Του Στέλιου Κυθρεώτη.
Αυτοί που δεν ασχολούνται με το αντικείμενο στην Κύπρο το ονομάζουν "μετατροπές", μοτίφες και το λένε με την κακή έννοια. Είναι εκείνοι που ζουν δεκάδες χρόνια πίσω από την πραγματικότητα και που έχουν παρεξηγήσει την έννοια της βελτίωσης και σκόπιμα την μπερδεύουν με την παρανομία.
Στο εξωτερικό, η βελτίωση, το tuning, έχει νόμους που την διέπουν. Εκεί, μπορείς να «μοτιφάρεις» το αυτοκίνητο σου, να το δηλώσεις νόμιμα και να το ασφαλίσεις κιόλας.
Στην Κύπρο, υπάρχει το εγχειρίδιο μετατροπών του τμήματος οδικών μεταφορών το οποίο χρήζει αναβάθμισης βέβαια, το οποίο όμως δεν ακολουθείται πιστά από τις κρατικές υπηρεσίες και επιπλέον δέχεται πόλεμο από την Αστυνομία.
Κοιτάξτε όμως τι γίνεται στην Βρετανία!
Η ασφάλιση ενός αυτοκινήτου που έχει υποστεί μετατροπές όχι μόνο είναι εύκολη και νόμιμη, αλλά είναι και απλή! Και αυτό γιατί εκεί υπάρχει άλλη νοοτροπία την οποία εύχομαι να μπορέσουμε να περάσουμε σύντομα και στην Κύπρο με κάποιες κινήσεις που έχουμε σε εξέλιξη.
Εκεί μπορείς εύκολα να δηλώσεις ακόμη και online τις μετατροπές που έχεις κάνει στο αυτοκίνητο σου και να πάρεις την πρόταση ασφάλισης άμεσα! Με λίγα λόγια, εκεί, δεν είσαι εγκληματίας! Μέχρι και optional track day cover προσφέρουν εκεί οι ασφαλιστικές.
Δείτε τις κάρτες μιας ασφαλιστικής εταιρείας στην Βρετανία για να κατανοήσετε πως σε μια πολιτισμένη χώρα, δεν ασχολούνται μόνο με τις κάμερες ταχύτητας και τα εξώδικα, αλλά αντιλαμβάνονται πως υπάρχουν χιλιάδες πολίτες που βελτιώνουν τα αυτοκίνητα τους και πως αυτό… δεν είναι παράνομο.
Σαφώς και κάποιες μετατροπές θεωρούνται και είναι παράνομες, όμως υπάρχει σεβασμός στο δικαίωμα του καθενός να βελτιώνει νόμιμα το αυτοκίνητο του.
Η Κύπρος πάσχει από νοοτροπίες που μας κρατάνε στο παρελθόν. Το tuning, δεν είναι έγκλημα. Χρειάζεται κανόνες και δουλειά, για να κατανοήσουν οι «ειδήμονες» ότι τα κακά στους δρόμους δεν προέρχονται από τα «μοτιφαρισμένα». Εννοείται πως τα όρια ταχύτητας και θορύβου πρέπει να τηρούνται στους δρόμους αλλά από κει και πέρα, η βελτίωση πρέπει να μπει στον χάρτη ΚΑΙ της αστυνομίας και βέβαια να υπάρχει σεβασμός στην πλειοψηφία όλων εμάς που μας αρέσει και είμαστε νόμιμοι και ασφαλείς κυκλοφορώντας με το βελτιωμένο μας αυτοκίνητο.
Γερμανική πειθαρχία vs Kυπριακή κομματοκρατία και γραφειοκρατία!
Του Στέλιου Κυθρεώτη
Κάθε φορά που πάω σε ταξίδι για οδήγηση νέου μοντέλου στο εξωτερικό, έχω την ευκαιρία να σκεφτώ διάφορα. Για την ζωή και την καριέρα μου, τα αυτοκίνητα, την κουλτούρα.
Αυτή τη φορά η επίσκεψη ήταν στη Λειψία στο Porsche Experience Center για να οδηγήσουμε το νέο Porsche Cayenne. Ένα υπεραυτοκίνητο off-road αλλά και στην πίστα.
Δεν θα αναλύσω τα του νέου Cayenne εδώ, θα κάνω αναλυτική παρουσίαση σε λίγες μέρες.
Όμως ζώντας αυτή την εμπειρία σε μια πίστα «πολυτελείας» όπου όλα δουλεύουν ρολόι, επισκεπτόμενος το εργοστάσιο της πρώην ανατολικής Γερμανίας που τώρα παράγει… 550 αυτοκίνητα την μέρα, βλέποντας την οργάνωση, την εμπιστοσύνη που δείχνουν τα εργοστάσια στους διψασμένους για οδήγηση (ειδικά αν υπάρχει και πίστα στο πρόγραμμα) σκέφτηκα πολλά.
Ώριμος πλέον στην οδήγηση, την ταχύτητα, τους αγώνες, σκεπτόμουνα λοιπόν πόσο ανούσια είναι κάποια πράγματα στη χώρα μας.
Όταν πηγαίνεις με 200χλμ/ω στον αυτοκινητόδρομο όπου επιτρέπεται και 50χλμ/ω εκεί που επιβάλλεται και βλέπεις ότι τους στόχους που βάζουν οι Γερμανοί - smart to lean to green by 2030 - τους πετυχαίνουν, όταν ακολουθείς τον οδηγό- περσινό νικητή του Le Mans στην πίστα και δεν του κάνεις τον έξυπνο, καταλαβαίνεις - τουλάχιστον εγώ - τα πιο κάτω:
Ότι για να έχεις στην Κύπρο δρόμους σωστούς και όραμα στην οδική ασφάλεια πρέπει να έχεις ικανές ηγεσίες χωρίς γραφειοκρατίες, μεσάζοντες και κουμπαριλλίκκια διαχρονικά. Η αποτυχία στα μέτρα οδικής ασφάλειας στην Κύπρο, δεν οφείλεται στην ταχύτητα, το αποδεικνύουν οι Γερμανοί. Οφείλεται στην ανικανότητα πολλών στα υπουργεία, στην Αστυνομία, σε θέσεις κλειδιά.
Το να έχεις στόχους για να φέρεις την πράσινη ενέργεια σε μια χώρα όπως η Κύπρος που έχει ήλιο καθημερινά δεν είναι δύσκολο, απλά θέλει αξιοκρατικές τοποθετήσεις σε κρίσιμα πόστα. Όχι κομματόσκυλα. Διαχρονικά για 40+ χρόνια τώρα.
Το να βλέπεις 4,300 υπαλλήλους στο εργοστάσιο της Porsche να δουλεύουν ρολόι και να σε χαιρετάνε χαμογελαστοί και να φέρνεις στο μυαλό σου πολλούς Κύπριους δημόσιους υπαλλήλους (όχι όλους) τα σικ-λιφ και την ευθυνοφοβία παράλληλα με την… πάντα άριστη αξιολόγηση τους, είναι τραγικό.
Το να είσαι στην πίστα ακολουθώντας τις οδηγίες και αποφεύγοντας τις αππωμάρες αναπόφευκτα σε κάνει να σκέφτεσαι πολλούς Κύπριους «πρωταθληταράδες» με ψυχολογικά προβλήματα που παρασιτούν στον αθλητικό μας χώρο.
Στην Κύπρο που τα ξέρουμε όλα, ζούμε στην κοσμάρα μας. Όσο με παίρνει θα προσπαθώ από τη θέση μου σαν αθλητής, σαν γνωστής της οδικής ασφάλειας και σαν Κύπριος πολίτης να συμβάλλω στην βελτίωση των πιο πάνω (όλων).
Μέχρι να επιστρέψω, ζω κι εγώ το όνειρο της γερμανικής τελειότητας κι ας είμαι ιταλόφιλος αυτοκινητιστικά.
Σημ: Η φωτό με τα 202χλμ στον αυτοκινητόδρομο τραβήχθηκε από τον συνοδηγό μου