Πάμε πίσω... Καμια 10ριά χρόνια όπου η Anne Forschner από την Γερμανία, η οποία σπουδασμένη σχεδιασμό οχημάτων, παρουσίασε με τις ευλογίες της BMW ένα σχέδιο της το οποίο είναι πραγματικά εξαιρετικό.
Το είχε ονομάσει Lovos από τα αρχικά του Lifestyle of Voluntary simplicity - δηλαδή τρόπος ζωής ηθελημένης απλότητας. Κοιτώντας βέβαια τις φωτογραφίες, το 99% θα πείτε, "WTF BRO?", γιατί καμία σχέση με απλότητα δεν είχε το σχέδιο, αλλα άστο να πάει. Η ιδέα μετράει.
Η ιδέα της Anne περιλάμβανε ένα αμάξωμα που αποτελείτο από 260 κομμάτια, τα περισσότερα εκ των οποίων μοιάζουν με λέπια. Είχε στο μυαλό της ότι αυτά θα εκτείνονται (ο εφιάλτης της αεροδυναμικής) και θα λειτουργούν ως αερόφρενα, όταν επιβραδύνει το αυτοκίνητο, ενώ ταυτόχρονα θα συλλέγουν και ηλιακή ενέργεια, ως κοινά ηλιακά κάτοπτρα.
Μερικά από αυτά τα λέπια μάλιστα καλύπτουν τους τροχούς, και όταν το Lovos ξεκινά να κινείται, δημιουργούν ένα σχήμα σαν φτερωτή τουρμπίνας.
Η Anne συνεχίζει να εργάζεται μέχρι και σήμερα σαν σχεδιαστής στην BMW αλλά από ότι φαίνεται κανένας άλλος σχεδιαστής δεν εμπνέυστηκε από το σχέδιο της.
Εσύ πως το βλέπεις το "όχημα";
Νεκρός μοτοσικλετιστής – Πότε θα μιλήσουμε για την βελτίωση της υποδομής του οδικού δικτύου;
Του Στέλιου Κυθρεώτη
Χθες χάσαμε ακόμη ένα φίλο μοτοσικλετιστή ο οποίος απώλεσε τον έλεγχο της μοτοσικλέτας του και χτύπησε αρχικά στο προστατευτικό κιγκλίδωμα, όπου το κράνος του διαλύθηκε...
Η επίσημη αναφορά μιλά για "ανθρώπινο παράγοντα" και βέβαια "αυξημένη" ταχύτητα. Και εννοείται ότι και τα δύο ισχύουν.
Όμως, κανένας δεν θα αναφέρει πως οι συγκεκριμένες μπαριέρες (crash barriers) είναι ακατάλληλες για επαφή με μοτοσικλετιστή σε πτώση.
Με δεδομένο το μεγάλο ποσοστό νεκρών μοτοσικλετιστών από πτώση και επαφή με μπαριέρες, κανένας δεν έχει αναφέρει σε σχεδιασμούς για μείωση των θανατηφόρων στην Κύπρο, πέρα από γενικόλογα του στιλ "βελτίωση του οδικού δικτύου" την ανάγκη για τοποθέτηση νέων προσθετικών μερών στις υφιστάμενες μπαριέρες για σημαντική μείωση της πιθανότητας ένας μοτοσικλετιστής να χάσει την ζωή του.
Και πάλι, δεν θα ανακαλύψουμε την "τασσινόπιττα". Υπάρχουν πολλά συστήματα στο εξωτερικό όπως το Ecran Motard που φαίνεται στην πρώτη φωτογραφία, αλλά και άλλα όπως το Mototub, το Motorail και το Plasti-rail. Δοκιμασμένα συστήματα τα οποία με βεβαιότητα μπορούν να σώσουν ζωές στην Κύπρο - θα είχαν πιθανότατα σώσει τρεις, μόνο το 2020... - . Η διαφορά της πρώτης από την δεύτερη που εμφανίζει μπαριέρες όπως αυτές που έχουμε στην Κύπρο, είναι εμφανής. Δείτε την διαφορά εδώ.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μελέτης, στα αγγλικά, από εμπειρογνώμονες στο εξωτερικό:
Τhe working width and the dynamic deflection (i.e. deflection of the fence) were measured for each configuration. The results, in terms of the safety performance of the device for motorcyclists, showed that the motorcycle was redirected by the device and that, as the motorcycle and its rider slid along the fence, the aluminium guides protected the rider body parts against the wires. In addition, no part of the fence penetrated the motorcycle or the rider.
Το οποίο μεταφράζεται:
Οι Acceleration Severity Index (ASI), Theoretical Head Impact Velocity (THIV), Post Impact Head Decelerations (PHD), το πλάτος εργασίας και η δυναμική εκτροπή (δηλ. εκτροπή της μπαριέρας) μετρήθηκαν για κάθε διαμόρφωση. Τα αποτελέσματα, από την άποψη της απόδοσης ασφάλειας της πρόσθετης μπαριέρας για μοτοσικλετιστές, έδειξαν ότι η μοτοσικλέτα ανακατευθύνθηκε από τη πρόσθετη μπαριέρα και ότι, καθώς η μοτοσικλέτα και ο αναβάτης της γλίστρησαν κατά μήκος του φράχτη, οι πρόσθετοι οδηγοί αλουμινίου προστάτευαν τα μέρη του αμαξώματος από τα καλώδια. Επιπλέον, κανένα τμήμα του φράχτη δεν διείσδυσε τη μοτοσικλέτα ή τον αναβάτη.
Χρειαζόμαστε νέες προσεγγίσεις γιατί η μέχρι στιγμής ανάλυση των τροχαίων δείχνει ότι τα μέτρα που λαμβάνονται, εκτός από τον παράγοντα της ταχύτητας που χωρίς την χρήση καμερών (που μας πουλάνε σαν χρήσιμη) έχει μειωθεί, σε όλους τους άλλους παράγοντες υπάρχει διαχρονικά μια αποτυχημένη πορεία (κράνος, ζώνη κ.α.). Η Πολιτεία χρειάζεται πίεση από εμάς για να γεμίσουν οι δρόμοι μας με νέες μπαριέρες. Με κράνη (με προδιαγραφές) και ζώνες που θα φοράμε πάντα.