Η δεκαετίες των 90s και 00s ήταν αναμφίβολα για τους φίλους του αυτοκινήτου, η πιο γνωστές στο χώρο της παραγωγής αλλά και της βελτίωσης σπορ αυτοκινήτων. Η μεγαλύτερη αρρώστια στο χώρο (η οποία φυσικά ζει μέχρι και σήμερα) είναι αυτή του Ιαπωνικού αυτοκινήτου.
Δεν είναι μόνο η τεράστια παράδοση που έχουν οι Ιάπωνες στο χώρο του αυτοκινήτου, αλλά και το στα βάθη της ιστορίας ξεχωριστό στιλ που έχουν. Όπως και να το κάνουμε είναι ένας πολύ ιδιαίτερος και παράξενος λαός με πολύ συγκεκριμένο τρόπο ζωής, αξίες και πιστεύω. Μια σοβαρή αυτοκινητιστική σχολή που κατακτά τον κόσμο ολόκληρο.
Εξού και τα "κομμάτια" που βλέπουμε μέσα από τον φακό του Sqweez Fotorace. Ίσως τα πιο διαχρονικά αυτοκίνητα τα οποία γεννήθηκαν μέσα από την Ιαπωνική σχολή και μέχρι σήμερα σου σηκώνουν την τρίχα μόνο από ένα πέρασμά τους (Ναι ακόμη και εργοστασιακό για τους κλαμούριδες των 280 αλόγων).
Ο λόγος λοιπόν για το Nissan Skyline R34 GT-R του Paphon Chanyasak, To Mazda RX-7 FD3S του Lasit Parnnark, Το Toyota Supra του Mark Nuttapat και το μοναδικό Honda NSX του Tucky TK. Μια τετράδα "καμένων" της Ιαπωνικής σχολής από την Θαιλάνδη οι οποίοι πρόσφεραν τα "μωρά" τους για μια όμορφη φωτογράφιση έτσι ώστε να τα απολαύσουμε όλοι μαζί.
Θα μου πείτε ότι δεν είναι μόνο αυτά τα τέσσερα που αντικατοπτρίζουν την Ιαπωνική αυτοκινητιστική σχολή. Θα σας το πω ότι ναι συμφωνώ ΑΛΛΑ και διαφωνώ. Στο χώρο της βελτίωσης χωρούν πολλοί. Στο χώρο της ιστορίας όμως μένουν λίγοι. Κάτι που πολλοί δεν θα κατανοήσουν αλλά τους καταλαβαίνουμε. Είναι δεδομένη η αγάπη που έχουμε για Lancer Evolution, τα Honda Integra και Civic, τα Nissan Pulsar και τα Silvia, τα Subaru Impreza, τα 300ΖΧ και άλλα πολλά. Για τον καθένα το αυτοκίνητο του είναι ξεχωριστό. Αλλά ας δούμε μαζί αυτά τα τέσσερα που κατά τη δική μας γνώμη είναι οι βασιλιάδες των JDM αυτοκινήτων.
Απολαύστε ακόμη περισσότερες φωτογραφίες στο πιο κάτω γκαλερί!
Έτος 2020: Κύπριοι δημοσιογράφοι και οι "μοντίφες"
«Βολίδες θανάτου» ανάμεσά μας λέει ο δημοσιογράφος του Φιλελεύθερου. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν, ωχ θα την ακούσουμε πάλι. Αντί να βγάλει κάνα άρθρο ουσίας για τα γεγονότα που διαλύσανε την κοινή γνώμη τις τελευταίες μέρες προτίμησε να προκαλέσει την νοημοσύνη μας.
«Τροποποιημένα αυτοκίνητα που ισοδυναμούν με βολίδες θανάτου» λέει. Κάποιος που κατά πάσα πιθανότητα αν μείνει από λάστιχο στη μέση του δρόμου θα καλέσει οδική για να τον βοηθήσει αντί να το αλλάξει μόνος του. Αυτό φυσικά είναι το άσχημο με τη δουλειά του δημοσιογράφου. Να γράφεις για πράγματα για τα οποία δεν έχεις ιδέα. Έτσι γεμίζεις το ίντερνετ και τις εφημερίδες από χαρτί που διαβάζουν οι παππούδες με άρθρα τα οποία είναι εκτός πραγματικότητας και γεμάτα ανακρίβειες. Είδατε ποτέ άρθρα πολιτικού περιεχομένου υπογεγραμμένα με το όνομα Αυγουστής Αυγουστή; Όχι φυσικά! Δεν μπορώ να γράψω; Φυσικά και μπορώ. Αλλα δεν είναι η δουλειά μου (δεν μετράμε φυσικά το ότι τους έχω γραμμένους στα ξέρετε που).
Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος, αφού μιλά για «πειραγμένα», αγνοώντας τι θα πει αυτό αλλά και πως ξεχωρίζουν οι νόμιμες μετατροπές από τις παράνομες, αδιαφορώντας αν θίγει χιλιάδες κόσμο, αγνοώντας το μέγεθος της αγοράς βελτίωσης (νόμιμης) στο εξωτερικό και στην Κύπρο, καταλήγει αυθαίρετα και στους νεκρούς σε θανατηφόρα δυστυχήματα, τα οποία ΔΕΝ οφείλονται σε κανένα «πειραγμένο» αυτοκίνητο. Αυτή είναι έννοια της παντελούς άγνοιας για το τι συμβαίνει στους δρόμους.
Γράφω για αυτοκίνητο από τα 20 και κάτι. Είδα το χώρο του αυτοκινήτου και των αγώνων να ανθίζει από το πουθενά. Είδα τους Petrolheads να ξεκαθαρίζουν το θέμα βελτίωση και το θέμα μοντίφα ακόμη και στο χώρο του υπουργείου οδικών μεταφορών με το εγχειρίδιο μετατροπών το οποίο δυστυχώς δεν τίμησε κανένας εκ μέρους του υπουργείου και της αστυνομίας. Ήταν ένα μέτρο που όπως βλέπετε ήταν υπέρ του πολίτη και αυτό δεν έκανε καλό στα δύο κρατικά τμήματα! Είναι φανερό φυσικά ότι δεν υπήρχε ποτέ συνεννόηση μεταξύ του τμήματος οδικών μεταφορών και αστυνομίας. Ο καθένας ήθελε το δικό του. Ο ένας αψηφούσε τον άλλο με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία του απλού πολίτη ο οποίος ήθελε ένα απλό πράγμα: Να απολαμβάνει το χόμπι του με τον ίδιο τρόπο όπως ένας ποδοσφαιρόφιλος, ένας κυνηγός ή και ακόμη εκείνος που του αρέσουν τα στοιχήματα (εν θα τον πω «κουμαρτζή»).
Λέει και το πιο κάτω στο άρθρο του:
Σύμφωνα πάντα με τον κ. Χατζηγιασεμή πέραν του ότι οι πλείστοι των οδηγών των τροποποιημένων και επικίνδυνων για οδήγηση οχημάτων ήταν νεαρής ηλικίας, προέκυψε ότι ένα ποσοστό είχαν γνώσεις μηχανικού αυτοκινήτων. Δηλαδή, είτε εργάζονται ως υπάλληλοι σε συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων, είτε κατέχουν γνώσεις και εμπειρία και έχουν στήσει δικά τους αυτοσχέδια γκαράζ-συνεργεία, όπου προβαίνουν σε αυτές τις έκνομες δραστηριότητες. Όλα αυτά, συνέχισε, αποτελούν αντικείμενο της αστυνομικής έρευνας που συνεχίζεται, όπως επίσης και το ενδεχόμενο κάποιοι από τους νεαρούς να τροποποίησαν τα οχήματά τους σε αδειούχους μηχανικούς.
Close
Ε ναι επειδή άμα σου αρέσει το αυτοκίνητο και ότι συνεπάγεται με αυτό θα πρέπει να το παρατήσεις και να γίνεις καθαρίστρια! Και πες ότι είσαι ένας από αυτούς τους «κακούς» ανθρώπους που έγιναν αδειούχοι μηχανικοί, θα πρέπει να αποδείξεις το αυτονόητο σε μια μάζα ανίδεων που στόχος τους είναι να σε κάνουν να φαίνεσαι ο εγκληματίας της κοινωνίας.
Ας εξηγήσουμε και κάτι στο φίλο δημοσιογράφο. Οι ψηλές ταχύτητες, ναι, είναι επικίνδυνες. Δεν βελτιώνει κανείς όμως το αυτοκίνητο του για να μπορεί να ταξιδεύει με περισσότερα από 100 χλμ/ώρα. Όλα τα αυτοκίνητα μπορούν να το κάνουν, ακόμα και το δικό σου. Η βελτίωση ενός αυτοκινήτου δεν γίνεται μόνο στην ιπποδύναμη, γίνεται στη κατανάλωση, στο φρενάρισμα, στην ομορφιά, στο κράτημα και σε άλλους πολλούς τομείς που και να σου τους αναφέρω δεν θα μπορέσεις ποτέ να τους καταλάβεις. Όχι επειδή είσαι «λίγος», αλλά επειδή βλέπεις σε μια κατεύθυνση η οποία δεν.. απλά δεν.
Κανένας petrolhead δεν είναι υπέρ των παράνομων κόντρων στους δρόμους. Πολλοί από εμάς μεταφερθήκαμε στη πίστα (ναι είμαι και εγώ ένας από αυτούς). Κάποιοι ίσως να μας χαλάνε το όνομα με το να προκαλούν σε δημόσιους δρόμους. Δεν είναι όμως κανένας μας εγκληματίας. Αποδείξαμε πολλές φορές ότι σαν μάζα έχουμε λόγο. Οδηγήστε κι εσείς μαζί μας αυτούς τους λιγοστούς που απέμειναν να τρέχουν στους δρόμους, στις πίστες. Αυτό θα ήταν παραγωγική δημοσιογραφία.
Λύσεις έχουμε δώσει αμέτρητες φορές και σας θυμίζω άρθρο του Στέλιου Κυθρεώτη το οποίο γράφτηκε πάλι με την ίδια αφορμή: Την ασχετοσύνη σας, δηλαδή μπαρούφες, από άσχετους δημοσιογράφους.
Αυτά από μένα! My 2 Cents
Αυγουστής Αυγουστή
Διαβάστε επίσης:
Το πάθος για τα αυτοκίνητα – Τι δεν βλέπει ο μέσος κυπραίος και τα “παλιοσίδερα” – Του Στέλιου Κυθρεώτη