Του Στέλιου Κυθρεώτη
Χθες χάσαμε ακόμη ένα φίλο μοτοσικλετιστή ο οποίος απώλεσε τον έλεγχο της μοτοσικλέτας του και χτύπησε αρχικά στο προστατευτικό κιγκλίδωμα, όπου το κράνος του διαλύθηκε...
Η επίσημη αναφορά μιλά για "ανθρώπινο παράγοντα" και βέβαια "αυξημένη" ταχύτητα. Και εννοείται ότι και τα δύο ισχύουν.
Όμως, κανένας δεν θα αναφέρει πως οι συγκεκριμένες μπαριέρες (crash barriers) είναι ακατάλληλες για επαφή με μοτοσικλετιστή σε πτώση.
Με δεδομένο το μεγάλο ποσοστό νεκρών μοτοσικλετιστών από πτώση και επαφή με μπαριέρες, κανένας δεν έχει αναφέρει σε σχεδιασμούς για μείωση των θανατηφόρων στην Κύπρο, πέρα από γενικόλογα του στιλ "βελτίωση του οδικού δικτύου" την ανάγκη για τοποθέτηση νέων προσθετικών μερών στις υφιστάμενες μπαριέρες για σημαντική μείωση της πιθανότητας ένας μοτοσικλετιστής να χάσει την ζωή του.
Και πάλι, δεν θα ανακαλύψουμε την "τασσινόπιττα". Υπάρχουν πολλά συστήματα στο εξωτερικό όπως το Ecran Motard που φαίνεται στην πρώτη φωτογραφία, αλλά και άλλα όπως το Mototub, το Motorail και το Plasti-rail. Δοκιμασμένα συστήματα τα οποία με βεβαιότητα μπορούν να σώσουν ζωές στην Κύπρο - θα είχαν πιθανότατα σώσει τρεις, μόνο το 2020... - . Η διαφορά της πρώτης από την δεύτερη που εμφανίζει μπαριέρες όπως αυτές που έχουμε στην Κύπρο, είναι εμφανής. Δείτε την διαφορά εδώ.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μελέτης, στα αγγλικά, από εμπειρογνώμονες στο εξωτερικό:
Τhe working width and the dynamic deflection (i.e. deflection of the fence) were measured for each configuration. The results, in terms of the safety performance of the device for motorcyclists, showed that the motorcycle was redirected by the device and that, as the motorcycle and its rider slid along the fence, the aluminium guides protected the rider body parts against the wires. In addition, no part of the fence penetrated the motorcycle or the rider.
Το οποίο μεταφράζεται:
Οι Acceleration Severity Index (ASI), Theoretical Head Impact Velocity (THIV), Post Impact Head Decelerations (PHD), το πλάτος εργασίας και η δυναμική εκτροπή (δηλ. εκτροπή της μπαριέρας) μετρήθηκαν για κάθε διαμόρφωση. Τα αποτελέσματα, από την άποψη της απόδοσης ασφάλειας της πρόσθετης μπαριέρας για μοτοσικλετιστές, έδειξαν ότι η μοτοσικλέτα ανακατευθύνθηκε από τη πρόσθετη μπαριέρα και ότι, καθώς η μοτοσικλέτα και ο αναβάτης της γλίστρησαν κατά μήκος του φράχτη, οι πρόσθετοι οδηγοί αλουμινίου προστάτευαν τα μέρη του αμαξώματος από τα καλώδια. Επιπλέον, κανένα τμήμα του φράχτη δεν διείσδυσε τη μοτοσικλέτα ή τον αναβάτη.
Χρειαζόμαστε νέες προσεγγίσεις γιατί η μέχρι στιγμής ανάλυση των τροχαίων δείχνει ότι τα μέτρα που λαμβάνονται, εκτός από τον παράγοντα της ταχύτητας που χωρίς την χρήση καμερών (που μας πουλάνε σαν χρήσιμη) έχει μειωθεί, σε όλους τους άλλους παράγοντες υπάρχει διαχρονικά μια αποτυχημένη πορεία (κράνος, ζώνη κ.α.). Η Πολιτεία χρειάζεται πίεση από εμάς για να γεμίσουν οι δρόμοι μας με νέες μπαριέρες. Με κράνη (με προδιαγραφές) και ζώνες που θα φοράμε πάντα.
Carlo Abarth: «Ο άνθρωπος που απολάμβανε να «ταπεινώνει» τους δυνατούς»
Το όνομα του φιγουράρει ανάμεσα στους μεγάλους δημιουργούς του χώρου του αυτοκινήτου. Ο Carlo Abarth δημιούργησε το μύθο μέσω της αντισυμβατικής ζωής του, κάτι που είχε άμεσο αντίκτυπο στα αυτοκίνητα του. Πάντα στην αναζήτηση της δράσης, της απόλυτης επίδοσης και του πάθους για διάκριση, η ζωή του Carlo Abarth μοιάζει με παραμύθι, για αυτό και η Abarth, ετοίμασε προς τιμή του μια πολύ σύντομη ταινία, που όμως περικλείει όλο το πνεύμα του ιδρυτή της μάρκας του «Σκορπιού».
Ο Carlo Abarth συνήθιζε να λέει ότι «είναι πολύ μεγάλη η ικανοποίηση να ταπεινώνεις τα μεγάλα και ακριβά μοντέλα με ένα πιο μικρό και αδύναμο αυτοκίνητο». Η ζωή του όλη, άλλωστε, στηρίχθηκε πάνω σε αυτό το πάθος, να αγωνίζεται και αντίθετα από κάθε λογική και κάθε πρόβλεψη να κερδίζει φαινομενικά πολύ δυνατότερους αντιπάλους. Οι αγώνες και οι δημιουργίες του μοιάζουν να ανακυκλώνουν συνεχώς την ιστορία της μάχης του Δαυίδ εναντίων του Γολιάθ. Χρησιμοποιώντας την αστείρευτη εφευρετικότητα του, ο Carlo Abarth, είχε την ικανότητα να βρίσκει και το παραμικρό περιθώριο βελτίωσης σε κάθε είδους κατασκευή και να την εκμεταλλεύεται στο έπακρο, αφήνοντας με ανοιχτό το στόμα του ισχυρούς αντιπάλους του. Φιλοσοφία που διακρίνει τις κατασκευές με σήμα το θρυλικό «Σκορπιό» μέχρι και σήμερα.
Με την ίδρυση της Abarth & C. το 1949, ο Abarth κατασκευάζει τα καλύτερα κιτ βελτίωσης και αγωνιστικά που σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Βασιζόμενος στο Fiat 500 δημιουργεί μια σειρά μικρών πυραύλων που πιάνουν στον ύπνο για ακόμα μία φορά τον δυνατότερο ανταγωνισμό, ενώ παράλληλα λόγω του χαμηλού κόστους δίνουν την ευκαιρία σε μεγάλο μέρος του κοινού να δοκιμάσει την τύχη και τις ικανότητες του στο χώρο των αγώνων. Τα μικρά Fiat 500 αποτελούν την καλύτερη βάση για να εξαντλήσει ο Abarth τη δημιουργικότητα του και το 1965, μετά την παρατήρηση του ότι το ανοικτό καπό του κινητήρα στο Fiat Abarth 850TC εκτός από την ψύξη βελτιώνει και την αεροδυναμική απόδοση του μοντέλου, δημιουργεί το πρώτο αεροδυναμικό βοήθημα που αφήνει τους στροβιλισμούς του αέρα και τον ανταγωνισμό πίσω.
Το εντυπωσιακό ρυθμιζόμενο αεροδυναμικό βοήθημα “Spoiler ad Assetto Variabile” που παρουσιάστηκε στο νέο Abarth 695 70° Anniversario, αποτελεί μια φυσική συνέχεια της ιδέας που είχε ο Carlo Abarth τη δεκαετία του 60. Και δεν είναι το μόνο στοιχείο που παραμένει ζωντανό. Οι εκδόσεις του σύγχρονου Abarth 595, συνδυάζουν, όπως και τότε, το στιλ και τις επιδόσεις με ένα μοναδικό τρόπο. Από τα 595 Pista και 595 Turismo, μέχρι τα κορυφαία 595 esseesse και 695 70° Anniversario, το πάθος του Carlo Abarth να αντιμετωπίζει και να επικρατεί έναντι ισχυρότερων αντιπάλων, είναι πιο ζωντανό από ποτέ. Από τότε μέχρι σήμερα η σειρά των μοντέλων της Abarth είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους. Μοντέλα με μοναδικό χαρακτήρα, αξιοζήλευτες επιδόσεις και φυσικά πάθος κατά την οδήγηση τους.