Όσοι έχετε επισκεφτεί κάποιο μουσείο αυτοκινήτου, έχετε απολαύσει από κοντά την εξελικτική πορεία, την ιστορία και το όραμα της αυτοκίνησης. Όσοι δεν έχετε βιώσει την εν λόγω εμπειρία, μην το αναβάλλετε άλλο! Εμείς επιλέξαμε τα οκτώ πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα μουσείων αυτοκινήτου στον κόσμο, τα οποία θα σας συναρπάσουν τόσο με την ιστορία όσο και με την πλούσια συλλογή τους, και σας τα παρουσιάζουμε.

Μουσείο Enzo Ferrari
Το Μουσείο Enzo Ferrari βρίσκεται στη Modena της Ιταλίας και από το 2012 μας ξεναγεί σε ένα μοναδικό ταξίδι στα άδυτα της ιστορίας της ιταλικής φίρμας. Το «αλογάκι» της Scuderia σε περιμένει επί της ουσίας στο σπίτι του ιδρυτή της, όπου υπάρχουν προσωπικά του αντικείμενα, ανάμεσα στα οποία μια τεράστια συλλογή με Ferrari όλων των δεκαετιών, σε ένα κτίριο 54.000 τετραγωνικών μέτρων.

Μουσείο BMW
Η premium γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία εγκαινίασε το μουσείο της το 2008 στο Μόναχο. Στις εγκαταστάσεις του ο επισκέπτης βλέπει θρυλικά μοντέλα της BMW, μοτοσικλέτες, έως και αεροπλάνα! Η ιδιαίτερα μεγάλη έκθεση αυτοκινήτων επεκτείνεται σε 25 εκθεσιακούς χώρους, ωστόσο την παράσταση κλέβει το design του μουσείου, το οποίο είναι βγαλμένο από το μέλλον!

Μουσείο Mercedes-Benz
Το Μουσείο της Mercedes-Benz σε περιμένει στη Στουτγκάρδη με πάνω από 160 μοντέλα όλων των δεκαετιών, ξεκινώντας από το 1886. Στα 178.000 τετραγωνικά μέτρα της έκθεσης θα μπορέσεις να δεις από κοντά το πρώτο τρίκυκλο στην ιστορία, διαχρονικά μοντέλα από διάσημες προσωπικότητες, ενώ θα έχεις τη δυνατότητα να βρεθείς στον προσομοιωτή του μονοθέσιου του Lewis Hamilton στη Formula 1!

Μουσείο Storico Alfa Romeo
Οι Alfisti είναι γνωστοί για το πάθος τους για τα μοντέλα της ιταλικής φίρμας, οπότε ένα ταξίδι στην Arese της Ιταλίας για μια περιήγηση στο Μουσείο Αυτοκινήτου της Alfa Romeo αποτελεί κάτι παραπάνω από διακαή πόθο. Εκεί θα δεις να ζωντανεύει μπροστά σου η ιστορία της φίρμας, ενώ θα μπορέσεις να κατανοήσεις και να δικαιολογήσεις την υπέρμετρη λατρεία των Alfisti για την αγαπημένη τους μάρκα.

Μουσείο Lamborghini
Σε σχέση με το όνομα και την ιστορία της ιταλικής φίρμας, το μουσείο της δεν είναι τόσο μεγάλο σε έκταση, ωστόσο η σημασία της εν λόγω έκθεσης δεν μπορεί να μετρηθεί σε τετραγωνικά μέτρα. Έτσι, λοιπόν, στο Μουσείο της Lamborghini θα πραγματοποιήσεις ένα ταξίδι στον χρόνο και θα ενημερωθείς για την εξελικτική πορεία των supercars από πρώτο χέρι!

Μουσείο Porsche
Η ζωντανή ιστορία της αυτοκίνησης φιλοξενείται στο εντυπωσιακό Μουσείο της Porsche, λίγο έξω από τη Στουτγκάρδη στη Γερμανία. Αποτελεί ένα από τα παλαιότερα μουσεία αυτοκινήτου στην Ευρώπη, ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι ανακαινίστηκε το 2009. Στο μουσείο της γερμανικής φίρμας θα απολαύσεις πάνω από 80 αγωνιστικά μοντέλα και δεκάδες σπορ διθέσια, τα οποία σίγουρα θα λατρέψεις, ακόμα κι αν δεν είσαι φαν της Porsche.

Μουσείο Αυτοκινήτου Μιλούζ
Το γαλλικό μουσείο αυτοκινήτου κερδίζει τις εντυπώσεις με τη μεγάλη και ιστορική συλλογή του. Δεκάδες αυτοκίνητα κοσμούν την έκθεση του κρατικού μουσείου, μεταξύ αυτών και η ακριβοθώρητη Bugatti Royale, αρκετά οχήματα της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας, καθώς και μονοθέσια της Formula 1.

Ελληνικό Μουσείο Αυτοκινήτου
Πολλές φορές δεν χρειάζεται να ταξιδέψεις και πολύ μακριά για να επισκεφτείς ένα αξιόλογο μουσείο αυτοκινήτου. Αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα με το Ελληνικό Μουσείο Αυτοκινήτου, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας και διαθέτει πάνω από 110 εκθέματα με οχήματα του 19ου και του 20ού αιώνα.
Πηγή: Lifo.gr

Έτος 2020: Κύπριοι δημοσιογράφοι και οι "μοντίφες"
«Βολίδες θανάτου» ανάμεσά μας λέει ο δημοσιογράφος του Φιλελεύθερου. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν, ωχ θα την ακούσουμε πάλι. Αντί να βγάλει κάνα άρθρο ουσίας για τα γεγονότα που διαλύσανε την κοινή γνώμη τις τελευταίες μέρες προτίμησε να προκαλέσει την νοημοσύνη μας.
«Τροποποιημένα αυτοκίνητα που ισοδυναμούν με βολίδες θανάτου» λέει. Κάποιος που κατά πάσα πιθανότητα αν μείνει από λάστιχο στη μέση του δρόμου θα καλέσει οδική για να τον βοηθήσει αντί να το αλλάξει μόνος του. Αυτό φυσικά είναι το άσχημο με τη δουλειά του δημοσιογράφου. Να γράφεις για πράγματα για τα οποία δεν έχεις ιδέα. Έτσι γεμίζεις το ίντερνετ και τις εφημερίδες από χαρτί που διαβάζουν οι παππούδες με άρθρα τα οποία είναι εκτός πραγματικότητας και γεμάτα ανακρίβειες. Είδατε ποτέ άρθρα πολιτικού περιεχομένου υπογεγραμμένα με το όνομα Αυγουστής Αυγουστή; Όχι φυσικά! Δεν μπορώ να γράψω; Φυσικά και μπορώ. Αλλα δεν είναι η δουλειά μου (δεν μετράμε φυσικά το ότι τους έχω γραμμένους στα ξέρετε που).
Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος, αφού μιλά για «πειραγμένα», αγνοώντας τι θα πει αυτό αλλά και πως ξεχωρίζουν οι νόμιμες μετατροπές από τις παράνομες, αδιαφορώντας αν θίγει χιλιάδες κόσμο, αγνοώντας το μέγεθος της αγοράς βελτίωσης (νόμιμης) στο εξωτερικό και στην Κύπρο, καταλήγει αυθαίρετα και στους νεκρούς σε θανατηφόρα δυστυχήματα, τα οποία ΔΕΝ οφείλονται σε κανένα «πειραγμένο» αυτοκίνητο. Αυτή είναι έννοια της παντελούς άγνοιας για το τι συμβαίνει στους δρόμους.
Γράφω για αυτοκίνητο από τα 20 και κάτι. Είδα το χώρο του αυτοκινήτου και των αγώνων να ανθίζει από το πουθενά. Είδα τους Petrolheads να ξεκαθαρίζουν το θέμα βελτίωση και το θέμα μοντίφα ακόμη και στο χώρο του υπουργείου οδικών μεταφορών με το εγχειρίδιο μετατροπών το οποίο δυστυχώς δεν τίμησε κανένας εκ μέρους του υπουργείου και της αστυνομίας. Ήταν ένα μέτρο που όπως βλέπετε ήταν υπέρ του πολίτη και αυτό δεν έκανε καλό στα δύο κρατικά τμήματα! Είναι φανερό φυσικά ότι δεν υπήρχε ποτέ συνεννόηση μεταξύ του τμήματος οδικών μεταφορών και αστυνομίας. Ο καθένας ήθελε το δικό του. Ο ένας αψηφούσε τον άλλο με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία του απλού πολίτη ο οποίος ήθελε ένα απλό πράγμα: Να απολαμβάνει το χόμπι του με τον ίδιο τρόπο όπως ένας ποδοσφαιρόφιλος, ένας κυνηγός ή και ακόμη εκείνος που του αρέσουν τα στοιχήματα (εν θα τον πω «κουμαρτζή»).
Λέει και το πιο κάτω στο άρθρο του:
Σύμφωνα πάντα με τον κ. Χατζηγιασεμή πέραν του ότι οι πλείστοι των οδηγών των τροποποιημένων και επικίνδυνων για οδήγηση οχημάτων ήταν νεαρής ηλικίας, προέκυψε ότι ένα ποσοστό είχαν γνώσεις μηχανικού αυτοκινήτων. Δηλαδή, είτε εργάζονται ως υπάλληλοι σε συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων, είτε κατέχουν γνώσεις και εμπειρία και έχουν στήσει δικά τους αυτοσχέδια γκαράζ-συνεργεία, όπου προβαίνουν σε αυτές τις έκνομες δραστηριότητες. Όλα αυτά, συνέχισε, αποτελούν αντικείμενο της αστυνομικής έρευνας που συνεχίζεται, όπως επίσης και το ενδεχόμενο κάποιοι από τους νεαρούς να τροποποίησαν τα οχήματά τους σε αδειούχους μηχανικούς.
Close
Ε ναι επειδή άμα σου αρέσει το αυτοκίνητο και ότι συνεπάγεται με αυτό θα πρέπει να το παρατήσεις και να γίνεις καθαρίστρια! Και πες ότι είσαι ένας από αυτούς τους «κακούς» ανθρώπους που έγιναν αδειούχοι μηχανικοί, θα πρέπει να αποδείξεις το αυτονόητο σε μια μάζα ανίδεων που στόχος τους είναι να σε κάνουν να φαίνεσαι ο εγκληματίας της κοινωνίας.
Ας εξηγήσουμε και κάτι στο φίλο δημοσιογράφο. Οι ψηλές ταχύτητες, ναι, είναι επικίνδυνες. Δεν βελτιώνει κανείς όμως το αυτοκίνητο του για να μπορεί να ταξιδεύει με περισσότερα από 100 χλμ/ώρα. Όλα τα αυτοκίνητα μπορούν να το κάνουν, ακόμα και το δικό σου. Η βελτίωση ενός αυτοκινήτου δεν γίνεται μόνο στην ιπποδύναμη, γίνεται στη κατανάλωση, στο φρενάρισμα, στην ομορφιά, στο κράτημα και σε άλλους πολλούς τομείς που και να σου τους αναφέρω δεν θα μπορέσεις ποτέ να τους καταλάβεις. Όχι επειδή είσαι «λίγος», αλλά επειδή βλέπεις σε μια κατεύθυνση η οποία δεν.. απλά δεν.
Κανένας petrolhead δεν είναι υπέρ των παράνομων κόντρων στους δρόμους. Πολλοί από εμάς μεταφερθήκαμε στη πίστα (ναι είμαι και εγώ ένας από αυτούς). Κάποιοι ίσως να μας χαλάνε το όνομα με το να προκαλούν σε δημόσιους δρόμους. Δεν είναι όμως κανένας μας εγκληματίας. Αποδείξαμε πολλές φορές ότι σαν μάζα έχουμε λόγο. Οδηγήστε κι εσείς μαζί μας αυτούς τους λιγοστούς που απέμειναν να τρέχουν στους δρόμους, στις πίστες. Αυτό θα ήταν παραγωγική δημοσιογραφία.
Λύσεις έχουμε δώσει αμέτρητες φορές και σας θυμίζω άρθρο του Στέλιου Κυθρεώτη το οποίο γράφτηκε πάλι με την ίδια αφορμή: Την ασχετοσύνη σας, δηλαδή μπαρούφες, από άσχετους δημοσιογράφους.
Αυτά από μένα! My 2 Cents
Αυγουστής Αυγουστή
Διαβάστε επίσης:
Το πάθος για τα αυτοκίνητα – Τι δεν βλέπει ο μέσος κυπραίος και τα “παλιοσίδερα” – Του Στέλιου Κυθρεώτη
