύο ταινίες οδικής ασφάλειας αναπτύχθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν ειδικά για τις υπηρεσίες Πυροσβεστικής και Πρώτων Βοηθειών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η μελέτη εξέτασε επίσης εάν η παρακολούθηση των βίντεο σε μορφή VR, είχε διαφορετικά αποτελέσματα από την παρακολούθηση των βίντεο σε μια δισδιάστατη (2D) οθόνη τηλεόρασης. Και όντως, το φιλμάκι της θετικότητας σε μορφή VR είχε καλύτερα αποτελέσματα από το φιλμάκι φόβου, με ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό.
Κάθε νέος που συμμετείχε πήρε ένα ερωτηματολόγιο για να αξιολογήσει τη στάση του ως προς τον κίνδυνο που πιθανόν να βρει στο δρόμο πριν και μετά τη δοκιμή. Στο τέλος της δοκιμής, πήραν επίσης ένα δεύτερο τεστ, το Vienna-Risk-Taking Test-Traffic.
Σε αυτό το τεστ, παρακολούθησαν βιντεοκλίπ καταστάσεων οδήγησης που απαιτούν αντίδραση οδηγού (για παράδειγμα, λαμβάνοντας υπόψη εάν θα προσπεράσουν σε παγωμένες συνθήκες) και τους ζητήθηκε να δηλώσουν εάν και πότε θεωρούσαν τον ελιγμό πολύ επικίνδυνο. Τα ευρήματα έδειξαν ότι οι ταινίες με θετικό πλαίσιο μείωσαν σημαντικά την επικίνδυνη οδήγηση τόσο όταν εμφανίστηκαν σε οθόνη 2D αλλά και ακόμη περισσότερο όταν προβλήθηκαν σε μορφή VR.
Αντίθετα, η ταινία φόβου που εμφανίζεται στο VR απέτυχε να μειώσει τις επικίνδυνες οδηγικές συμπεριφορές και, στην πραγματικότητα, αύξησε την ανάληψη κινδύνων των νέων οδηγών.
Ο Dr. Yaniv Hanoch, αναπληρωτής καθηγητής διαχείρισης κινδύνου (risk management) στο University of Southampton, δήλωσε: «Η εξεύρεση των καλύτερων μέσων για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος της εκπαίδευσης των νέων σε θέματα οδικής ασφάλειας είναι υψίστης σημασίας. Aυτή η έρευνα παρέχει την πρώτη εξέταση των επιπτώσεων τόσο του περιεχομένου των μηνυμάτων (θετικότητα αντί φόβος) όσο και του τρόπου παράδοσης των μηνυμάτων στους νέους οδηγούς».
Σημείωση του γράφοντος:
Άραγε, σε ότι έχει να κάνει με την πανδημία, αν γινόταν μια αντίστοιχη έρευνα με δύο φιλμάκια ή ειδήσεις, η μια με εκφοβισμό για την κακή υγειονομική κατάσταση και η άλλη με θετική προσέγγιση στο θέμα, ποιος τρόπος θα είχε τα πιο καλά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του ιού από τους πολίτες;
Μεγάλο ερώτημα…