Η δεκαετίες των 90s και 00s ήταν αναμφίβολα για τους φίλους του αυτοκινήτου, η πιο γνωστές στο χώρο της παραγωγής αλλά και της βελτίωσης σπορ αυτοκινήτων. Η μεγαλύτερη αρρώστια στο χώρο (η οποία φυσικά ζει μέχρι και σήμερα) είναι αυτή του Ιαπωνικού αυτοκινήτου.
Δεν είναι μόνο η τεράστια παράδοση που έχουν οι Ιάπωνες στο χώρο του αυτοκινήτου, αλλά και το στα βάθη της ιστορίας ξεχωριστό στιλ που έχουν. Όπως και να το κάνουμε είναι ένας πολύ ιδιαίτερος και παράξενος λαός με πολύ συγκεκριμένο τρόπο ζωής, αξίες και πιστεύω. Μια σοβαρή αυτοκινητιστική σχολή που κατακτά τον κόσμο ολόκληρο.
Εξού και τα "κομμάτια" που βλέπουμε μέσα από τον φακό του Sqweez Fotorace. Ίσως τα πιο διαχρονικά αυτοκίνητα τα οποία γεννήθηκαν μέσα από την Ιαπωνική σχολή και μέχρι σήμερα σου σηκώνουν την τρίχα μόνο από ένα πέρασμά τους (Ναι ακόμη και εργοστασιακό για τους κλαμούριδες των 280 αλόγων).
Ο λόγος λοιπόν για το Nissan Skyline R34 GT-R του Paphon Chanyasak, To Mazda RX-7 FD3S του Lasit Parnnark, Το Toyota Supra του Mark Nuttapat και το μοναδικό Honda NSX του Tucky TK. Μια τετράδα "καμένων" της Ιαπωνικής σχολής από την Θαιλάνδη οι οποίοι πρόσφεραν τα "μωρά" τους για μια όμορφη φωτογράφιση έτσι ώστε να τα απολαύσουμε όλοι μαζί.
Θα μου πείτε ότι δεν είναι μόνο αυτά τα τέσσερα που αντικατοπτρίζουν την Ιαπωνική αυτοκινητιστική σχολή. Θα σας το πω ότι ναι συμφωνώ ΑΛΛΑ και διαφωνώ. Στο χώρο της βελτίωσης χωρούν πολλοί. Στο χώρο της ιστορίας όμως μένουν λίγοι. Κάτι που πολλοί δεν θα κατανοήσουν αλλά τους καταλαβαίνουμε. Είναι δεδομένη η αγάπη που έχουμε για Lancer Evolution, τα Honda Integra και Civic, τα Nissan Pulsar και τα Silvia, τα Subaru Impreza, τα 300ΖΧ και άλλα πολλά. Για τον καθένα το αυτοκίνητο του είναι ξεχωριστό. Αλλά ας δούμε μαζί αυτά τα τέσσερα που κατά τη δική μας γνώμη είναι οι βασιλιάδες των JDM αυτοκινήτων.
Απολαύστε ακόμη περισσότερες φωτογραφίες στο πιο κάτω γκαλερί!
Βαριά ηλεκτρικά Vs ελαφριά βενζινοκίνητα: Ποια μολύνουν περισσότερο τον πλανήτη;
Το βάρος είναι εχθρός του αυτοκινήτου από πολλές απόψεις. Τόσο για τις επιδόσεις και την οδική συμπεριφορά, όσο και για την κατανάλωση, άρα και τους ρύπους. Μια έρευνα του Green NCAP αποδεικνύει τα… αυτονόητα, ότι όσο πιο βαρύ είναι ένα όχημα, τόσο περισσότερο θα μολύνει σε ολόκληρο τον κύκλο ζωής του. Δηλαδή από τη στιγμή που γίνεται η παραγωγή, έως και τη φάση της ανακύκλωσης του οχήματος.
Με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα να είναι κατά κανόνα βαρύτερα από τα αντίστοιχου μεγέθους συμβατικά, λόγω των μπαταριών τους, προκύπτει εύλογα το ερώτημα: με την ενέργεια που καταναλώνεται κατά τη χρήση τους, αλλά και με ό,τι χρειάζεται για την κατασκευή των μπαταριών τους, μήπως τελικά δεν είναι τόσο «καθαρά» όσο διαφημίζονται;
Είναι όντως «καθαρή» η ηλεκτροκίνηση;
Τα αποτελέσματα από τα γραφήματα δείχνουν… ξεκάθαρα πράγματα. Ένα σαφές δείγμα ηλεκτρικών, υβριδικών και συμβατικών μοντέλων δοκιμάζονται για να αποδειχθεί πόσο «καθαρή» είναι κάθε τεχνολογία. Μάλιστα στη σύγκριση προστέθηκε και ένα Ford Puma που καίει βιοαιθανόλη Ε85. Αν και δεν υπάρχουν τόσο μεγάλες διαφορές, βγαίνουν ασφαλή συμπεράσματα. Ο Green NCAP δεν αξιολογεί μόνο τους ρύπους που προκύπτουν από την κατανάλωση ενέργειας και καυσίμων, αλλά και την παραγωγή των οχημάτων και της μπαταρίας, τους ρύπους που προκύπτουν από τη συντήρηση των αυτοκινήτων, αλλά και τη μόλυνση από τη φάση της ανακύκλωσης.
Στο γράφημα, βλέπουμε ότι ακόμη και μεγάλα ηλεκτρικά SUV όπως το Audi Q4 e-tron είναι πιο «καθαρά» από μικρά αυτοκίνητα πόλης, όπως είναι το FIAT 500 και το Toyota Aygo X. Το Ford Puma με E85 από την άλλη, πετυχαίνει πολύ καλές επιδόσεις και αποδεικνύεται ιδιαίτερα φιλικό προς το περιβάλλον.
Όχι τόσο όσο ένα μέσο ηλεκτρικό, όπως το Renault Megane E-Tech και το Tesla Model 3, αλλά αρκετά περισσότερο από ένα Ford Puma με βενζινοκινητήρα. Παρακάτω ακολουθούν τα αποτελέσματα πολλών διαφορετικών μοντέλων, σχετικά με το επίπεδο μόλυνσης ενός αυτοκινήτου σε ολόκληρο το φάσμα «ζωής» τους.
Πηγή: Gocar.gr