Η δεκαετίες των 90s και 00s ήταν αναμφίβολα για τους φίλους του αυτοκινήτου, η πιο γνωστές στο χώρο της παραγωγής αλλά και της βελτίωσης σπορ αυτοκινήτων. Η μεγαλύτερη αρρώστια στο χώρο (η οποία φυσικά ζει μέχρι και σήμερα) είναι αυτή του Ιαπωνικού αυτοκινήτου.
Δεν είναι μόνο η τεράστια παράδοση που έχουν οι Ιάπωνες στο χώρο του αυτοκινήτου, αλλά και το στα βάθη της ιστορίας ξεχωριστό στιλ που έχουν. Όπως και να το κάνουμε είναι ένας πολύ ιδιαίτερος και παράξενος λαός με πολύ συγκεκριμένο τρόπο ζωής, αξίες και πιστεύω. Μια σοβαρή αυτοκινητιστική σχολή που κατακτά τον κόσμο ολόκληρο.
Εξού και τα "κομμάτια" που βλέπουμε μέσα από τον φακό του Sqweez Fotorace. Ίσως τα πιο διαχρονικά αυτοκίνητα τα οποία γεννήθηκαν μέσα από την Ιαπωνική σχολή και μέχρι σήμερα σου σηκώνουν την τρίχα μόνο από ένα πέρασμά τους (Ναι ακόμη και εργοστασιακό για τους κλαμούριδες των 280 αλόγων).
Ο λόγος λοιπόν για το Nissan Skyline R34 GT-R του Paphon Chanyasak, To Mazda RX-7 FD3S του Lasit Parnnark, Το Toyota Supra του Mark Nuttapat και το μοναδικό Honda NSX του Tucky TK. Μια τετράδα "καμένων" της Ιαπωνικής σχολής από την Θαιλάνδη οι οποίοι πρόσφεραν τα "μωρά" τους για μια όμορφη φωτογράφιση έτσι ώστε να τα απολαύσουμε όλοι μαζί.
Θα μου πείτε ότι δεν είναι μόνο αυτά τα τέσσερα που αντικατοπτρίζουν την Ιαπωνική αυτοκινητιστική σχολή. Θα σας το πω ότι ναι συμφωνώ ΑΛΛΑ και διαφωνώ. Στο χώρο της βελτίωσης χωρούν πολλοί. Στο χώρο της ιστορίας όμως μένουν λίγοι. Κάτι που πολλοί δεν θα κατανοήσουν αλλά τους καταλαβαίνουμε. Είναι δεδομένη η αγάπη που έχουμε για Lancer Evolution, τα Honda Integra και Civic, τα Nissan Pulsar και τα Silvia, τα Subaru Impreza, τα 300ΖΧ και άλλα πολλά. Για τον καθένα το αυτοκίνητο του είναι ξεχωριστό. Αλλά ας δούμε μαζί αυτά τα τέσσερα που κατά τη δική μας γνώμη είναι οι βασιλιάδες των JDM αυτοκινήτων.
Απολαύστε ακόμη περισσότερες φωτογραφίες στο πιο κάτω γκαλερί!
Μηχανοκίνητος Αθλητισμός και Αναβάσεις – Ας μην πυροβολούν το άθλημα όσοι δεν το κατέχουν
Προβάλλουμε και στήνουμε αγώνες και εκδηλώσεις από το 1999, σε Κύπρο και Ελλάδα. Dragster, Drift, Αναβάσεις, κάποιες χρονιές την Υπερειδική του Cyprus Rally και διάφορα άλλα. Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στον τρόπο διοργάνωσης και στησίματος μια εκδήλωσης. Ένα δεν έχει αλλάξει και είναι η μάστιγα των αγώνων κυρίως: Η κυπριακή νοοτροπία του «ξερόλα» και υπεράνω νόμων θεατή – επισκέπτη, αλλά και η απάθεια της Πολιτείας προς τον μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Σε όλα τα αθλήματα ή χόμπι, υπάρχουν ατυχήματα. Υπάρχουν και νεκροί. Στην Κύπρο, ο μηχανοκίνητος αθλητισμός δεν έχει να παρουσιάσει πολλά ατυχήματα με τραυματισμούς, αλλά ελάχιστα, μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, τα τελευταία 30 χρόνια. Αντίθετα, στο ποδόσφαιρο, είχαμε σοβαρούς τραυματισμούς, ακόμη και νεκρό, όπως το 2005 στο Τσίρειο, μετά από επεισόδια στον αγώνα ΑΕΛ – ΑΠΟΕΛ. Στο κυνήγι, έχουμε θρηνήσει δεκάδες θύματα, νεκρούς και τραυματίες διαχρονικά. Τι σημαίνει όμως αυτό, ότι θα σταματήσει το ποδόσφαιρο, ή το κυνήγι; Ή ότι με το ατύχημα στον αγώνα ανάβασης στις Πλάτρες θα πρέπει να σταματήσουν οι αγώνες ράλι και αναβάσεων; Όχι βέβαια!
Το πρόβλημα είναι ότι η Πολιτεία δεν έχει καταλάβει ακόμη την σημασία του μηχανοκίνητου αθλητισμού στην παιδεία των νεαρών οδηγών που θέλουν να ασχοληθούν με την ταχύτητα, για να στηρίξει πολύ περισσότερο το άθλημα αυτό. Ούτε γνωρίζουν που πέφτει η μοναδική πίστα ταχύτητας, η Achna Speedway. Και από αυτή την άγνοια, ξεκινούν τα προβλήματα.
Στον αγώνα Ανάβασης Πλατρών, σαν παλιός πλέον εμπλεκόμενος σε τέτοιου είδους αγώνες, είδα μια από τις καλύτερες διοργανώσεις από την Λέσχη Αυτοκινήτου Λεμεσού. Κι όμως, σε μια στιγμή που όπως φαίνεται ο θεατής που τραυματίστηκε (όχι από το αυτοκίνητο, αλλά από πτώση) διέφυγε της προσοχής του κριτή (κακώς μεν αλλά του διέφυγε) και στάθηκε στο σημείο που επανελειμμένα του είχε ζητήσει να μην το πράξει, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, έγινε το κακό.
Από την Κυριακή, τα ΜΜΕ τα οποία δεν ασχολούνταν ποτέ πριν με το άθλημα παρά μόνο με τα προβλήματα του και τα βίντεο με καλή θέαση, με πηχυαίους τίτλους όπως «αυτοκίνητο έπεσε σε θεατές – τραυματίστηκε πατέρας και το 13 μηνών παιδί του» ή «συγκλονιστικό βίντεο» και άλλα παρόμοια, ανάδειξαν ένα θέμα με διπλές προεκτάσεις:
Α) Είναι καιρός η Πολιτεία να δει πιο «ζεστά» τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Όσοι τρέχουν με τα αγωνιστικά δεν είναι ούτε αλήτες, ούτε παλιόπαιδα ούτε τύποι περιθωριακοί. Είναι αθλητές και θέλουν σεβασμό, όπως οι ποδοσφαιριστές, οι μπασκετμπολίστες κλπ. Στις Πλάτρες αναδείχθηκε για ακόμη μια φορά η ανάγκη για την επιμόρφωση κριτών αγώνων με τις ευλογίες της Πολιτείας, για να μην αναγκάζονται οι λέσχες – διοργανωτές να βρίσκουν εθελοντές την μέρα του αγώνα. Οι Marshals, οι κριτές των αγώνων, πρέπει να είναι έμπειροι και να μπορούν να διαχειριστούν την περιοχή που ελέγχουν σωστά. Αυτό προϋποθέτει κόστος και εκπαίδευση. Η Ομοσπονδία Αυτοκινήτου, με τα πενιχρά ετήσια έσοδα και την μικρή κρατική χορηγία, δεν μπορεί να στηρίξει τέτοια προσπάθεια. Χρειάζεται ενίσχυση, για να βελτιωθεί το επίπεδο ασφάλειας στους αγώνες.
Σαν οδηγός και πρωταθλητής αγώνων αυτοκινήτου, εδώ και χρόνια, βιώνω κι εγώ την απαξίωση της Πολιτείας προς τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο. Προφανώς, οι πολιτικοί διαχρονικά προτιμούσαν να συνδέονται σε διοικητικά συμβούλια ποδοσφαιρικών ομάδων δεξιών και αριστερών για να τις «ελέγχουν» λόγω ψηφοθηρίας και δεν ασχολούνται με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό γιατί θεωρούν ότι είναι πιο λίγοι οι «ψήφοι». Δεν έχουν δει μάζες φίλων του αυτοκινήτου, προφανώς.
Β) Οι ελάχιστοι «παντογνώστες» θεατές αγώνων αυτοκινήτου, ευτυχώς μειοψηφία, είναι οι ίδιοι φίλαθλοι σε νοοτροπία, που διαλύουν ένα ποδοσφαιρικό αγώνα. Οι λίγοι. Οι ίδιοι κυπραίοι που παρκάρουν σε χώρους στάθμευσης για άτομα σε ειδικές ανάγκες, που καπνίζουν σε κλειστούς χώρους, που νομίζουν ότι «εκείνοι είναι και κανένας άλλος». Μια πολύ μικρή τέτοια μερίδα φιλάθλων είναι και οι κύριοι υπαίτιοι της διακοπής του αγώνα ανάβασης στις Πλάτρες, μετά το ατύχημα. Ενός αγώνα για τον οποίο πολλοί, η Κοινότητα Πλατρών και οι αθλητές με τις ομάδες τους, ξοδέψαμε μερόνυχτα και με πολύ ψηλό κόστος στήσαμε μια ωραία «παράσταση» για τους φίλους του αθλήματος. Φέραμε με την προβολή 28 συμμετοχές, αριθμό ρεκόρ για φέτος. Κι όμως, κάποιοι, αυτοί του «ξέρω εγώ ρε κουμπάρε, εν θα μου πεις εσύ που θα σταθώ», με ειρωνικά σχόλια προς τους διοργανωτές και τους marshals, φρόντισαν να διακοπεί ο αγώνας από την Αστυνομία για «θέμα ασφάλειας».
Μετά το ατυχές συμβάν, όπου ένας πατέρας με το παιδί του (οι οποίοι ευχόμαστε να γίνουν σύντομα καλά), παρά τις επανειλημμένες και σαφείς οδηγίες του Marshal στεκότανε σε λάθος σημείο και κινδύνεψε από την έξοδο ενός αυτοκινήτου, ξεκινήσαμε με το αγωνιστικό αυτοκίνητο εγώ και άλλοι συναθλητές μου, σταματώντας σε όλη την διαδρομή και εξηγώντας ότι θα πρέπει να στέκονται στα σωστά σημεία. Απλά πράγματα. Η ειρωνεία που δεχθήκαμε, οι «ατάκες» ελαχίστων θεατών που χασκογελούσαν, στην ουσία μη μπορώντας να κατανοήσουν αυτά που τους εξηγούσαμε, ήταν απίστευτη. Ειλικρινά κάποιες στιγμές, αναρωτιέμαι αν αξίζει τον κόπο να βάζουμε τόση προσπάθεια σε χρόνο και κόστος για να λαμβάνουμε πίσω από αυτούς τους λίγους ευτυχώς κακούς φιλάθλους, αυτή την συμπεριφορά.
Το αποτέλεσμα είναι οδυνηρό για όλους. Παράγοντες, διοργανωτές και αθλητές. Και όλα αυτά για μια μικρή μερίδα κυπρίων φιλάθλων με τέτοια νοοτροπία. Είναι αυτή η νοοτροπία όμως που βγάζει τόσα χρόνια τους ίδιους πολιτικούς στην εξουσία, που παρακάμπτει διαδικασίες, που νιώθει ότι είναι υπεράνω όλων.
Η Πολιτεία θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη σημασία στον μηχανοκίνητο αθλητισμό αναβαθμίζοντας τη σημασία του, μιας και έχει κοινωνικές προεκτάσεις σε ότι αφορά τους νέους και την ταχύτητα.
Από την άλλη, η Κυπριακή Ομοσπονδία Αυτοκινήτου, θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα στην θέσπιση σεμιναρίων για κριτές αγώνων. Είναι κρίμα μια απλή διαδικασία να γίνεται δύσκολη και να περικλείει κινδύνους για τους θεατές και τους αγωνιζόμενους λόγω ελλειπούς εκπαίδευσης των κριτών.
Και το κυριότερο, σαν οδηγός αγώνων και εμπλεκόμενος σε πολλές εκδηλώσεις τόσο στην πίστα Achna Speedway όσο και σε αγώνες ανάβασης και karting, καλώ όλους τους φίλους του αθλήματος να απομονώνουν τους κακούς θεατές που δεν συμβιβάζονται με τις οδηγίες της εκάστοτε διοργάνωσης και των κριτών. Είναι κρίμα τόσοι κόποι για να απολαμβάνουμε όλοι μας, αθλητές και θεατές, το υπέροχο αίσθημα του αγώνα, να πηγαίνουν χαμένοι για ελάχιστους «κακούς» θεατές.
Στέλιος Κυθρεώτης
Οδηγός και promoter αγώνων αυτοκινήτου
Διαβάστε επίσης: Ανάβαση Πλατρών: Η κυπριακή νοοτροπία είναι ο εχθρός των αναβάσεων