Η δεκαετίες των 90s και 00s ήταν αναμφίβολα για τους φίλους του αυτοκινήτου, η πιο γνωστές στο χώρο της παραγωγής αλλά και της βελτίωσης σπορ αυτοκινήτων. Η μεγαλύτερη αρρώστια στο χώρο (η οποία φυσικά ζει μέχρι και σήμερα) είναι αυτή του Ιαπωνικού αυτοκινήτου.
Δεν είναι μόνο η τεράστια παράδοση που έχουν οι Ιάπωνες στο χώρο του αυτοκινήτου, αλλά και το στα βάθη της ιστορίας ξεχωριστό στιλ που έχουν. Όπως και να το κάνουμε είναι ένας πολύ ιδιαίτερος και παράξενος λαός με πολύ συγκεκριμένο τρόπο ζωής, αξίες και πιστεύω. Μια σοβαρή αυτοκινητιστική σχολή που κατακτά τον κόσμο ολόκληρο.
Εξού και τα "κομμάτια" που βλέπουμε μέσα από τον φακό του Sqweez Fotorace. Ίσως τα πιο διαχρονικά αυτοκίνητα τα οποία γεννήθηκαν μέσα από την Ιαπωνική σχολή και μέχρι σήμερα σου σηκώνουν την τρίχα μόνο από ένα πέρασμά τους (Ναι ακόμη και εργοστασιακό για τους κλαμούριδες των 280 αλόγων).
Ο λόγος λοιπόν για το Nissan Skyline R34 GT-R του Paphon Chanyasak, To Mazda RX-7 FD3S του Lasit Parnnark, Το Toyota Supra του Mark Nuttapat και το μοναδικό Honda NSX του Tucky TK. Μια τετράδα "καμένων" της Ιαπωνικής σχολής από την Θαιλάνδη οι οποίοι πρόσφεραν τα "μωρά" τους για μια όμορφη φωτογράφιση έτσι ώστε να τα απολαύσουμε όλοι μαζί.
Θα μου πείτε ότι δεν είναι μόνο αυτά τα τέσσερα που αντικατοπτρίζουν την Ιαπωνική αυτοκινητιστική σχολή. Θα σας το πω ότι ναι συμφωνώ ΑΛΛΑ και διαφωνώ. Στο χώρο της βελτίωσης χωρούν πολλοί. Στο χώρο της ιστορίας όμως μένουν λίγοι. Κάτι που πολλοί δεν θα κατανοήσουν αλλά τους καταλαβαίνουμε. Είναι δεδομένη η αγάπη που έχουμε για Lancer Evolution, τα Honda Integra και Civic, τα Nissan Pulsar και τα Silvia, τα Subaru Impreza, τα 300ΖΧ και άλλα πολλά. Για τον καθένα το αυτοκίνητο του είναι ξεχωριστό. Αλλά ας δούμε μαζί αυτά τα τέσσερα που κατά τη δική μας γνώμη είναι οι βασιλιάδες των JDM αυτοκινήτων.
Απολαύστε ακόμη περισσότερες φωτογραφίες στο πιο κάτω γκαλερί!
Έτος 2018: Σχολιασμός σε άρθρο: «Κόντρες ταχύτητας, αδιαφορία που σκοτώνει»: Λάθος πόρτα χτυπάτε.
Θεωρήσαμε ασέβεια στον νεκρό το γράψιμο ενός άρθρου υπέρ της πάταξης των κόντρων στους δρόμους χρησιμοποιώντας το όνομα του αδικοχαμένου Φειδία Σαββίδη που έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα τις μέρες που μας πέρασαν. Καταρχάς μέσω του δικού μας άρθρου θα θέλαμε να δώσουμε τα συλλυπητήρια μας στην οικογένεια του μικρού.
Δυστυχώς βλέπουμε άλλα μέσα ενημέρωσης (άσχετα με το χώρο του αυτοκινήτου) να ξυπνούν και να ρίχνουν το φταίξιμο εκεί που πιστεύουν ότι δεν θα πάρουν απάντηση, ή ότι μιλούν εμπεριστατωμένα. Αποκαλώντας τους φίλους του αυτοκινήτου που αρέσκονται στην ταχύτητα «ένα τσούρμο ανεγκέφαλους». Δηλαδή, θλίβονται για τον θάνατο του Φειδία αλλά την ίδια στιγμή τον χαρακτηρίζουν ανεγκέφαλο. Εκείνον, και άλλους τόσους χιλιάδες που ασχολούνται με το hobby του αυτοκινήτου και βέβαια κακώς έτρεχαν ή τρέχουν στους δρόμους, γιατί όμως το πράττουν; Γνωρίζει η συντάκτρια; Όχι βέβαια.
Θλίβονται και θυμώνουν επειδή ο διευθυντής της τροχαίας δεν έχει απάντηση για το πως θα σταματήσει αυτή η φρίκη. Δεν είναι φρίκη καλή μου δημοσιογράφε. Είναι πραγματικότητα. Ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του κάνοντας αυτό που αγαπά, σε λάθος τόπο, ελλείψει κατάλληλων χώρων που δεν υφίστανται διαχρονικά με ευθύνη της Πολιτείας. Ήθελε όμως, δυστυχώς, να το κάνει.
Δεν είχε απάντηση η αστυνομία. Ξέρεις γιατί; Επειδή οι από πάνω τους, η Πολιτεία δηλαδή, τους άφησαν να λύσουν το πρόβλημα. Χωρίς να τους δώσουν τα εφόδια, χωρίς να παρέχουν στις χιλιάδες οπαδούς της ταχύτητας χώρους εκτόνωσης, όπως σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες. Όταν οι ιθύνοντες αδιαφορούν, τότε έχουμε πρόβλημα.
Γράφει η δημοσιογράφος, λέει, από το 2004. Δώσατε λέτε στοιχεία για το πως χάθηκαν ζωές από βελτιωμένα αυτοκίνητα. Θα ήθελα πολύ να δω μια καταμέτρηση. Πόσοι χάθηκαν από βελτιωμένα αυτοκίνητα και κόντρες τα τελευταία 15 χρόνια; (2, 3, 4;) Πόσοι χάθηκαν από άλλους λόγους, 700; 800; Το εκπαιδευτικό σύστημα τι σχέση έχει με τις επιλογές που κάνεις όταν μεγαλώσεις; Η αλήθεια είναι ότι πολλοί από τους «ανεγκέφαλους εγκληματίες» που αναφέρεται είναι σπουδασμένοι, οικογενειάρχες, καταλαβαίνουν το λάθος να τρέχεις στο δρόμο και πίστεψε με «βρίσκονται ανάμεσα μας».
Καλείτε τον κόσμο να ανοίξει τα μάτια του αλλά προς την λάθος κατεύθυνση. Δεν υποστηρίζουμε τις κόντρες στους δρόμους, απλά, επειδή περάσαμε από εκείνο το στάδιο, γνωρίζουμε ότι οι κόντρες δεν σταματάνε με την όποια «εκστρατεία». Απλά, πηγαίνουν παρακάτω, σε άλλο δρόμο, σε άλλο μέρος. Η Αστυνομία έχει την μικρότερη ευθύνη από μεριάς της Πολιτείας.
Εμείς που είμαστε του χώρου, από το 2004 φωνάζουμε μέσω του τότε περιοδικού BURNOUT: Η βελτίωση δεν είναι έγκλημα. Ούτε και η αγάπη προς το αυτοκίνητο και την ταχύτητα. Ο καθένας έχει το hobby του. Σκεφτήκατε να μην υπήρχαν γήπεδα;
Φίλος, ο οποίος έμεινε παράλυτος μετά από αυτοκινητιστικό γράφει τα πιο κάτω:
«Δώστε στο κόσμο του αυτοκινήτου ασφαλείς δρόμους για να κάνουν το δικό τους επιτέλους! Ότι δεν μπορείς να το ελέγξεις το ρυθμίζεις, και η ταχύτητα δεν ελέγχεται, οι κόντρες πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν. Παρά παιδιά εθισμένα στα ναρκωτικά, τον τζόγο και στο αλκοόλ, προτιμώ παιδιά που γουστάρουν να βάζουν κόντρες σε κλειστούς δρόμους με κιγκλίδωμα ασφαλείας που θα συγχωρέσει το λάθος όπως και απόσταση των θεατών από το δρόμο για τη δική τους ασφάλεια.
Η πολιτεία ευθύνεται που οι κόντρες γίνονται ακόμα σε δημόσιους δρόμους. Αν τα αρμόδια Υπουργεία είχαν υπευθυνότητα και όραμα θα τροχιοδρομούσαν και αυτή τη δράση. Προτιμούν δακρύβρεχτες ομιλίες για την οδική ασφάλεια σε ανήλικους και νεαρούς που δεν φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Θέλετε να σταματήσουν οι κόντρες θανάτου; Δώστε στους νέους ασφαλείς χώρους να κάνουν το σπορ που τους αρέσει. Είναι απλά μηχανοκίνητος αθλητισμός!»
Ακούστε τους νέους μια φορά στη ζωή σας και αγκαλιάστε εκείνο που αγαπούν. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο.
Παρακαλούμε λοιπόν όλους τους δημοσιογράφους, πριν να γράφουν κάτι αφορίζοντας χιλιάδες φίλους της ταχύτητας που δυστυχώς διαχρονικά τρέχουν στους δρόμους ελλείψει πιστών ταχύτητας, να μαζεύουν τις πληροφορίες και μετά να θίγουν ολόκληρες κοινωνικές ομάδες, όπως η δική μας, του αυτοκινήτου. Και σας παρακαλούμε, μην βγείτε να πείτε ότι υποστηρίζουμε τις κόντρες, μέσω των οποίων μεγαλώσαμε. Αυτό που υποστηρίζουμε είναι ότι οι κόντρες δεν θα σταματήσουν αν δεν γίνουν πίστες ταχύτητας και ασφαλούς οδήγησης. Ποτέ.
Η ομάδα του Car.com.cy
