Όσοι έχετε επισκεφτεί κάποιο μουσείο αυτοκινήτου, έχετε απολαύσει από κοντά την εξελικτική πορεία, την ιστορία και το όραμα της αυτοκίνησης. Όσοι δεν έχετε βιώσει την εν λόγω εμπειρία, μην το αναβάλλετε άλλο! Εμείς επιλέξαμε τα οκτώ πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα μουσείων αυτοκινήτου στον κόσμο, τα οποία θα σας συναρπάσουν τόσο με την ιστορία όσο και με την πλούσια συλλογή τους, και σας τα παρουσιάζουμε.
Μουσείο Enzo Ferrari
Το Μουσείο Enzo Ferrari βρίσκεται στη Modena της Ιταλίας και από το 2012 μας ξεναγεί σε ένα μοναδικό ταξίδι στα άδυτα της ιστορίας της ιταλικής φίρμας. Το «αλογάκι» της Scuderia σε περιμένει επί της ουσίας στο σπίτι του ιδρυτή της, όπου υπάρχουν προσωπικά του αντικείμενα, ανάμεσα στα οποία μια τεράστια συλλογή με Ferrari όλων των δεκαετιών, σε ένα κτίριο 54.000 τετραγωνικών μέτρων.
Μουσείο BMW
Η premium γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία εγκαινίασε το μουσείο της το 2008 στο Μόναχο. Στις εγκαταστάσεις του ο επισκέπτης βλέπει θρυλικά μοντέλα της BMW, μοτοσικλέτες, έως και αεροπλάνα! Η ιδιαίτερα μεγάλη έκθεση αυτοκινήτων επεκτείνεται σε 25 εκθεσιακούς χώρους, ωστόσο την παράσταση κλέβει το design του μουσείου, το οποίο είναι βγαλμένο από το μέλλον!
Μουσείο Mercedes-Benz
Το Μουσείο της Mercedes-Benz σε περιμένει στη Στουτγκάρδη με πάνω από 160 μοντέλα όλων των δεκαετιών, ξεκινώντας από το 1886. Στα 178.000 τετραγωνικά μέτρα της έκθεσης θα μπορέσεις να δεις από κοντά το πρώτο τρίκυκλο στην ιστορία, διαχρονικά μοντέλα από διάσημες προσωπικότητες, ενώ θα έχεις τη δυνατότητα να βρεθείς στον προσομοιωτή του μονοθέσιου του Lewis Hamilton στη Formula 1!
Μουσείο Storico Alfa Romeo
Οι Alfisti είναι γνωστοί για το πάθος τους για τα μοντέλα της ιταλικής φίρμας, οπότε ένα ταξίδι στην Arese της Ιταλίας για μια περιήγηση στο Μουσείο Αυτοκινήτου της Alfa Romeo αποτελεί κάτι παραπάνω από διακαή πόθο. Εκεί θα δεις να ζωντανεύει μπροστά σου η ιστορία της φίρμας, ενώ θα μπορέσεις να κατανοήσεις και να δικαιολογήσεις την υπέρμετρη λατρεία των Alfisti για την αγαπημένη τους μάρκα.
Μουσείο Lamborghini
Σε σχέση με το όνομα και την ιστορία της ιταλικής φίρμας, το μουσείο της δεν είναι τόσο μεγάλο σε έκταση, ωστόσο η σημασία της εν λόγω έκθεσης δεν μπορεί να μετρηθεί σε τετραγωνικά μέτρα. Έτσι, λοιπόν, στο Μουσείο της Lamborghini θα πραγματοποιήσεις ένα ταξίδι στον χρόνο και θα ενημερωθείς για την εξελικτική πορεία των supercars από πρώτο χέρι!
Μουσείο Porsche
Η ζωντανή ιστορία της αυτοκίνησης φιλοξενείται στο εντυπωσιακό Μουσείο της Porsche, λίγο έξω από τη Στουτγκάρδη στη Γερμανία. Αποτελεί ένα από τα παλαιότερα μουσεία αυτοκινήτου στην Ευρώπη, ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι ανακαινίστηκε το 2009. Στο μουσείο της γερμανικής φίρμας θα απολαύσεις πάνω από 80 αγωνιστικά μοντέλα και δεκάδες σπορ διθέσια, τα οποία σίγουρα θα λατρέψεις, ακόμα κι αν δεν είσαι φαν της Porsche.
Μουσείο Αυτοκινήτου Μιλούζ
Το γαλλικό μουσείο αυτοκινήτου κερδίζει τις εντυπώσεις με τη μεγάλη και ιστορική συλλογή του. Δεκάδες αυτοκίνητα κοσμούν την έκθεση του κρατικού μουσείου, μεταξύ αυτών και η ακριβοθώρητη Bugatti Royale, αρκετά οχήματα της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας, καθώς και μονοθέσια της Formula 1.
Ελληνικό Μουσείο Αυτοκινήτου
Πολλές φορές δεν χρειάζεται να ταξιδέψεις και πολύ μακριά για να επισκεφτείς ένα αξιόλογο μουσείο αυτοκινήτου. Αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα με το Ελληνικό Μουσείο Αυτοκινήτου, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας και διαθέτει πάνω από 110 εκθέματα με οχήματα του 19ου και του 20ού αιώνα.
Πηγή: Lifo.gr
Tαχύτητα και νέοι – Παροξυσμός ασχέτων με το αντικείμενο - καιρός να ακούσουν την άποψη των «πειραγμένων»
Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή δυο θανατηφόρα στα οποία δυστυχώς εμπλέκονταν νέοι, έχουμε διαβάσει διάφορα άρθρα από άσχετους του χώρου δημοσιογράφους με τα οποία επιτίθενται σε νέους που αρέσκονται στην ταχύτητα και είδαμε να γίνονται αναφορές σε «μοτίφες», λες και οι μετατροπές είναι η αιτία για τα θανατηφόρα δυστυχήματα στην Κύπρο.
Δεν μου αρέσει να σχολιάζω, ας πούμε, συναδέλφους, δημοσιογράφους, αλλά το άρθρο του Φιλελεύθερου με τίτλο «μοτίφες θανάτου, πίστες ναρκοπέδια» είναι εκτός πραγματικότητας και γεμάτο ανακρίβειες. Όπως έχω πει πολλές φορές, είναι σαν να αναπτύξω εγώ, ένας άσχετος με το ποδόσφαιρο, αρθρογραφία για την απόδοση της ομάδας Α, ή τον προπονητή της Β. Πέρα από αυτό, βλέπουμε στο διαδίκτυο διάφορους ειδήμονες που μιλάνε για την ανάγκη για κάμερες ταχύτητας την στιγμή που σε άλλες χώρες τις αφαιρούν, για επιβολή «αυστηρού νόμου» και άλλα τέτοια μέτρα που δεκαετίες τώρα δεν ευδοκίμησαν για ένα απλό λόγο: Κινούνται σε λάθος κατεύθυνση, αγνοώντας το πραγματικό θέμα: Την αγάπη των νέων για την ταχύτητα και το ότι η βελτίωση, σε όλο, μα ΟΛΟ τον πολιτισμένο κόσμο, δεν είναι έγκλημα. Απλά εκεί σε άλλες χώρες, ξέρουν πως να το διαχειριστούν.
Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος, αφού μιλά για «πειραγμένα», αγνοώντας τι θα πει αυτό αλλά και πως ξεχωρίζουν οι νόμιμες μετατροπές από τις παράνομες, αδιαφορώντας αν θίγει χιλιάδες κόσμο, αγνοώντας το μέγεθος της αγοράς βελτίωσης (νόμιμης) στο εξωτερικό, καταλήγει αυθαίρετα πως 4 στους 47 νεκρούς, φέτος οφείλονται στα «πειραγμένα». Ασέβεια προς τους νεκρούς, το λιγότερο. Και παντελής άγνοια του τι συμβαίνει στους δρόμους.
Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος, αναφέρει ότι ανήλικοι «είναι πιο ευάλωτοι στις μοτίφες» και «οι οποίοι βρίσκονται ξαφνικά να οδηγούν οχήματα τα οποία αναπτύσσουν σχετικά μεγάλες ταχύτητες σε ελάχιστο χρόνο». Δεν θυμάμαι τα τελευταία χρόνια να έχει σκοτωθεί κάποιος ανήλικος οδηγώντας…«πειραγμένο». Συνεχίζει δε λέγοντας ότι πολλές φορές οι ανήλικοι τα μοτιφάρουν μόνοι τους με οδηγίες από το διαδίκτυο (!). Να κάνουμε «ντα» και το διαδίκτυο δηλαδή. Και καταλήγει λέγοντας, λόγω άγνοιας του θέματος, ότι τα «πειραγμένα» πρέπει να κατάσχονται.
Το περίπτερο με τα «πειραγμένα» ακριβώς απέναντι από το περίπτερο της Αστυνομίας στην έκθεση AutoMotoRacing στην Ιταλία. Μάλλον εδώ στην Κύπρο ζούμε σε άλλο πλανήτη.
Τέτοιες μπαρούφες – κι ας με συγχωρέσει ο γράφων το θέμα – δεν μπορεί να μένουν αναπάντητες πλέον. Τέτοιες μπαρούφες θα έγραφα κι εγώ αν ασχολούμουν με το κυνήγι, ή με τη μάππα, μιας και είμαι παντελώς άσχετος με εκείνα τα θέματα. Απολογούμαι, αλλά κάποια στιγμή, ο κάθε δημοσιογράφος πρέπει να δημοσιογραφεί υπεύθυνα για ότι γνωρίζει καλά ή έχει μελετήσει σε βάθος. Τέτοια άρθρα θυμίζουν εποχές του ’80 και σχόλια τύπου «βουρούν οι μιτσιοί» και «να τους συνάξει η αστυνομία». Τέτοια φάση.
Εδώ και 30 χρόνια, η αστυνομία έχει «εκστρατείες». Εδώ και 30 και βάλε χρόνια, από την εποχή που ήμουνα κι εγώ στους δρόμους, νεαρός και έτρεχα (ναι, εγώ το ομολογώ τουλάχιστον) ακούω τα ίδια και τα ίδια. Η βελτίωση υπάρχει, οι μοτίφες υπάρχουν, η κοινότητα των φίλων του αυτοκινήτου και της ταχύτητας μεγαλώνει με γοργούς ρυθμούς και τίποτα δεν έχει αλλάξει. Όπως και σε όλο τον κόσμο άλλωστε. Και ούτε πρόκειται, γιατί απλά, το λέω και πάλι, η βελτίωση δεν είναι έγκλημα. Απλά απαιτεί Πολιτεία με όραμα και όχι καρεκλοκένταυρους που κοιτάνε να διεκπαιρεώσουν τη δουλειά τους όπως - όπως και να ευχαριστήσουν το παλαιολιθικό κοινό που βλέπει κρατική τηλεόραση ακόμα, τους παππούδες δηλαδή. Τους ψήφους, για να γίνω πιο σαφής.
Επειδή δεν μου αρέσει όταν γράφω κάτι, να μην δίνω λύσεις, αφού θεωρώ ότι κατέστησα σαφές ότι με τα μέτρα που έλαβαν ή πρόκειται να λάβουν ΔΕΝ πρόκειται να αλλάξει κάτι και αφού παραδέχθηκα ότι βίωσα τις κόντρες σε Κύπρο και Ελλάδα και ξέρω απ’ έξω κι ανακατωτά τι σημαίνει πάθος για ταχύτητα αλλά και γιατί είναι λάθος να τρέχει κάποιος στο δρόμο, καταλήγω στις εξής προτάσεις - σκέψεις.
1.Tuning
Σε όλο τον κόσμο, η βιομηχανία της βελτίωσης (Tuning στα αγγλικά, μοτίφα στα κυπριακά) είναι κάποιες δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό το τονίζω, γιατί σε όλες τις άλλες χώρες είναι βέβαια νομιμότατη δραστηριότητα με τεράστιου όγκου εκθέσεις και εταιρείες και το πρόβλημα δεν είναι να «πειράζεις» τα αυτοκίνητα, αλλά τι προϊόντα χρησιμοποιείς, πως τα τοποθετείς στο αυτοκίνητο και ποιος ελέγχει το αυτοκίνητο αφού τοποθετηθούν. Στην Κύπρο, όλα αυτά είναι σαν να μιλάμε για τη NASA. Στο εξωτερικό, είναι συνήθης πρακτική. Μια τεράστια αγορά (tuning) με κανόνες. Κανόνες που είχαμε παλαιότερα – πριν 14 χρόνια - σαν υπό ίδρυση σύνδεσμος εισαγωγέων ειδών βελτίωσης προτείνει αλλά και δημοσιογραφικά. Οι τότε ιθύνοντες της Πολιτείας δεν έδωσαν καμία σημασία. Θα πρέπει λοιπόν ΆΜΕΣΑ να ψηφιστεί μια νομοθεσία για την βελτίωση, η οποία να αναγράφει ξεκάθαρα τι δικαιούται να αλλάξει κάποιος στο αυτοκίνητο του και αφού το πράξει να έχει το δικαίωμα να το πάει για έλεγχο, να πάρει έγκριση και να κυκλοφορεί ελεύθερα στους δρόμους. Όχι να τρέχει ελεύθερα, να κυκλοφορεί ελεύθερα. Η βιομηχανία της βελτίωσης δεν προσφέρει μόνο προϊόντα για μεγαλύτερες ταχύτητες, αλλά και για βελτίωση της ασφάλειας, όπως είναι τα μεγαλύτερα φρένα, οι πιο δυνατές αναρτήσεις κλπ. Άρα, ένα το κρατούμενο, αλλαγή του νόμου για τις μετατροπές στα αυτοκίνητα στην Κύπρο. Να τις κάνουν σωστά και να τις ελέγχουν (και να βγάζουν και λεφτά στο κράτος). Να ενημερωθούν οι νέοι. Στο εξωτερικό, η Αστυνομία συμμετέχει με περίπτερα στα Tuning Shows. Λέτε να τα έχει χάσει; Λέτε να μην γνωρίζει τι κάνει; Όχι βέβαια, απλά εκεί, υπάρχουν νόμοι, υπάρχει προσέγγιση του 2020, όχι του 1970. Δείτε τη φωτο από μια από τις εκθέσεις Tuning στην Ιταλία. Απέναντι από το περίπτερο της Αστυνομίας ήταν τα υπόλοιπα «πίττα κάτω» μοντιφαρισμένα αυτοκίνητα. Κανένα πρόβλημα. Εκεί υπάρχουν κανόνες. Εκεί, κοιτάνε μπροστά.
Στο εξωτερικό, η Αστυνομία είναι κοντά στους νέους με τα «πειραγμένα» χωρίς αυτό να σημαίνει ότι νομιμοποιεί την ταχύτητα στους δρόμους.
2. Πίστες ταχύτητας
Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια πίστα ταχύτητας στην Κύπρο. Την έχει επισκεφθεί ποτέ επίσημα το κράτος; Έχει συνεισφέρει κάποια βοήθεια στον ιδιώτη ιδιοκτήτη για να μπορεί να επιβιώσει;
Και πέρα από αυτό, μήπως είναι καιρός η Κύπρος να αποκτήσει περισσότερες πίστες ταχύτητας ή χώρους εκτόνωσης των νέων; Γιατί σε όλο τον κόσμο υπάρχει αυτή η δυνατότητα και στην Κύπρο όχι; Γιατί είμαστε ευρωπαίοι (τρομάρα μας) εκεί που μας συμφέρει ή εκεί που καταλαβαίνουν οι εκάστοτε κυβερνώντες και δεν ασχολείται ένας με το θέμα της ταχύτητας και των νέων; Δεν θα έπρεπε να υπήρχαν πίστες ταχύτητας και ασφαλούς οδήγησης σε κάθε πόλη ή έστω 2-3 παγκύπρια; Έχει κάποιος άσχετος με το χώρο την εντύπωση ότι οι κόντρες πρόκειται να σταματήσουν; Οι νέοι δεν θα τρέχουν; Έχετε την εντύπωση ότι η Κυπριακή Αστυνομία δεν το έχει κατανοήσει αυτό, για να λέμε και του στραβού το δίκαιο και γι’ αυτό προσπαθεί να κάνει ότι καλύτερο μπορεί; Οι κόντρες υπάρχουν και θα υπάρχουν. Το ίδιο και οι μετατροπές και τα πειραγμένα. Και για να εξηγούμαστε, κόντρες και ταχύτητα δεν αναπτύσσουν μόνο τα πειραγμένα. Το πιο αργό αυτοκίνητο σήμερα αναπτύσσει πέραν των 180χλμ/ω τελική από παραγωγής του. Τα γρήγορα stock μοντέλα, πέραν των 250χλμ/ω. Άρα, δύο τα κρατούμενα, πρέπει η Πολιτεία να δει την υφιστάμενη πίστα και να προχωρήσει σε άνοιγμα νέων πιστών το συντομότερο. Και μετά, αν τρέχουν στο δρόμο, να επιβάλεις αυστηρές ποινές. Όχι τώρα, γιατί σαν κράτος, είσαι 30 χρόνια πίσω (χωρίς πίστα, χωρίς νομοθεσίες για νόμιμες και ελεγχόμενες μετατροπές).
3. Μηχανοκίνητος αθλητισμός
Το φυτώριο της ασφαλούς οδήγησης – και σας μιλώ εκ πείρας – είναι ο μηχανοκίνητος αθλητισμός. Εκεί θα πρέπει να οδηγούνται όσοι θέλουν να τρέχουν πιο συχνά, πιο σοβαρά. Από το karting μέχρι τους αγώνες Τime Αttack, Rally, Aνάβασης και Drift, σε κάθε χώρα υπάρχουν αγώνες οργανωμένοι με ασφάλεια, υπάρχουν σε πίστες track days, υπάρχουν οργανωμένα σύνολα ανάπτυξης του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Στην Κύπρο, η Πολιτεία μέσω του ΚΟΑ δίνει ψίχουλα στην Κυπριακή Ομοσπονδία Αυτοκινήτου, την δεύτερη μεγαλύτερη κοινότητα μετά το ποδόσφαιρο παγκόσμια. Γιατί; Επειδή «εν οι πελλοί που βουρούν», και αυτό το λένε δεν έχουν αντιληφθεί ακόμη πόσοι ψήφοι παίζονται. Άρα τρία τα κρατούμενα, πρέπει ο μηχανοκίνητος αθλητισμός να αναπτυχθεί, να στηριχθεί, με περισσότερους αγώνες, με χώρους για να μαθαίνουν οι νέοι να οδηγούν σε αγωνιστικό επίπεδο γιατί αποδεδειγμένα οι πλέον ασφαλείς οδηγοί στον κόσμο είναι οι οδηγοί αγώνων. Οι «χορτασμένοι» της ταχύτητας.
Σε συνάντηση που είχαμε με τον Αρχηγό της Αστυνομίας και τον Αρχηγό της Τροχαίας Λευκωσίας, εισηγηθήκαμε τη δημιουργία επιτροπής για το θέμα της ταχύτητας και της επαφής με τους νέους. Αναμένουμε νεότερα, γιατί οι άσκοπες αναλύσεις ασχέτων δεν λύνουν το πρόβλημα. Απαιτείται μια πλήρης ανατροπή στον τρόπο προσέγγισης του θέματος με βάση τα πιο πάνω. Χαίρομαι γιατί η Αστυνομία, την οποίο όλοι κατηγορούν, έχει κατανοήσει πλήρως το θέμα και το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι εμείς όλοι, γνώστες του αντικειμένου, αθλητές, δημοσιογράφοι, αγωνιζόμενοι, έμποροι και λάτρεις του αυτοκινήτου, δεν θα μείνουμε με τα χέρια σταυρωμένα. Να αναμένετε εξελίξεις γιατί τα χωρίς στοιχεία ξεσπάσματα δημοσιογράφων κατά της κοινότητας των φίλων του αυτοκινήτου δεν θα μένουν αναπάντητα. Tuning is not a crime. Απλά θέλει μια άλλη προσέγγιση.
Στέλιος Κυθρεώτης